ابراهیم نیز از سال ۱۹۹۷ به خوشنویسی علاقه‌مند شد و در دوران همه‌گیری، کارگاه‌هایی را برای تقویت حس اجتماع برگزار کرد. با افزایش تقاضا برای خوشنویسی عربی در دوربان، او کلاس‌های آنلاین ارائه داد و به دانش‌آموزان مشتاق دسترسی بیشتری فراهم کرد. او بیان می‌کند که هنرهای مدیتیتیو مانند خوشنویسی به کودکان مبتلا به اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی کمک می‌کند تا تمرکز خود را برای مدت طولانی‌تری حفظ کنند.

نمایشگاه «هم‌افزایی خوشنویسی» به وضوح ترکیب فرهنگ‌ها و سبک‌های هنری را منعکس می‌کند. لوتر اسمیت و ابراهیم معتقدند که خوشنویسی راهی زیبا برای پر کردن شکاف بین فرهنگ‌های مختلف است و به همین دلیل این نام را برای نمایشگاه انتخاب کرده‌اند. لوتر اسمیت اغلب با همسرش، جان اسمیت، هنرمند برجسته آفریقای جنوبی، همکاری می‌کند و خوشنویسی‌های خود را با نقاشی‌های آبرنگ او ترکیب می‌کند تا احساس و معنا را فراتر از کلمات نوشته شده منتقل کنند.

این نمایشگاه نه تنها زیبایی نوشتار را به نمایش می‌گذارد، بلکه داستان‌هایی از فرهنگ، تاریخ و خلاقیت را روایت می‌کند و بازدیدکنندگان را به سفری در دنیای هنر و میراث فرهنگی می‌برد.

اهمیت این خبر در آفریقای جنوبی

نوشتن، بیان، حفظ و انتقال دانش از نسلی به نسل دیگر همواره بخش جدایی‌ناپذیر تمدن انسانی بوده است. در دنیای امروز، گذار از یک عصر به عصر دیگر شکاف‌های قابل توجهی ایجاد کرده است؛ برخی به دنیای مدرن رایانه و کدنویسی دسترسی دارند، در حالی که دیگران از این امکانات بی‌بهره‌اند یا حتی از وجود آن‌ها آگاه نیستند. این نابرابری اغلب به‌عنوان راهبردی برای محروم نگه‌داشتن مردم و حفظ قدرت در دست اقلیتی خاص به کار می‌رود.

کودکانی که از آموزش معاصر محروم هستند، نباید تا تحقق آزادی واقعی به حال خود رها شوند. انسان توانایی آن را دارد که حتی در شرایط محرومیت نیز منبع قدرت و پتانسیل باقی بماند. از طریق خوشنویسی، کودکان ما می‌توانند تمرکز، ظرافت و کرامت را توسعه دهند. این هنر آن‌ها را از بی‌هدفی نجات می‌دهد و فضایی را فراهم می‌کند که در آن خلاقیت و حواس آن‌ها زنده می‌شود. این مسیر به کشف هنرمندان، داستان‌گویان و مهم‌تر از همه، آینده‌نگرانی منجر می‌شود که حتی در مواجهه با محرومیت‌های سیستماتیک، برای نسلی که به دنبال عدالت و صلح است، آماده می‌شوند.

روابط با ایران

اگرچه در این گزارش به‌صورت مستقیم به ایران اشاره‌ای نشده است، اما می‌توان روابط با ایران را در بستر گسترده‌تری از دیپلماسی فرهنگی و تعاملات تمدنی مورد بررسی قرار داد؛ به‌ویژه با در نظر گرفتن سنت غنی خوشنویسی در ایران و نقش آن در دیپلماسی فرهنگی کشور.

نمایشگاه «هم‌افزایی خوشنویسی» در دوربان، پلی نمادین و فرهنگی میان تمدن‌ها ایجاد می‌کند که با میراث هنری و آموزشی ایران هم‌خوانی عمیقی دارد. ایران در سطح جهانی به‌عنوان یکی از کانون‌های برجسته هنر خوشنویسی شناخته می‌شود، به‌ویژه در خط‌های فارسی و عربی مانند نستعلیق و شکسته نستعلیق، که از متعالی‌ترین اشکال هنر مکتوب در تمدن اسلامی به‌شمار می‌روند. گنجاندن خوشنویسی عربی در این نمایشگاه، بازتابی از این سنت دیرینه است و به‌نوعی بازتابی از تأثیر فرهنگی ایران و ارزش جهانی زیبایی‌شناسی اسلامی–ایرانی به‌شمار می‌رود.

علاوه بر این، این نمایشگاه با رویکرد ایران در دیپلماسی فرهنگی هم‌راستا است، جایی که هنرها—به‌ویژه خوشنویسی—به‌عنوان ابزاری برای تقویت گفت‌وگوی بین‌فرهنگی و احترام متقابل استفاده می‌شوند. ایده ترکیب شرق و غرب از طریق دست‌نویسی، ظرافت هنری و داستان‌سرایی، نقش تاریخی ایران به‌عنوان چهارراه تمدنی بین آسیا، جهان عرب و اروپا را منعکس می‌کند.

آفریقای جنوبی و ایران، هر دو کشورهایی با تمدن‌های باستانی و میراث فرهنگی عمیق هستند، که می‌توانند از چنین نمایشگاه‌هایی برای کاوش در برنامه‌های تبادل فرهنگی دوجانبه بهره‌مند شوند، از جمله کارگاه‌های مشترک، تبادل دانشجویان در زمینه هنر و نمایشگاه‌هایی با حضور خوشنویسان ایرانی. این تلاش‌ها می‌توانند ارتباطات مردم‌محور را تقویت کرده و درک متقابل را فراتر از روابط سیاسی و اقتصادی عمیق‌تر کنند.

در اصل، در حالی که این رویداد محلی است، روح «هم‌افزایی خوشنویسی» فرصتی عالی برای گسترش همکاری‌های آفریقای جنوبی–ایران از طریق ارزش‌های مشترک هنر، میراث و آموزش خلاقانه ارائه می‌دهد.

https://dailynews.co.za/entertainment/whats-on/2025-05-23-durbans-first-calligraphy-exhibition-merges-cultures-through-art/