در فصل کاوش های پاییزی در بنای تاریخی ابیورد در کاخکای ولایت آخال تأیید دیگری بر این موضوع است.

متخصصان اداره ملی حفاظت، مطالعه و احیای بناهای تاریخی و فرهنگی وزارت فرهنگ ترکمنستان بررسی های باستان شناسی را در سکونتگاه معروف قرون وسطی انجام دادند که امکان جمع آوری مطالب جالبی را فراهم کرد که گواه توسعه فرهنگ مادی بویژه در حوزه صنعت در شهرهای قرون وسطایی کشور ما می باشد.

بر این اساس، کارگاه تولید جیوه در قلعه ابیورد کشف شد. در سایتی که دانشمندان آن را «مجتمع صنایع دستی» می نامند، بقایای شش کوره گرد پیدا شد که برای به دست آوردن فلز، سنگ آهن را ذوب می کردند. به لطف یافته های باستان شناسی، محققان دریافته اند که یک کارگاه سفالگری نیز در اینجا قرار داشته است که در آن ظروف سرامیکی خاص برای ذخیره جیوه، تولید می شده است.

این فرضیه که جیوه در چنین ظرفی نگهداری و تک نمونه هایی از آن در برخی مناطق آسیای مرکزی یافت شده، اولین بار در اواسط قرن گذشته توسط باستان شناس معروف «میخائیل ماسون» مطرح شد.

در محل مجتمع صنایع دستی قلعه ابیورد بیش از ۳۰۰ قطعه ظروف سرامیکی برای ذخیره جیوه و نیز بقایای یک کوره برای سوزاندن آنها پیدا شده است.

ابیورد یکی از شهرهای شاخص خراسان شمالی بود که مکرراً در منابع مکتوب از آن با عنوان «... شهری با زمین حاصلخیز و خرمن‌های پربار، معروف به بازار و مسجد باشکوه» نام برده شده است. امروزه این سکونتگاه قلعه ای مستطیل شکل به وسعت ۱۰۵ هکتار می باشد که توسط برج های دفاعی، مستحکم شده است. این بنای تاریخی و معماری می‌تواند چیزهای زیادی در مورد زندگی مردم قرون وسطا را بگوید.

تحقیقات انجام شده در اینجا یافته های جالب بسیاری را نشان داده است. با بررسی ویرانه‌های ابیورد مشخص شد که در بخش‌های جنوب شرقی و شمال غربی شهر، محله‌های تولید صنایع‌دستی وجود داشته است. در بخش مرکزی شهر، نه چندان دور از ارگ، اشیاء فلزی مختلفی پیدا شده که گواه وجود کارگاه‌های مسگری و جواهرسازی است. تنوع سرامیک ها نشان از پیشرفت بالای سفال در ابیورد دارد و اینکه این شهر یکی از مراکز مهم تجارت و صنایع دستی خراسان شمالی بوده است. علاوه بر این، باستان شناسان در این محل یک مسجد قرون وسطایی مشابه مسجدی در دندانکان همچنین تکه هایی از تزئینات آن را کشف کرده اند.

فصل باستان شناسی کنونی در قلعه ابیورد بر تعداد یافته های جالب افزوده است. آثار کشف شده تأیید می کند که در جنوب ترکمنستان یا بهتر است بگوییم در قرون وسطی در منطقه کوهپایه ای استان آخال، جیوه که در جواهرسازی و پزشکی کاربرد فراوانی دارد، تولید می شده است.