اُپرای ملی وین[۱]
خانه اپرای وین در مرکز این شهر واقع شده است و می توان گفت که معروفترین خانه اپرای جهان است. این ساختمان برای نخستین بار در ۲۵ مِه ۱۸۶۹ و با اجرای ساختهای از موتسارت به نام «دُون ژوان» افتتاح شد. گروه های موسیقی مختلفی در این ساختمان اجرای برنامه کرده اند که مهمترین آنها ارکستر فیلارمونیک وین است. پیش از این ساختمان، مرکزیت موسیقی اتریش با Wiener Hofoper بود که توسط خانواده ی سلطنتی هابسبورگ تأسیس شده بود و حمایت می شد. این مرکز نخستین مرکز موسیقی اروپایی بود. اما بعداً خانه اُپرای ملی وین جایگزین آن شد.
تاریخ خانه اُپرای ملی وین را به سه دوره می توان تقسیم کرد:
۱. از ابتدا تا سال ۱۹۳۸:
فکر اولیه ساخت ساختمان کنونی اپرای ملی وین در سال ۱۸۶۰ ایجاد شد. در طراحی ساختمان این بنا معماران زیادی از جمله آلفرد مِسِل[۲] نقش داشتند. اما شروع ساخت آن به اواخر سال ۱۸۶۱ با نقشه معمارانی نظیر آوگوست سیکارد[۳] و ادوارد فن در نول[۴] برمی گردد. سبک معماری این ساختمان نئورنسانس است. ساخت این بنا در مجموع هشت سال طول کشید و در تهیه ی مصالح و لوازم آن دقت های بسیار زیادی شده است و از بهترین سنگهای آن دوره در ساخت آن استفاده شد. ساختمان در سال ۱۸۶۹ به پایان رسید. اپرای وین در ۲۵ مِه ۱۸۶۹ توسط امپراتور وقت اتریش- مجار، قیصر فرانتس یوزف و همسرش الیزابت و با اجرای «دون ژوان» ساخته موتسارت افتتاح شد. این مجموعه رؤسای مختلفی داشته است که طولانی ترین دوره ریاست بر آن مربوط به ویلهلم یان[۵] می شود که بین سال های ۱۸۸۰ تا ۱۹۸۷ ریاست آن را به عهده داشت. اما یکی از معروفترین رؤسای این مجموعه گوستاو مالر[۶] موسیقیدان شهیر اتریشی است که از سال ۱۸۹۷ به مدت ده سال رئیس خانه اپرای ملی وین بود. این دوره یکی از بهترین و درخشانترین دوره های فعالیت این مجموعه محسوب می شود.
مجموعه ی اپرای ملی وین، حتی در طول جنگ جهانی اول یعنی بین سال های ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ هم مشغول به فعالیت بود. پس از جنگ جهانی اول، از سال ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۴ ریاست این مجموعه با ریچارد اشتراوس، موسیقیدان و رهبر ارکستر مشهور بود که دوره ی طلایی دیگری در تاریخ فعالیت این مجموعه محسوب می شود و از جمله «زن بدون سایه»، یکی از مهمترین ساخته های خود اشتراوس در این دوره برای اولین بار در اپرای ملی وین اجرا شد.
۲. بین سال های ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۵:
بعد از پیوستن اتریش به آلمان در سال ۱۹۳۸ یعنی در زمان تسلط حزب ناسیونال سوسیالیسم در آلمان، آدولف هیتلر رهبر آلمان دوبار یعنی در تاریخ ۱۹ جون و ۲۷ اکتبر ۱۹۳۸ از اپرای ملی وین دیدار کرد. در زمان ناسیونال سوسیالیسم بسیاری از هنرمندان و کارکنان اُپرا کشته شدند و یا از کار محروم شدند. رئیس اُپرای وین در این دوره، اِروین کرِبر[۷] بود که هنرمندان یهودی را از کار کنار گذاشت و با صاحبان قدرت در آن دوره همراه شد.
در تاریخ ۳۰ جون ۱۹۴۴ آخرین اجرا در این سالن انجام شد. آخرین اجرا اثری از ریچارد واگنر آهنگساز آلمانی بود با عنوان «غروب خدایان»[۸]. از تاریخ ۱ سپتامبر ۱۹۴۴ به دستور یوزف گوبلز، وزیر فرهنگ دولت نازی ها، تمامی مراکز نمایشی در امپراطوری آلمان از جمله اُپرای وین، تعطیل شد.
۳. پس از سال ۱۹۴۵:
ساختمان اُپرای وین در تاریخ ۱۲ مارس ۱۹۴۵ و در پایان جنگ جهانی دوم، توسط نیروهای آمریکایی هدف اصابت بمب قرار گرفت و بخش عمده ای از آن تخریب شد. به خاطر خرابی این سالن، فعالیت های موسیقیایی و نمایشی به مراکز دیگری انتقال یافت و ساختمان بلااستفاده ماند. اما در سال ۱۹۴۷ تلاش ها برای بازسازی این مجموعه مجدداً شروع شد. ابتدا بحث های زیادی درگرفت، که آیا باید از نو ساختمان دیگری ساخت و یا باید ساختمان قبلی در همان جای قبلی به شکلی اساسی تجدید بنا شود. در نهایت قرار شد بر اساس همان نقشه های اصلی، ساختمان مجددا ساخته و احیاء شود. البته در بازسازی سعی شد تا ساختمان مدرنتر شود و به عنوان مثال در طراحی جدید، صدای آکوستیک در طراحی سالن اهمیت بسیار زیادی یافت. در طراحی سالن به همین دلیل از چوب بیشتری استفاده شد و یا تعداد صندلی های نشستن در طبقه ی همکف سالن کاهش پیدا کرد.
بازسازی ساختمان با حمایت های گسترده ی مردمی و بخش خصوصی و نیز با حمایت مالی شوروی سابق در تأمین مصالح لازم شروع شد و در ۵ نوامبر ۱۹۵۵ این مجموعه مجدداً بازگشایی شد.
خانه اُپرای ملی وین، شاید مهمترین و مشهورترین مرکز اُپرای جهان است که بسیاری از قطعات موسیقی کلاسیک جهان برای نخستین بار در آن اجرا شده اند. در این مجموعه هر سال حدود ۵۰ برنامه برگزار می شود.
منابع:
https://de.wikipedia.org/wiki/Wiener_Staatsoper
https://www.wiener-staatsoper.at/die-staatsoper/das-haus/geschichte/
نظر شما