آشنایی با مناسبت روز ارواح ( زیارت اهل قبور مسیحیان) با تاکید بر جامعه فیلیپین.

تهیه و تنظیم از : رایزنی فرهنگی ج.ا.ایران – مانیل ( آبان ۱۴۰۰).

 

 گرامیداشت روز ارواح ( اول نوامبر) و روز قدیسان ( دوم نوامبر)

تابلوی " گرامیداشت روز ارواح" ، اثر " ویلیام ادولفه بوگه رو"

 این روز توسط فرقه های مختلف مسیحیت از جمله، کاتولیک رومی، ارتودکس های شرقی، لوترتنیسم ها، آنجلی کانیسم ها، متدودیسم ها و سایر شاخه های زیر مجموعه پروتستان و تعدادی دیگر بصور گوناگون گرامی داشته می شود [۱]

" روز ارواح "‌ که با عنوان بزرگداشت درگذشتگان با ایمان و روز مردگان نیز شناخته می‌شود، روز دعا و یادآوری و گرامیداشت مومنین درگذشته است که توسط کاتولیک های رومی و دیگر فرقه های مسیحی هر ساله در اول نوامبر برگزار می‌شود.[۲] روز ارواح در مسیحیت غربی گرامی داشته می شود و در نتیجه ، آن دسته از کشورهای مسیحی که آئین خود را از مسیحیان غربی گرفته اند اگر چه در شرق و یا  نقاط دیگر جهان زندگی می کنند، مانند غربی ها عمل می نمایند، اما " شنبه ارواح"  یک سنت مرتبط است که بیشتر در مسیحیت شرقی مشاهده می شود. پیروان گرامیداشت ارواح اغلب دوستان و بستگان درگذشته خود را به روش های مختلف در این روز به یاد می آورند.[۳][۴] مردم با دعا، استغفار، صدقه و زیارت قبرستان ها، یاد و خاطره ارواح گرفتار در برزخ را گرامی می دارند و برای آنها طلب عافیت می کنند. اعتقادات و اعمال مرتبط با روز ارواح در میان فرقه‌ های مختلف مسیحی بسیار متفاوت است.

جشن سالانه، آخرین روز پس از روز همه مقدسان (۲نوامبر) و هالووین (۳۱ اکتبر) است.[۵] قبل از استاندارد سازی مراسم کاتولیک در ۲ نوامبر هر سال که توسط " اودیلو کلونی" مقدس در قرن دهم میلادی انجام شد، بسیاری از کاتولیک ها روز ارواح را در تاریخ های مختلف در طول فصل عید پاک جشن می گرفتند، همانطور که هنوز هم در برخی از کلیسا های ارتدکس شرقی و کاتولیک های شرقی و مرتبط با آنها برگزار می شود.

      کلیساهای " لوتری شرقی" و "آیین سریانی شرقی"  (کلیسای کاتولیک Syro-Malabar، کلیسای کاتولیک کلدانی، کلیسای آشوری شرق، کلیسای باستانی شرق) یاد و خاطره مومنان درگذشته را در جمعه قبل از روزه داری گرامی می دارند.

آداب و رسوم رایج

در بسیاری از سنت ها عقیده بر این است که روز ارواح با تصورات رایج در مورد عالم برزخ همراه است. به صدا درآوردن زنگ به منظور آرامش کسانی است که پاک می شوند. روشن کردن شمع برای نور دادن به ارواح‌ گرفتاری است که در تاریکی به سر می برند. کیک های روز گرامیداشت ارواح به کودکانی داده می شود که برای خواندن سرودهای دست جمعی یا دعا برای مردگان حاضر می شوند.

سنت ها در اروپا

روز ارواح در بسیاری از کشورهای اروپایی با شب  زنده داری ، افروختن شمع ، تزئین قبور و خواندن دعاهای ویژه و همچنین بسیاری از آداب و رسوم منطقه ای همان کشور گرامی داشته می شود.[۷] نمونه‌ هایی از این آداب و رسوم منطقه‌ ای عبارتند از:  گذاشتن کیک برای عزیزان درگذشته روی میز و گرم نگه داشتن اتاق برای راحتی آنها. در انگلستان، مردم هنگام شب بدون کلاه و حفاظ به گورستان ها می ‌روند، بر مزار عزیزانشان زانو می زنند، سنگ های  قبور را با آب متبرکه مَس می کنند و یا روی آن قطراتی از شیر می پاشند و هنگام خواب، شام برای ارواح بر سر سفره گذاشته می شود.[۷] روز ارواح در زبان مالت ها به عنوان Jum il-Mejtin شناخته می شود و با یک شام سنتی شامل خوک بریان شده همراه است. بر اساس رسوم متداول، خوک ها با زنگوله هایی به کردنشان در خیابان ها رها می شوند تا توسط مردم محله به آنها غذا داده شده و سرانجام با کشتن و پختن آنها فقرا را اطعام می کنند.[۸] در شهر کوچک " لینز" واقع در اطریش، قطعات موسیقی تشییع جنازه معروف به  " آئی کوالس" ( aequales ) در روز ارواح و غروب روز قبل از بالای برج های شهر نواخته می شوند.[۹] در جمهوری چک روز ارواح " دوشیچکی" (Dusicky ) نامیده می شود که به روح های کوچک اطلاق می شود و در این روز بر روی قبور شمع روشن می کنند.[۱۰] در سیسیل و سایر مناطق جنوب ایتالیا، روز ارواح که آن را    “Festa dei Morti  " یا U juornu rii Morti” " (عید مردگان)  یا "روز مردگان" می نامند، با آدابی متشکل از رسوم  بت پرستی باستان و مسیحیت به استقبال جشن مردگان می روند. [۱۱][۱۲] ، خانواده ها در ایام تعطیلات از مکانهای قبور دیدار و آنها را تمیز می‌کنند، محراب های خانه ها نیز با عکسهای خانوادگی و شمع های نذری تزئین  شده و به کودکان سبد یا قوطی مخصوص شکلات، انار و دیگر هدایا داده شده و به آنان گفته می شود این هدایا از جانب اجداد شان به آن ها هدیه شده است.[۱۳][۱۲] به دلیل هدیه دادن شیرینی ها و تنقلات و تاکید بر تزئین عروسک های شکری، این تعطیلات در رویدادهای محلی سیسیلی Notte di Zucchero   (شب های شکر گذاری )  نیز نامیده شده اند و بستگان آن را جشن می گیرند. [۱۴]    

  

روزهای ارواح و  قدسیان در فیلیپین

در فیلیپین، برای بیان روز ارواح گاهی از واژه های اسپانیایی و گاهی از کلمات فیلیپینی استفاده می شود که مراد " روز درگذشتگان است" و شامل روز قدیسان  و روز ارواح می شود.

فیلیپینی ها به طور سنتی این روز را با دیدار از قبور درگذشتگان می گذرانند، قبور را تمیز و در صورت نیاز تعمیر می کنند. خواندن دعا و تقدیم گل و شمع  و غذاها بخشی از این مراسم است[۱۵]. برخی از خانواده های فیلیپینی برای گذراندن ایام بیشتر با درگذشتگان خود تا پاسی از شب و حتی تا بامداد، نسبت به برپائی خیمه اقدام و برخی نیز با مدد از گروههای " کُر" نسبت به خواندن آواز های مذهبی بر خاک عزیزان خود اقدام می کنند. کلیساهای اطراف قبرستان ها نیز کشیشها و راهبه های خود را برای دعا و برگزاری مراسم مذهبی به آرامگاه ها اعزام می کنند. برقراری اتحاد و دوستی میان بازماندگان نیز امری مرسوم است.

  فیلیپینی های چینی الاصل علاوه بر اقدامات فوق نسبت به دادن بخور و سوزاندن چوب های عود برای خوشبو کردن محیط نیز اقدام می کنند. لازم به ذکر است که متمولین چینی در فیلیپین به ویژه در کلان شهر مانیل قبرستان ویژه خود را دارند که با حصارها و دیوارها پوشیده شده اند. بسیاری نیز روز و شب را برای برگزاری ضیافت و بزرگداشت رفتگان در گورستان می گذرانند. بعضا دیده می شود که تعدادی از فیلیپینی های اصل نسبت به حمل آلات موسیقی برای اجرای زنده آهنگ های مذهبی اقدام می کنند که طبعا اطرافیان آنها نیز که برای دیدار از قبور عزیزان خود در گورستان حاضرند به آن ها می پیوندند.

تصاویری از اجرای مراسم گرامیداشت روز ارواح و روز قدیسان در آرامگاه های فیلیپین

 

 

مراسم مذهبی بر اساس آداب و سنن فرقه های کاتولیکی بیزانس و ارتدوکس شرقی.

گرامیداشت شنبه ارواح

ارائه هدیه " کولیوا" ، غذای تهیه شده از گندم آب پز در روز شنبه ارواح (سی گوساباتون) " Psychosabbaton)) به صورت عبادی به عنوان کاری پر برکت در این روز محسوب می شود .

شنبه ارواح (یا شنبه روح) روزی است که برای بزرگداشت مردگان توسط کلیساهای کاتولیک ارتدکس شرقی و بیزانس اختصاص داده شده است. شنبه یک روز سنتی دعا برای مردگان است، چون به عقیده آنان ، مسیح در روز شنبه درگذشته و در مقبره خویش آرام گرفته است. [۱۶] . این روزها بر اساس رسوم و اعتقادات به دعا برای بستگان درگذشته و سایر مؤمنان اختصاص دارد و به عنوان قدیسان از آنها یاد می شود. سرود های مذهبی ویژه، در این روزها برای شادی روح درگذشتگان خوانده می شوند. اغلب مراسم یادبود یا بعد از عبادت در صبح شنبه یا بعد از شام در غروب جمعه اجرا می گردد، که طی آن کولیوا (غذای های پخته شده از گندم یا برنج به همراه عسل) تهیه شده و روی سفره ویژه درگذشتگان " پانیخیدا " قرار می گیرند. پس از اجرای مراسم، کشیش " کولیوا" را برکت داده و سپس این غذا به عنوان یادبود رفته گان توسط همه حاضران خورده می شود.[۱۷]

رادونیتسا

گرامیداشت روز یادبود دیگری نیز در میان مسیحیان شرقی با عنوان " رادونیتسا" مرسوم است که اجرای آن در روز شنبه نیست، بلکه در روزهای دوشنبه یا سه شنبه هفته دوم پس از عید پاک است.[۱۸] [۱۹] ، در این مراسم سرود های خاصی برای مردگان اجرا می شوند. در حال اجرای مراسم " پانیخدا " و پس از مراسم عبادی مذهبی، همه غذاهای آن روز را به گورستان می آورند تا با شادی روز رستاخیز ( روز بازگشت عیسی مسیح پس از مصلوب شدن) از رفتگان استقبال کنند.[۱۸]

سنت سریانی شرقی

کلیسا های سریانی شرقی، از جمله کلیسای Syro Malabar و کلیسای کاتولیک کلدانی، جشن مومنان درگذشته را در آخرین جمعه فصل ظهور (یعنی جمعه قبل از شروع روزه بزرگ) گرامی می دارند.[۲۰] و در آن ایام "اپیفانیگ" (مکاشفه مسیح به جهان) را به یاد می آورند. کلیسا در هر جمعه از ایام ویژه  عیسی مسیح، شخصیت های مهم تبشیری را به یاد آور می شود.[۲۱] در کلیسای Syro Malabar، جمعه قبل از جشنواره نیز به عنوان عید وفاداران به درگذشتگان جشن گرفته می‌شود، و فعالیتهای پیشینیانی را به یاد می آورند که برای کلیسا و مؤمنان کار ‌ کرده اند. آنها همچنین شفاعت همه ارواح درگذشتگان را در هنگام برگزاری جشن ویژه مؤمنان خواستار می شوند. در مراسم مذهبی سریانی شرقی، کلیسا از زمان مصلوب شدن مسیح و درگذشت او در روز جمعه، در هر جمعه در طول سال، یاد آور ارواح درگذشتگان از جمله قدیسان است.

تابلو نقاشی " روز همه جان ها" ، اثر "جاکوب شیکاندر"، ۱۸۸۸ میلادی

کاتولیک غربی

در کلیسای کاتولیک غربی، واژه  "وفاداران" به طور خاص به کاتولیک هایی اطلاق می شود که غسل تعمید داده شده اند. " روز ارواح" یادآور توبه کنندگان در کلیسا است که در عالم برزخ به سر می برند، در حالی که " روز قدیسان" سخن از پیروزی کلیسای قدیسان در بهشت ​​است. در متون مذهبی کلیسای کاتولیک غربی (کلیسای لاتین) آن را بزرگداشت تمام رفتگان مؤمن می نامند که به زبان لاتینیCommemoratio omnium fidelium defunctorum)) گفته می شود و هر ساله در دوم  نوامبر در شکل مرسوم آئین رومی جشن گرفته می شود و همچنین در احکام فردی  که توسط پاپ بندیکت شانزدهم برای آنگلیکن‌های سابق تکلیف شد، آمده است. در آیین رومی که استفاده از آن هنوز مجاز است، این بزرگداشت بعضا به دوشنبه  سوم نوامبر نیز منتقل شده است،[۲۴] به ویژه این که در این روز، کاتولیک ها برای مردگان دعا می کنند، [۲۵] و به هر کشیش اجازه داده می شود که سه مراسم مقدس را در روز ارواح برگزار کند. از جمله تعلیمات کلیسای کاتولیک این است که می توان به طهارت ارواح در برزخ از طریق اعمال مؤمنان روی زمین کمک کرد و این کمک  نیز مبتنی بر تمرین دعا برای مردگانی است که در دو مطلب مکتوب متون دینی کاتولیک شماره های ۴۲و ۴۶ بخش دوازدهم ذکر شده اند.[۲۶] شواهد فراوانی در غرب  از اجرای مراسم دعا برای مردگان در کتیبه ها و دخمه ها همراه با دعاهای مداوم برای آرامش روح درگذشتگان موجودند و در متون عبادات اولیه، که معمولاً شامل مراسم بزرگداشت مردگان است دیده می شوند. پیروان فرقه های اولیه مسیحیت همچون " ترتولیان" ، قیپریان" و دیگر پدران روحانی اولیه غربی شاهد رواج منظم دعا برای مردگان در میان مسیحیان اولیه بوده اند.[۲۷] مبنای الهیات برای این عید بر اساس این آموزه است که ارواح با خروج از بدن، کاملاً از گناهان صغیره پاک نمی شوند و تا زمانی که به طور کامل گناهان گذشته را جبران نکرده اند، از رویای سعادت محروم اند و این که مؤمنان روی زمین می توانند با دعا، صدقه و به ویژه با فدا کاری به آنها کمک کنند.[۲۸]

تاریخچه

در قرن ششم، در صومعه هایی که به نام  "بندیکتین" معروف بودند، مرسوم بود که مراسم بزرگداشتی از اعضای متوفای این صومعه ها در " ویتسونتاید" ( مراکزی که برای این منظور تعبیه شده بودند ) برگزار می شد. در زمان " ایزیدور سویل مقدس" (متوفی به سال  ۶۳۶میلادی) که در اسپانیای امروز زندگی می کرد، دوشنبه پس از هر "پنطی کاست" (Pentecost ) [ اواسط ماه مه پس از برداشت محصول گندم] مراسم یادبود برای درگذشتگان بر پا می شد. در آغاز قرن نهم میلادی ، " ابوت ایگیل" از فولدا، هفده دسامبر را به عنوان روز یادبود درگذشتگان در بخشی از آلمان امروزی تعیین کرد.[۲۹] بنا به گفته " ویدوکیند از کوروی" (حدود سال ۹۷۵میلادی)، برگزاری مراسم دعا برای رفتگان در اول  اکتبر در " زاکسن" نیز بر پا می شد.[۲۸] این روز پس از روز قدیسان بود که توسط " اودیلو کلونی مقدس"  در قرن یازدهم برای تمام صومعه های وابسته به کلیسای کلونی انتخاب شد و همراه با صدقه و دعا بود و برای تسلی ارواح رنجور و گرفتار در عالم برزخ قربانی  داده می شد. [۳۰] اودیلو همچنین مقرر نمود، کسانی که درخواست می کنند برای درگذشتگان مراسم عشاء ربّانی برگزار شود، باید برای فقرا قربانی کنند و صدقه را با روزه و دعا برای رفتگان پیوند دهند. مراسم در نظر گرفته شده برای تاریخ دوم نوامبر و آداب و رسوم مربوط به آن از صومعه های " کلونیاک" به سایر صومعه های "بندیکتین" و از آنجا به کلیسای غربی گسترش یافت.[۳۱] اسقف نشین " لیژ" نخستین اسقف نشینی  بود که این عمل را تحت نظر اسقف نوجر (متوفی به سال ۱۰۰۸ میلادی) اتخاذ کرد.[۲۸] برگزاری مراسم دوم نوامبر در قرن سیزدهم در ایتالیا و رم به تصویب رسید.[۲۹] ، دومینیکن ها در قرن پانزدهم رسم و رسومی را بنا نهادند که هر کشیش سه مراسم عشاء ربّانی را در عید مربوط به ارواح اجرا می کرد. در طول جنگ جهانی اول، با توجه به تعداد زیاد کشته شدگان در جنگ و بسیاری از کلیساهایی که ویران شده و برگزاری مراسم عشاء ربّانی در آن ها امکان پذیر نبود، پاپ بندیکت پانزدهم به همه کشیشها این امتیاز را داد که در " روز همه جان ها" سه مراسم عشاء ربّانی را اجرا کنند.

عمل عبادی

در نحوه اجرای آیین رومی در سال ۱۹۶۹ میلادی تجدید نظر شد، به گونه ای که اگر دوم نوامبر روز یکشنبه قرار می گرفت، مراسم عشاء ربّانی مربوط به روز ارواح برگزار می شد و در جشن عمومی ستایش خداوند و مراسم عشاء ربانی برای درگذشتگان حضور مردم نیز مجاز اعلام شد. گفته می شد، هنجارهای عمومی اجازه نمی دهند که در عصر شنبه، مراسم عبادی " روز همه جان ها" برگزار شود،[۳۱][۳۳] با این حال، در سال ۲۰۱۴ میلادی، کنفرانس اسقف های کاتولیک آمریکا تصمیم گرفت برای آن سال، مراسم عشاء ربّانی شامگاه شنبه در آن کشور همزمان با مراسم روز ارواح باشد. در کشورهایی مانند ایتالیا وضعیت پیچیده تر است.[۳۴]در کشورهایی که روز قدیسان روز مقدس نیست، حضور در مراسم عشاء ربّانی عصر روز شنبه اول نوامبر، تعهد یکشنبه را برآورده می کند.[۳۱] در انگلستان و " ولز" ، جایی که روزهای مقدس در شنبه قرار می گیرد به روز بعد منتقل می‌ شوند، [۳۴] در آیین رومی قبل از سال ۱۹۷۰میلادی، که هنوز توسط برخی رعایت می شود، اگر روز "همه جان ها " یکشنبه باشد، همیشه به سوم  نوامبر منتقل می شود.[۳۵]

شادی ارواح

بر اساس Enchiridion of Indulgences، شادی برای ارواح در برزخ (که معمولاً ارواح گرفتار نامیده می شوند) به مؤمنانی اعطا می شود که در حال عبادت از یک قبرستان بازدید کرده و برای درگذشتگان دعا کنند. مراسم، "شادی" از اول تا هشتم نوامبر برگزار می شود. در روزهای دیگر سال هم امکانپذیر است اما بخشش اعطا شده در آن روزها جزیی است.[۳۶][۳۷]

کلیساهای لوتری

قبرستانی در خارج از کلیسای لوتری در شهر روکه سوئد در زمان Allhallowtide

سنت ها در میان پروتستان های قاره‌ای، با جدیت بیشتری رعایت می شوند. در طول زندگی  " لوتر" ، روز ارواح به طور گسترده در ساکسونی (Saxony) برگزار می‌شد، اگرچه بنا بر گفته آنان معنا و مفهوم کاتولیک رومی برای روزهای ارواح و قدیسان کنار گذاشته شدند. [۷] از نظر کلیسای لوتری، این روزها با سنن موجود ادغام شدند و اغلب به‌ عنوان امتدادی از همه مقدسان تلقی می ‌شوند. لوتریان هنوز هم در تمام روزهای Allhallowtide ، از جمله روز ارواح‌ از قبور بازدید کرده و آن ها را  تزئین می‌کنند.[۳۸] همانطور که رسم فرانسویان، از هر درجه و عقیده، این است که قبر مردگان خود را در " ژور دِس مورت" تزیین کنند، آلمانی ها نیز چنین می کنند.[۷] مردم لهستان و مجارستان سالی یک بار به قبرستان رفته تاج گل نثار می کنند و چراغ های مخصوص قبر ها را روشن می کنند. در میان مردم کشور چک رسم زیارت و مرتب کردن قبور اقوام در روز بسیار رایج است. در سال ۱۸۱۶میلادی ، پروس تاریخ جدیدی را برای یادآوری مردگان در میان شهروندان " لوتری" خود معرفی کرد. Totensonntag، ( آخرین یکشنبه قبل از ظهور): این رسم بعدها توسط لوتریان غیر پروسی در آلمان نیز پذیرفته شد، اما فراتر از مناطق پروتستان آلمان نرفت.

عشاء " انگلیکان"

کلیسای انگلیکن  در روز ارواح در اسقف نشین " سیدنی"، محله ای که به همه روح ها اختصاص یافته است

در کلیسای انگلستان به مراسم ویژه ارواح " یادبود رفتگان وفادار" می گویند و یک جشن اختیاری است و اجباری نیست. " آنگلیکن ها" روز ارواح" را به عنوان ادامه روز قدیسان می دانند و آن را در ارتباط با آموزه های الهیات رستاخیز بدن و پیوستن به  قدیسان محسوب می کنند.[۳۹] [۴۰]

در اجرای مراسم عشاء " انگلیکن ها"، روز ارواح‌ به‌ عنوان مراسم عبادی و  یادبود همه فاتحان درگذشته شناخته می‌شود و یک مراسم اختیاری است که به عنوان «توسعه روز همه مقدسان» شناخته می‌شود.[۴۰] [۴۱] از نظر تاریخی و در حال حاضر، چندین کلیسای انگلیکن به  روز ارواح اختصاص داده شده اند. در جریان اصلاحات انجام شده در انگلیس، برگزاری روز ارواح از بین رفت، اگرچه درک الهیات جدید آنگلیکن از آن روز به پذیرش گسترده این بزرگداشت در میان آنگلیکن‌ها منجر شده است.[۴۲] " پاتریشیا بیز"، با توجه به دیدگاه انگلیکان در مورد روز ارواح می نویسد: [۳۹]

روز ارواح ( دوم نوامبر) زمانی است که ما به ویژه از کسانی که مرده اند یاد می کنیم. دعاهای تعیین شده برای آن روز به ما یادآوری می کنند که به اجتماع قدیسان ملحق شده ایم، آن گروه بزرگ مسیحیانی که زندگی زمینی خود را به پایان رسانده و با آنها در رستاخیز شریک هستیم .به این ترتیب، مطابق با این دیدگاه تازه ،کلیسا های انگلیکن، اکنون یاد همه مومنانی را که در چارچوب جشن روز تمام قدیسان رفتند گرامی می دارند، [۴۰] که کمک به انگلیکن ها برای سوگواری مرگ میلیون ها سربازی است که در جنگ جهانی اول از میان رفتند.[۴۳] اعضای انجمن صنفی ارواح یک انجمن مذهبی انگلیکن است که در سال ۱۸۷۳ میلادی تأسیس شد و پیروان را تشویق کرد تا برای مردگان دعا کنند، در مراسم مرثیه روز ارواح‌ شرکت کنند و حداقل یک بار در روز ذکر مراسم عبادت وفاداران را  بر زبان بیاورند. [۴۴]

در دوران اصلاحات، جشن " روز همه جان ها" با روز قدیسان در کلیسای انگلستان آمیخته شد[۴۵] یا به قضاوت برخی " به گونه ای شایسته لغو شد".[۴۶] و در پیوند با جنبش آکسفورد در قرن نوزدهم میلادی [۴۵] در کلیسا های معینی احیا شد و در انگلیکانیسم ایالات متحده در تقویم زنان مقدس و مردان مقدس آمد [۴۵] و در کلیسای انگلستان با کتاب خدمات جایگزین ۱۹۸۰ میلادی به رسمیت شناخته شد. این جشنواره در عبادت مشترک به عنوان یک جشنواره کوچکتر به نام "تجلیل از درگذشتگان مومن" (روز ارواح)" دیده می شود.[۴۷]

کلیسا های متدیست:

در کلیسای متدیست، قدیسان به همه مسیحیان اطلاق می شود و بنابراین در روز همه مقدسان، کلیسای جهانی و همچنین اعضای متوفی یک جماعت محلی مورد احترام و یاد آوری قرار می گیرند.[۴۸][۴۹] در جماعات متدیست که مراسم عبادت را در روز ارواح برگزار می کنند، این مراسم، مانند " انگلیکانیسم" و " لوترانیسم"، به عنوان تمدید روز تمام قدیسان تلقی می شود و به این ترتیب، متدیست ها در برگزاری این مراسم "عزیزان خود را که درگذشته اند به یاد می آورند".[۵۰]

منابع و ماخذی که این گزارش به آنها استناد شده است:

Citations:

1. 1.      ^ General Instruction of the Roman Missal, ۳۴۶
   2.      ^ General Instruction of the Roman Missal, ۳۴۶
   3.      ^ Cross & Livingstone ۲۰۰۵, p. ۴۲.
   4.      ^ Ball ۲۰۰۳, p. ۳۳: All Souls' Day: The annual commemoration of all the faithful departed, ۲ November.
   5.      ^ Bannatyne ۱۹۹۸, p. ۱۲.
   6.      ^ Schousboe ۲۰۱۲, pp. ۱۰–۱۳.
   7.      ^ Jump up to:a b c d Chisholm ۱۹۱۱.
   8.      ^ "Maltese traditions to mark All Souls Day at the Inquisitor's Palace". Times of Malta. ۲۷ October ۲۰۱۶.
   9.      ^ From sleevenotes, Triton Trombone Quartet: "German Trombone Music"; BIS-CD-۶۴۴
   10. ^ Strašíková, Lucie. "Dušičky – čas symbolického prolínání světa živých a mrtvých". ČT۲۴ – Nejdůvěryhodnější zpravodajský web v ČR – Česká televize (in Czech). Retrieved ۳۰ October ۲۰۲۱.
   11. ^ "Sicilian Post: The Day of the Dead in Sicily".
   12. ^ Jump up to:a b "Palermo Street Food - The Sicilian Day of the Dead".
   13. ^ "Dooid Magazine - All Souls Day Traditions in Sicily".
   14. ^ "Notte di Zucchero".
   15. ^ "All Saints Day around the world". The Guardian. ۱ November ۲۰۱۰. Retrieved ۲ November ۲۰۲۰.
   16. ^ "Saints and Feasts: Saturday of Souls". www.goarch.org. Greek Orthodox Archdiocese of America. Retrieved ۶ November ۲۰۲۰.
   17. ^ Panteleimon of Antinoes (۹ March ۲۰۱۳). "Saturday of the Souls". The Orthodox Path. Retrieved ۶ November ۲۰۲۰.
   18. ^ Jump up to:a b "The Liturgics of Archbishop Averky". www.holytrinitymission.org. Retrieved ۶ November ۲۰۲۰.
   19. ^ S. V. Bulgakov, Handbook for Church Servers, ۲nd ed., ۱۲۷۴ pp. (Kharkov, ۱۹۰۰), pp. ۵۸۶–۵۸۹. Tr. by Archpriest Eugene D. Tarris © ۲۰۰۷.
   20. ^ "Commemoration of the Departed Faithful". Nasrani Foundation.
   21. ^ "Syro Malabar Liturgical Calendar ۲۰۱۶" (PDF). Syro-Malabar Major Archiepiscopal Commission for Liturgy.
   22. ^ Roman Missal, "The Commemoration of All the Faithful Departed", and "Universal Norms on the Liturgical Year and the Calendar", ۵۹
   23. ^ Divine Worship: The Missal, "Commemoration of All the Faithful Departed (All Souls)", p. ۸۷۱
   24. ^ Missale Romanum ۱۹۶۲, Rubricæ generales, "De dierum liturgicorum occurentia accidentali eorumque translatione", ۹۶b
   25. ^ Bregman ۲۰۱۰, p. ۴۵.
   26. ^ "The Final Purification, or Purgatory". Catechism of the Catholic Church. vatican.va.
   27. ^ Cross & Livingstone ۲۰۰۵, p. ۴۵۹.
   28. ^ Jump up to:a b c Mershman ۱۹۰۷.
   29. ^ Jump up to:a b MacDonald ۱۹۶۷, p. ۱۱۹.
   30. ^ Butler ۱۹۹۰, p. ۱۲.
   31. ^ Jump up to:a b c McNamara ۲۰۱۳.
   32. ^ Saunders ۲۰۰۳.
   33. ^ Universal Norms on the Liturgical Year and the Calendar, "Table of Liturgical Days"]
   34. ^ Jump up to:a b McNamara ۲۰۱۴.
   35. ^ Divine Worship: The Missal, pp. ۸۷۱–۸۷۵, ۱۰۲۴–۱۰۳۲
   36. ^ "Enchiridion Indulgentiarum" (in Latin) (۴th ed.). Libreria Editrice Vaticana. ۱۶ July ۱۹۹۹. N.۱۵. Archived from the original on ۱۴ January ۲۰۱۰.
   37. ^ "The Enchiridion of Indulgences". Catholic Online.
   38. ^ Markussen ۲۰۱۳, p. ۱۸۳.
   39. ^ Jump up to:a b Bays & Hancock ۲۰۱۲, p. ۱۲۸.
   40. ^ Jump up to:a b c Armentrout & Slocum ۱۹۹۹, p. ۷.
   41. ^ Dickison ۲۰۱۴.
   42. ^ Michno ۱۹۹۸, p. ۱۶۰.
   43. ^ English ۲۰۰۴, p. ۴.
   44. ^ Armentrout & Slocum ۱۹۹۹, p. ۲۳۲.
   45. ^ Jump up to:a b c "All Saints' Day/All Faithful Departed" (PDF). episcopalchurch.org. The Domestic and Foreign Missionary Society. ۲۸ October ۲۰۱۲.
   46. ^ BCP ۱۸۵۰.
   47. ^ "Lesser Festivals". The Church of England. Retrieved ۳ November ۲۰۲۱.
   48. ^ Hileman ۲۰۰۳.
   49. ^ Peck ۲۰۱۱.
   50. ^ Sherwood, Colin. "All Souls Day Service". St Andrew`s Methodist Church. Methodist Church of Great Britain. Retrieved ۲۱ September ۲۰۱۵. During our All Souls Day Service on ۲nd. November, as we remembered our loved ones who had died, some recently and other longer ago, candles were lit in memory of them and placed on a cairn built in front of the pulpit.

Sources:

•                    Armentrout, Donald S.; Slocum, Robert Boak (۱۹۹۹). An Episcopal Dictionary of the Church: A User-Friendly Reference for Episcopalians. Church Publishing Incorporated. ISBN ۹۷۸-۰-۸۹۸۶۹-۲۱۱-۲.

•                    Ball, Ann (۲۰۰۳). Encyclopedia of Catholic Devotions and Practices. Our Sunday Visitor. ISBN ۹۷۸-۰-۸۷۹۷۳-۹۱۰-۲.

•                    Bannatyne, Lesley (۱۹۹۸). HALLOWEEN: An American Holiday, an American History. Pelican. ISBN ۹۷۸-۱-۴۵۵۶-۰۵۵۳-۸.

•                    Bays, Patricia; Hancock, Carol L. (۲۰۱۲). This Anglican Church of Ours. Wood Lake. ISBN ۹۷۸-۱-۷۷۰۶۴-۴۳۹-۷.

•                    Bregman, Lucy (۲۰۱۰). Religion, Death, and Dying. ABC-CLIO. ISBN ۹۷۸-۰-۳۱۳-۳۵۱۸۰-۸.

•                    Butler, Alban (۱۹۹۰). "St Odilo, Abbot". In Herbert J. Thurston; Donald Attwater (eds.). Butler's Lives of the Saints. Volume I : January – February – March. Westminster, Maryland: Christian Classics.

•                    Chisholm, Hugh, ed. (۱۹۱۱). "All Souls' Day" . Encyclopædia Britannica. ۱ (۱۱th ed.). Cambridge University Press.

•                    Cross, Frank Leslie; Livingstone, Elizabeth A. (۲۰۰۵). The Oxford Dictionary of the Christian Church. Oxford University Press. ISBN ۹۷۸-۰-۱۹-۲۸۰۲۹۰-۳.

•                    Dickison, Scott (۲۲ October ۲۰۱۴). "Recovering Allhallowtide". Baptist News Global. Retrieved ۲۰ September ۲۰۱۵.

•                    English, June (۲۰۰۴). Anglican Young People's Dictionary. Church Publishing. ISBN ۹۷۸-۰-۸۱۹۲-۱۹۸۵-۵.

•                    Hileman, Laura Huff (۲۰۰۳). "What is All Saint's Day?". The Upper Room (United Methodist Church). Archived from the original on ۲۶ January ۲۰۱۲. Retrieved ۳۱ October ۲۰۱۱. Saints are just people who are trying to listen to God's word and live God's call. This is "the communion of saints" that we speak of in the Apostle's Creed – that fellowship of believers that reaches beyond time and place, even beyond death. Remembering the saints who have helped extend and enliven God's kingdom is what All Saints Day is about.

•                    MacDonald, The Most Revd William, ed. (۱۹۶۷). "All Souls' Day". The New Catholic Encyclopedia. The Catholic University of America. ISBN ۹۷۸۰۰۷۰۱۰۲۳۵۴.

•                    Markussen, Anne Kjaersgaard (۲۰۱۳). "Death and the State of Religion in Denmark". In Venbrux, Eric; Quartier, Thomas; Venhorst, Claudia; Mathijssen, Brenda (eds.). Changing European Death Ways. Münster: LIT Verlag. ISBN ۹۷۸-۳-۶۴۳-۹۰۰۶۷-۸.

•                    McNamara, Edward (۳ December ۲۰۱۳). "All Souls' Commemoration". ZENIT – The World Seen From Rome. Retrieved ۳۰ October ۲۰۱۴.

•                    McNamara, Edward (۲۹ October ۲۰۱۴). "All Souls' Day and the Vigil Mass". ZENIT – The World Seen From Rome. Retrieved ۳۰ October ۲۰۱۴.

•                    Right Rev. Richard Mant, ed. (۱۸۵۰). The Book of Common Prayer (۶th ed.). Francis & John Rivington.

•                    Mershman, Francis (۱۹۰۷). "All Souls' Day" . In Herbermann, Charles (ed.). Catholic Encyclopedia. ۱. New York: Robert Appleton Company.

•                    Michno, Dennis G. (۱۹۹۸). A Priest's Handbook: The Ceremonies of the Church, Third Edition. Church Publishing. ISBN ۹۷۸-۰-۸۱۹۲-۲۵۰۴-۷.

•                    Peck, The Rev. J. Richard (۲۰۱۱). "Do United Methodists believe in saints?". The United Methodist Church. Archived from the original on ۱۸ July ۲۰۱۲. Retrieved ۳۱ October ۲۰۱۱. We also recognize and celebrate All Saints' Day (۱ Nov.) and "all the saints who from their labors rest". United Methodists call people "saints" because they exemplified the Christian life. In this sense, every Christian can be considered a saint.

•                    Saunders, William (۲۰۰۳). "All Saints and All Souls". catholiceducation.org. Retrieved ۲ November ۲۰۲۰.

•                    Schousboe, Karen, ed. (۲۰۱۲), "Alls Saints and All Souls" (PDF), Medieval Histories, ۱۱ (۱), ISBN ۹۷۸-۸۷-۹۲۸۵۸-۰۹-۲, archived from the original (PDF) on ۱۳ March ۲۰۱۶

**********************