۶.۱ پروژۀ صد شهر تاب‌آور که در صدمین سالگرد بنیاد راکفلر ارائه شد به‌عنوان مظهر فعالیت بنیاد راکفلر در زمینه‌های برنامه‌ریزی شهری و سیاست عمومی تلقی می‌شود. این پروژه چشم‌انداز بنیاد راکفلر را گسترده‌تر و عمیق‌تر کرده است و به تسریع جنبشی جهانی از تاب‌آوری شهری اختصاص یافته است.

  ۶.۲ اگرچه رویکرد پیشرو توسط پروژۀ صد شهر تاب‌آور از روشی گسترده، جامع و یکپارچه با تقویت تمام سیستم‌های اصلی شهر در جهت تاب‌آوری حمایت می‌کند، تمرکز اکثر شهرها بر فشارهایی مانند نرخ بالای بیکاری، سیستم‌های حمل و نقل عمومی نامناسب، خشونت بومی، کمبود شدید غذا و آب و شوک‌های محیطی حاد، نظیر زلزله، آتش سوزی و سیل است. با آنکه فرهنگ در بهترین حالت می‌تواند بخشی از واکنش شهر نسبت به تاب‌آوری را شکل دهد و اقدامات و فعالیت‌های فرهنگی در استراتژی‌های تاب‌آوری توسعه‌یافته توسط بسیاری از شهرها گنجانده می‌شوند، روش کار پروژۀ صد شهر تاب‌آور به‌طور خاص به سهم فرهنگ در تاب‌آوری شهر یا موضوع تاب‌آوری بخش فرهنگی در شهرها نمی‌پردازد.  

 ۶.۳ به شهرهای عضو پروژۀ صد شهر تاب‌آور منابع مشخصی برای توسعۀ راهکارهای تاب‌آوری طی چهار «مسیر اصلی» ارائه می‌شود که عبارتند از: تأمین مالی مدیر ارشد تاب‌آوری (CRO)  که هدایت فعالیت‌های تاب‌آوری شهر را بر عهده دارد، دسترسی به تخصص، پشتیبانی فنی و ابزارهای تحلیلی، ارتباط با یک پلت‌فرم نوآورانه در مورد بخش خصوصی و خدمات سازمان های مردم نهاد [۱] به‌منظور حمایت از اجرا و توسعۀ استراتژی و حضور در شبکۀ ارتباطیِ پروژۀ صد شهر تاب‌آور برای به ‌اشتراک‌گذاری دانش و ارائۀ بهترین شیوه‌ها با سایر شهرهای عضو، ایجاد زمینۀ تاب‌آوری شهری به‌صورت مشارکتی.  

هنگام بررسی مؤلفه‌های فرهنگیِ پروژۀ صد شهر تاب‌آور به‌نظر می‌رسد که علاوه بر آتن بسیاری از شهرها در حال حاضر شامل مؤلفه‌های فرهنگی و هنری در استراتژی تاب‌آوری شهری هستند. بررسی جزئی استراتژی‌های تاب‌آوری پروژۀ صد شهر تاب‌آور، حضور تمرکز و ابتکارات فرهنگی را نمایان می‌کند. طرح فرهنگی نیویورک، وان ان.وای.سی[۲]، مثالی است که مستقیماً به استراتژی تاب‌آوری شهر مرتبط است و نگاهی کاملاً عادلانه به فرهنگ و هنر در نیویورک دارد. در شهرهای دیگر، هنر عمومی برای افزایش آگاهی در مورد چالش‌های محیطی استفاده می‌شود (نیواورلئان)؛ مراکز فرهنگی به انسجام اجتماعی کمک می‌کنند و تمرکز بر میراث فرهنگی هویت محلی را شکل می‌دهد (سورات)؛ رویکردهای مبتنی بر هنر، گفتگو پیرامون موضوعاتی مانند مهاجرت و تنوع را ترویج می‌کنند و موجب تقویت شبکه‌های اجتماعی می‌شوند (بریستول)؛ توسعۀ بخش فرهنگی به رقابت اقتصادی و گردشگری کمک می‌کند (آتلانتا، بانکوک). از بحث و گفتگو با کارکنان پروژۀ صد شهر تاب‌آور به‌نظر می‌رسد که علاقه و تقاضای فزاینده‌ای برای ادغام فرهنگ با استراتژی‌های تاب‌آوری شهر و تبادل روش‌های عملی مناسب و دانش وجود دارد.