بحران چند ساله سوریه تمامی شهروندان این کشور را بگونه ای به خود مشغول نموده است، دیگر فرق ندارد این شهروند از چه دین و مذهبی است که گرفتار و متضرر شده است.

 در این بین پیروان و اتباع اهل البیت (ع) بگونه ای مظلومانه و دردناک و در برخی اماکن شاید بیش از دیگران ضررهای جانکاه و سنگینی را تاکنون متحمل شده و می شوند که در این گزارش تنها به ذکر نمونه هایی از آن ها پرداخته ایم اگر چه خود نیز بر این باور هستیم که نتوانسته ایم حق مطلب را آنچنان که باید به جای آوریم.

پیش از آنکه به گزارش خود بپردازیم یادآوری این نکته ضروری است که تا پیش از آغاز بحران در کشور سوریه ، هزاران نفر از شیعیان کشورهای عراق، پاکستان، افغانستان و حتی ایرانی در این کشور مقیم بوده و کار و زندگی می کردند که البته اکثر آن ها در منطقه زینبیه و مناطق اطراف آن سکونت داشتند که با آغاز بحران خانه و کاشانه خود و کارهای خود را بناچار رها کرده و اغلب به کشورهای خود بازگشتند.

همچنین بسیاری از شیعیان سوری که در مناطقی همچون زینبیه ، الملیحه، غوطه شرقی، سیدی مقداد، الحجیره و برخی دیگر از مناطق در حومه شهر دمشق زندگی می کردند مجبور به ترک خانه و کاشانه خود شده و آواره شهرها و حتی کشورهای دیگر شدند، برخی از آنان به لبنان و عراق و ایران پناه بردند و برخی دگر به محله های شیعه نشین در شهر دمشق همچون کوی الامین و زین العابدین مهاجرت نموده و در شرایطی بس دشوار به زندگی ادامه می دهند، اینان جزو آوارگان خاموشی هستند که به امید بازگشت استقرار و امنیت در کشور، چشم امید خود را به روزی دوخته اند که بتوانند به خانه ها و مناطق خود بازگردند و روال عادی زندگی را از سر گیرند.

 البته آنچه در این گزارش مختصر به آن پرداخته ایم تنها بخشی از دردها و آلامی است که شیعیان در این کشور با آن روبرو گردیده اند و سایر اتباع اهل البیت(ع) از جمله علویان و دروزها و اسماعیلی ها نیازمند مطالعه و بررسی جداگانه ای هستند که امیدواریم در آینده به آن ها نیز بپردازیم:

 حرم حضرت زینب(س) :

نماینده «مرکز ثبت اسناد مشکلات و فشارهای مردم شهر دمشق» اظهار می دارد که: یکی ازشهروندان روستای الفوعه بنام" حسین حسن عید" توسط گروهی مسلح درمنطقه ی سیده زینب نزدیک محل کارش ربوده شد، اوکه ساکن زینبیه واز پیروان اهل بیت (ع) بوده،متاهل وسه فرزند داشت و یک کارگر ساده بود. وی یکی از ده ها و شاید صدها شیعه ای است که تاکنون از سوی گروه های مسلح تروریست ربوده شده اند و حتی تا این تاریخ از بسیاری از آن ها خبری هم در دست نمی باشد.

همجنین منابع وشبکه های خبری ازسقوط ده ها خمپاره دراطراف و نزدیکی مقام حضرت زینب(س) خبرداده اند که خسارت های جانی و مادی فراوانی بر جای گذاشتند.

درهمین راستا گروه های مسلح تاکنون با پخش فیلم های مختلف در رسانه ها از چگونگی شلیک خمپاره ها این عمل جنایتکارانه را بر عهده گرفته و ادعا کرده اند هدفشان مورد هدف قرار دادن مراکز امنیتی داخل منطقه ی زینبیه بوده که در واقع مقام را مورد هدف قرار داده اند.

شایان ذکر است که منطقه ی سیده زینب درحومه ی دمشق طی ماه های گذشته شاهد محاصره ی شدید، همراه باحمله های تروریستی گروهای مسلح مستقر در اطراف و شهرک های مجاور آن بود که تاکنون صد ها نفر طی دفاع از این منطقه به شهادت رسیده اند، حملات مسلحانه به منطقه ی زینبیه و هدف قراردادن مقام مقدس حضرت زینب، طی دعوت تندرویان مذهبی که بعضی ازشیوخ فتنه گر درخارج آن را تشویق می کنند و تروریست ها را بر آن وا می دارند، صورت می گیرد.

· وضعیت انسانی دشوارحاکم برمنطقه ی سیده زینب(س)

تا قبل از عملیات آزاد سازی و پاکسازی که در هفته های گذشته رخ داد، فضای منطقه زینبیه را از سویی آرامش نسبی همراه با احتیاط وترس ازهرگونه تجاوز یا حمله مسلحانه گروه های تروریستی مسلح فرا گرفته بود و ازسویی دیگر رنج، فشارها ومشکلات مردم کاملاً آشکار شده بود، درهمین زمینه کانال های ماهواره ای فتنه انگیز– خصوصاً صفا- با انتشار فتواهایی گروه های مسلح را بر ویرانی و ازبین بردن مقام حضرت زینب (س) بعنوان آثار ارزشمند شیعیان در پایتخت اموی ها تشویق کرده و می کنند.

در حوزه ی  انسانی، خصوصا تا قبل از عملیات اخیر که منجر به آزاد سازی و پاکسازی مناطق اشغالی از دست گرو های مسلح گردید، منطقه ی زینبیه شاهد مشکلات واقعی از قبیل کمبود شدید برخی مواد غذایی، توقف کار نانوایی ها و در نتیجه نبود نان و کمبود شدید آب نوشیدنی بعلت قطع و دشواری راه ها بود که تمام این مشکلات باعث شد تا اهالی و آوارگان - که شاهد افزایش آنها در روزهای پیش طی تهدیدات اخیربودیم - دروضعیت انسانی سخت ودشواری به سر برند.

همچنین ازجنبه امنیتی ، برخی از ایست های بازرسی امنیتی زینبیه تاکنون خودروهای بمب گذاری شده متعددی را توقیف وخنثی کرده اند و صدای درگیری های شدیدی در منطقه  شنیده می شد، دراین باره منابع امنیتی آگاه معتقدند: دلیل درگیری ها در الذیابیه و اطراف آن، مستقربودن تعداد زیادی از گروه های مسلح در آنجا می باشد باتوجه به اینکه این منطقه به مثابه دژ بزرگ ومهم گروه های تروریستی مسلح در بین اماکن و روستاهای مجاور بشمار می رود.

دراین راستا بعضی از سایت ها بطور مستمر در برافروختن آتش فتنه طایفه ای و بر ویرانی وتخریب مقام حضرت زینب (س) تبلیغ می کنند ازجمله "کانال وصال" بر زوال آثار شیعیان درسوریه از قبیل حرم مطهر حضرت زینب (س) دعوت می کند.

· شهادت مدیر اداری مقام حضرت زینب در دمشق :

مدیراداری مقام حضرت زینب (س) آقای انس رومانی طی پرتاب خمپاره از سوی گروه های مسلح به مقام آن حضرت به شهادت رسید.

به هنگام نماز ظهر یکی از روزهای جمعه، گروه های تروریستی خمپاره ای به سمت مقام حضرت زینب (س) شلیک کردند به طوری که در داخل صحن مقام سقوط کرده و منجر به مجروح شدن تعدادی از زائران و نمازگزاران وشهادت آقای انس رومانی مدیر اداری مقام شد.

این تجاوز خسارت های مادی نیز بر جای گذاشت، این نخستین بار نیست که گروه های تروریستی مقام نوه ی بیامبر(ص) در زینبیه را هدف قرارمی دهند بلکه تقریبا و هرروزه گروه های مسلح تعدادی خمپاره و موشک به سمت حرم شلیک می کنند.

همچنین باید به درگیری های شدیدی که میان کمیته های دفاع ملی و مردمی وگروه های تروریستی سنگر گرفته در مناطق نزدیک حرم حضرت زینب از جمله حجیره وحی غربی که قصد نفوذ به طرف محور حجیره را داشتند اشاره کرد.

نیز گروهی از کمیته های دفاع ملی و مردمی برای پاسخ بدین تجاوز طی عملیاتی علیه پناهگاه های گروهای مسلح در منطقه ی حجیره توانستند تعدادی از آنان را به هلاکت رسانند.

حرم حضرت رقیه(س):

تاکنون مقام حضرت رقیه(س) در دمشق از چندین عملیات تروریستی که آن را مورد هدف قرار داده بودند،نجات یافته است ."

· شهادت امام جماعت حرم حضرت رقیه (ع) در دمشق :

از جمله حوادثی که برای دست اندکاران این مقام شریف پیش آمد همانا شهادت امام جماعت حرم حضرت رقیه (س) حجت الاسلام شیخ عباس لحام بود که از سوی گروه های تروریست مسلح به مقام آن حضرت به وقوع پیوست.

همچنین بعنوان نمونه گزارشات حاکی از آن دارند که چندی پیش گروه های تکفیری آماده اجرای یک عملیات تروریستی بزرگی شده بودند ولی نزاع و درگیری میان افراد خود گروه منجر به کشف طرح جنایتکارانه آنان شد.

لازم به یادآوری است که مقام حضرت رقیه (س) دردمشق قدیم، درداخل بازار مرکزی دمشق، درامتداد بازار "حمیدیه" واحاطه شده توسط کوچه های بسیار باریک واقع شده که از محافظت و نگهبانی بسیار خوبی از سوی کمیته های دفاع ملی و مردمی برخوردار است.

مقام حضرت سکینه (س):

 گروه های مسلح مرقد حضرت سکینه (س) را با خمباره هایی هدف قرارداده که یکی از خبرنگاران رسانه ای لبنانی درمنطقه داریا توانست عکسی ازمرقد بگیرد که اصابت شدید مناره وقبه مرقد همراه با خسارت های وارده بر مقام را نشان می دهد همجنین آثار گلوله باران و تیراندازی های تروریست ها قبل ازعقب نشینی در آنجا دیده می شود.

نحوه آزادسازی مقام :

 خبرها از تسلط کامل ارتش نظامی سوریه و روند آزاد سازی مقام حضرت سکینه (س) با همکاری کمیته های ملی و مردمی گزارش می دهند، در حالی که همچنان تعداد اندکی از افراد برخی گروه های مخالف درآنجا باقی مانده اند و ارتش در حال پاکسازی آنان می باشد.

این عملیات با دقت بالایی صورت گرفت وطی آن تمام تروریست های مستقر در آنجا کشته شدند، به طوری که یگانی ازنیروهای ویژه ارتش به طور پنهانی تونلی را زیرزمین کنده و از آن وارد مقام شده وبا عملیات غیرمترقبه ای توانستند ده ها نفر از گروه های تروریستی جبهة النصره وتجهیزاتشان را نابود کنند.

این عملیات خسارت های  جانی زیادی میان نیروهای ارتش سوریه برجای نگذاشت چون یگان های ارتش با غافلگیر کردن گروه های تروریستی توانستند آنان راکشته یا دستگیر کنند، و مقام را کاملاً از وجود آنان پاکسازی کنند وامنیت را به آن باز گردانند.

     همچنین خبرها حاکی از آن داشتند که طی عملیات پاکسازی مقام یکی ازرهبران بزرگ جبهة النصره تابع عربستان با یارانش که قبلا با مصعب الزرقاوی درعراق کار کرده است و سپس رهبری واحدهای جبهة النصره درحومه ی دمشق را برعهده گرفت و ازطرف ایمن الظواهری آزادی تشکیل امارت اسلامی در منطقه به او داده شد به هلاکت رسید و با کشته شدنش خسارت بزرگی بر جبهة النصره وارد گردید. 

مقام عمار یاسر در شهر رقه:

گروه های فعال و مخالف نظام دریک مقطع تصویری از ویرانی شدید در داخل و خارج مقام صحابه بزرگوار عماربن یاسر را نشان دادند این مقطع بر وجود تعدادی ازمردان مسلح در اطراف مقام تاکید می کند ، مخالفان ادعا نمودند که هوابیماهای ارتش سوریه خارج مقام را با بشکه های مواد منفجره وخمپاره هدف قراردادند، درحالی که آثار غارت وسرقت و ویرانی در درون مقام کاملا واضح است و لحظات اخیرفیلم نشان می دهد درب مقام بصورت وحشیانه ای از جا برداشته شده است چیزی که این سؤال را مطرح می کند که آیا قبر عماربن یاسر را دست کاری کرده اند؟.

همانطور که می دانیم سوریه مهد تمدن و امپراطوری های بزرگی که آثارشان تا امروز بر جای مانده بشمارمی رود و مقام تعدادی از صحابه و اولیاء صالحین در این سرزمین به خاک سپرده شده اند.

 مقام حجر بن عدی در منطقه عدرا:

 گروه های تروریستی تکفیری مقام حجربن عدی کندی درشهرک عدرا واقع در حومه دمشق را هدف هجوم خود قراردادند و قبر شریف ایشان را تخریب و دستکاری کردند که در همین راستا وزارت اوقاف سوریه ضمن بیانیه ای این جنایت را تجاوزی آشکار بر مقدسات تمام مسلمانان دانست.

مسجد النقطه در شهر حلب:

 مسجد معروف به «النقطه» در شهر حلب (دومین شهر مهم سوریه پس از دمشق) به علت وجود سنگ حاوی قطره ای از خون مطهر امام حسین (ع) زیارتگاه بسیاری از مسلمانان بالاخص محبان اهل البیت(ع) بشمارمی رود.     

این عکس از داخل مسجدالنقطه گرفته شده که ده ها خمپاره طی درگیری های ارتش سوریه با گروه های مسلح تروریستی در شهر حلب بر آن سقوط کرده است.

در همین راستا سازمان های بین المللی سوزاندن وبه غارت بردن اماکن مذهبی وابسته به اقلیت های مذهبی در سوریه را محکوم کردند. 

سازمان دیده بان حقوق بشر(هیومن رایتس واتش) بیان کرد که: جنگجویان تروریست و مخالف نظام سوریه ، اماکن مذهبی اقلیت ها را سوزانده و به غارت بردند.

همجنین’’ رویترز’’ بنقل از سازمان یادشده- واقع درنیویورک – نقل می کند: جنگجویان مخالف، حسینیه ای را در روستای زرزر استان ادلب واقع در شمال سوریه سوزانده وتخریب کردند و آن را طی پخش نمایه ای تصویری در اینترنت که افراد مسلح تفنگ های خود را درهوا گرفته وهلهله شادی سر داده، نشان می دهد.

علاوه بر اماکن و مقامات یاد شده اماکن دیگری شاهد تخریب و ویرانی شدند، که در ادامه به مهم ترین آن ها اشاره می کنیم:

حمله به روستاها و مناطق شیعه نشین:

· وضعیت شیعیان در استان حمص

اوضاع شیعیان در استان حمص شاید به جرات بتوان گفت که نسبت به سایر مناطق وخیم تر و تاسف بارتر می باشد .

این استان که دارای 54 روستا و شهرک می باشد بر اساس آمارها بیش از هشتاد هزار نفر از پیروان مکتب اهل البیت(ع) را در خود جای داده است، از آغاز بحران در کشور سوریه متاسفانه شاهد قتل عام ها ، کشتارها ، گروگان گیری ها و فشار و تضییع حقوق حقه آنان از سوی گروه های مخالف و تروریست ها بوده و هستیم که در این گزارش تلاش می کنیم به برخی از این رویدادها بگونه گذرا اشاره نماییم :

- آواره نمودن شیعیان از مناطق کوی البیاضه ، دشت ایران و منطقه العرایس با حملات متعدد به آن ها و آدم ربایی و اعمال تروریستی متعدد و شدید.

- یورش گرو های تروریستی و مخالف نظام به روستاهای کوچک و بی پناه شیعی و کشتار و شکنجه و آزار اهالی آن ها بگونه ای که ساکنان روستاها را مجبور به ترک خانه و کاشانه خود نمودند.

- حملات متعدد و وسیع به منازل شیعیان در مناطق مختلف حمص و اطراف آن و به غارت بردن منازل و اماکن تجاری وابسته به شیعیان.

- کشتار وحشیانه گروگان هایی که از شیعیان می باشند و مثله نمودن جنازه های آنان در مناطق و شهرک ها و روستاهای حمص و حومه.

- ربودن زنان و تجاوز به آنان از جمله حوادث تلخ و جانکاهی است که شیعیان در مناطق مختلف بالاخص در روستاهای دیر بعلبه و القصیر(تا قبل از آزاد سازی آن) در حمص با آن روبرو شده و می شوند.

- یورش بیش از چهارصد تروریست مسلح به روستای شیعی نشین المکرمیه و کشتن و آواره نمودن ساکنان آن روستا.

- یورش های مستمر و مکرر بوسیله سلاح های سنگین ، شلیک خمپاره و آرپی جی به مناطق شیعه نشین بخصوص کوی العباسیه در حمص.

- آواره شدن بیش از یکهزار و دویست خانواده شیعی از مناطق مسکونی خود و استقرار آن ها در شهرهای دیگر همچون دمشق، لاذقیه و طرطوس (این تعداد مربوط به ماه های نخست بحران می باشد و بدون شک اکنون که بیش از سی و سه ماه از درگیری ها می گذرد این تعداد به مراتب بیشتر شده است).

- آدم ربایی و ترور برخی از شخصیت های شیعی در حمص از جمله دکتر عماد سرور و برادر وی که مولف کتاب های متعددی همچون کتاب نجات ابوطالب بود که از سوی گروه های سلفی و تروریست به شهادت رسیدند.

لازم به یادآوری است تا قبل از برقراری استقرار نسبی در شهر حمص و اطراف آن گزارشات حکایت از وجود بیش از پنجاه هزار تروریست مسلح در این مناطق می دادند.

 

· روستاهای نبل و الزهراء درشمال حومه شهر حلب :

 این دو روستا، شهرک های کوچکی واقع در20 کیلومتری  شمال استان حلب هستند، جمعیت شهرک نبل تقریبا 35000 و الزهرا  25000 نفر است که تحت محاصره  شدید گروهای مسلح قرارگرفته اند.

 چگونگی حمله به دو روستا در ژوئن 2013 :

چند وقتی است که مخالفان مسلح مستقر در حومه شمالی حلب خود را برای حمله وسیعی به شهرک های نبل و الزهراء آماده می کنند، به طوری که درهفته های بیش تعداد زیادی جنگجو و اسلحه سنگین برای اعلام آماده باش ولحظه آغاز حمله درشهرک مایر جمع شده اند.

حمله با بمباران شدید اسلحه های سنگین از قبیل خمپاره   ومسلسل های سنگین همزمان با قصد حمله زمینی به شرق شهرک الزهراء به نحو ذیل آغازشد: 

گروهی متشکل از 550 نفر بنام ’’ فوج الخامس’’ وابسته به ’’گردان التوحید’’ به سمت شرقی شهرک الزهرا نفوذ کرده تا در آنجا به گروه های دیگری که از سمت های جنوبی و غربی آمده اند ملحق شوند.

هنگامی که به شهرک رسیدند با همت و آمادگی بالای کمیته های ملی و مردمی روبرو شدند، درگیری ها تقریبا دوساعت ادامه یافت، وهنگامی که گروهای مسلح عزم و اراده کمیته های ملی را دیدند مجبور شدند به طرف روستای مایر عقب نشینی و اعلام شکست کنند.

طی این درگیری ها کمیته های ملی و مردمی توانستند مقدار فراوانی از اسلحه های سنگین، متوسط وتجهیزات گروه های مسلح را مصادره کنند و نیز بیش از 20 نفر از عناصر گروه های مسلح که میان آن ها تابعیت لیبی نیز بودند کشته و50 تن دیگر زخمی شدند .

قابل ذکراست :آمبولانسی از ترکیه برای انتقال مجروحان به مرزهای خود در روستای مایر دیده شد، همچنین شهرک های نبل و الزهرا هیچگونه اصابت های جانی نداشتند و فقط زیانهای مادی برجای گذاشت .

مبارزه کودکان نبل و الزهرا باخمپاره وگرسنگی: داستان محاصره دو ساله :

مخالفان مسلح از همان روزهای اول رویدادها درحلب برتنها جاده - معروف به جاده غازی عنتاب - رابط میان حومه شمالی که شامل شهرک ها و روستاهای منطقه اعزاز با شهرحلب هست مسلط شده وشهرک های نبل و الزهرا که از حامیان دولت اند را کاملا محاصره کردند. این محاصره باعث شد که اهالی این دو شهرک درشرایط سختی ازقبیل کمبود نان، قطع برق ونبود گاز- که منجر شد مردم برای پخت وپز ازسوخت هیزم استفاده کنند- زندگی را به سر برند.  

همچنین محاصره ای که مخالفان تروریست و مسلح تحمیل نموده اند، قطع تمام جاده های مربوط وتعطیلی تمام اماکن تجاری را باعث شد تا وضعیت غذایی این دوشهرک درعرصه تهدید واقعی قرار گیرد.

با اینکه دانش جزو اولویت های درگیری ها بشمار نمی رود با این حال دانشگاه ها ومدارس درقلمرو کشمکش های بی حدومرز مسلحان واقع شد و آرزوهای دانشجویان و کلاسهای درسی آنان امسال گروگان اتمام این درگیری ها است که  بر اساس نظر حتی کارشناسان خوش بین به این زودی نخواهد بود.

از همه مهم تر انتشار پدیده  آدم ربایی ونبود امنیت در جاده های بین المللی حلب است که باعث شد درگیری ها به جنگ آدم ربایی تبدیل گردد و دهها نفر از اهالی این دو شهرک ربوده شوند که بعضی از آنان نجات یافته درحالی که عددی دیگر هنوز در زندان های مخالفان به سر می برند.

 درهمین زمینه بهبودی روابط دولت سوریه با کردهای شمال بازتاب مثبتی بر ساکنان شهرک های نبل و الزهرا داشت ومنطقه مجاور عفرین تنها راه ورود بعضی موادغذایی به این شهرک ها شد هر چند که کم و از قیمت بالایی برخوردارند ونیازمندی های اهالی را کاملا برآورده نمی کنند ولی به گفته  اهالی «کوری مؤقت از کامل بهتراست» همچنین گلوله باران و سقوط خمپاره های بی امان به این شهرک ها که دیگر در دید مردم امری عادی شد مصیبت ها وفشارهای  اهالی افزون تر می کند.

نزدیک به بیست خمپاره هر روزه براین شهرک ها سقوط می کنند که زیان های مادی و جانی بر جای می گذارند، علاوه بر آن یورش های روزانه مسلحان به این شهرک ها که هر بار با مواجهه نیروهای دفاع ملی و مردمی روبرو می شوند و روزی نیست که روستاها وشهرک های حومه ی شمالی حلب شاهد جنگ و درگیری  نباشند، سپس پس از عقب نشینی نیروهای ارتش سوریه از فرودگاه نظامی منغ و اعلام آتش بس عملیات نظامی درحومه های حلب، گروه های مسلح توانستند به طور کلی تمام حومه های حلب به جز شهرک های نبل و الزهرا را اشغال کنند به همین دلیل گروه های مسلح علاوه برمحاصره و گسترش گرسنگی، این دو منطقه را در معرض بمباران موشکی و خمپاره ای بی هدف  و بیرحمانه خود برای به زانو در آوردن اهالی قرار داده اند.

عبارتی که همواره گروه های مسلح تروریست و جنایتکار هنگام شلیک موشک یاخمپاره بکار می برند عبارت «الله اکبر بمباران مراکز هواداران نظام درشهرک های نبل والزهرا» است، که نتیجه این خمپاره ها اغلب سهم کودکان و نوجوانان یک  تا 18ساله بوده است چه بسا که دو موشک می تواند روح ده ها بچه را به غارت برد.

در چند ماه گذشته و برای مدت کوتاهی ، آتش بس وتوقف عملیات نظامی ارتش سوریه  درحلب و حومه آن باعث شد که اهالی دچار وسوسه و ترس شوند و امید بازگشت نیروهای ارتشی سوریه به حومه های  شمالی و رفع محاصره در آنجا را بنمایند، نکته قابل توجه در این دو منطقه این است که اهالی تحت هیچ شرایطی حاضر به ترک خانه و کاشانه خود نمی باشند و با تحمل سختی ها و دشواری ها همچنان استوار باقی مانده اند.

نبل والزهرا و بیماری های واگیردار :

محاصره شهرک های نبل و الزهرا در حومه شمالی شهر حلب که در مرکز حوادث و درگیری ها قرار گرفته اند بیش از دو سال طول کشید وگویا هیچ راه حلی درافق برای یاری آنان وجود ندارد با این حال همچنان استوارند ونه تنها افراد محله ها با آنان – گروه های مسلح - سازگاری ندارند بلکه خواسته های مشکوک آنان را رد می کنند، نیز گذرگاه های زمینی و هوایی آن ها کاملا قطع شده و هواپیماها درمعرض ضد هوایی های مسلحان قرار گرفته است.   

 حوادث داخلی کم کم  مساله اساسی رفع محاصره را کاملا تحت الشعاع قرار داد و از اذهان دور ساخت؛ چرا که مردم در هول وترس سرایت بیماری های واگیردار بعلت قطع آب،برق ونبود خدمات عمومی هستند و باید هرچه زودتر به آن بیماری ها رسیدگی و مانع از انتشار آن ها شود.

بیماری’’حبه حلب’’یا ’’اللیشمانیا’’: در دوره اخیر شاهد افزایش  چشمگیری در شهرک های نبل و الزهرا بوده ایم که این بیماری درسوریه به «حبه حلب» معروف شد.

این بیماری از راه نوعی حشرات خصوصا در مناطق کمبود یا نبود خدمات پاکسازی وبه طورکلی مناطقی که با کمبود آب مواجه هستند گسترش می یابد تا جایی که این حالت ما را برآن می دارد که خطر سرایت این بیماری همه گیر را درک کنیم.

" معاینه بدون درمان در درمانگاه ها " :    

از سویی درمانگاه ها ومراکز پزشکی هشدارهایی درقبال شیوع این بیماری خطیر داده اند، که در این باره مدیر یکی از درمانگاه ها تاکید کرده است که درمان لازم این بیماری همه گیر آنطور که باید وجود ندارد خصوصا که برای درمان آن نیاز به وقت طولانی داریم و داروهای مشخص شده آن  به خاطر محاصره شدید وارده ، در داروخانه ها یافت نمی شود.

ترس از سرایت این بیماری همه گیر میان اهالی خصوصاً کودکان، آنان را بر آن داشت که با پشه الرمل ناقل طبیعی اللیشمانیا مبارزه کنند و برای حفظ سلامت شهروندان آموزش های بهداشتی را نشر، و برضرورت اطلاع ومراجعه فوری تاکید کردند و نسبت به حیوانات ولگرد که باعث انتقال بیماری اند هشدار دادند. 

در همین زمینه فعالیت های داخلی مبتکرانه ای برای تشکیل کمیته های متخصص و کنترل بحران های داخلی شروع به کار کرده که وظایفی از قبیل سازماندهی  انسانی، اهمیت و رسیدگی به وضعیت خانواده ها را برعهده گیرد .

· کشتار شیعیان در منطقه  حطله در استان دیرالزور :

 کشتار در روستای حطله درحومه شرقی شهر دیرالزور از زبان شاهدان عینی چنین بیان شده است:

یکی از شاهدان که خود در آنجا بدنیا آمده و شاهد قتل 3 برادرش دراین کشتار بوده وتوانسته هنگام حمله تروریست ها با اهالی فرار کند می گوید:روستای حطله 20هزارنفر جمعیت دارد که از آن ها حدود 2500 تا 3000  شهروند شیعه است، و در آن هیچ واحد نظامی یا امنیتی وجود ندارد.

روز کشتار، تعداد بیشماری از گروه های مسلح که ازبعضی روستاها وحومه های دیرالزور و شهر الرقه آمده بودند در روستای حطله جمع شدند و صبح زود  به خانه های اقلیت های مذکور حمله کردند.

آنان به واسطه ی  برخی از طرفدارانشان – که خود ازفرزندان روستا بودند -  خانه های شیعیان را شناسایی کردند و هر چند که با مقابله بعضی ازجوانان روستا با استفاده از اسلحه شخصی خود شدند، درگیری ها بیش از 4 ساعت بطول کشید اما پس از اتمام مهمات به طرف رود فرات پا به فرار گذاشتند.

به نقل از شاهدان عینی، گروه های مسلح به خانه ها حمله کرده و ساکنان باقی مانده را به صورت وحشیانه کشتند و اجساد آن ها را مثله کردند.

در بین قربانیان این کشتار وحشیانه زنان و کودکان بیگناه به چشم می خورند، همچنین در این بین 50 نفر مفقود الاثر هستند که تا این لحظه سرنوشت آنان مشخص نیست .

قابل ذکر است که بعد از این کشتار و آوارگی، گروه های تروریستی نه فقط قربانیان را دفن نکردند بلکه اجساد آنان را دست کاری و مثله کرده و حتی بعضی دیگر را در خیابان ها کشیدند وطبق اطلاعات  ثبت شده 100قربانی را سربریدند و4 زن که یکی حامله بود را اعدام کرده ودو دختر بچه را کشتند وعلاوه بر آن جسد 7 تن از قربانیان را به شهر میادین در حومه  دیرالزور و روستای الشحیل بردند و آنها را در خیابان ها کشانده و جسد بعضی دیگر را بر دروازه  روستا آویزان کردند که دهها نفر شاهد این حادثه دردناک بودند.  

همچنین خانه ها، ماشین ها ومغازه های مردم بیگناه را کاملا بسرقت بردند و گروه های مسلح روز بعد از کشتار 4 خانه و یک مسجد را بمب گذاری و منفجر کردند.

شاهدان تاکید کردند که: تعداد زیادی از گروه های مسلح از تابعیت های عربی و خارجی همچون: چچنی، افغانی، عراقی و عربستانی - باپوشیدن لباس معروف ویکسان القاعده – بودند.  

برخی از شاهدان عینی به نقل از زبان حال آواره شدگان به روستاها و مناطق  مجاور می گویند:اهالی بعلت ترس و بریشانی بویژه سلامتی فرزندانشان از تهدیدات وارده خواستار مداخله هر چه سریعتر و جلوگیری از کشتار مترقب دیگری شدند، زیرا که آنان بعلت تسلط  گروه های مسلح بر جاده ها به طور کامل در آن روستا محاصره شده اند. 

· ربودن زنان در ادلب :              

ممکن است اخبار و صحنه های آدم ربایی را بطور حتی روزانه  نسبت به بحران و اوضاع پریشان حاکم برسوریه شاهد باشیم، ولی ربایش زنان درجنین جامعه محافظه کار و پایبند به امور دینی، رویداد غیرمتعارف و بزرگی است که حتی آن را برای دشمن خود تلخ و غیر قابل تحمل می داند.

واژه مقدس «شرف» را نمی توان ضمن درگیری های طایفه ای ثبت کنیم، از آنجا که قرارداد ضمنی عدم تجاوز به زنان در روستا امضا شده با این حال اغلب زنان وکودکان روستاهای  کفریا و الفوعه ربوده شدند امری که بمدت زیادی بر دوش مردان حومه شهر ادلب سنگینی کرد، هر چند بعد از این همه فشارهای روحی و روانی و نیز کلی میانجی گری اخیرا به راه حلی دست یافتند.

 شرایط حاکم بر آن منطقه را از نگاه شاهدان عینی می توان چنین بازگو نمود:مردان حق رفت و آمد به دو روستا را ندارند درغیر این صورت ربوده وکشته خواهند شد، و فقط  زنان و کودکان به سن بلوغ نرسیده حق رفت و آمد داشتند، ولی حادثه اخیر اگر بخوبی وسلامتی ختم نمی شد اوضاع را به روی مرحله ای جدید باز می کرد، این حادثه یکی از خطرناک ترین حوادث بشمارمی رود خصوصا خانواده های محافظه کار و مذهبی دراین روستاها، و عکس العمل آنان در پاسخ به این اعمال ربودن فی المثل بوده است.

بعنوان مثال، زن و دختر یکی ازمردان طی این حادثه مفقود شدند، او بطور شبانه روز اسلحه بر دوش گرفته و از شدت بریشانی خوابی ندارد و همچنان در اطراف روستا کنکاش می کند ومی گوید :" حتی اگر ما زنان آنان را ربودیم کاری با آنان نخواهیم کرد ولی آن گروه های تکفیری بی شرف همه کار می کنند"، با این افکار است که درد ناپایان او دوباره شروع می شود. 

در میان گروهی که بقصد فشار و بازگشت زنان ربوده شده ، گروهی از طرف مقابل را گروگان گرفته بودند، یوسف.أ  با سه نفر از همکلاسی های قدیمی اش روبروشد، وی خطاب به آنان می گفت که :" شما را به خدا قسم می دهیم ما را ببخشید ... ولی اگر اقدام به این کار نکنیم زنان برنخواهند گشت ... در واقع این فرصت ویژه ای است برای ما ... "

خلاصه اینکه هرکدام چیزی برای نشان دادن همدردی خود می گفت و منتظرند که هر چه زودتر دانایان وبزرگان منطقه راه حل نهایی برای این مشکل بیابند و از طریق تلفن از تمام فامیل هایشان درخواست می کنند که جانب وطرفدار خیر باشند.

خانواده های زنان ربوده شده مدتها با گروگان ها نشستند و از آنها پوزش خواستند و حسن نیت خود را برای آنان بیان کردند و گفتند: برای آزادی زنان و دخترانمان از دست گروه های مسلح " مجبور شدیم که شما را گروگان بگیریم و تا مدتی مهمان ما باشید" .

فشارهای خانوادگی تنها راه حل جهت بازگشت زنان ربوده شده در حومه ادلب بوده وممکن است نتیجه ای نداشته باشد و در حقیقت این حوادث تنها باعث گردد تا درب خشونت باز گردد بگونه ای که بستن آن  به سادگی نخواهد بود.

تمرکز بر عقاید پیشین : 

بعضی از ربایندگان از قبل داستان های هولناکی در مورد تندروی ساکنان روستاهای الفوعه وکفریا شنیده بودند(از جمله اینکه آنان کودکان را می کشندوبه زنان تجاوز می کنند).

در این باره عبدالرحمن الیوسف می گوید: هزار بار شهادت را خوانده و یاد کردم به هنگامی که گروهی ما را دستگیر کرده و راهی آن دو روستا شدند تمام قصه های اساطیری و وحشی آنان را به یاد آوردم.  

اهالی ربوده شدگان منطقه ی سرمین طی گفتگوهای تلفنی اظهار داشته اند که بستگان آن ها اطلاع دادند که جبهة النصره پشت موضوع آدم ربایی ها است و افراد آن به تبعیت از فتوای یکی از شیوخ سلفی و وهابی به ربودن زنان به اصطلاح کافر دیگر طایفه ها و اقلیت ها پرداخته اند.

هنگامی که نادان اسلحه در دست گیرد و اندیشه و فکرش سرشار از فتواهای آزاد وبی بند وبار شود، در نتیجه تمام اصول اخلاقی را زیر پا می گذارد و افکار شیطانی او درمنطقه شعله ور می شود که دیگر هیچ کس حتی دولت نمی تواند جلوی هرج ومرج او را بگیرد.

توطئه ای از طرف شرکت حمل ونقل:

 بررسی ها نشان می دهد که در جریان برخی از آدم ربایی ها دستان خیانت کاری در یکی از شرکت های حمل و نقل به آدم ربایان کمک کرده اند که این عملیات در یکی از اتوبوس های آن صورت گرفت، این شرکت که از مشهورترین شرکتهای حمل ونقل استان بشماررفته روابط متینی با گروه های مسلح داشته است، چون در طول دوره گذشته  به راحتی رفت وآمد و آزادی حرکت داشته اند .

نکته قابل توجه این است که اتوبوسی که معمولا مسافرانش  از  روستاهای مختلف هستند روز حادثه فقط 48 مسافر زن و دختر از روستاهای الفوعه وکفریا داشت بگونه ای که آنان در اتوبوس های شرکت های مختلفی سوار شده بودند اما آنان را پیاده و در یک اتوبوس جمع کردند که به محض رسیدن اتوبوس به منطقه ی سراقب در جاده ی بین المللی دمشق ربوده شدند.

 رخدادهای حادثه چنین بود که : ربایندگان، زنان را در محل مرکز ارشاد کشاورزی در منطقه سراقب بازداشت کردند سپس به یک مرغداری در غرب روستای کفریا برده و بعد از آن آنها را در غاری نزدیک حفاری سنگ ومعدن در همان منطقه نگهداری کردند، و بعد از روزها فشار و گفتگو و جدل و طی  پروژه ای با حضور بزرگان هر دو طرف ومدیر هلال احمر شهر ادلب گروگان های هر دو طرف آزاد شدند. 

چگونه همسایه دیروز، به دشمن امروز تبدیل شد ؟ چگونه کلمه «کشتن وسربریدن» با تمام معانی هولناک که دل هر دانایی را به درد می آورد، امروزه به کلمه ای عادی در زبان فرزندانش تبدیل شده است؟

 این سؤال هایی هستند که هر روزه اهالی شهرک های الفوعه و کفریا و هزاران شهروند سوری دیگر مطرح می کنند ودر جستجوی جواب همچنان باقی مانده اند، آنان از خود می پرسند چه گناهی کردیم که به این چنین درد و مصیبتی مبتلا شدیم ؟ و در نهایت چه کسی از این مصیبت ها بهره می برد.

منابع :

1- شبکة أخبار السیدة زینب (ع)

2- شبکة توثیق معاناة  21/7/2012 ، 5/8/2012 ، 18/7/2012

3- موقع “الخبر برس”

4- مرکز التوثیق الإعلامی بتاریخ 31-7-2013 ، 3-5-2013 ، 24-1-2013 ، 2،7، 2013 ، 28- ، 3-2013 ، 18-6-2013، 23-2-2013 ، 21-2-2013

5- موقع سوریا الحدث .

6- صحیفة السفیر 11-2-2013

7- شبکة الدفاع عن المظلومین فی بصری الشام