پس از فروپاشی نظام سابق و روی‌ کار آمدن مجدد طالبان در افغانستان، مقام‌های این گروه در دستوری ناباورانه‌ مدارس‌ را به روی دختران بالاتر از کلاس ششم بسته و اعلام کردند که تا «اطلاع ثانوی» هیچ دختری بالاتر از کلاس ششم حق رفتن به مدرسه را ندارد. پس از مدتی؛ وزارت تحصیلات عالی طالبان نیز دستور بسته شدن دانشگاه‌ها به روی دختران را صادر و اعلام کرد که تمام دانشگاه‌ها تا «اطلاع ثانوی» برای دختران به تعلیق درآمده است.

تلاش‌ها و اعتراضات دانش‌آموزان و دانشجویان و نیز فشارهای جامعه‌ بین‌المللی برای بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها همچنان بی‌نتیجه ماند و اکنون دختران افغانستان بیش از سه سال است که از آموزش و تحصیل بازمانده‌اند. پس از وضع محدودیت‌ها علیه آموزش و تحصیل دختران در کشور، برخی نهادها و مراکز آموزشی، برنامه‌های آنلاین را برای دختران بازمانده از آموزش و تحصیل در افغانستان در نظر گرفتند. یکی از این نهادها تحت عنوان «بانوان افغان» که یک نهاد بین‌المللی است، زمینه آموزش آنلاین را برای دختران افغانستان فراهم کرده که اکنون ده‌ها دختر افغانستان در آن مشغول آموزش و تحصیل می‌باشند.

زهرا؛ یکی از دانشجویان نهاد بین‌المللی «بانوان افغان» با خوشحالی از اینکه توانسته به دانشگاه راه پیدا کند، می‌گوید: "من کلاس دهم مدرسه بودم که دولت سقوط کرد و مدارس بر روی دختران مسدود شد و من تلاش کردم تسلیم نشوم و همیشه هم با معلمانم در ارتباط بودم، مدرسه را مخفیانه در یکی از مدارس در کابل تمام کردم و تمام تلاشم این بود که یک راه برای ادامه آموزش پیدا کنم تا اینکه نهاد بانوان افغان را یافتم و اکنون ترم دوم دانشگاه رشته کامپیوتر را می‌خوانم."

برخی دیگر از دختران هم توانسته‌اند از طریق مؤسسه و نهادهای بین‌المللی از جمله مؤسسه بین‌الملی تحت عنوان (جی‌ای‌دی) و با سپری کردن امتحان و کسب نمره‌های عالی سه ساله به دانشگاه‌های آنلاین راه یابند. راضیه که کلاس نهم مدرسه بود، نظام سابق سقوط کرد و دروازه‌های مدراس برای دختران بسته شد، می‌گوید: "من به خواندن ادامه دادم و از آرزوها و رؤیاهایم دست برنداشتم، به مدرسه می‌رفتم مشکل که داشتم از استادانم سئوال می‌کردم و تلاش می‌کردم راهی برای عبور از این بن‌بست پیدا کنم؛ تا اینکه با این نهاد یا مؤسسه بین‌المللی معرفی شدم و حالا با امتیازاتی که به دست آوردم یکی از دانش‌آموزان برتر هستم و قرار است به‌زودی درس‌های دانشگاه را شروع کنم."

راضیه که خیلی خوشحال به نظر می‌رسد می‌گوید: "من می‌خواهم اقتصاد بخوانم و یک کارآفرین شوم تا بتوانم برای دخترانی که در تلاش برای کار و آموزش هستند راهکاری پیدا کنم".

فاطمه؛ یکی دیگر از دانشجویان از طریق همین مؤسسه به یک دانشگاه آن لاین که تحت حمایت همین مؤسسه جی‌ای‌دی است راه ‌یافته، می‌گوید: "من با سقوط دولت و روی‌کار آمدن طالبان اصلا ناامید نشدم؛ بلکه مصمم‌تر از همیشه درس خواندم و حالا یکی از دانشجویان در کلاس‌های آنلاین هست". او می‌گوید: "ما وضع اقتصادی خوبی نداریم؛ با اینترنت بسیار کم و سرعت پایین سر کلاس حاضر می‌شوم؛ اما در راهی که برای خود انتخاب کردم پیش می‌روم و به آینده‌ای که انتظارش را داشتم باورمندم و می‌دانم که به خواسته‌هایم خواهم رسید".

او همچنین می‌گوید که وقتی درس‌های مدرسه را در اینجا شروع کرده بود همه به او می‌گفتند که این فقط وقت تلف کردن است و  مدرکی ندارد. تا اینکه او با تلاش و پشت‌کار توانست از طریق همین مؤسسه به دانشگاه راه یابد؛ اما مشخص نیست که مدرک این دانشگاه‌ها چه قدر می‌تواند معتبر باشد. آیا با سندهای این برنامه‌های آنلاین آموزشی می‌توان به دانشگاه‌های معتبر جهان درخواست داد و ادامه تحصیل داد یا خیر.

منبع: خبرگزاری افق

لینک:

https://ufuqnews.com/archives/247799