امروز، یکی از صادق‌ترین و خالص‌ترین بندگان خداوند متعال نزد معبود خود بازگشت.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: "مرگ عالم مصیبتی جبران نا پذیر و رخنه ای بسته ناشدنی است. او ستاره ای است که غروب می کند. مرگ یک قبیله آسان‌تر از مرگ یک عالم است."

آیت الله محمدتقی مصباح یزدی دانشمندی با بالاترین درجه بود که در جهت تلاش برای رسیدن به کمال همه جانبه انسانی، زندگی پُربرکتی را سپری کرد. بازگشت او نزد پروردگارش خُسرانی غیرقابل جبران است.

زندگی پر افتخار او که در پشتیبانی بی بدیل از ولایت فقیه گذشته است، ترکیبی از کسب دانش و اشاعه آن در عالی‌ترین سطوح همراه با فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی و سیروسلوک در معرفت الهی است.

علمای بزرگ غالباً معلمین بزرگی داشتند و آیت الله مصباح نیز از این امر مستثنی نبود. وی تحت تأثیر افرادی چون آیت الله بروجردی، آیت الله اراکی، امام خمینی و علامه طباطبایی قرار داشت که هر یک آثار و برکات زیادی از خود در این جهان به یادگار گذاشته اند. و سپس، برای حُسن ختام، به مدت ۱۵ سال، در محضرعارف بزرگ، آیت‌الله بهجت، تلمذ نمود.

وی از پیش از به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی بسیار فعال بود و پس از پیروزی آن، به عنوان عضوی از مجلس خبرگان و همینطور فعالیت در بخش های دیگر، در حال خدمت گذاری بوده است.

وی از طریق تدریس کتب‌ پیشرفته در زمینه فلسفه ملاصدرا و سایر فلاسفه، به حوزه علمیه خدمت می‌کرد و بهترین دانشجویان خود را تشویق می کرد تا پس از تحصیل در حوزه علمیه، برای کسب مدارج بالا به دانشگاه‌های غربی بروند تا بتوانند با زبان آنها، علوم اسلامی را در اختیار مجامع غربی قرار دهند.

او همچنین سال‌ها به عنوان رئیس شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت (ع) خدمت کرد و ما نیز از این طریق، بسیار از حمایت‌های دلسوزانه وی بهره‌مند شدیم.

او کتاب‌های زیادی در زمینه علوم عقلی تألیف کرده است، که برخی از آنها متونی توصیه‌شده برای تدریس در حوزه‌های علمیه است.

من به نمایندگی از بنیاد اهل بیت (ع) آفریقای جنوبی، فقدان این عالم ربّانی را، صمیمانه، به رهبر انقلاب اسلامی، حضرت آیت الله العظمی خامنه ای و مردم ایران و شاگران او در سراسر جهان تسلیت عرض می‌نمایم.

اینجانب علّو درجات ایشان و مغفرت و رحمت الهی را برای ایشان مسألت می‌نمایم و امیدوارم که با حضرت‌محمد(ص) و خاندان پاک او محشور شود.