جهانگردی در دو دهه گذشته برای بیشتر کشورهای آفریقایی به یک بخش مهم اقتصادی تبدیل شده است. سرمایه گذاری های زیادی در زمینه توسعه و تولید محصولات ، بازاریابی ، همراه با ایجاد اصلاحات اجتماعی و سیاسی مناسب برای تجارت صورت گرفته است.

بر اساس گزارش بانک جهانی از هر ۲۰ شغل در کشورهای جنوب صحرای آفریقا ، یک شغل در بخش سفر و جهانگردی است. سازمان جهانی جهانگردی تخمین زده است که حدود ۶۷ میلیون جهانگرد بین المللی در سال ۲۰۱۸ از آفریقا دیدن کرده اند و در حدود ۳۸ میلیارد دلار برای این قاره جهان درآمد داشته اند .

این سازمان همچنین میزان ۴.۲ درصدی ورودی های بین المللی برای این  قاره در سال ۲۰۱۹ را تخمین زده بود . و پیش از شیوع بیماری همه گیر COVID-۱۹ ، افزایش بیشتر بین ۳ تا ۵ درصد برای سال ۲۰۲۰ را پیش بینی کرده  بود.

رشد اقتصادی ، تقاضای زیاد برای مسافرت هوایی ، پیشرفت در فن آوری های دیجیتال و فرآیندهای آسان تر ویزا از مهمترین فاکتور های محرک های مطلوب رشد در این بخش بوده اند .

گردشگری ، به ویژه گردشگری بین المللی ، مانند سایر بخش ها ، در برابر شوک های خارجی و بحرانها  آسیب پذیر است. این موارد شامل رکود اقتصادی ، تهدیدات امنیتی از جمله حملات تروریستی ، بلایای طبیعی و بیماری های همه گیر وگزارشات منفی رسانه های بین المللی است. 

همه گیری ویروس  COVID-۱۹ یکی از این تهدیدات ها است و صدالبته در سطح کاملاً جدید. کشورهای آفریقایی باید از تجربه گذشته نتیجه بگیرند تا برنامه هایی را برای مدیریت این همه گیری و پس از COVID-۱۹ جمع آوری نمایند .

تأثیر COVID-۱۹ بر گردشگری

جهانگردی یکی از بخش های آسیب دیده از زمان ابتلا به این بیماری که برای نخستین بار در دسامبر ۲۰۱۹ در ووهان چین آشکار شد،  بوده است. شورای جهانی مسافرت و جهانگردی هشدار داده است که بیماری همه گیر COVID-۱۹   می تواند به هزاران شغل در  صنعت سفر و جهانگردی سراسر جهان آسیب رساند .

حتی وقتی شیوع بیماری به پایان رسید ، می تواند ۱۰ ماه طول بکشد تا بخش گردشگری بهبود یابد. برای مقصد های در حال ظهور مانند آفریقا می تواند این زمان  بیش از یک سال طول بکشد.

علاوه بر این ، در خصوص مسافران نیز این تخمین وجود دارد که ورود جهانگردان جهانی بین المللی در سال  ۲۰۲۰ در آفریقا می تواند بین ۱ تا ۳ درصد کاهش یابد. این میتواند ضرری معادل۳۰ تا ۵۰ میلیارد دلار را به همراه داشته باشد.البته ضرر این موضوع درمنطقه آسیا و اقیانوس آرام بیشتر خواهد بود .اما انتظار می رود رنج آفریقا به همان اندازه یا بیشتر خواهد بود .

همه مکان های گردشگری  در قاره آفریقا تعطیل  شده اند. هتل ها با نرخ اشتغال تک رقمی فعالیت می کنند و در برخی موارد تعطیل شده اند. کشورها فضای هوایی خود را بسته اند و مشاغل غذایی و آشامیدنی به دلیل دستورالعمل های دوری اجتماعی عمدتاً بسته شده اند.این امر منجر به اخراج گسترده خصوصاکارگران مسن تر شده است. دولتها همچنین شاهد افت درآمد و ارز خارجی بوده اند.

چین ، ایالات متحده و اروپا بزرگترین بازارهای تولیدکننده گردشگری آفریقا هستند. آنها  خود گرفتار  سخت ترین ضربه های همه گیری این ویروس قرار دارند. این کشورها دارای محدودیتهای جزئی و کلی بخصوص محدودیتهای سفر هستند. انتظار می رود تأثیرگذاری بر بخش گردشگری در آفریقا بسیار طولانی تر باشد ، زیرا ترمیم  اقتصاد در این حوزه نیاز به زمان  بیشتری  دارد .

مقاومت و بازیابی

بخش گردشگری مقاوم است و غالبا بر بحرانها غلبه کرده است.راهکارهای مقابله با بحرانها شامل آمادگی ، توسعه سریع و استقرار شبکه پاسخگویی است. این برنامه همچنین شامل مدیریت جریان اصلی و رسانه های اجتماعی و معرفی اقدامات برای بهبود سریع است.

این اقدامات شامل  ، تهیه تجهیزات جدید و ضروری، بازاریابی هماهنگ و هدفمند و تبلیغات ، تضمین کننده تشخیص زودهنگام و مدیریت بیماری می باشد .

حدود چهار هفته پس از واقعه ۱۱ سپتامبر ، این نوع تبلیغات اقناعی به بازسازی سفر به ایالات متحده کمک کرد . این امر به این دلیل است که استراتژی ها بر بهبودی فوری متمرکز هستند تا افراد مجدداً سفرخود را از سر گیرند.

این نوع بازاریابی پس از بحران، همچنین باید تصورات غلط در مورد مقیاس همه گیری این ویروس را در آفریقا از بین ببرد. این شامل تعداد مبتلایان آلوده و مقایسه این تعداد با سایر مقاصدگردشگری خارج از قاره آفریقا می شود. این کمک خواهد کردتا کشورهای آفریقایی با اعتماد بیشتری، به عنوان مقصد جایگزین تعطیلات جهانگردان بین المللی انتخاب گردد .

در انتشار چنین پیام هایی ، از رسانه های سنتی و غیر سنتی می توان از رسانه های اجتماعی ، یوتیوب و سایر سیستم عامل های دیجیتال استفاده کرد. این کارها  علاوه بر راههای معمولی بکار رفته در ترویج و بازاریابی مقصد های آفریقا می باشد.

همچنین ، دولتهای حوزه  آفریقا باید برای گردشگری و مشاغل مرتبط الزامات مالی لازم را برای ماندگاری فراهم کند. اینها باید به عنوان مثال شامل مشوق های و چشم پوشی های مالیاتی ، بیمه ، وثیقه و برنامه های حمایت از مشاغل خاص باشد.

به همین ترتیب ، کمپین های آموزش و  کاهش حساسیت باید در بین ساکنان مناطق توریستی انجام شود. اینها باید آنها را ترغیب به استقبال از توریست ها و نترساندن گردشگران از مناطقی که به شدت در معرض این بیماری همه گیر هستند ، نکنند.

از همه مهمتر ، کشورهای آفریقایی باید بر افزایش تبلیغات خود در زمینه توریسم داخلی و داخل آفریقا تمرکز کنند. این به عنوان یک کاتالیزور برای بهبود تحریک و تحریک رشد در صنعت  گردشگری است.

البته اکثر سازمان های مدیریت و بازاریابی گردشگری به مقصدآفریقا ، بازدید کنندگان و توریسم های  بین المللی از این قاره را مورد توجه قرار داده و از قدرت خرید و دراین صنعت از  سهم احتمالی طبقات با درآمد بالاتر از متوسط در درون کشور های آفریقایی غافل شده اند .

منبع   :   https://www.independent.co.ug/recovery-strategy-for-tourism

مترجم : سید رضا جعفری/ کارشناس توسعه روابط فرهنگی اوگاندا