زبان سواحیلی  از ۷ جولای ۲۰۲۲، در سطح جهانی به رسمیت شناخته می شود.

این زبان که ریشه در شرق آفریقا دارد، اولین گویش در این قاره است که توسط سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) به رسمیت شناخته شده است.

یونسکو روز سه‌شنبه، ۲۳ نوامبر(دوم آذرماه) ، در جریان چهل و یکمین نشست کشورهای عضو خود که در پاریس، فرانسه برگزار شد، اعلام کرد.

«سازمان ملل یک روز را برای برگزاری مراسم زبان سواحیلی در نظر گرفته است. این زبان هر سال در ۷ جولای جشن گرفته می شود. این تصمیم توسط همه اعضای یونسکو بدون هیچ اعتراضی تصویب شده است.»

این حرکت مورد استقبال کاربران رسانه‌های اجتماعی و کارشناسان سواحیلی قرار گرفته است و می‌گویند زمان آن رسیده است که این زبان مورد قبول جهانی قرار گیرد.

در آفریقا، شهروندان حداقل ۱۱ کشور شامل تانزانیا، کنیا، اوگاندا، رواندا، بوروندی، موزامبیک، سومالی، مالاوی، زامبیا، کنگو و جزایر کومور سواحیلی صحبت می کنند.

تانزانیا دارای بیشترین تعداد سواحیلی زبان در جهان است و ۱۰ درصد از جمعیت از آن به عنوان زبان مادری خود استفاده می کنند. با این حال، این گویش توسط همه مردم تانزانیا به عنوان زبان رسمی ارتباط پذیرفته شده است.

زبان سواحیلی، زبانی که به شدت از قرن نوزدهم  تحت تاثیر عربی است. کلمه سواحیلی از کلمه عربی ساحل به وجود آمده است. در طول تاریخ این زبان از تماس تاجران عرب با ساکنان سواحل شرقی آفریقا در طول سالیان متمادی است.

تحت نفوذ اعراب، زبان سواحیلی به عنوان زبانی به وجود آمد که توسط چندین گروه قبیله ای بانتو زبان نزدیک به هم استفاده می شد.

در اوایل قرن نوزدهم، گسترش زبان سواحیلی در داخل کشور با استفاده از آن توسط تاجران عاج عاج و کاروان‌های برده، شتاب زیادی گرفت. این زبان تا شمال اوگاندا و در غرب تا کنگو نفوذ کرد.

سواحیلی بعداً توسط استعمارگران اروپایی، به‌ویژه آلمانی‌ها پذیرفته شد، که به طور گسترده از آن به عنوان زبان اداری در تانگانیکا (که اکنون به نام تانزانیا شناخته می‌شود) استفاده می‌کردند، بنابراین پایه و اساس پذیرش آن را به عنوان زبان ملی تانزانیا مستقل ایجاد کرد.

در کنیا و اوگاندا، سایر زبان‌های محلی نیز در طول دوره استعمار مورد تشویق رسمی قرار گرفتند، اما تمایل در این کشورها بر استفاده از سواحیلی بود.