در این قانون همچنین آمده است که اگر کسی در مکانی که محل عبادت پیروان یک مذهب به رسمیت شناخته شده توسط قانون است اقدام به حرکات توهین آمیز نماید به شش تا دوازده ماه زندان یا جریمه معادل 12 تا 24 ماه زندان محکوم خواهد شد[2].

در تاریخچه قضایی معاصر اسپانیا می توانیم نمونه هایی از چنین پرونده هایی ببینیم. مثلا یکی از موارد اخیر کارگری اهل شهر خائن (Jaén) بود که به جریمه نقدی معادل 480 یورو محکوم شد. جرم او تصویری بود که در آن تاج خار مسیح را بر روی سر خودش مونتاژ کرده بود. در سال 2016 نیز پرونده ای برای دو مرد مادریدی به جریان افتاد که در مراسم عشای ربانی در منطقه کیخورنای مادرید سرود «رو به خورشید» (Cara al Sol) و سپس سرود حزب مردمی را خوانده بودند. برای درک ماجرا باید دانست که سرود رو به خورشید سرود مشهور فاشیست های اسپانیا بوده است و این دو نفر با این کار به شکل نمادین به اتحاد حزب سیاسی مردم، مسئولان کلیسا و فاشیست ها اعتراض کرده بودند. این دو نفر به شش ماه زندان محکوم شدند. در سال 2014 سه فمینیست در شهر سویل با شعار هجوآلودی درباره مفهوم باکرگی حضرت مریم جنجال به راه انداختند و هرکدام به پرداخت 3000 یورو جریمه نقدی محکوم شدند[3].

معروف ترین پرونده اهانت به مقدسات در اسپانیا مربوط است به سال 2012. این پرونده با نام خاویر کاله (Javier Kahle) متهم اصلی آن شناخته می شود. در این سال فیلمی از این خواننده بیرون آمد که در آن او مجسمه مسیح مصلوب را آغشته به کره و پیاز و سبزیجات معطر کرده و در قابلمه می گذاشت تا بپزد. این فیلم از یک برنامه تلویزیونی پخش شد و دادستان هم خاویر کاله و هم تهیه کننده برنامه را با استناد به قانون ذکر شده در بالا به دادگاه کشاند. این پرونده با حواشی زیادی در رسانه های اسپانیا همراه بود اما در نهایت در تاریخ 8 ژوئن سال 2012 قاضی پرونده هر دو متهم را از اتهامات مبری دانست و آنها را تبرئه نمود. به زعم قاضی پرونده این مورد بیش از آنکه توهین به مقدسات باشد یک عمل هنرمندانه و هجوآمیز بود که قصد انتقاد داشت و نه تمسخر.

باید توجه داشت که قانون برخورد با توهین به مقدسات تا پیش از سال 1988 در نظام قضایی اسپانیا به شکل جدی تری وجود داشت. در واقع این قانون جزو بخشی از قوانین جزایی بود که از دوره دیکتاتوری فرانکو همچنان باقی مانده بود.  از این سال به بعد این قانون دچار اصلاح و تبدیل به قانون فعلی مصرح در ماده 525 شد.

همچنین باید دانست که در اسپانیا پرونده مهمی که به قانون فوق الذکر مرتبط باشد اما مربوط به توهین به دینی به جز مسیحیت کاتولیک باشد وجود ندارد. مثال های گفته شده در این گزارش نیز همگی به شکایت طرف کاتولیک از دیگران برمی گردد. این دعوا بیش از آنکه ریشه حقوقی داشته باشد ریشه تاریخی دارد. جنگ داخلی اسپانیا در دهه سی میلادی محل برخورد دو گروه کاملا متضاد با یکدیگر بود که یک طرف به کلیسای کاتولیک وابسته بود (سمت دیکتاتور) و طرف دیگر با هرگونه نشانه مذهبی در جامعه اسپانیا مخالف بود (سمت کمونیست و سوسیالیست). این دو جریان فکری و سیاسی پس از پایان جنگ در قالب رقابت بین دو حزب مردمی (دست راستی و مذهبی) و حزب سوسیالیست (دست چپی و لائیک یا مخالف بروز و ظهور عمومی مذهب) خودش را نشان داده است. همه نمونه های ذکر شده در این گزارش نیز همین رنگ و بو را دارند. به عنوان مثال نمونه اول که متاخر ترین آن هم هست (کارگر اهل خائن) در واقع رنجی که کارگران از بی عدالتی ناشی از حاکمیت سرمایه داران (نزدیک به احزاب دست راستی) می کشند را به طور نمادین با رنج مسیح مقایسه کرده است که به نوعی انتقاد از وضعیت سیاسی اجتماعی موجود اسپانیاست. اما دادگاه او را به جرم تمسخر و توهین به مقدسات (تصویر مسیح) مجرم تشخیص داده است. از این منظر بسیار مهم است که قاضی یک پرونده چه گرایشات سیاسی ای دارد. به طور طبیعی قاضی هایی که به جریان کاتولیک و دست راستی تعلق خاطر دارند در این پرونده ها شدید برخورد می کنند و قاضی هایی که به جریان سوسیالیست نزدیک تر اند ممکن است متهم را تبرئه کنند.