«انسان» علیه هویت‌های دیگرش

انسان وقتی متولد می‌شود؛ چونان کاغذ سفید است. نمی‌دانم این تعبیر را قبلاً چه کسی بیان کرده است، اما من این تعبیر را از باغِ خیالم می‌چینم و باز می‌گویم؛ انسان وقتی تولد می‌شود، چونان کاغذ سفید است؛ اما اجتماع او را خط‌خطی می‌کند و رنگارنگ؛ و او دارای شخصیت و هویتی می شود.