آقای لوکاس ساماراس، هنرمند پیشگام خارج از کشور در سن 87 سالگی در نیویورک درگذشت. او هنرمند یونانی-آمریکایی بود. در آغاز کارش با نقاشی، مجسمه سازی و هنرهای تجسمی سر و کار داشت اما خیلی زود هنر عکاسی او را به خود جلب کرد. در واقع، نیویورک تایمز در ادای احترام به او نوشت که مردی که بوم نقاشی خودش بود درگذشت.

ساماراس مدت ‌ها قبل از اینکه با هنرهای زیبا در ارتباط باشد، در حوزه دیجیتال کار می‌ کرد، در طول زندگی حرفه‌ ای خود، راه‌ های جدید برای تصویرسازی را برگزید، و مرزهای پرتره و خودنگاره را در طول هفت دهه بازتعریف کرد. کار اتوبیوگرافی ساماراس در عکاسی، نقاشی، مونتاژ، طراحی، مجسمه ‌سازی با محوریت جسم و روح، اغلب بر ماهیت انعطاف ‌پذیر و متغیر خود منعکس می ‌شود. این هنرمند یک بار گفت: «من دوست دارم خودم را در عکاسی بازسازی کنم.»

ساماراس که در سال 1936 در منطقه «کاستوریا» یونان به دنیا آمد، در سال 1948 به همراه خانواده اش به آمریکا مهاجرت کرد و آنها در نیوجرسی ساکن شدند. او از سال 1955 تا 1959 در دانشگاه «راتگرز» در نیوجرسی تحصیل کرد و زیر نظر هنرمندان «آلن کاپرو و ​​جورج سگال» تحصیل کرد. ساماراس همچنین با «رابرت ویتمن» هنرمندی که برای سال‌های آینده با او همکاری داشت، ملاقات کرد. در سال 1959، او تاریخ هنر را زیر نظر «مایر شاپیرو» در دانشگاه کلمبیا در نیویورک خواند.

در سال های اخیر نام او در یونان بیشتر شنیده شد و نمایشگاه های مهمی با آثار او برپا شده است. اینکه یونان آثار او را تا حدودی با تأخیر کشف کرد، یا اکنون به نظر می رسد که آماده نزدیک شدن به آن است، اهمیت چندانی ندارد. اما واقعیت این است که صحبت از یونانی بودن برای هنرمندان یونانی الاصل که در خارج از کشور فعال هستند، این روزها ماهیت خود را از دست داده است.

خانم «لینا مندونی» وزیر فرهنگ در بیانیه خود نوشت: «لوکاس ساماراس، مردی که بوم نقاشی خودش بود»، همانطور که نیویورک تایمز به درستی او را توصیف کرد، یک هنرمند تجسمی پیشگام بود که با کارهای چندوجهی و دائماً تجدید شده خود، در سطح جهانی در معرض دید عموم قرار گرفت. او که در طول زندگی حرفه ‌ای خود هنرمندی بی ‌قرار بود، مدام ابزارها و تکنیک ‌های جدید را آزمایش کرد، از نقاشی و مجسمه‌ سازی شروع کرد تا به سرعت به سمت عکاسی، و در نهایت به بعد دیجیتالی آن حرکت کند. اما ساماراس بسیار فراتر می رود. او از خودش شروع می‌ کند، که به ‌طور معنایی و غیرشخصی، در سکوت و هیاهوی شهر بزرگ، که به‌عنوان یک انسان‌شناس بصری از آن ظاهر می‌شود، تغییر موقعیت می‌دهد.

منبع: naftemporiki 

https://www.naftemporiki.gr/culture/arts/1610193/pethane-o-eikastikos-loykas-samaras/