اسقف اعظم یونان در پنجاهمین سالگرد احیای جمهوری، بر ضرورت بازنگری در گذشته، تقویت ارزش‌های معنوی و اخلاقی، و همکاری مؤثر بین دولت و کلیسا برای ساختن آینده‌ای روشن‌تر تأکید کرد.

Αιχμηρό μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου για την επέτειο των 50 χρόνων από τη Μεταπολίτευση

آقای ایرونیموس، اسقف اعظم یونان، به مناسبت پنجاهمین سالگرد احیای جمهوری در یونان، مواضع مهمی را مطرح کرد که بخشی از آن‌ها به شرح زیر است:

این سالگرد به عنوان «فرصتی برای تأمل» در گذشته و تعیین اهداف برای آینده مطرح شده است که می‌تواند در همه جهات تغییرات مهمی ایجاد کند. پنجاهمین سالگرد احیای پارلمانتاریسم و دموکراسی در کشورمان (۱۹۷۴-۲۰۲۴) فرصتی بی‌نظیر برای تأمل فردی و جمعی با احساس انتقاد آگاهانه و سازنده است. انتقاد، هرچند دشوار، اما برای پیشرفت بسیار ضروری است. بدون شناخت اشتباهات، کاستی‌ها و ناکامی‌ها و بررسی دلایل آن‌ها، نمی‌توان به پیشرفتی مطلوب دست یافت.

انحطاط فرهنگی، مادی‌گرایی افراطی در دهه‌های اخیر و ورشکستگی اقتصادی کشور، که نتیجه بحران‌های معنوی، ارزشی و نارسایی‌های نهادی است، لکه ننگی بر پیشانی جامعه ماست. این مسائل نشان می‌دهد که بدون ارزش‌های معنوی و اخلاقی، پیشرفت واقعی ممکن نیست.

امروزه مشکلات متعددی در بخش‌های مختلف وجود دارد؛ از جمله در حوزه‌های سیاسی (کیفیت گفتمان و رفتارهای سیاسی و شفافیت)، نهادی، سیاست خارجی و دفاعی (مسائل قبرس، روابط یونان و ترکیه، و موضوعات قومی)، سیاست اجتماعی (عدالت اجتماعی، مهاجرت، جمعیت و انسجام فرهنگی)، آموزش (جهت‌گیری، هویت، کیفیت)، سلامت (دسترسی به خدمات بهداشتی)، محیط زیست (حفاظت از محیط زیست و تعادل برنامه‌ریزی شهری)، فرهنگ (کیفیت فرهنگی)، عدالت (نظام قضایی) و امنیت (مبارزه با بزهکاری).

علت ناکامی‌ها چندگانه، درون‌زا و برون‌زا، اما قطعاً معنوی، ارزشی، فرهنگی و نهادی است. در خصوص کلیسا، کلیسا توانسته است تا حدودی از خودسری‌های دولتی، مداخلات مداوم دولت در امور داخلی خود و مصادره‌های مستمر جلوگیری کند.

کلیسا به دنبال تحمیل الهیات، انسان‌شناسی و جهان‌بینی خود به زور یا با فریب نیست، زیرا به آزادی و حقیقت واقعی الهی که تحمیل‌شدنی نیست، معتقد است. کلیسا به عنوان «نور واقعی» و «آب زنده» برای کسانی که خواهان دیدن و سیراب شدن هستند، عمل می‌کند.

از سوی دیگر، هرگونه ناکامی در این دوران پسااستعماری را می‌توان در عدم سرمایه‌گذاری مؤثر در همکاری میان دولت و کلیسا دانست. به جای آنکه انرژی‌ها صرف همکاری و همبستگی اجتماعی شوند، به نبردهای بی‌ثمر و تلاش‌های بی‌نتیجه برای جدایی دولت از کلیسا هدایت شده‌اند.

سرمایه‌گذاری در آزادی، لیبرالیسم و بینش اروپایی نتوانسته به‌طور مؤثری از پروژه یونان باستان در اولویت اخلاق بر سیاست و همچنین از پروژه مسیحی در ترکیب معنویت، لیبرالیسم و عدالت اجتماعی استفاده کند.

کلیسا خواستار مشارکت در گفت‌وگوی اجتماعی گسترده‌تر با سایر شرکت‌کنندگان (مؤسسات و جامعه مدنی) است و تأکید می‌کند که گفت‌وگوی دموکراتیک باید مورد توجه قرار گیرد و به حاشیه رانده نشود. کلیسا، با الهام از خدا و گوش دادن به مردم، زندگی می‌کند و از هرگونه بیان واقعی دموکراسی که ارزش‌های اساسی و خدشه‌ناپذیر انسانی را برجسته می‌کند، استقبال می‌کند. پیام کلیسا، پیام رستگاری است؛ پیامی «متافیزیکی و جسمانی» که نویدبخش است و نشان می‌دهد که مرگ، چه جسمانی و چه معنوی، پایان راه نیست.

اهداف آینده:

به عنوان اهداف آینده، ایجاد یک دولت توانمند و یک جامعه سالم، بدون وابستگی به مادیات و با ارجاع به ارزش‌های معنوی و فرهنگی، باید در اولویت قرار گیرد. بهبود کیفیت دموکراسی، که نباید صرفاً به برگزاری انتخابات و تغییر حکومت‌ها محدود شود، بلکه باید از طریق گفت‌وگو به مسائل اساسی دموکراسی پرداخته شود، نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. همچنین، مدیریت مؤثر پناهندگان و مهاجران و حفظ انسجام اجتماعی چندبعدی، به‌ویژه در سطوح ابتدایی و متوسطه که تأکید بیش از حد بر حافظه ملی و تاریخی ما مشاهده می‌شود، باید مورد توجه قرار گیرد.

کلیسا به دنبال تولد دوباره معنوی و اخلاقی مردم یونان و تعمید دوباره آن‌ها در اصول ایمان است. انتخاب آزادانه «نور» و «آب زنده» و همچنین دستیابی به همبستگی واقعی بین دولت و کلیسا با احترام صادقانه دولت به کلیسا، مورد تأکید قرار دارد. باید امیدوار باشیم که یونان و یونانیان نکات مثبت را جذب کرده و نکات منفی تاریخ پسااستعماری را التیام بخشند.

منبع: CNN یونان، ۲۲ جولای ۲۰۲۴
لینک منبع

کد خبر 20621

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
9 + 2 =