خبرگزاری رسمی عمان به نقل از خانم ریحانه موسوی پژوهشگر میراث فرهنگی ایران در تاریخ ۲۳ ژانویه ۲۰۲۳  گزارشی را تحت عنوان " نقالی هنری که نقش فرهنگی برجسته ای در ایران دارد" به شرح ذیل درج نموده است .

از دیرباز ارائه داستان های کوتاه درمناسبتهای مختلف بخشی از سنت های ایرانیان و یکی از کهن ترین شکل نمایش است که نقش مهمی در جامعه ایران دارد. هنر قصه گویی در ایران به نام " نقالی" نامیده می شود و کسی که به این کار می پردازد را نقال نامیده که داستان های منظوم و منثور را همراه با حرکات و گاه با موسیقی و نقاشی روی پارچه به مردم منتقل می نماید. خانم موسوی در بیانی به خبرگزاری گفت: این هنر به نام ایران در سال ۲۰۱۱ در فهرست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو قرار گرفته است. موسوی اشاره کرد که نقال برای جلب توجه مخاطب نیازمند به استعداد بالا، حافظه قوی و توانایی بداهه پردازی قوی است. ننقال به عنوان یک هنرمند حامل ادبیات و فرهنگ است و باید به زبان های محلی، گویش ها، تعبیرات و اصطلاحات فرهنگی و بومی و موسیقی سنتی آشنایی داشته باشد. نقال وسایل و ابزار مختلفی همچون صندلی، عصا و معمولا لباس های ساده و گاهی اوقا کلاه خوت و زره برای بازسازی صحنه جنگ، دارد که در اجرا از آنها استفاده می کند. موسوی گفت: این هنر در قهوه خانه ها، چادرهای بادیه نشینها و اماکن تاریخ رو به گسترش است و مضمون آن نیز حماسی و پهلوانی است از اینرو صدا، اجرا، استفاده از روش های جذاب برای انتقال این داستانها موثر است. موسوی با اشاره به اینکه نقال ایده ها، حکمت ها، درس ها، داستانهای سرشار از شجاعت، مردانگی،  بزرگواری، شرافت و اخلاق را معرفی کرده و مخاطب  او را با دقت دنبال کرده و می شنود و با او ارتباط برقرار کرده و در پایان او را مورد تشویق گرم قرار  می دهد.