جشنواره قصه گویی امسال برای سی و دومین بار از تاریخ ۱۴ تا ۱۵ ژوین در محوطه مرکز هنری میوزیوم کوارتیر در شهر وین برگزار شد. در شب آغازین بیش از ۵۰۰ نفر از علاقه مندان به داستانگویی در این جشنواره شرکت کردند. آقای فولکه تگتهوف بنیانگذار و همچنان رییس فعلی این جشنواره می باشد و ۳۲ سال ریاست بر این جشنواره دارد.
این جشنواره در طول سال در ۵ شهر اتریش به صورت بین المللی اجرا می گردد. محل های برگزاری : شهر گراتس (مرکز ایالت اشتایرمارک) – میوزیوم کوارتر(Museum Quartier) شهر وین – شوارتسناو (ایالت اتریش سفلی) – بادشونائو (اتریش سفلی) و باد گلایشنبرگ (ایالت اشتایرمارک)
در این جشنواره می توان به سه زبان آلمانی، انگلیسی و یا زبان بدن داستانگویی کرد. البته در دو شهر کوچکتر بدلیل کمبود فضای اقامتی برای محدود نگهداشتن فقط به زبان آلمانی اجرا انجام میشود . در کنار قصه گویی کلاسیک می توان از هنرهای پانتومیم، رقص، تئاتر بدون کلام و بدنی، عروسک بازی و در پوشش دلقک، داستانهای زندگی را برای مردم توصیف کرد.آقای تگتهوف می گوید هنر داستانگویی از قانون خاصی پیروی نمی کند مهم آن است که انسان بتواند با مخاطب خود ارتباط برقرار کند. الان متاسفانه دنیای مجازی داستانگویی را به عقب رانده است و مردم را به خود جذب کرده است و وظیفه ما این است با پروژه های نو آورانه دوباره تلاش به جذب طیف جوانان کنیم. یکی از این پروژه ها که آقای تگتهوف دنبال می کند مدرسه شنیدن یا گوش کردن است که ایشان با اعلام فراخوان برای مدارس شخصا به این موسسات آموزشی می رود و به قول خودش بدون هیچ ابزاری و تنها با ابزار هنر سخنوری در دنیای زیبای شنونده ها که همه نوجوان و جوان هستند فرو می رود
او همچنین در سایت جشنواره برای تجمع های قصه گویی فرا خوان می دهد و می گوید سن مطرح نیست و از هر سنی می توانند در این گردهمایی شرکت کنند و در دنیای فانتزی ما سیر کنند. مدرسه گوش دادن موفق به الهام بخشیدن به مردم برای چیزی است که به طور فزاینده ای در دنیای پر سر و صدا و فراموش شده ما فراموش شده است و در نتیجه تبدیل به یکی از بزرگترین مشکلات جامعه ما شده است که آن هم گوش دادن است.
از دیگر پروژه های این جشنواره" پوشاک قصه گو است". در این پروژه با کمک مدرسه مد شهر گراتس و دانش آموزان دختر و پسر آن دست به تهیه پوشاک بازیگران قصه می شوند و خود آن را می پوشند و روی سن می روند و با راوی داستان همراهی می کنند.
از دیگر پروژه های این جشنواره نیمکت قصه گو و کتاب قصه گو می باشد که با تعبیه نیمکت های مجهز به دستگاههای صوتی در پارک ها می تواند فردی که روی نیمکت نشسته است داستانی را انتخاب کند و در حالی که در پارک روی این نیمکت نشسته است قصه گوش دهد.
امسال ۷۰ هنرمند از ۱۹ کشور در این جشنواره شرکت کرده بودند. در این میان می توان از کشورهایی مانند ترکیه، بوسنی هرزگوین، آلمان ، آمریکا، بریتانیا،فرانسه، دانمارک، ژاپن و هلند نام برد.
تاریخچه
آقای فولکه تگتهوف(Folke Tegetthoff) نویسنده اتریشی اهل گراتس درباره چگونگی شکل گرفتن این جشنواره چنین نوشته است: سال ۱۹۸۷ من برای اولین بار به اسرائیل رفته بودم تا قصه گویی کنم و درباره قصه گویی کارگاه ارایه کنم.
این اولین برخورد جدی من با فرهنگ یهود بود. در راه برگشت به اتریش و در هواپیما یک نشریه ضد یهودی به دستم رسید که رویداد های سال بعد را توضیح می داد. از این موضوع ناراحت شدم آن هم به این دلیل که شناخت از یکدیگر نداریم و همانجا روی کاغذ کنار دستم طرح اولیه جشنواره هنر داستان سرایی یهودی را نوشتم. اینگونه
باور داشتم که وقتی درباره یهودیان با مخالفت صحبت کنیم ، همین طور اجازه دهیم آنها هم روایت های خود را ارایه دهند، و پیش داوری ها اعتبار خود را از دست خواهد داد.
بدین شکل جشنواره ای که در آن زمان«شب طولانی افسانه سرایان» نام داشت، شکل گرفت. درسال ۱۹۹۰ جشنواره با نام امروزی اش و با حضور داستان سرایان آفریقایی و موسیقی آفریقایی به انجام رسید. در ۱۰ سالگی این جشنواره، محل برگزاری به شهر گراتس در ایالت اشتایرمارک منتقل شد و تا سال ۲۰۰۶ تنها در این شهر برگزار می شد تا اینکه در سال ۲۰۰۷ ایالت اتریش سفلی برگزاری آن را به عهده گرفت. از سال ۲۰۱۵ این جشنواره شکل بین المللی به خود گرفت و در ۴ ایالت : اتریش سفلی، وین، اشتایرمارک و اتریش علیا برگزار می شود. تا کنون ۱۵۳ داستان سرا از ۴۱ کشور در این جشنواره شرکت کرده اند.
داستانسرایان یهودی در کنار داستانسرایان فلسطینی، داستان سرایان آفریقایی در کنار داستان سرایان آسیایی روی یک سن می ایستند. این جشنواره، جشنواره ای است تلاش دارد که فرهنگ «مدارا» را با خود بهمراه بیاورد . داستان، روح انسانی و انسانیت را به نمایش می گذارد و از این طریق وحدت می آفریند.
آقای فولکه تگتهوف در معرفی دوره اخیر جشنواره بین المللی قصه گویی ۲۰۱۹ اضافه می کند: در سال ۱۹۸۷ اولین "شب طولانی قصه گویی" با راویان یهودی در گراتس افتتاح شد و بدین شکل بزرگترین و تنها "جشنواره هنرهای روایی" اروپا، در اتریش به منصه ظهور رسید. آنچه این جشنواره را به اینجا رسانیده ۳۲ سال تمرین رواداری (تحمل دیگری) است. ۳۲ سال میانجی گری فرهنگی، ۳۲ سال پل زدن میان فرهنگ ها، ۳۲ سال ارائه قدیمی ترین شکل بیان انسانی: داستان سرایی. لازم به گفتن نیست که تمام داستانهایی که ما می گوییم، بواسطه واژه ها و اصوات و تنها از طریق گوش دادن خلق می شود.
حامیان مالی این جشنواره عبارتند از شرکت دولتی انرژی اشتایرمارک، میوزیوم کوارتر شهر وین و شرکت بیمه اتریش سفلی
از جمله آثار جالب توجه در این دوره از جشنواره بین المللی داستان سرایی، اجرای مشترک شهرزاد قصه گو و خاخام کلتسمر است. در این اجرا دو داستان به صورت موازی روایت می شود. روایت شرقی شهرزاد و روایت عبرانی یک خاخام یهودی. در این اجرا که در آن ارکستر فیلارمونیک گراتس سمفونی مشهور شهرزاد از نیکلای ریمسکی-کورساکف (Nikolai Andrejewitsch Rimski-Korsakow) را اجرا می کند. آقای فولکه تگتهوف (Folke Tegetthoff) بنیانگذار و دبیر جشنواره بخش شرقی داستان را روایت می کند و راوی بخش یهودی، آقای رومان گرینبرگ (Roman Grinberg) است. مدت اجرای این اثر ۶۰ دقیقه است و برخلاف بیشتر رویداد های این جشنواره، حضور در آن رایگان است. این اثر در دو شهر وین و گراتس چندین بار به روی صحنه رفته است.
امسال کشور امارات متحده عربی از طریق سفارت خود در وین به برگزاری این جشنواره در وین کمک مالی کرده بود که در کنار محل اجرا عکس امیر امارات نصب شده بود.
خاطر نشان می شود آقای فولکه تکت هوف در ۱۳ فوریه ۱۹۵۴ در شهر گراتس بدنیا امد و پدر ۴ فرزند می باشد. او چند ترم در رشته پزشکی و تربیت معلم درس خواند و لی درس را نیمه کاره رها کرد.
آقای فولکه تکت هوف تا بحال ۴۳ کتاب تالیف نموده و این کتابها تاکنون به ۱۲ زبان ترجمه شده است وتا بحا ل یک و نیم میلیون نسخه فروخته شده است. او کوشش کرده که بگوید داستانها فراتر از واقعیت نیستند بلکه آشنا شدن افراد با واقعیت های روزانه در قالب داستان می باشند. او در سال ۱۹۹۴ در آمریکا برنده جایزه جهانی لوگو به مبلغ یکصد هزار دلار شد.
او تا بحال در ۴۰ کشور جهان بیش از ۴۰۰۰ اجرا داشته و اولین فرد در کشورهای آلمانی زبان می باشد که به عضویت بخش آرشیو صدای کتابخانه کنگره آمریکا در آمده است.
علی رغم پایه گذاری این جشنواره توسط آقای تکت هوف برپایه دین یهود و قصه های آنان ولی در هیچ کجا از دین و عقاید خود بصورت علنی سخن به میان نیاورده است و بیشتر بنظر میرسد تحت تاثیر مظلوم نمایی مطالب مربوط به هولوکاست و جنگ های جهانی باشد ولی رگه های حمایت از یهود تا کنون در برنامه هایش دیده می شود.
نظر شما