از بین بردن هر چیزی می تواند درد و رنج زیادی را برای افراد آسیب دیده ایجاد کند. بله، ما باید برای چیزهایی که ساخته ایم ارزش قائل شویم و از آنها محافظت کنیم. سازه های فیزیکی مانند ساختمان ها یا چیزهای ناملموس مانند روابط. ما باید هر زمان که ممکن است برای جلوگیری از تخریب و آسیب تلاش کنیم، زیرا این کار دنیا را برای همه جای بهتری می کند.

یک روز، به تاریخ یک شهر بزرگ، شهر کیلوا کیسیوانی (Kilwa Kisiwani) و سونگو منارا (Songo Mnara) در جنوب تانزانیا نگاه می کردم. امروز، ما در مورد خرابه‌های کیلوا کیسیوانی و خرابه‌های سونگو منارا، دو مورد از مکان‌های متعدد میراث جهانی یونسکو تانزانیا صحبت می‌کنیم! پیش از این، این مراکز تجاری نشانه تمدن بزرگی بودند که تحت سلطه واردات و صادرات کالا از آفریقا، عربستان، ایران و هند بود.

کیلوا از قرن ۱۲ تا ۱۵ یک دولت شهر مستقل بود. در اوج خود در قرن چهاردهم، کیلوا دارای مجموعه کاخ های وسیع، یک مسجد بزرگ و سازه های سنگی چشمگیر متعدد بود.

بازرگانان کیلوا در تجارت کالاهای با ارزش مختلف مانند طلا، نقره، مروارید، عطر، ظروف عربی، سفال ایرانی و چینی کشور چین مشغول بودند. در نتیجه آنها نقش مهمی در تجارتی که از اقیانوس هند می گذشت ایفا کردند.

یک آفریقایی، پادشاه آلمولی، کیلوا را به رشد و شکوفایی قابل توجهی برای شهر هدایت کرد. تحت حکومت آلمولی، کیلوا به یک مرکز تجاری بزرگ تبدیل شد و از نظر اندازه و ثروت، با ساختارهای چشمگیر، رشد کرد. المولی پیوندهای کیلوا را با خلیج فارس و سایر مناطق تقویت کرد که به ثروت و رفاه بیشتر شهر کمک کرد. به طرز شگفت انگیزی، کیلوا کیسیوانی واحد پول خود را در قرون ۱۱ تا ۱۴ ضرب می کرد.

پس از سوزاندن شهر توسط پرتغالی ها، کیلوا به عنوان یک مرکز تجاری رو به زوال نهاد و تجار به تدریج به جاهای دیگر نقل مکان کردند و شهر استقلال خود را از دست داد. در انتهای شمالی جزیره، سونگو منارا یک مرکز تجاری شلوغ بود که دارای مجموعه ای چشمگیر از سازه ها بود. اینها شامل پنج مسجد، یک مجموعه کاخ و تقریباً سی و سه ساختمان مسکونی ساخته شده از سنگ های مرجانی و چوب بود که همگی با دیوارهای محافظ محصور شده بودند. پرتغالی ها هم می دانستند دارند چه می کنند.

کیلوا کیسیوانی و سونگو منارا نمونه های قابل توجهی از رشد فرهنگ و تجارت سواحیلی در امتداد سواحل شرق آفریقا بودند. این دو مکان، شواهد خارق‌العاده‌ای را از طریق معماری، باستان‌شناسی، و اسناد ارائه می‌دهند و بینش‌های ضروری را در مورد پویایی‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی منطقه ارائه می‌دهند. علاوه بر این، این مکان‌ها نشان‌دهنده تجارت گسترده و پررونق اقیانوس هند است که از قرون وسطی تا دوران مدرن شکوفا شده است.

بعد از تخریب، گاهی بازسازی کار سختی است! آیا ما می توانیم آنها را به شکوه سابق خود برگردانیم؟ در شرایط فعلی به یک کار غیرممکن نزدیک است.

امروزه حافظان محیط زیست و باستان شناسان در تلاش برای تعمیر و تثبیت ویرانه ها هستند. تحقیقات مداومی برای درک بهتر تاریخچه و اهمیت سایت انجام شده است. سایت ها برای ترویج گردشگری ضروری هستند.

مرگ کیلوا کیسیوانی و سونگو منارا بخش دردناک، مهم و ناگوار تاریخ بود. امروز فقر در کیلوا بخشی از زندگی است، چقدر غم انگیز است! فرض کنید کیلوا کیسیوانی به عنوان مرکز تجارت و بازرگانی باقی مانده بود. شاید به رشد و توسعه خود ادامه می داد و به بازیگر مهمتری در شبکه تجاری اقیانوس هند تبدیل می شد.

تاریخ : ۱۴۰۲/۰۲/۱۷

منبع :

https://www.thecitizen.co.tz/tanzania/oped/imagining-the-glory-of-kilwa-kisiwani-what-if-it-had-survived-4225796