صبح روز شنبه مورخ 27 خرداد ماه 1402 رایزن فرهنگی کشورمان در آتن با حضور در محل موزه باستان­شناسی شهر لامیا و بازدید از ارگ تاریخی این شهر با خانم دکتر افی کارانجالی رئیس موزه باستان­شناسی لامیا دیدار و گفتگو کرد.در ابتدا خانم دکتر کارانجالی ضمن عرض خیر مقدم به رایزن فرهنگی کشورمان در خصوص موزه باستان­شناسی شهر لامیا گفت: موزه باستان­شناسی شهر لامیا موزه ای در محوطه قلعه و ارگ لامیا قرار دارد. محل این موزه در واقع ساختمان یک پادگان بازسازی شده است که در سال 1830 که توسط اتو پادشاه یونان ساخته شده است. در این موزه آثار باستانی ماقبل تاریخ و دوران کلاسیک وجود دارد که شامل دوره های نوسنگی، آهن، باستان، کلاسیک و هلنیستی است. همچنین آثار کشف شده در استان افثیوتیدا و منطقه اوریتانیا که عمدتا از گورستان ها و عبادتگاه ها هستند در معرض نمایش قرار دارند. با کشف موارد جدید در این استان و نیاز به فضای بیشتر، از ماه ژوئن سال 2023 به مدت یک سال این موزه تحت بازسازی قرار گرفته است و افتتاح مجدد آن با ساختاری به روز در سال 2024 میلادی رقم خواهد خورد.

وی ادامه داد: این تپه ای که ارگ لامیا بر آن بنا شده، از دوران پیش از باستان تا به امروز محل سکونت مردم این منطقه بوده است. شهر لامیا در دوران باستان از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. در اطراف این تپه، همزمان با دوران نبردهای ترموپیل ما بین ایرانیان و یونانیان 480 ق.م، روستا های کوچکی وجود داشته اند. در حدود 426 ق.م تمامی این روستا ها به هم پیوستند و شهر لامیا را برای اولین بار شکل دادند و این شهر مرکز استقرار قوم مالیا شد. علت نام گذاری خلیج روبروی شهر لامیا به خلیج مالیا به دلیل حضور همین قوم در این منطقه بوده است. در دوران یونان باستان و در دوران شکوفایی تمدن هلنیسم که مفهوم دولت شهر رواج داشت، شهر لامیا نیز یکی از این دولت شهر ها بود و حاکم خود را داشت. در آن دوران بود که برای اولین بار در این تپه ارگی ساخته شد و دیواری دور آن بنا شد و کمی پایین تر دیواری حائل برای شهر ساخته شد. این محل توسط نظامی ها در آن دوره مورد استفاده قرار می گرفته و وقتی که حمله ای به شهر صورت می گرفته همه وارد این ارگ می شدند و دروازه ها رو می بستند. در ادامه این شهر توسط فیلیپوس دوم مقدونی تصرف می شود. دقیقا در زمانی که بین او و دولت شهر آتن نبردهایی در حال رخ دادن بود. در نوشته های تاریخی به محاصره مقدونیه­ای ها در این ارگ توسط آتنی ها اشاره شده است و فرمانده مشهور آتنی ها به نام لئوستنیس در پایین این تپه کشته می شود و مقدونیه­ای ها این محاصره را می شکنند و پیروز این نبرد می شوند و دوباره دیواره های شهر را از نو بنا می کنند. بعد ها این شهر دوباره مستقل از آتنی ها و مقدونیه­ای ها فعالیت می کند تا قرن دوم که توسط رومی ها بصورت کامل ویران می شود. این ویرانی ها و فقر و مهاجرت تا دوران بیزانس ادامه پیدا می کند و کم کم دوباره مردم از روستاها به این شهر مهاجرت می کنند و دوباره دیوار شهر را بنا می کنند. این وضعیت تا سال 1200 و تا پیش از آمدن ترک های عثمانی ادامه پیدا می کند. این شهر طی دو قرن از 1200 به این سو بارها بین قدرت های مختلف امپراتوری عثمانی، بیزانس یونانی، کاتالان ها دست به دست می شده و این کاملا در نحوه و نوع دیوار سازی هر دوره مشهود است. بعد از آزادی شهر از دست ترک ها در 1823، اوتو، شاه یونان به دلیل اهمیت استراتژیک این شهر در مقابل حمله ترک ها، روی این تپه پادگانی را برپا می کند. این پادگان تا جنگ جهانی دوم 1943 هم به عنوان پادگان استفاده می شد. بعد از انتقال سرباز ها به سربازخانه های دیگر این محل با گذشت زمان به یک ویرانه تبدیل شد. این تپه و مناطق اطراف زیر نظر وزارت دفاع بود و سپس وزارت دفاع این منطقه را با هدف ساختن موزه باستان­شناسی لامیا به وزارت فرهنگ تحویل داد. این موزه در سال 1994 افتتاح شد و نزدیک به سی سال از فعالیتش می گذرد و اکنون این موزه در حال بازسازی و مدرن شدن است.