جامعه و فرهنگ

روابط ایران  و چین در دوره صفویه

در دوره صفوی، روابط با چین به طور غیرمستقیم بود. در خراسان شرقی، ازبکان و جانشینان آنها مسیر زمینی به سمت شمال غرب چین را از طریق فرارود (ماوراءالنهر) مسدود کردند. مسیر دریا، که برای قرن‌ها از نظر تجاری اهمیت بیشتری داشت، در دست اروپایی‌ها بود. نخست پرتغالی‌ها، سپس هلندی‌ها و انگلیسی‌ها انحصار حمل و نقل را در دست داشتند؛ از اوایل قرن ۱۱ هجری /۱۷ میلادی، آنها سواحل بندر عباس (گمبروون[1]) را صرفاً به‌عنوان مرکز توزیع برای تجارت خود از هند به شمال اروپا مورد بهره‌برداری قرار دادند. شاه عباس اول (۹۹۶-۱۰۳۸ هجری/ ۱۵۸۸-۱۶۲۹ میلادی) خود مشغول ارتباط با اروپا غربی بود و تلاش می‌کرد تا اقتصاد عثمانی را با منحرف کردن تجارت پرسود ابریشم خام از مسیر زمینی از طریق تبریز و ارزروم به سوی خلیج فارس و از آنجا به طور مستقیم به اروپا آسیب بزند (Ferrier, 1973 idem, 1975). او زمان کمی برای روابط با شرق داشت.

آندره ژاک:نظم حاکم،ورای این شبه رهبران اروپاو آمریکاست

 افق خشونت نامحدود

غرب و اروپا، به دلیل روند طولانی تصرف قدرت واقعی توسط الیگارشی‌های مالی، از نظر انحطاط طبقه سیاسی خود به نقطه‌ای بدون بازگشت رسیده است. مشکل در تمام این موارد فقط یک چیز است: از آنجایی که کسانی که قدرت را اعمال می‌کنند پشت صحنه هستند و نمی‌توان از آنها خواست که هیچ مسئولیتی بپذیرند، در واقع امروز ما در شرایط فوق‌العاده‌ترین عدم مسئولیت طبقات حاکم در تاریخ غرب هستیم: کسانی که فرمان می‌دهند به هیچ وجه مسئول آنچه انجام می‌دهند نیستند، نه به طور رسمی، نه به طور نهادی و نه به طور اخلاقی. و اعمال قدرتی که از نگاه دیگران پنهان شده باشد، همانطور که افلاطون در داستان حلقه‌ی گیگس  به یاد می‌آورد، ناگزیر به خواری منجر می‌شود.

تشکیل کمیته‌ای عالی‌رتبه برای حمایت مالی از توسعه صنعت فیلم پنجاب پاکستان

این ابتکار توسط ناظران به‌عنوان چرخشی راهبردی از سوی دولت پنجاب برای بازگرداندن حمایت دولتی از صنایع خلاق، به‌ویژه بخش سینما که سال‌ها با کمبود بودجه، زیرساخت فرسوده و نبود حمایت نهادی مواجه بوده، تلقی می‌شود.

امپراتوری‌های باستانی شبه‌قاره

نخستین نشانه‌های حیات انسانی در شبه‌قاره هند در دره سوان، نزدیک راولپندی، کشف شده‌اند. این آثار دوران سنگ، که قدمتی دست‌کم ۵۰ هزار ساله دارند، نشان می‌دهند که این منطقه از دیرباز گهواره‌ای برای سکونت انسان اولیه بوده است. تا حدود ۷۰۰۰ سال پیش از میلاد، ساکنان این ناحیه به اهلی‌سازی حیوانات و کشت محصولات کشاورزی روی آوردند و بدین‌گونه آغاز کشاورزی رقم خورد. یافته‌های باستان‌شناسی از حدود ۶۰۰۰ سال پیش از میلاد، ظهور اجتماعات کشاورزی در بلوچستان، پنجاب و خیبر پختونخوا را نشان می‌دهند که بیانگر گذار این منطقه به جامعه‌ای یکجانشین و کشاورزی‌محور است.

تاریخ بزرگ زنان در نیروهای مسلح پاکستان

از بدو تأسیس پاکستان در سال ۱۹۴۷، نیروهای مسلح این کشور — شامل ارتش پاکستان، نیروی دریایی پاکستان و نیروی هوایی پاکستان — شاهد تحولات عمیق و گسترده‌ای بوده‌اند. یکی از چشمگیرترین جنبه‌های این تحول، ادغام تدریجی اما مصمم زنان در نقش‌های دارای مسئولیت و رهبری فزاینده بوده است. با وجود محدودیت‌های اجتماعی اولیه که انتخاب‌های حرفه‌ای زنان را محدود می‌کرد، زنان پاکستانی با استقامت و پایداری فوق‌العاده خود، موانع سنتی را در هم شکستند و محیطی نظامی فراگیرتری ایجاد کردند؛ محیطی که فرصت‌ها در آن روز به روز بیشتر بر اساس شایستگی و نه جنسیت تقسیم می‌شود.