امروزه، یافتن افراد یا موسساتی که از تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی حمایت کنند، دشوار است. با این حال، این سیستم بیش از چهار دهه پابرجا بوده است و مردم هنوز از عواقب آن رنج می برند.

آزمون نهایی، مبنی بر اینکه آیا امروزه، مردم از تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی حمایت می کردند یا نه، موضعی خواهد بود که در مورد فلسطین اتخاد می کنند و آخرین نمونه ای که ماهیت واقعی خود را نشان داد، دانشگاه فری استیت ([۱]UFS) است.

در دعوت به برگزاری وبیناری "به نشانه توافق نامه همکاری بین دانشگاه حیفای اسرائیل[۲] و دانشگاه فری استیت آفریقای جنوبی"، اشاره شده است که "در آوریل ۲۰۱۸ یادداشت تفاهمی (تفاهم نامه) برای همکاری "بین دانشگاه حیفا و دانشگاه فری استیت امضا شد".

در سال ۱۹۵۳ و هفت سال قبل از قتل عام شارپویل[۳]، آریل شارون[۴] "عملیات شوشانا[۵]" را رهبری کرد که نیروهای نظامی اسرائیل را به روستای قبیه در کرانه باختری هدایت کرد.

درست مانند حادثه قتل عام شارپویل، که هر ساله در ۲۱ مارس در آفریقای جنوبی گرامی داشته می شود، همانطور که مشخص شده است، در قتل عام قبیه، ۶۹ جان روستایی بی گناه فلسطینی به کام مرگ کشیده شد که ۴۶ نفر از آنها زن و کودک بودند.

برخلاف شارپویل، که تعداد قربانیان در روزهای پس از تیراندازی توسط پلیس افزایش می یابد، قتل عام در قببه شامل تخریب خانه ها، مدارس و عبادتگاه ها نیز بود.

مانند شارپویل، جامعه بین المللی به رهبری شورای امنیت سازمان ملل اقدامات دولت اسرائیل را محکوم کرد.

واکنش ایالات متحده، متحد شماره یک اسرائیل، چنان شدید بود که از این فرصت استفاده کرد و آشکارا اعلام کرد که کمک به اسرائیل را به خاطر سایر تجاوزات متوقف کرده است.

دانشگاه فری استیت، که تنها در ۳۵۰ کیلومتری شارپویل قرار گرفته است، ۱۴ اکتبر، روز قتل عام قبیه را برای میزبانی یک کنفرانس با دانشگاهی از رژیم متجاوز انتخاب کرده است. نباید تعجب کنیم.

دانشگاه فری استیت، به عنوان یکی از سنگرهای تفکر آپارتاید، از زمان ظهور دموکراسی ثابت کرده است که بستری برای رشد کسانی است که مایل به شکل گیری تحول در کشور ما نیستند. ما نباید تعجب کنیم که همین دانشگاه، که یک دهه پیش، متهمان ریتز فور[۶] را از مخمصه نجات داد، یادداشت تفاهمی را با یکی از سنگرهای آپارتاید اسرائیل امضا می کند.

با این حال، سه سال پس از "روند آشتی" بین متهمان ریتز فور و نظافتچی ها، که توسط دانشگاه تسهیل شد، نظافتچیان دانشگاه را به عدم تحقق وعده هایی که به آنها داده بود، متهم کردند.

با وجودی که سرانجام، این متهمان با جریمه نقدی به مبلغ R۲۰ ۰۰۰ تا حدی تنبیه شدند، دانشگاه فری استیت توانست به آنها اجازه دهد تا به خاطر آنچه که دکتر کرین سودین[۷] در مقاله اش در مجله علوم آفریقای جنوبی، عنوان کرده است، "آنچنان که پروفسور جاناتان یانسن[۸]، رئیس دانشگاه فری استیت بیان کرده است، مسئله تنها گناه خود این متهمان نیست.

"مسئله اصلی این است که لایه های گسترده ای از تبانی نهادی در درک اینکه چه کسی باید مسئولیت این رویداد را بر عهده بگیرد، وجود دارد.

سودین ادامه می دهد که "برای روشن ساختن موضوع، او (یانسن) استدلال می کند که فیلم ساخته شده توسط این چهار نفر به دلیل محتوای آن در خوابگاه جایزه دریافت کرده است."

شصت و هفت سال پس از حادثه قببه و ۱۳ سال پس از ساخت انتشار فیلم ریتز فور، میزبانی مشترک یک کنفرانس بین داشگاه فری استیت و دانشگاه حیفا، همانطور که یانسن گفت، "لایه های گسترده تبانی نهادی"در تبعیض، بی عدالتی و ظلم در این دانشگاه را نشان می دهد.

از تصور آن چه که سخنرانان، به خصوص کسانی که در این کنفرانس شرکت می کنند، به رهبران آینده ما در این دانشگاه آفریقای جنوبی یاد می دهند، لرزه بر اندام انسان می افتد، چون چشم خود را بر وحشیگری و اشغالگری اسرائیل بسته اند.

با این حال، آن دسته از ما که با فرهنگ نهادی آشنا هستیم، می توانیم به خوبی درک کنیم که اگر دانشگاه بتواند وحشیگری و ستم دولت نژادپرست آفریقای جنوبی را نادیده بگیرد، با همین فرهنگ نهادی در دانشگاه، آنها می توانند به راحتی وحشیگری و ظلم دولت اسرائیل در سرزمین های اشغالی را نیز نادیده بگیرند.

این دقیقاً همان چیزی است که یانسن وقتی از "لایه های گسترده تبانی نهادی" صحبت می کند، می فهمد، گرچه این بار دانشگاه با جایزه ای از فیلم قدردانی نمی کند، بلکه با برگزاری کنفرانسی ویدیویی، اقدامات اسرائیلی ها را، امروز در قبیه، به رسمیت می شناسد.

کارمندان و دانشجویان در دانشگاه فری استیت حق دارند با هر دانشگاهی در جهان توافق نامه همکاری داشته باشند.

ای کاش قربانیانی را در نظر می گرفتند که جان خود را برای چنین توافق نامه ای و حقوق مردم مظلوم جهان، به ویژه کارمندان و دانشجویان دانشگاه فلسطین از دست داده اند.

* محمد خالد سید معاون اناظر پارلمانی کنگره ملی آفریقا در مجلس قانونگذاری استان کیپ غربی و رئیس لیگ جوانان کنگره ملی آفریقا در کیپ غربی است. او به عنوان شخصی حقیقی می نویسد.