بخش اول از موج جدید و ششم تحقیق گسترده نظرسنجی " یونانی‌ها چگونه فکر می‌کنند” که توسط موسسه پژوهشی دیانئوسیس انجام می‌شود، به بررسی ارزش‌های عمیق‌تر یونانی‌ها در موضوعات مختلف می‌پردازد.

این تحقیق گسترده که از سال ۲۰۱۵ توسط دیانئوسیس انجام می‌شود، مطالعه‌ای جالب و ابزاری مفید است. برخلاف سایر نظرسنجی‌های عمومی، این تحقیق به سطح اخبار و رویدادهای جاری نمی‌پردازد، بلکه به بررسی ارزش‌های عمیق‌تر جامعه یونان می‌پردازد. شامل تعداد زیادی سوال، معمولاً بیش از ۷۰ مورد، است و به این ترتیب همواره ارتباطات جالبی میان نظرات و گروه‌های مختلف جامعه را به نمایش می‌گذارد. بنابراین، این تحقیق می‌تواند به طرق مختلف مفید واقع شود: چه برای تفسیر برخی از رفتارهای یونانی‌ها، چه برای طراحی سیاست‌های بهتر و هدفمندتر و چه به عنوان یک ارزیابی دقیق از روندهای اجتماعی در یونان.

علاوه بر این، تا کنون پنج موج از این تحقیق منتشر شده است – یکی در سال ۲۰۱۶ (که در دو مرحله در سال ۲۰۱۵ انجام شد) و یکی در سال‌های ۲۰۱۷، ۲۰۱۸، ۲۰۲۰ و ۲۰۲۲. داده‌های کامل هر موج از تحقیق به صورت عمومی و رایگان توسط دیانئوسیس در دسترس است. بنابراین، می‌توان به‌راحتی روند تغییرات در جامعه یونان را با توجه به شرایط محیطی، اقتصادی، سیاسی یا سایر شرایط دنبال کرد. از سال ۲۰۱۵، در دوران بحران دهه گذشته، تا امروز، پس از یک پاندمی و در یک چارچوب ژئوپلیتیکی ناپایدار، یونانی‌ها در مسائل مختلف نظرات خود را تغییر داده‌اند، اما در برخی دیگر نیز ثابت مانده‌اند. غنای داده‌ها و در نتیجه ارزش تحقیق با افزودن موج‌های جدید تقویت می‌شود.

موج جدید و ششم از تحقیق «یونانی‌ها چگونه فکر می‌کنند” نیز دیدگاه‌های بسیار جالبی را در موضوعات مختلف ارائه می‌دهد. این موج، به دلیل حجم بزرگ تحقیق، در سه بخش توسط شرکت Metron Analysis انجام شده است. در زیر، بخش اول این تحقیق که پس از مصاحبه‌های تلفنی و آنلاین با نمونه‌ای از ۱.۱۰۲ نفر در فاصله زمانی ۱۵ تا ۳۰ ژانویه ۲۰۲۴ به دست آمده، منتشر می‌شود. پاسخ‌دهندگان به سوالات زیادی در مورد موضوعات مختلف پاسخ داده‌اند، از جمله تغییرات اقلیمی و محیط زیست، فناوری و هوش مصنوعی، حقوق زنان و زوج‌های همجنسگرا، نظرات درباره مشکلات جمعیتی و جوانان، و همچنین مشارکت سیاسی و اعتماد به نهادها. به همراه داده‌های اولیه، دو فایل تکمیلی نیز منتشر شده است: گزارشی از نتایج توسط Metron Analysis و تحلیلی عمیق از سوی دکتر پاناجی پاناگیوتوپولوس، استادیار جامعه‌شناسی در بخش علوم سیاسی و مدیریت عمومی دانشگاه ارسطو.

تهدیدات، اقلیم و محیط زیست

این تحقیق با درخواست از پاسخ‌دهندگان برای انتخاب حداکثر دو مسئله که به نظرشان بزرگ‌ترین تهدیدات برای آینده یونانی‌ها هستند، آغاز می‌شود. اولین تهدید مربوط به وضعیت اقتصادی کشور است - تقریباً از هر دو نفر، یکی اقتصاد را به عنوان تهدید اصلی انتخاب کرده است. این درصد تقریباً دو برابر از درصد مشابه در دسامبر ۲۰۱۹ است و تقریباً ۱۰ واحد بیشتر از درصد مشابه در فوریه ۲۰۲۲. دومین تهدید مهم، مشکل جمعیتی و کاهش جمعیت با ۳۶.۷% از کل گزارش‌ها است. تغییرات اقلیمی به عنوان سومین تهدید ذکر شده است - از هر پنج نفر، یک نفر آن را به عنوان تهدید می‌شمرد.

با این حال، زمانی که تحقیق از پاسخ‌دهندگان می‌پرسد که حداکثر دو مسئله که بزرگ‌ترین تهدیدات برای آینده کل سیاره هستند را انتخاب کنند، ۴۰% از آنها نابرابری‌ها و مشکلات اقتصادی را انتخاب می‌کنند که در مجموع در رتبه دوم قرار دارد. نیمی از پاسخ‌دهندگان تغییرات اقلیمی را انتخاب می‌کنند که محبوب‌ترین پاسخ است.

این پژوهش به بررسی عمیق‌تر مسائلی که به تغییرات اقلیمی مربوط می‌شود ادامه می‌دهد، با هدف ثبت دقیق‌تر این که تغییرات اقلیمی تا چه حد به عنوان یک تهدید مهم برای آینده توسط شهروندان درک می‌شود و همچنین بررسی اقدامات فردی مردم برای مقابله با این مشکل. به نظر می‌رسد که اکثریت پاسخ‌دهندگان تغییرات اقلیمی را مسأله‌ای بسیار جدی می‌دانند: آنها یا اعلام می‌کنند که تغییرات اقلیمی در حال حاضر به طور منفی بر زندگی ما تأثیر می‌گذارد یا این که در آینده تأثیر منفی خواهد داشت (۴۳% و ۴۴.۶% به ترتیب). با این حال، برخی نیز نظر مخالف دارند: حدود ۱ نفر از هر ۱۰ نفر معتقد است که تغییرات اقلیمی بر زندگی او تأثیر نمی‌گذارد و نخواهد گذاشت. طبق تحقیق، جوان‌ترها و افراد با سطح تحصیلات بالاتر نسبت به تأثیرات مستقیم تغییرات اقلیمی حساس‌تر هستند.

اما چه کسی مقصر تغییرات اقلیمی است و چه کسی باید آن را مدیریت کند؟ در برخی مواقع، در مباحث عمومی نظرات یا نظریه‌هایی درباره تغییرات اقلیمی و تأثیرات آن مطرح می‌شود. وقتی تحقیق نظرات شناخته شده را به پاسخ‌دهندگان ارائه می‌دهد و از آنها می‌خواهد تا موافقت یا عدم موافقت خود را ابراز کنند، بیشتر آنها پاسخ می‌دهند که تغییرات اقلیمی مسأله‌ای جهانی است (۹۴.۷%)، که نیاز به چارچوب جدید و سختگیرانه‌تری برای مقابله با آن وجود دارد (۸۶.۳%) و تقریباً ۷ نفر از هر ۱۰ نفر احساس می‌کنند که زندگی و دارایی‌هایشان تهدید می‌شود. همچنین، به نظر می‌رسد که پاسخ‌دهندگان درک می‌کنند که تغییرات اقلیمی تا حد زیادی با زندگی دریایی و اقیانوس‌ها مرتبط است: ۹ نفر از هر ۱۰ نفر پاسخ می‌دهند که تغییرات اقلیمی بر دریا و اقیانوس‌ها تأثیر می‌گذارد و به همین ترتیب، ۷۶% معتقدند که کشورهای ساحلی، مانند یونان، بیشتر تحت تأثیر قرار خواهند گرفت.

از سوی دیگر، برخی نظریه‌ها و نظرات به نظر می‌رسد که پاسخ‌دهندگان را بیشتر دچار تردید می‌کند. ۱ نفر از هر ۲ نفر معتقد است که تغییرات اقلیمی «اختراع کشورهای ثروتمند به ضرر کشورهای فقیر” است، در حالی که ۱ نفر از هر ۴ نفر بر این باور است که تغییرات اقلیمی یک مشکل حل‌نشدنی است. این پاسخ‌ها نشان می‌دهد که درصد زیادی از جمعیت یونان به ابعاد این مشکل آگاه است.

اما اگر مردم تا این حد حساس هستند، چه اقداماتی برای حل مشکل و به طور کلی برای محیط زیست انجام می‌دهند؟ درصدهای بسیار بالایی از پاسخ‌دهندگان می‌گویند که از لامپ‌های صرفه‌جویی در انرژی استفاده می‌کنند (۹۳.۳%)، بازیافت می‌کنند (۹۲.۲%)، استفاده از پلاستیک (۸۴.۳%) و آب (۶۵.۵%) را کاهش داده‌اند. درصد کسانی که اعلام می‌کنند در پاکسازی سواحل و بازسازی جنگل‌ها شرکت می‌کنند، با وجود این که از سال ۲۰۱۹ دو برابر شده است، اما به طور محسوس کمتر است و به ۴۴.۷% رسیده است.

با این حال، دو رفتار وجود دارد که به شدت انرژی‌بر هستند و بنابراین برای اقلیم مهم هستند، اما به طور همزمان به عادت‌های بسیار مقاوم مربوط می‌شوند: استفاده از خودرو و مصرف گوشت. یونانی‌ها در این باره چه جوابی می‌دهند؟ ۶۱% اعلام می‌کنند که کمتر با خودرو جابجا می‌شوند و ۵۳.۷% می‌گویند که مصرف گوشت را کاهش داده‌اند - این درصدها کمتر چشمگیر هستند. به علاوه، این اعداد از سال ۲۰۱۹ به صورت ثابت در همان سطح باقی مانده‌اند.

علاوه بر رفتارهای خانگی، انتخاب‌های مرکزی‌تری نیز وجود دارند که کشورهای مختلف در رابطه با تغییرات اقلیمی اتخاذ می‌کنند. بدون شک، مهم‌ترین آنها انتقال به منابع انرژی “پاک‌تر” است. این انتقال موضوعی است که به عوامل زیادی بستگی دارد: از موقعیت جغرافیایی و منابع موجود کشورهای مختلف گرفته تا درآمد ملی و اتحادهای بین‌المللی آنها. اما در دموکراسی‌ها، نظرات و میزان آگاهی شهروندان درباره منابع انرژی “پاک” تا حدی تعیین‌کننده است که دولت‌ها تا چه اندازه می‌توانند در این انتقال پیش بروند. در پاسخ به سوال “کدام منابع طبیعی باید توسط یونان برای تولید انرژی بهره‌برداری شود؟ ”، اکثریت بزرگ (۸۳.۹%) خورشید را انتخاب می‌کنند. با فاصله قابل توجهی، باد (۴۷%) و آب (۲۵.۱%) در رتبه‌های بعدی قرار دارند. سوخت‌های فسیلی در رتبه چهارم با ۱۸.۱% قرار دارند و به نظر می‌رسد که در میان افرادی با سطح تحصیلات پایین‌تر و کسانی که خود را در راستای سیاسی قرار می‌دهند، محبوب‌تر هستند.

پاناگیس پاناگیوتوپولوس در تحلیل خود اظهار می‌دارد: "پاسخ‌ها برای تولید انرژی منطقی و مطابق با سیاست‌های اروپایی و استراتژی‌های ملی هستند. آنها نشان می‌دهند که جامعه به طور خاصی به مسائل پایداری آگاه است و اسطوره درباره ثروت نفتی عظیم در زیر خاک یونان بر ارزیابی اولویت‌ها تأثیر نمی‌گذارد. "

فناوری و هوش مصنوعی

در رتبه‌بندی تهدیدات برای آینده کشور، به نظر می‌رسد که پیشرفت‌های فناوری، چه به عنوان گزینه اول و چه به عنوان گزینه دوم، تنها ۳ درصد از جمعیت را نگران می‌کند. با این حال، وقتی که از دیدگاه "تصویر کوچک" یونان دور می‌شویم و به تهدیدات در سطح جهانی نگاه می‌کنیم، نگرانی به‌طور واضح بیشتر است. فناوری معادل ۱۰ درصد از کل گزارش‌ها را تشکیل می‌دهد و در رتبه چهارم قرار دارد. پیشرفت‌های فناوری، با آخرین مثال آن "رشد انفجاری" برنامه‌های هوش مصنوعی مانند ChatGPT، ممکن است یونانی‌ها را مشغول کند، اما ممکن است از سوی همه به‌عنوان تهدید تلقی نشود، یا حداقل تنها به‌عنوان تهدید نباشد.

در این تحقیق درباره هوش مصنوعی چندین سوال مطرح شده است، که در دو سال اخیر تا حدودی مورد توجه عمومی قرار گرفته است. زمانی که نظرسنجی از پاسخ‌دهندگان می‌پرسد که آیا هوش مصنوعی به آن‌ها احساسات منفی یا مثبت القا می‌کند، احساسات منفی با ۵۰.۶ درصد پیشتاز است. با این حال، درصد قابل توجهی از نمونه، معادل ۳۸.۷ درصد، پاسخ می‌دهند که هوش مصنوعی به آن‌ها احساسات مثبت می‌دهد.

اما یونانی‌ها دقیقاً چگونه فکر می‌کنند که هوش مصنوعی بر زندگی آن‌ها تأثیر خواهد گذاشت؟ بیشتر آن‌ها معتقدند که هوش مصنوعی تأثیرات مثبتی بر سلامت آن‌ها (۶۲.۴ درصد)، مدیریت زمان شخصی آن‌ها (۵۸.۵ درصد) و به طور نسبی، بر اقتصاد کشور (۴۶.۵ درصد) و انتخاب‌های تفریحی آن‌ها (۴۴.۵ درصد) خواهد داشت. به طور مشابه، بیشتر افراد معتقدند که هوش مصنوعی تأثیرات منفی بر بازار کار (۶۹.۷ درصد)، جامعه (۵۳.۶ درصد) و با تفاوت کمتر، بر کار خود پاسخ‌دهنده (۴۶ درصد) خواهد داشت.

اما گروه‌هایی که "رهبری" نظرات خوش‌بینانه و بدبینانه را بر عهده دارند، کدامند؟ کسانی که نسبت به تأثیرات مثبت هوش مصنوعی بر سلامت نظر مثبت‌تری دارند، جوان‌تر و دارای سطح تحصیلات بالاتری هستند، یعنی احتمالاً با برنامه‌های مربوطه آشناترند. در مقابل، زنان به نظر می‌رسد نسبت به تأثیرات منفی هوش مصنوعی بر بازار کار بدبین‌تر از مردان هستند. به طور مشابه، سنین بالاتر، یعنی ۴۰ تا ۶۴ سال، نیز به نظر می‌رسد که بدبین‌تر هستند. شاید این نتیجه نشان‌دهنده نگرانی شخصی آن‌ها باشد که هوش مصنوعی ممکن است به زودی نحوه کار کردن آن‌ها را تغییر دهد.

در نهایت، تحقیق سوالاتی در مورد شناسه‌های جدید نیز مطرح می‌کند. این موضوع نیز به تازگی مورد توجه عمومی قرار گرفته و ارتباط چندانی با پیشرفت‌های فناوری ندارد. با این حال، اغلب با نظریه‌های توطئه درباره چگونگی تأثیر منفی فناوری بر زندگی ما مرتبط است. ۸ نفر از ۱۰ یونانی (احتمالاً) موافق هستند که شناسه‌های جدید "مدرن‌سازی" براساس "قوانین اروپایی" هستند. با این حال، تعداد قابل توجهی از آن‌ها (احتمالاً) معتقدند که کنترل داده‌های شخصی شهروندان دلیل مهمی برای صدور شناسه‌های جدید است (۵۶.۲ درصد).

زوج‌های همجنس‌گرا

نظرسنجی قبل از تصویب گسترش حق ازدواج برای زوج‌های همجنس‌گرا در ۱۵ فوریه سال جاری انجام شد. با این حال، تحقیق بین ۱۵ تا ۳۰ ژانویه انجام شد، یعنی بسیار نزدیک به زمان تصویب و قطعاً در حین جریان بحث عمومی مربوطه. در این دوره، نظرات بسیار قطبی شده بود و از عبارات بسیار قوی استفاده می‌شد. در این زمینه، حمایت از ازدواج بین زوج‌های همجنس‌گرا در بالاترین سطحی که از سال ۲۰۱۵ تاکنون ثبت شده است، یعنی ۶۰ درصد، قرار دارد. حمایت از شناسایی قانونی هویت جنسیتی نیز در سطح مشابهی، یعنی ۶۱.۴ درصد، از سال ۲۰۱۶ به طور مداوم در حال افزایش است.

در مقابل، حمایت از فرزندخواندگی توسط زوج‌های همجنس‌گرا، اگرچه به وضوح از سال ۲۰۱۹ به بعد افزایش یافته است، در همان سطح سال ۲۰۲۲ باقی مانده است و حتی کاهش کمی نیز نشان می‌دهد: ۳۵.۸ درصد از پاسخ‌دهندگان (احتمالاً) با آن موافقند.

حقوق زنان و آزار جنسی

از سال ۲۰۱۸، تحقیق "یونانی‌ها چگونه فکر می‌کنند" شامل چندین سوال در مورد حقوق زنان و برابری جنسیتی در محل کار، و همچنین در مورد پدیده آزار جنسی بوده است و نتایج همیشه جالب توجه بوده‌اند. در مورد آزار جنسی، تقریباً ۱ نفر از ۳ نفر اعلام می‌کند که دچار آزار جنسی شده است، و این درصد از سال ۲۰۱۸ که برای اولین بار این سوال در تحقیق مطرح شد، تقریباً در همان سطح باقی مانده است. همان‌طور که احتمالاً انتظار می‌رفت، زنان به طور قابل توجهی بیشتر از مردان اعلام می‌کنند که دچار آزار جنسی شده‌اند (۳۷.۵ درصد). با این حال، درصد قابل توجهی از مردان، حدود ۱ نفر از ۵، نیز اعلام می‌کنند که دچار آزار جنسی شده‌اند.

از سال ۲۰۲۲، همچنین سوالاتی در مورد حوادث خشونت علیه زنان وجود دارد. در سال‌های اخیر، این گونه حوادث بیشتر منتشر شده و به طور گسترده‌ای در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی بررسی شده است. این امر چگونه بر افکار عمومی تأثیر گذاشته است؟ ۴۳ درصد (همان درصدی که در سال ۲۰۲۲ گزارش شده است) معتقدند که روند افزایش حوادث خشونت علیه زنان در حال افزایش است. ۵۶.۳ درصد معتقدند که چنین حوادثی قبلاً نیز اتفاق می‌افتاد، اما اکنون بیشتر قابل مشاهده است. ۲ نفر از ۳ نفر معتقدند که مجازات‌های سخت‌تر می‌تواند رفتارهای مجرمانه را کاهش دهد – این سوال به طور کلی به تمامی جنایات اشاره دارد، نه فقط به جنایات علیه زنان.

علاوه بر این، از پاسخ‌دهندگان خواسته شد تا نظرات خود را درباره موضوعات مختلفی که به مشارکت زنان در کار و برابری جنسیتی مربوط می‌شود، بیان کنند. در اینجا، یونانی‌ها به نظر می‌رسد که حداقل آن‌طور که ادعا می‌کنند، نسبت به بسیاری از کلیشه‌ها منفی هستند. بیش از ۹ نفر از ۱۰ نفر (احتمالاً) با این نظر موافقند که مادر و پدر مسئولیت‌های یکسانی در مراقبت از کودکان دارند و زنان باید تسهیلاتی دریافت کنند تا بتوانند کار کنند. ۸۷ درصد (احتمالاً) با این نظر مخالفند که مردان در کار خود مؤثرتر و متعهدتر هستند. ۸۰.۷ درصد معتقدند که مردان از زنان در اتخاذ تصمیمات مهم توانمندتر نیستند، در حالی که بسیاری (۷۶.۴ درصد) نیز به اعتراف می‌پردازند که اشتغال در خانه همانند کار حرفه‌ای ارزشمند است. تعداد کمتری، اما هنوز اکثریت (۵۷ درصد) با این نظر موافقند که شغل‌های زنانه و مردانه وجود ندارد. با این حال، به نظر می‌رسد که اکثر پاسخ‌دهندگان هیچ توهمی ندارند و معتقدند که تمام مشکلات حل نشده است. اکثریت –۵۶.۳ درصد– (احتمالاً) با این نظر مخالفند که مردان و زنان فرصت‌های شغلی برابر دارند.

از دیدگاه تغییرات بلندمدت نسبت به اندازه‌گیری‌های قبلی (سوالات مربوطه از سال ۲۰۱۹ وجود دارد)، تغییرات زیادی در این نظرات کلیشه‌ای دیده نمی‌شود. با دو استثنا: تعداد کمتری به‌طور قابل توجهی معتقدند که بهترین شغل برای یک زن در بخش دولتی است (۳۷.۶ درصد در مقایسه با ۴۹.۳ درصد در سال ۲۰۱۹)، و تعداد بسیار کمتری، کمتر از نیمی (احتمالاً) با این نظر موافقند که زنان از گرفتن موقعیت‌های بالا اجتناب می‌کنند (۱۸ درصد در مقایسه با ۴۳.۶ درصد).

مذهب

در آخرین موج این تحقیق، که مطابق با اندازه‌گیری‌های قبلی است، تقریباً ۸ از ۱۰ نفر اعلام کرده‌اند که به خدا ایمان دارند. همچنین، جالب است که ۲ از ۱۰ نفر به طور علنی و بی‌پرده اعلام کرده‌اند که به خدا ایمان ندارند.

از طرف دیگر، تنها کمی بیشتر از کسانی که ایمان به خدا دارند، می‌گویند که به طور آزادانه درباره ایمان خود با دیگران صحبت می‌کنند (۸۲.۹٪). درصد کمی پایین‌تر (۷۶.۴٪) از کسانی که اظهار می‌کنند زمانی که خودشان یا اعضای خانواده‌شان بیمار می‌شوند، نیایش می­کنند.

پاناجیس پانایوتوپولوس در تحلیل خود این درصد ۷۶.۴٪ را بسیار چشمگیر می‌داند و اظهار می‌کند: «این درصد نشان‌دهنده نیاز شدید به مذهب و فلسفه وجودی است و بیشتر، عدم شرم پاسخ‌دهنده از فاش کردن چیزی بسیار خصوصی را نشان می‌دهد. با این حال، نباید به سرعت این جمعیت را به عنوان “مذهبی سیستماتیک” طبقه‌بندی کرد. همچنین نباید فرض کرد که این موضوع به معنای پایبندی به یک مذهب خاص یا ایمان سازمان‌یافته است. از این منظر، درصد کسانی که نیایش نمی­کنند(۲۲.۵٪)، که به هیچ شکلی به نیروهای برتر در هنگام بحران بزرگ خود مراجعه نمی‌کنند، قابل توجه است. ”

جوانان و مشکلات جمعیتی

همان‌طور که قبلاً ذکر شد، یونانی‌ها، مشکل جمعیتی و کاهش جمعیت را تهدیدی بسیار مهم برای آینده کشور می‌دانند و این موضوع در رتبه دوم در کل گزارش‌ها قرار دارد. به هر حال، مشکل جمعیتی یک مسئله بسیار پیچیده است که بر جنبه‌های مختلف زندگی تأثیر می‌گذارد. این مسئله بر اقتصاد، ترکیب جامعه، برنامه‌ریزی خانواده‌ها و دولت رفاه تأثیر می‌گذارد. تحقیق با تعدادی سوال به زندگی و موانع پیش روی جوانان تمرکز دارد، چرا که آن‌ها به طور اساسی با پیامدهای مشکل جمعیتی روبرو خواهند شد.

لازم به ذکر است که در این تحقیق از جمعیت پرسیده می شود (البته، فقط جوانان به این سؤال پاسخ نمی‌دهند) تا مهم‌ترین مشکلات جوانان را مشخص کنند. به نظر می‌رسد که مهم‌ترین مشکل، درآمد پایین (۴۱.۱٪) است، در حالی که بیکاری (۳۹.۶٪) و آینده شغلی و بیمه‌ای (۳۶.۲٪) در رتبه‌های بعدی قرار دارند. جالب است که در تحقیق مشابه سال ۲۰۲۲، ترتیب در بالای لیست معکوس بود: بیکاری با ۶۶.۵٪ در صدر قرار داشت و به نظر می‌رسد که این درصد در گزارش‌های اخیر به میزان بیش از ۲۵ واحد کاهش یافته است. درآمد پایین نیز نسبت به سال ۲۰۲۲ کاهش یافته، اما به مراتب کمتر، تنها حدود ۴ واحد، و از رتبه دوم به رتبه اول منتقل شده است.

پاناجیس پانایوتوپولوس همچنین به درصدهای بالای انتخاب‌های مربوط به نواقص سیستم آموزشی اشاره می‌کند و می‌گوید: «افزایش قابل توجهی که در پاسخ‌ها به نواقص سیستم آموزشی مشاهده می‌شود (از ۲۰٪ در سال ۲۰۲۲ به ۳۱.۶٪) قابل توجه است. این امر احتمالاً علاوه بر شناسایی نقص‌های مزمن سیستم آموزشی یونان، نشان‌دهنده نگرانی از ناتوانی آن در پاسخگویی به تحولات جاری بازار جهانی کار و تغییرات فناوری است که هر روز در حال وقوع است. ”

دیگر مشکلاتی که در لیست مشکلات جوانان ظاهر می‌شود شامل سلامت روانی بد (۲۳.۴٪)، مسکن (۱۳.۲٪) و تنهایی (۶.۸٪) است.

مسائل اجتماعی

این پژوهش، همچنین به یک سری از سوالات استاندارد درباره تعداد فرزندان که هر خانواده دارد و تعداد فرزندانی که تمایل دارند داشته باشند، می‌پردازد. در پاسخ به سوال "چند فرزند دارید؟ "، میانگین پاسخ‌ها بسیار نزدیک به شاخص باروری کشور (که به هر حال دقیقاً همان چیز را اندازه‌گیری نمی‌کند) است و طبق آمارهای رسمی، برابر با ۱.۴ فرزند می‌باشد. اما زمانی که تحقیق به سطح خواسته‌ها می‌پردازد، پاسخ‌ها به طور قابل توجهی… حداکثری است: پاسخ‌دهندگان به طور متوسط اعلام می‌کنند که مایلند ۲.۶ فرزند داشته باشند که بسیار بیشتر از ۲.۱، حداقل تعداد لازم برای جایگزینی جمعیت، است.

اما چرا این فاصله مشاهده می‌شود؟ چرا جوانان امروز به تعداد فرزندانی که می‌خواهند نمی‌رسند؟ در پاسخ به سوالات مربوط به موانع پیش روی جوانان در ایجاد خانواده، اقتصادی بودن مشکلات و ناامنی با ۸۰.۲٪ در اولویت قرار دارد. تقریباً ۱ از ۳ نفر به کمبود زیرساخت‌های مربوطه مانند مهدکودک‌ها (۲۹.۴٪ – که نسبت به سال ۲۰۱۹ که ۲۱٪ بود، به طور قابل توجهی افزایش یافته است) و ۱ از ۴ نفر به مشکل ترکیب مادرانگی و زندگی شغلی اشاره می‌کنند که همچنین با پاسخ قبلی مرتبط است. درصدهای مشابهی دارند کسانی که معتقدند "زوج‌ها امروز اولویت‌های دیگری دارند" (۲۳.۷٪) و همچنین کسانی که بر این باورند که زوج‌های جوان تعداد کمتری از فرزندان را به دلیل نگرانی درباره جهانی که آن‌ها در آن بزرگ خواهند شد، به دنیا می‌آورند(۲۴.۴٪).

مشارکت سیاسی و اعتماد به نهادها

قسمت اول تحقیق امسال با تعدادی سوال درباره مشارکت سیاسی و اعتماد به نهادها پایان می‌یابد. این موضوعات به طور منظم در گفت‌وگوی عمومی مطرح می‌شود، معمولاً به دلیل درصدهای روزافزون غیبت در انتخابات. اما پاسخ‌های شهروندان به سوالات مرتبط چیست؟

همان‌طور که انتظار می‌رفت، اکثریت (۴۳.۱٪) اظهار می‌کنند که احساس نزدیکی به یک حزب دارند، بدون اینکه به طور فعال از آن حمایت کنند. تنها ۸٪ اظهار می‌کنند که به طور فعال از یک حزب حمایت می‌کنند. «در رابطه با سیاست در یونان، به نظر می‌رسد که یک حس جدایی مهم شکل گرفته است”، گزارش نتایج مترون آنالیسس می‌گوید. «همان‌طور که در موج حاضر تحقیق مشخص است، بدون تغییرات قابل توجه از تحقیقات قبلی، اکثریت بزرگ ابراز می‌کنند که از حزب انتخابی خود یا از فرآیند انتخاباتی به طور کلی فاصله دارند (۳۴.۷٪ اظهار می‌کنند که فقط در انتخابات شرکت می‌کنند و ۷.۸٪ می‌گویند که به هیچ وجه درگیر نمی‌شوند و در انتخابات رأی نمی‌دهند) ”.

اما به نظر شما، چه مقدار از مشکلات کشور در نهایت به عهده دولت‌هایی است که ما انتخاب می‌کنیم؟ و اگر آن‌ها مسئول نیستند، یونانی‌ها مشکلات یونان را به چه کسی نسبت می‌دهند؟ در پاسخ به سوال مرتبط، بدون تعجب، دولت و سیاستمداران (۵۲.۷٪) و منافع/اتحادیه‌ها (۴۵.۷٪) در صدر لیست قرار دارند. با این حال، درصد کسانی که می‌گویند "انتخاب‌های خود شهروندان" مقصر است، نیز قابل توجه است. همچنین، پاسخ به اینکه "قدرت‌های بزرگ مقصرند" حدود ۳۰٪ از کل پاسخ‌ها را به خود اختصاص می‌دهد.

در چارچوب همین بخش از تحقیق، پاسخ‌دهندگان همچنین از آن‌ها خواسته می‌شود تا نظرات خود را درباره ارزش‌ها و حقوق ابراز کنند. در سوال مرتبط، جالب است که ۴۶.۹٪، تقریباً ۱ از ۲ نفر، معتقدند که در یونان حقوق اقلیت‌ها محافظت می‌شود. "این پاسخ نباید به صورت تک‌بعدی تفسیر شود"، پاناجیس پانایوتوپولوس تاکید می‌کند، "به عنوان شناسایی حاکمیت قانون در کشور، بلکه احتمالاً به عنوان نمونه‌ای از نارضایتی کسانی که احساس نمی‌کنند به گروه اقلیت تعلق دارند و ناراضی هستند". همچنین، ۴۲.۴٪ معتقدند که "شهروندان تمامی آزادی‌های لازم برای یک دموکراسی را دارند"، که با این حال، کاهش قابل توجهی را نشان می‌دهد: از ۶۵.۱٪ در سال ۲۰۱۵ و ۵۵٪ در سال ۲۰۱۹. علاوه بر این، ۳۰.۳٪ معتقدند که "شهروندان در محیطی امن زندگی می‌کنند". در نهایت، نظراتی که به سیستم قضایی (همه شهروندان را به صورت برابر در نظر می‌گیرد – ۲۴.۷٪) و شایسته‌سالاری (افراد شایسته شناسایی و پاداش داده می‌شوند – ۱۸.۵٪) مربوط می‌شود، از سال ۲۰۱۵ با برخی کاهش‌های حاشیه‌ای، تقریباً در همان سطح پایین باقی مانده‌اند.

در نهایت، درباره اعتماد به نهادها به نظر می‌رسد که بیشترین میزان اعتماد به خانواده تعلق دارد (میانگین ۴.۳ از ۵) و پایین‌ترین (۱.۹) مربوط به سازمان‌های غیردولتی، احزاب سیاسی، اتحادیه‌های کارگری و رسانه‌ها است، که به نظر می‌رسد اعتماد کمتری نسبت به شبکه‌های اجتماعی (۲.۳) دارند.

منبع:https://www.dianeosis.org/۲۰۲۴/۰۴/ti-pistevoun-oi-ellines-tou-۲۰۲۴-a-meros