ابتدای گزارش با صحبت‌های سیما حکیم، زنی ۵۱ ساله از شهر بن آغاز شده است. او که از افغانستان به آلمان آمده، درباره حجاب اسلامی می‌گوید:« من با خواست قلبی خودم محجبه شدم. مرتب‌بودن برای من اهمیت زیادی دارد و فکر می‌کنم، حجاب باعث می‌شود که افراد مرتب و منظم باشند. من از افغانستان آمده‌ام و روسری‌های رنگی زیادی دارم، به همین دلیل سعی می‌کنم تا لباس‌هایم را متناسب با آن‌ها انتخاب کنم. در واقع، پوشیدن روسری باعث شده که بیشتر در انتخاب لباس‌هایم دقت کنم.»
حکیم در بخش مراقبت‌های روزانه شاغل است و با حجاب در خیابان و محل کار تردد می‌کند، اما به نظر می‌رسد که حملات مرگبار شهر هاناو، او را به عنوان یک زن مسلمان وحشت‌زده کرده است:« حملات تروریستی در شهر هاناو مرا به شدت نگران کرده است. من از افغانستان به آلمان آمده‌ام تا فرزندانم در امنیت زندگی کنند. اما از وقتی به آلمان آمده‌ام، متوجه شده‌ام که در این‌جا، مسلمانان و مهاجرات تحت توهین و حملات شدیدی قرار دارند. با این وجود، کشتار مهاجران در هاناو، روی من تاثیر بدی داشته است و به عنوان یک زن مسلمان و مهاجر برای آینده فرزندانم نگرانم.»
سلما لوکیمی زن دیگری است که درباره حجاب اسلامی و مشکلات مسلمانان با نشریه اشپیگل گفت‌وگو کرده است. او که دانشجوی رشته اقتصاد پزشکی در کلن است، در دفاع از حجاب اسلامی می‌گوید:« حجاب به من اعتماد به نفس می‌دهد. من هیچ‌گاه از پوشیدن روسری معذب نشده‌ام و به نظرم یکی از طبیعی‌ترین پوشش‌های بشری است.»
به اعتقاد این دختر ۲۲ ساله، پوشیدن روسری مانع از حضور در هیچ رویدادی نمی‌شود:« وقتی به خیابان می‌روم و یا به مهمانی، روسری می‌پوشم. حجاب هیچ منافاتی با پوشش‌های مختلف ندارد. من فرد فعالی هستم و از نمایشگاه‌های هنری زیادی در سال بازدید می‌کنم. هیچ وقت منعی برای پوشیدن روسری نداشته‌ام.»
او که از مراکش به آلمان آمده، می‌گوید:« من عاشق پوشش زنان مراکشی هستم. دوست دارم که از لباس آن‌ها در زندگی روزانه استفاده کنم و معتقدم که پوشش زنان مسلمان آفریقا بسیار زیبا است.»
از دیگر زنانی که با نشریه اشپیگل گفت‌وگو کرده، می‌توان به موتسین بک، زنی ۳۴ از دورتمند اشاره کرد. او که به عنوان روان‌شناس در آلمان فعالیت می‌کند، درباره حجاب می‌گوید:« خیلی‌ها فکر می‌کنند که زنان مسلمان افرادی سرخورده هستند که به اجبار روسری به سر می‌کنند. این در حالی است که بسیاری از زنان مانند من به اختیار خود حجاب را انتخاب می‌کنند. به نظر من، حجاب نه‌تنها باعث سرخوردگی افراد نمی‌شود، بلکه به زنان کرامت می‌بخشد. در عین حال، نژادپرستی علیه زنان مسلمان در آلمان به آن‌ها صدمه می‌زند.من از شنیدن اخبار هاناو بسیار شوکه شده‌ام و امیدوارم که سیاستمداران برای مقابله با نژادپرستی در این کشور کاری انجام دهند.»
به اعتقاد او، مد اسلامی می‌تواند در آینده طرفداران زیادی در جهان پیدا کند:«چندی پیش یکی از دوستان آلمانی به من گفت که دوست دارد پرتره زنان مسلمان را بکشد. او از پوشش اسلامی بسیار خوشش می‌آید. من فکر می‌کنم که مد اسلامی می‌تواند در سطح جهان گسترش یابد.»
آیفر کاندان از دیگر زنان مسلمان است که نامش در این گزارش دیده می‌شود. او که به عنوان روان‌درمانگر در شهر گلادبک فعالیت می‌کند، درباره حجاب می‌گوید:«اسلام به زنان می‌گوید که حجاب داشته باشید، اما این به معنای پوشیدن لباس سیاه و تیره نیست. زنان مسلمان می‌توانند لباس‌های پوشیده به رنگ‌های شاد بپوشند. در واقع اسلام دست زنان را برای انتخاب سبک و رنگ لباس خود آزاد گذاشته است. من زمانی که جوان بودم، لباس‌های یکنواختی می‌پوشیدم، اما چند سالی است که در انتخاب لباس‌هایم دقت بیشتری می‌کنم. تلاش من این است که به عنوان یک زن مسلمان مرتب و شیک باشم. حالا گاهی برخی از رهگذران در خیابان از من می‌پرسند که لباس‌هایم را از کجا خریده‌ام. البته جواب این سوال کمی سخت است. چون من گاهی از لباس‌ها و روسری‌های قدیمی استفاده می‌کنم. به طور مثال روسری‌های ابریشمی که متعلق به ۲۰ سال پیش هستند را بسیار دوست دارم.»
از دیگر زنانی که با نویسنده اشپیگل به گفت‌وگو پرداخته می‌توان به فریدا موید اشاره کرد. این زن ۳۳ ساله که اکنون در بخش مراقبت‌های پوست و زیبایی در اسن فعالیت دارد، به عنوان یک زن مسلمان تجربه‌های تلخی در آلمان داشته است:« من ۲۰ سال است که در آلمان زندگی می‌کنم و باید بگویم به عنوان یک مسلمان تجربه‌های بدی در این کشور داشته‌ام. در مدرسه، همکلاسی‌هایم مرا به خاطر حجاب تحقیر می‌کردند و حتی یکبار مردی با چاقو مرا تهدید کرد. البته هیچ‌کدام از این مسائل باعث نشد که من حجابم را کنار بگذارم. فقط سعی کردم لباس‌های پوشیده با رنگ‌های شادتر بپوشم تا نگاه افراد به زنان مسلمان را تغییر دهم.»
در پایان گزارش، نویسنده با یوتا سلیمان، زنی ۵۸ ساله از مونستر گفت‌وگو کرده است که ۳۰ سال پیش به اسلام گرویده است. او که در حوزه پرستاری فعالیت می‌کند، می‌گوید:« من عاشق ورزش و دوچرخه‌سواری هستم و با دوچرخه در شهر تردد می‌کنم. در عین‌حال محجبه هستم و لباس‌های ساده و راحتی را انتخاب می‌کنم که پوشیده باشند. جالب است بدانید که دوچرخه سواران در شهر وقتی مرا با حجاب می‌بینند، برخورد بسیار خوبی دارند. البته ۳۰ سال پیش که من دین اسلام را انتخاب کردم، پوشیدن روسری در شهر کاتولیک مونستر بسیار اتفاق عجیبی بود. در آن زمان، شهروندان با تعجب مرا نگاه می‌کردند و برایشان حضور یک زن محجبه در شهر عجیب بود. اما حالا وجود زنان محجبه در مونستر عادی شده است و حتی نگاه مثبتی به مسلمانان در این شهر به وجود آمده است.»
او همچنین درباره حضور در باشگاه‌های ورزشی می‌گوید:« من با حجاب ورزش می‌کنم و تاکنون برای حضور در باشگاه‌های ورزشی مشکلی نداشته‌ام.»
لینک گزارش:
f3f4def-8278-4886-b13b-1f5caf58faec
نظر شما