یک سایت خبری یونانی گزارشی از حضور سالمندان در بیمارستان در شهر آتن منتشر کرده و مینویسد: نگاهشان ناب است، گویی که به آینده اشاره نمیکنند، بلکه به اعماق زمان، زمانی که جوان بودند، اشاره دارد. آنها افراد مسنی هستند که اگر در خانه تنها باشند، یکی باید ایام کریسمس را به آن ها تحلیل کند. صدها نفری که داستان کریسمس ما درباره آن هاست. اکنون آن ها به یاد نمیآیند، زیرا آنها برای زندگی تنها ماندهاند. آنها نمی خواهند به خانه خالی خود برگردند. حالا در پایان عمرشان آرزو می کنند که ای کاش اجازه می دادند در بیمارستان بمانند، چون کریسمس است و جایی برای رفتن ندارند. وقتی بیمار شدند آمبولانس بیمارستان دولتی آنها را به آنجا برد. در مکان آن ها بخاری و غذا وجود دارد، پزشکان و پرستاران رفت و آمد دارند. رئیس فدراسیون کارکنان بیمارستآنهای دولتی (POEDIN)تحلیل میکند، بیش از 500 سالمند از ترک بیمارستان ها خودداری می کنند. حتی اگر ترخیص شده باشند.
آنها افرادی هستند که در زمان اشغال خاک یونان و یا چند سال بعد از اشغال به دنیا آمدند. برخی به معنای واقعی کودکانی را در این راه گم کردند. زن یا شوهرشان را از دست دادند، با پیری در خانه خالی تنها ماندند. اما همه این صدها نفر، در بیمارستان های مختلف یونان، ممکن است احساس نکنند که هنوز زمان آن فرا رسیده است که شروع به دور شدن کنند. تخت هایی که در کلینیک های ریه اشغال کرده اما این تخت ها برای ده‌ها بیمار که روزانه از شیوع ویروس ها و ویروس کرونا بستری می شوند، بسیار ضروری است. اما این تخت ها برای سالمندان و افراد فوق سالمند «که خانه ندارند و اگر خانه دارند برق آن ها قطع شده است چون پولی برای پرداخت قبض نداشتند، کاملا ضروری است. دریافتی آنها به دلیل حقوق بازنشستگی یا کمک هزینه بهزیستی حتی برای غذا هم کافی نیست...»
رئیس بیمارستان می گوید: «خدمات اجتماعی کم شده و پرسنل بیمارستان ها در تلاش هستند تا با خدمات عمومی راه حلی پیدا کنند. وی همچنین یادآور میشود که «واحدهای مراقبت عمومی سالمندان صدها مکان دارند که به دلیل کمبود نیرو کار نمی کنند. در واقع لیست انتظار برای اسکان در یک واحد رفاهی عمومی بیش از یک سال است.» اکنون، در بخش بیمارستان، هیچ فردی با آنها ملاقات نمیکند تا آنها را در زمان به عقب بازگرداند و به آنها فرصتی بدهد تا اشتباهات خود را اصلاح کنند. اما چند نفر از آنها حق انتخاب داشتند؟ وقتی در آن روزگاران سخت در روستای خود با مشکلاتی معیشتی زیادی روبرو بودند. بسیاری از آنها، روی تخت هایشان خاطرات مادرانشان را مرور می کنند و منتظرند تا کسی از آنها مراقبت کند. در کنارشان بزرگان دیگری هم هستند. برخی نمیتوانند صحبت کنند، آنها روی دستگاه تنفس مصنوعی هستند. گاهی نوه‌ها می آیند و آنها را می بینند، غذا و شیرینی می آورند، پزشکان و پرستاران به دنبال درمان آنها هستند. اقوام می روند، شهر جشن سال نو می گیرد و غذای بیمارستان بسیار خوب به نظر می رسد.
منبع: سایت In.gr 24 nshlfv
لینک: Χριστούγεννα: Περισσότεροι από 500 ηλικιωμένοι αρνούνται να πάρουν εξιτήριο | in.gr
نظر شما