فهرست نسخه های خطی اسلامی در انستیتوی مطالعات اتیوپی
جلد دوم؛ نسخه های خطی اسلامی عربی
A Handlist of the Manuscripts in the Institute of Ethiopian Studies, Volume Two: The Arabic Materials of the Ethiopian Islamic Tradition
۲۷۴ صفحه
سال انتشار : ۲۰۱۴
از انتشارات دانشگاه آدیس ابابا
زبان : عربی. انگلیسی
این کتاب فهرستی ازکداکس‌های نسخ خطی اسلامی است که این نسخ در کتابخانه انستیتوی مطالعات اتیوپی در دانشگاه آدیس آبابا نگهداری می‌شوند. این مجموعه در دل خود دارای یکی از مهمترین و متنوع‌ترین مجموعه‌های نسخه‌های خطی اسلامی مسلمانان کشور اتیوپی می‌باشد که در میان کشور های منطقه شاخ آفریقا بی‌نظیر است. هر مدخل در این کتاب علاوه بر دارا بودن خصوصیات اصلی فیزیکی هر نسخه خطی، توضیحات مهمی از درون هر یک نسخ خطی را نیز بازگو می‌کند. در ضمن این کتاب چندین شاخص مثل عنوان آثار، نام شخص و مکان و غیره را ذکر کرده که استفاده از این کتاب فهرست را برای محققین سهل کرده است.
نویسنده این کتاب الساندرو گوری؛ دانشیار زبان و ادبیات عرب در دانشگاه کپنهاگ است. فعالیت‌های پژوهشی وی بر روی سنتهای ادبی اسلامی شاخ آفریقا متمرکز می‌باشد. جرمی براون فارغ التحصیل رشته های ادیان سامی در دانشگاه کاتولیک آمریکا نیز به عنوان مدیر تصویربرداری دیجیتال از نسخه‌های خطی در این پروژه همکاری داشته است.
مجموعه نسخه‌های خطی اسلامی در انستیتوی مطالعات اتیوپیِ دانشگاه آدیس آبابا، بخشی از یک مجموعه گسترده و ارزشمند از نسخهً‌های خطی این کشوراست که بیشتر به زبان‌های گیمِز( زبان قدیمی کشور اتیوپی) و امهریک( زبان کنونی) و عربی می‌باشند. انجام این پروژه با حمایت موزه هیل و کتابخانه نسخه های خطی کالج مینه سوتا در ایالات متحده آمریکا انجام شده است. در انجام بخشی این برنامه سیصد و سه نسخه خطی اسلامی در آن مجموعه بین سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۰ دیجیتالی شده‌اند که در نوع خود، اولین مجموعه دستنویس اسلامی قابل توجهی است که دیجیتالی شده است. قدیمی‌ترین نسخه خطی در این مجموعه؛ نسخه خطی به زبان عربی است که از شهر هرار بدست آمده است. بخشی از نسخه های خطی علاوه بر شهر هرار از مناطق اسلامی دیگر کشور اتیوپی مثل والو و ساوا بدست آمده است. در ضمن این کتاب شامل تعداد قابل توجهی از کداکس‌های قرآنی است که در نوع خود بزرگترین مجموعه قرآن‌های نسخ خطی در اتیوپی می‌باشد.
در سرزمین اتیوپی برای نوشتن نسخه های خطی اسلامی استفاده از زبان های عربی یا محلی (آگانا) بر روی کاغذ مرسوم بوده است در حالیکه برای ادبیات ارتدکس اتیوپی، به استثنای چند نمونه که اوایل قرن بیستم روی کاغذ نوشته شده است همگی آنها بر روی پوست به نگارش در آمده اند.
نظر شما