وی در سال 1954 از دانشکده فیلولوژی دانشگاه دولتی تفلیس و در سال 1956 از کلاس ویولن آموزشگاه موسیقی تفلیس فارغ التحصیل شد. آرسنیشویلی از سال 1957 تا 1971 به عنوان معلم موسیقی فعالیت داشت و عضو ارکستر تئاتر اپرا و باله تفلیس بود. زایرا آرسنیشویلی از سال 1972 فیلمنامه نویس اتحادیه نویسندگان استودیوی فیلم گرجستان و از سال 1975  سردبیر اتحادیه در سوابق ایشان است . او فیلمنامه‌هایی را برای فیلم‌های "وقتی بادام شکوفا شد" (1972)، "پریشانی در شهر سالخینتی" (1975)، "مصاحبه درباره مسائل شخصی" (1978)، "روز طولانی تر از شب" (1983)، "شلوغی" (1986)، "والس در رود پِچورا" (1986) و همچنین فیلمنامه برای فیلم تلویزیونی "مگر انسان-مرد است؟!" (1979) است.  بر اساس داستان او فیلمی با عنوان "شادی" (2009) ساخته شده است. زایرا آرسنیشویلی برنده جایزه شورای وزیران گرجستان شوروی برای فیلمنامه "روز طولانی تر از شب" (1984)، جایزه دولتی گرجستان و جایزه ادبی "ساگورامو" در سال 2007 است.

کتابشناسی

• "بادی که پرده را برمی دارد" - داستان، نمایشنامه کوتاه، خاطرات. تفلیس، 2013؛
• "کلاژ در مهتاب" - تفلیس، ۲۰۰۷؛
• "ای جهان... وقایع نگاری کاخِتی" - رمان، تفلیس، 2002؛
• " مرثیه ای برای باس، سوپرانو و هفت ساز یا پرتره هنرمند جوان" - رمان، تفلیس، ۱۹۹۷.

 رمان  "ای جهان... وقایع نگاری کاخِتی"

 رمان مهم اثر زایرا آرسنیشویلی به نام  "آی جهان..." در دهه‌های 1920-1950 در شهر تلاوی (منطقه کاخِتی در شرق گرجستان) تالیف گردید. این روایت داستان زندگی یک شهر کوچک و  سه زن ساکنان آن شهر است که خواننده با تاریخ گرجستان آن زمان آشنا می شود: زندگی مردم تلاوی و به طور کلی مردم گرجستان، زندگی فرهنگی شهر، تغییرات سیاسی جهانی، و وحشت سرکوب دهه‌های 1920 و 1930 را به همراه دارد.