ملامبو- نوکا از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ به عنوان معاون رئیس جمهور آفریقای جنوبی فعالیت داشت. او اولین زنی بود که این سمت را به عهده داشت و تا آن زمان، تنها زنی در تاریخ آفریقای جنوبی بود که به این رتبه بالا رسیده بود. در دوره ای که او معاونت رئیس جمهوری آفریقای جنوبی را بر عهده داشت، بر برنامه های مبارزه با فقر و اطمینان از بهره مندی فقرا از مزایای اقتصاد در حال رشد نظارت داشت.
ملامبو- نوکا در سال ۱۹۸۰، لیسانس علوم اجتماعی و معارف را از دانشگاه ملی لسوتو[۱] و همچنین در سال ۲۰۰۳، فوق لیسانس فلسفه را از دانشگاه کیپ تاون گرفت که به برنامه ریزی و سیاست گذاری آموزشی مربوط می شد. در سال ۲۰۱۳، او دکترای خود را از دانشگاه وارویک[۲] دریافت کرد. این کار با استفاده از فن آوری های تلفن همراه برای حمایت از توسعه معلم در کشورهای فقیر از نظر منابع انجام شد. در سال ۲۰۱۴، او از دانشگاه متروپولیتن نلسون ماندلا[۳] ، دکترای افتخاری دریافت کرد.
در سال ۱۹۹۴، ملامبو- نوکا به عضویت پارلمان درآمد و ریاست کمیته خدمات عمومی را بر عهده داشت. از سال ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹، او معاون وزیر تجارت و صنایع ([۴] DTI) بود و در این مدت، یکی از اعضای بنیانگذار شرکت توسعه جامعه گوگلوتو[۵] نیز بود. از سال ۱۹۹۷، او به عنوان عضو کمیته اجرایی ملی کنگره ملی آفریقا (ANC) و همچنین معاون استانی کیپ غربی کنگره ملی آفریقا فعالیت کرد. از سال ۱۹۹۷، او به عنوان عضو کمیته اجرایی ملی کنگره ملی آفریقا (ANC) و همچنین معاون استانی کیپ غربی این کنگره فعالیت کرد.
از ژوئن ۱۹۹۹ تا ژوئن ۲۰۰۵، ملامبو- نوکا وزیر مواد معدنی و انرژی بود. در این مدت، او نیروی محرکه سیاست دولت در ایجاد حقوق معدن نظم نوین بود که به دوره ای پایان داد که شرکت های بزرگ استخراج معادن که تقریباً تمام ذخایر معدنی آفریقای جنوبی را کنترل می کردند، می توانستند حقوق استخراج آنها را برای همیشه حفظ کنند. سیاست ملامبو نوکا در "استفاده از آن یا از دست دادن آن[۶] " وضعیتی را ایجاد کرد که حقوق استخراج در دسترس قشر وسیع تری از جمعیت، شامل بسیاری از سیاه پوستان، قرار گرفت که قبلاً در محرومیت به سر می بردند. از فوریه ۲۰۰۴ تا آوریل ۲۰۰۴، او به عنوان سرپرست وزارت هنر، فرهنگ، علوم و فناوری خدمت کرد.
او مأموریت انجمن توسعه آفریقای جنوبی را برای نظارت بر انتخابات پارلمانی ۲۰۰۵ زیمبابوه هدایت کرد، که "به مردم زیمبابوه برای برگزاری انتخاباتی مسالمت آمیز و معتبر که نمایانگر خواست مردم بوده است" را تبریک گفت.
در ۲۲ ژوئن ۲۰۰۵، رئیس جمهور تابو بِکی، پس از برکناری یعقوب زوما از سمت معاونت خود، ملامبو نوکا را به این سمت منصوب کرد. بولانی نوکا[۷] ، همسر ملامبو- نوکا، در آن زمان رئیس اداره ملی دادستان های عمومی آفریقای جنوبی بود و مسئولیت مبارزه با جرایم سازمان یافته را بر عهده داشت. همین اداره بود که تشخیص داده بود باید علیه زوما شکایت شود. پس از آن، اتهاماتی سیاسی علیه جایگاه زوما مطرح شد. بلافاصله پس از انتصاب او، در یک گردهمایی در کوازولو-ناتال[۸] ، هواداران زوما او را هو کردند، اتفاقی که توسط رسانه دولتی، SABC پوشش داده نشد، و باعث شد که این رسانه به یک جانبه گرایی متهم شود.
در آگوست ۲۰۰۵، او در اظهار نظر در مورد سرعت پایین برنامه اصلاح ارضی در آفریقای جنوبی اظهار داشت که آفریقای جنوبی می تواند در زمینه اصلاحات ارضی، از تجربیات زیمبابوه استفاده کند. این اظهار نظر حساسیت هایی را برانگیخت و مخالفان پارلمان آن را محکوم کردند.
در دسامبر ۲۰۰۷، پس از انتخاب نمایندگان حزب از طرف حزب زوما، او موقعیت خود را در کمیته اجرایی ملی ANC از دست داد.
در سپتامبر ۲۰۰۸، پس از آن که کمیته اجرایی ملی، در اعتراض به ادعای مطرح شده در مورد نقش امبیکی[۹] در پیگرد قانونی یعقوب زوما به دلیل انجام اقدامات مجرمانه، تصمیم گرفت تا به او تذکر دهند، رئیس جمهور امبیکی استعفا کرد. در ۲۳ سپتامبر، به دنبال این جریان، بیشتر کابینه آفریقای جنوبی استعفا کردند، که ملامبو-نوکا نیز یکی از آنها بود.
منبع:
نظر شما