در چند دهه اخیر، تایلند به طور مؤثری از «قدرت نرم» (Soft Power) خود بهره‌برداری کرده است تا نقش فرهنگی و اقتصادی خود را در سطح جهانی تقویت کند. قدرت نرم به معنای استفاده از فرهنگ، ارزش‌ها و سیاست‌های جذاب برای تأثیرگذاری بر دیگر کشورها است، بدون استفاده از فشارهای نظامی یا اقتصادی. یکی از مهم‌ترین ابزارهای تایلند برای توسعه این قدرت نرم، آشپزی و غذاهای تایلندی بوده است.

آشپزخانه تایلندی، با تنوع طعم‌ها و مواد اولیه منحصربه‌فرد خود، توانسته است توجه جهانیان را جلب کند. غذاهایی مانند پد تای، تام یام گونگ، ماسامان کاری و پاد کای تنها نمونه‌هایی از غذاهای لذیذ تایلندی هستند که در سراسر جهان شهرت دارند و به عنوان نمادهایی از فرهنگ تایلند شناخته می‌شوند. علاوه بر این، جشنواره‌های غذا در تایلند، برنامه‌های تلویزیونی آشپزی، و فعالیت‌های تبلیغاتی مانند «خوردن غذاهای تایلندی، تجربه‌ای فرهنگی» به تایلند کمک کرده‌اند تا جایگاه خود را در دنیای جهانی فرهنگ و غذا تثبیت کند.از اواخر دهه 1990 و آغاز قرن 21، دولت تایلند تلاش کرده است تا با ترویج آشپزی تایلندی در سطح بین‌المللی، نقش خود را به عنوان یک قدرت فرهنگی و اقتصادی افزایش دهد. این تلاش‌ها نه تنها باعث محبوبیت بیشتر غذاهای تایلندی شده، بلکه ارتباط فرهنگی و تجاری میان تایلند و سایر کشورهای جهان را نیز تقویت کرده است. تایلند حتی از این موقعیت برای معرفی محصولات محلی خود مانند ادویه‌ها، میوه‌ها و سبزیجات استفاده کرده است و در نتیجه گردشگری و صادرات این محصولات نیز رونق یافته است.

پد تای به عنوان یکی از معروف‌ترین غذاهای تایلندی، نماد بارز این استراتژی‌های فرهنگی و دیپلماسی آشپزی تایلند است. این غذا، که امروزه در رستوران‌های بسیاری از نقاط جهان سرو می‌شود، تنها یک وعده غذایی نیست بلکه یک «سفیر» فرهنگی است که پیام‌های مختلفی از فرهنگ، تاریخ و هویت تایلندی را به جهانیان منتقل می‌کند.پد تای (Pad Thai) یکی از غذاهای نمادین و محبوب تایلندی است که در سراسر دنیا شناخته شده است. این غذای لذیذ با ترکیب نودل‌های برنجی، تخم‌مرغ، سبزیجات، سس مخصوص و پروتئین‌هایی مثل میگو، مرغ یا توفو به یکی از غذاهای پرطرفدار در رستوران‌ها و خانه‌ها تبدیل شده است. اما تاریخچه و تکامل این غذا بسیار جالب است و به دوران جنگ جهانی دوم و پس از آن برمی‌گردد. در ادامه به طور مفصل‌تر به تاریخچه پد تای و ریشه‌های آن پرداخته می‌شود.

تاریخچه پیدایش پد تای:
در دهه 1940 میلادی و در پی بحران‌ها و تحولات سیاسی در تایلند، کشور با مشکلات اقتصادی فراوانی مواجه بود. در دوران جنگ جهانی دوم، تایلند تحت فشارهای اقتصادی قرار داشت و کمبود منابع غذایی، مخصوصاً برنج، یکی از چالش‌های اصلی بود. برنج یکی از اصلی‌ترین منابع غذایی مردم تایلند است، اما در این زمان دولت تایلند به دلایل مختلف از جمله صادرات بیش از حد برنج، با کمبود آن روبرو شد.برای مقابله با این بحران، دولت تصمیم گرفت مصرف نودل‌های برنجی (که در واقع از آرد برنج تهیه می‌شد) را جایگزین مصرف برنج در رژیم غذایی مردم کند. به این ترتیب، در اوایل دهه 1940، نودل‌های برنجی در آشپزی تایلند محبوبیت یافتند و در بسیاری از غذاها به کار رفتند.در سال 1947، پرایس لی کیو، نخست‌وزیر تایلند، با هدف تقویت هویت ملی تایلند و همزمان ایجاد یک گزینه ارزان‌تر برای مردم، اقدام به ترویج غذایی به نام "پد تای" کرد. این دستورالعمل بخشی از سیاست‌های دولت برای حمایت از تولید داخلی و تشویق مردم به مصرف بیشتر نودل‌های برنجی بود. دولت همچنین با ترویج پد تای به عنوان یک غذای ارزان، مغذی و خوشمزه، به کاهش وابستگی به برنج کمک کرد. این غذا به سرعت در میان مردم تایلند جایگاه خاصی پیدا کرد.

تأثیر فرهنگ چینی و آسیای جنوب شرقی
روند شکل‌گیری پد تای و استفاده از نودل‌های برنجی تحت تأثیر آشپزی چینی قرار گرفته است. نودل‌ها یکی از اجزای اصلی غذاهای چینی هستند و همچنین روش‌های سرخ کردن نودل‌ها نیز در آشپزی چینی رایج است. از آنجایی که تایلند در گذشته میزبان تعداد زیادی از مهاجران چینی بوده است، آشپزی تایلندی به طور طبیعی تأثیر زیادی از آشپزی چینی گرفته است. به عنوان مثال، روش سرخ کردن نودل‌ها در روغن (به اصطلاح "چایو" در آشپزی چینی) یکی از ویژگی‌های اصلی پد تای است.در حقیقت، بسیاری از غذاهای تایلندی از جمله پد تای، به نوعی ترکیبی از تاثیرات آشپزی چینی، مالایی و سایر فرهنگ‌های آسیای جنوب شرقی هستند. این تنوع فرهنگی در طعم‌ها و تکنیک‌های پخت غذا، به پد تای و سایر غذاهای تایلندی ویژگی‌های منحصر به فردی بخشیده است.

پد تای در دنیای امروز
با گذشت زمان و به ویژه در دهه‌های اخیر، پد تای نه تنها در تایلند، بلکه در بسیاری از کشورهای دیگر نیز محبوبیت پیدا کرده است. پس از جنگ جهانی دوم و در طول دهه‌های 1960 و 1970، با رونق گردشگری و جهانی شدن، پد تای به یکی از غذاهای شناخته‌شده تایلندی تبدیل شد که حتی در بسیاری از رستوران‌ها و غذاخوری‌های بین‌المللی سرو می‌شود.در حال حاضر، پد تای یکی از پرطرفدارترین غذاهای تایلندی در خارج از تایلند است و در رستوران‌های تایلندی در سراسر جهان می‌توان آن را یافت. همچنین، این غذا به راحتی در خانه‌ها نیز تهیه می‌شود و انواع مختلف آن بسته به ذائقه و مواد موجود قابل تهیه است.در دنیای مدرن، نسخه‌های مختلفی از پد تای با تغییراتی در مواد و طرز تهیه آن به وجود آمده است. بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند تا از مواد سالم‌تر یا مناسب‌تر برای رژیم‌های غذایی خاص استفاده کنند. برای مثال، برخی افراد برای تهیه پد تای از نودل‌های سبزیجات، برنج قهوه‌ای یا توفو به جای گوشت استفاده می‌کنند. همچنین، برخی از نسخه‌های پد تای به جای سس ماهی از سس‌های گیاهی یا جایگزین‌های شور دیگر استفاده می‌کنند.این نسخه‌های مدرن، همچنین شامل حذف برخی از مواد اصلی مانند تخم‌مرغ برای رژیم‌های گیاهی یا تغییر در پروتئین‌ها برای افراد گیاه‌خوار می‌شود.

منبع :
https://www.nationthailand.com/life/food/40046580