برچسب های اجتماعی جنسیتی در جامعه تانزانیا از بدو تولد شروع می شود. به نوزادان دختر، بر اساس جنسیت، عنوانی داده می شود که فوراً آنها را تابع هویت اجتماعی خود می کند. مونث‌ها «کودکی که آب می‌آورد[1]» هستند، در حالی که پسرها «فرزند دشت[2]» نامیده میشوند. منطق پشت این سنت این است که بر اساس سنت مردم تانزانیا، کار اصلی زنان مادری است و زنان باید در کنار خانه خود بمانند[3]. در سال 2006، یک سازمان محلی تانزانیا این باور را با یک نظرسنجی تکرار کرد. مشخص شد که اگرچه پسران و دختران هر دو در مزرعه‌ها در کنار هم کار می‌کردند، دختران نیز آشپزی می‌کردند، آب می‌آوردند و کارهای خانه را ادامه می‌دادند در حالی که پسران روز استراحت می‌کردند و منتظر غذا بودند[4]. تقریباً 78 درصد از زنان روزانه وقت خود را صرف جمع آوری آب می کنند، در حالی که این میزان در مردان تنها 33 درصد است. این وظایف نه تنها بدون دستمزد، بلکه خسته کننده، طاقت فرسا و زمان بر هستند، که زمان کمتر و فرصت کمتری را برای زنان به وجود می آورد تا کار دستمزدی داشته باشند تا به زندگی بهتر خانواده کمک کنند[5].

تبعیض های داخل منزل

به طور سنتی، در تانزانیا وقتی دختران جوان می شوند، بخشی از زمین را برای تولید غذا از شوهران خود می گیرند. آنها علاوه بر تمام وظایف خانه، مراقبت از همسر، کودکان و سالمندان، باید تمام وظایف کشاورزی زمین را از جمله کندن علف های هرز، کاشت و برداشت را انجام دهند، در حالی که مردان فقط خود را مسوول انجام کارهای سنگین نیاز میدانند. هر زمان که شوهر برای مدت طولانی برای جستجوی کار خانه را ترک می کند، زن مسئولیت کامل نگهداری محصولات را نیز بر عهده دارد[6].

ازدواجها عمدتا به صورت سنتی و بدون رضایت دختران انجام میشود و متأسفانه، برخی از قوانین موجود در تانزانیا، توانایی زنان را برای فرار از این ازدواج های توهین آمیز محدود می کند[7].

سن ازدواج

قانون اساسی این کشور در سال 1977 حمایت برابر قانون از زنان را تضمین می کند و تبعیض بر اساس جنسیت را ممنوع می کند[8]. قانون ازدواج 1971 سن قانونی ازدواج را برای دختران 15 و برای پسران 18 سال تعیین کرد. با اینحال در سال 2016، سن قانونی برای دختران به 18 سال افزایش یافت.  تانزانیا آمار رسمی در مورد ازدواج کودکان ندارد، اما سازمان های حقوق بشر تخمین می زنند که این کشور هنوز یکی از بالاترین نرخ های ازدواج کودکان در جهان را دارد[9].

نابرابری جنسیتی

دختران تحصیلات کمتری دارند و در نتیجه فرصت های کمتری در نیروی کار دارند. حتی با وجود اینکه مدارس سطح ابتدایی در تانزانیا به برابری جنسیتی دست یافته‌اند و 80 درصد از کودکان به مدرسه می‌روند، بسیاری از دختران هنگام ورود به دوره متوسطه عقب می‌مانند. این باعث می شود زنان با فرصت کمتر و سطح دستمزد کمتر وارد نیروی کار شوند. بسیاری از دختران نسبت به پسران تحصیلات کمتری دریافت می کنند و لذا با مهارت ها و فرصت های کمتری برای اشتغال رسمی وارد نیروی کار می شوند. این نه تنها بر تک تک زنان و خانواده‌های آنها تأثیر می‌گذارد، بلکه استعداد و نیروی کار موجود در کشور را محدود می‌کند و از نوآوری و رشد اقتصادی جلوگیری می‌کند[10].

بی بند وباری جنسی

بی بند وباری و روسپیگری در تانزانیا غیرقانونی اما گسترده است[11]. بسیاری از زنان و دختران جوان به دلیل فقر، نبود فرصت های شغلی و از هم پاشیدگی کانون خانواده مجبور به تن فروشی می شوند[12]. بسیاری از دانشجویان به دلایل اقتصادی مجبورند به تن فروشی روی بیاورند.[13] قاچاق جنسی[14] و تن فروشی کودکان[15] از مشکلات عمده تانزانیا هستند و این کشور مقصدی برای گردشگری جنسی از جمله گردشگری جنسی زنان و کودکان به ویژه در استراحتگاه های ساحلی و زنگبار است[16].

سقط جنین

سقط جنین در تانزانیا غیرقانونی است مگر برای حفظ جان مادر. بر اساس قانون جزایی تانزانیا، پزشکانی که سقط جنین غیرقانونی انجام می دهند ممکن است تا 14 سال زندان محکوم شوند، در حالی که کسانی که برای خود سقط جنین تهیه می کنند ممکن است تا هفت سال زندان محکوم شوند. تخمین زده می شود که در سال 2013، 405000 سقط جنین القا شده در تانزانیا صورت گرفته است. به دلیل ترس از پیگرد قانونی، زنان به طور مخفیانه و اغلب در شرایط ناامن سقط جنین انجام می دهند. تانزانیا یکی از بالاترین نسبت های مرگ و میر مادران را در جهان دارد و سقط جنین های ناایمن یکی از علل اصلی مرگ و میر مادران است.

مشارکت سیاسی

در سال 1985، تانزانیا یکی از اولین کشورهایی بود که سهمیه زنان را برای پارلمان تعیین کرد و از آن زمان تعداد کرسی های رزرو شده و اعضای زن پارلمان به طور پیوسته افزایش یافته است[17]. اعضای زن پارلمان برای کرسی های رزو شده به‌طور غیرمستقیم و توسط احزاب سیاسی کشور انتخاب می‌شوند. سیاستمداران زن می توانند در انتخابات بعدی از یک کرسی رزرو به یک کرسی حوزه انتخابیه تغییر مکان دهند[18].  با این حال، در تمام انتخابات گذشته، تعداد زنانی که یک کرسی در حوزه انتخابیه به دست آورده اند، به طور قابل توجهی کمتر از تعداد زنانی بوده است که یک کرسی رزرو به دست آورده اند[19].

در 19 مارس 2021، سامیه سولوهو حسن اولین رئیس‌جمهور زن تانزانیا شد. اگر چه او به واسطه ی اینکه معاون رئیس جمهور بود که با مرگ رئیس جمهور منتخب، به این پست رسید، ولی این جایگاه، زنان تانزانیا را در موقعیتی بالاتر از دیگر زنان آفریقا قرار داد. او اولین رئیس جمهور زن مسلمان و محجبه ی آفریقا است و در سال 2022، از سوی مجله آمریکایی تایم در میان 100 فرد برتر جهان با نفوذ قرار گرفت[20].

نتیجه گیری

بسیاری از سنت های موجود در تانزانیا همچنان تحت تأثیر نگاه مردسالارانه ی مردم تانزانیا است. فقر، نبود فرصت های شغلی، از هم پاشیدگی کانون خانواده باعث آسیب های زیادی در حوزه ی زنان شده است و باعث شده است آنها همچنان وضعیت مطلوبی نداشته باشند. تبعیض علیه زنان در محیط خانواده، آموزش، بازار کار و سنت ها و عرفهای اجتماعی همچنان به نحو گسترده ای در تانزانیا و به خصوص در شهرها و روستاهای مشاهده میشود. البته دولتمردان تانزانیا تلاش می کنند حتی با تبعیضهای های مثبت به نفع زنان این وضعیت را تغییر دهندء ولی هنوز فاصله ها تا وضعیت زیاد بسیار زیاد است.