حرکت گرجستان به سوی همبستگی:
در کشوری به تنوع گرجستان، تقویت همبستگی و وحدت در میان گروه‌های قومی و مذهبی بی‌شمار آن چالشی دیرینه بوده است. اسناد راهبردی کشور، ارزیابی‌های بین‌المللی و توصیه‌ها همگی بر ضرورت غلبه بر «موانع» مختلف بر سر راه ادغام اقلیت‌ها تأکید می‌کنند.
با این حال، آگاهی روزافزونی از نیاز به چارچوب‌بندی مجدد این چالش‌ها و نگاه کردن به آنها به‌عنوان اثر متقابل مشوق‌ها و بازدارنده‌ها وجود دارد، زیرا آنها موانع غیرقابل عبور نیستند، بلکه عواملی هستند که امیدواریم بتوان از طریق تغییر سیاست‌ها و با تغییر ذهنیت‌ها به آنها پرداخت.
این سری مقالات به شبکه پیچیده عوامل مؤثر بر ادغام اقلیت در گرجستان می پردازد. با بررسی این موضوعات از دریچه مشوق ها و عوامل بازدارنده، ممکن است مسیرها و استراتژی های جدیدی برای تغییرات مثبت در این بخش پدیدار شود.
چرخه اولیه مقالات بر امنیت اقلیت ها، سیاست های زبانی، دسترسی به اطلاعات و دسترسی به زیرساخت ها متمرکز خواهد بود. اینها به عنوان نقطه عزیمت برای بحث در نظر گرفته شده است، و ما امیدواریم که با ویژگی ها، نظرات و قطعات تحلیلی دیگر از جوامع اقلیت، دانشگاه و سایر مشارکت کنندگان همراه شویم.
تنوع جمعیتی:
گرجستان دارای ترکیب جمعیتی غنی با تنوع قومی و مذهبی است. بر اساس سرشماری سال 2014، اقلیت های قومی 13.1 درصد از جمعیت را تشکیل می دهند که جوامع آذربایجانی و ارمنی بزرگترین گروه های اقلیت هستند. گروه‌های قومی کوچک‌تر از جمله کیست‌ها، اودی‌ها، آوارها، آشوری‌ها، اوستی‌ها، ایزدی‌ها، کردها، اوکراینی‌ها، روس‌ها، یونانی‌ها، یهودیان و روم‌ها، 2.4 درصد باقیمانده را تشکیل می‌دهند.
از نظر مذهبی، گرجستان خانه ادیان مختلفی است که اکثریت آنها به کلیسای ارتدوکس گرجستان (83.4٪) و پس از آن مسلمانان (10.7٪) و اعضای کلیسای حواری ارمنی (2.9٪) هستند. 3% باقیمانده شامل کاتولیک های رومی، ایزدی ها، ارتدوکس های یونانی، یهودیان، باپتیست ها، شاهدان یهوه و دیگران است.
قومیت، وابستگی مذهبی، و موقعیت جغرافیایی ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند. بیشتر گرجی‌های قومی با کلیسای ارتدوکس گرجستان همسو هستند، در حالی که جوامع قومی آذربایجانی عمدتاً مذهب شیعه را به‌ویژه در کومو-کارتلی انجام می‌دهند. به همین ترتیب، ارمنی‌های قومی عمدتاً به کلیسای حواری ارمنی تعلق دارند و در منطقه سامتسخه-جاواختی متمرکز هستند.
برخی از استان ها و مناطق اداری همچون سمتسخه-جاواختی، کوموکارتلی ،دره پانکیسی و آجارا: حقایق سریع
متنوع تر از سایرین هستند.
عوامل بازدارنده تاریخی، ورود به گذشته:
درک بافت تاریخی گرجستان برای کشف پیچیدگی های روابط اکثریت و اقلیت ضروری است. علل ریشه ای انزوای اکثریت و اقلیت از چالش های عملی، مانند جغرافیا و زیرساخت، تا سنت فکری جنبش استقلال ملی گرجستان که بر زبان، مذهب، و میهن (یعنی ادعاهای تاریخی نسبت به قلمرو) به عنوان مؤلفه های اساسی هویت مدنی تأکید می کند، متغیر است. و "گرجی بودن" ( Kartveloba). این روایت‌های مسلط - که مفهوم رایج «موانع» تاریخی برای یکپارچگی را تقویت می‌کنند - به طور قابل‌توجهی به برداشت‌ها شکل داده و وضعیت موجود روابط اکثریت و اقلیت را تداوم بخشیده است.
زبان:
زبان چالش بزرگی برای ادغام اقلیت ها بوده است. در زمان اتحاد جماهیر شوروی، اقلیت ها تشویق شدند تا از زبان روسی به عنوان زبان اصلی برای ارتباطات بین قومی استفاده کنند که منجر به مهارت ضعیف زبان گرجی در میان این جوامع شد. این شکاف زبانی باعث تداوم انزوای گروه های اقلیت از جامعه گسترده تر گرجستان شده است.
مسئله زبان دارای اهمیت نمادین و همچنین عملی است. در سنت ناسیونالیستی گرجستان، زبان به عنوان یک نشانگر هویتی ضروری تلقی می شود. این تصور همچنان در جامعه امروزی گرجستان طنین انداز است. بر اساس یک نظرسنجی در سال 2020، 92 درصد از افراد مورد بررسی فکر می کردند که شهروندان گرجستان باید به زبان گرجی صحبت کنند.
دین:
کلیسای ارتدکس گرجستان دارای قدرت سیاسی و نهادی قابل توجهی است و حدود 83 درصد از جمعیت آن وابسته هستند. اکثر مردم گرجستان از نظرسنجی حمایت خود را از کلیسا ابراز می کنند که معمولاً در صدر نظرسنجی های اکثر مؤسسات مورد اعتماد قرار دارد. اکثر مردم گرجستان، مسیحیت ارتدوکس را اساسا با هویت ملی گرجستان و حفظ ارزش های اخلاقی در این کشور مرتبط می دانند. در یک نظرسنجی در سال 2020، نیمی از پاسخ دهندگان اعتقاد داشتند که شهروندان گرجستان باید مسیحی ارتدوکس باشند.
جغرافیا:
جوامع اقلیت قومی در مناطق روستایی، مانند سامتسخه-جاواختی و کومو کارتلی، به دلیل زیرساخت های ضعیف و شبکه های حمل و نقل با انزوای جغرافیایی مواجه شده اند که مانع از ادغام آنها در زندگی اصلی گرجستان می شود. در مورد جاواختی، این انزوای فیزیکی با حضور یک پایگاه نظامی شوروی (و بعدا روسیه) تا سال 2007 تقویت شد که رفت و آمد ساکنان را محدود و کنترل می کرد و عملاً ارتباط آن را با گرجستان از نظر زیرساخت ها و دسترسی به اجتماعی قطع می کرد. -زندگی سیاسی
میراث جدایی طلبی:
دهه 1990 شاهد جنبش‌های جدایی‌طلبانه و درگیری‌های مسلحانه بود (که به طور گسترده توسط روسیه تحریک و حمایت می‌شد)که تنش‌ها و نگرانی‌ها در مورد تمامیت ارضی را تشدید کرد. در میان قومیت های گرجی، روایت‌های ناسیونالیستی که به دوره شوروی بازمی‌گردد، ترس از اینکه گروه‌های اقلیت می‌توانند بر خاک گرجستان ادعایی داشته باشند را برجسته می‌کند. این ترس ها با تجارب آسیب زا در دهه 1990 اثبات و ریشه دوانده بود. روایت بنیادگرایانه‌تر، اقلیت‌ها را به عنوان مهمان یا شهروندان درجه دوم در قلمرو گرجستان به تصویر می‌کشد که باید تابع هویت ملی «واقعی» گرجی ( Kartveloba ) باشند. در برابر این پس زمینه، برخی از اقلیت ها تلاش های ادغام را به عنوان تهدیدی برای همسان سازی هویت های قومی مشروع خود تلقی کرده اند.
مدارا در جامعه گرجستان، نگاهی به پیشرفت:
امروزه نظرسنجی‌ها نشان می‌دهدکه بخش عمده‌ای ازجمعیت گرجستان همچنان دیدگاه‌های قومی، ناسیونالیستی دارند و 30 درصد معتقدند که فقط گرجی‌های قومی باید شهروند گرجستان باشند. برخی نگرانی ها در مورد حفظ فرهنگ و سنت ها را دلیل مقاومت در برابر تنوع می دانند.
با این حال، در حالی که گرجستان هنوز با عدم تحمل دست و پنجه نرم می کند، نشانه هایی از بهبود تدریجی وجود دارد. نظرسنجی های اخیر افکار عمومی انجام شده در سال های 2018 و 2021 روندهای مثبت را نشان می دهد:
- نگرش نسبت به تنوع بهبود یافته است و 70% نظرات مثبت خود را از 56% ابراز می کنند.
- نسل‌های جوان‌تر (34-18) نسبت به جمعیت‌های مسن‌تر متحمل‌تر هستند.
- اقلیت های قومی و مذهبی عموماً بیشتر از تنوع حمایت می کنند.
- آگاهی از حقوق اقلیت ها و اهمیت آنها افزایش یافته است.
مسیرگرجستان به سوی وحدت و فراگیری بیشتر، مسیری پیچیده است که توسط میراث های تاریخی و نگرش های اجتماعی در حال تحول، شکل گرفته است. با این حال، این روندهای مثبت شواهد دیگری هستند مبنی بر اینکه نیاز نیست روایات تاریخی تفرقه‌انگیز یا به اصطلاح موانع آینده روابط اکثریت و اقلیت در گرجستان را تعیین کنند.بلکه محصول جانبی مشوق‌ها و بازدارنده‌های اساسی بازیگران انسانی هستند که نیاز به مطالعه و بررسی سیستماتیک دارند. در نهایت، شهروندان گرجستان ممکن است به طور مشترک تصمیم بگیرند که نویسنده داستان جدیدی از وحدت گرجستان شوند، که تنوع غنی پیشینه‌های قومی و مذاهب این کشور را در بر می‌گیرد و آن را به عنوان قدرت نشان می‌دهد.
نویسنده: آوریل گوردون ، محقق و پژوهشگر تیم تحلیل زمینه پیاده سازی در برنامه وحدت برای تنوع، که توسط انجمن سازمان ملل گرجستان اداره می شود.
2023/11/10
نظر شما