بنای یادبود وورترکر درست در جنوب پرتوریا در آفریقای جنوبی قرار دارد. این سازه گرانیتی بر روی تپه‌ای قرار گرفته، به منظور بزرگداشت وورترکرها، مستعمره‌نشینان هلندی، که مستعمره کیپ را بین سال‌های ۱۸۳۵ و ۱۸۵۴ ترک کردند، ساخته شد. این بنا توسط معماری به نام جرارد موئردیک[۱] طراحی شده است.  در ۸ ژوئیه ۲۰۱۱، بنای تاریخی وورترکر توسط آژانس منابع میراث آفریقای جنوبی به عنوان میراث ملی اعلام شد.

ایده ساخت بنای یادبودی به افتخار وورترکرها اولین بار در ۱۶ دسامبر ۱۸۸۸، زمانی که رئیس جمهور پل کروگر جمهوری آفریقای جنوبی در جشن روز میثاق[۲] در دانسکرال[۳] در ناتال[۴] شرکت کرد، مطرح شد. با این حال، اقدام در جهت ساختن چنین بنای تاریخی تنها در ۴ آوریل ۱۹۳۱ آغاز شد، زمانی که Sentrale Volks monumente komitee (SVK؛ کمیته مرکزی یادبودهای مردمی) برای تحقق این ایده تشکیل شد.

در ۱۳ ژوئیه ۱۹۳۷، ساخت و ساز بنا طی مراسم کلنگ زنی با حضور رئیس SVK، ارنست جورج یانسن[۵] ، در جایی که بعدها به عنوان تپه یادبود[۶] شناخته شد، آغاز شد. در ۱۶ دسامبر ۱۹۳۸، سنگ بنای آن‌ توسط سه تن از نوادگان برخی از رهبران وورترکر گذاشته شد: خانم مولر[۷] (نوه آندریس پرتوریوس[۸] )، خانم آکرمن[۹] (نوه هندریک پوتگیتر[۱۰] ) و خانم جی سی پرلر[۱۱] (نوه پیت رتیف[۱۲] ).

این بنای تاریخی در ۱۶ دسامبر ۱۹۴۹ توسط مالان[۱۳] ، نخست وزیر، افتتاح شد. کل هزینه ساخت این بنای تاریخی حدود ۳۶۰۰۰۰ پوند بود که بیشتر آن توسط دولت آفریقای جنوبی تأمین شده است.

در سال ۱۹۴۹، آمفی تئاتر بزرگی با گنجایش ۲۰۰۰۰ نفر در شمال شرقی بنای تاریخی ساخته شد.

بنای یادبود وورترکر ۴۰ متر ارتفاع دارد و ابعاد پایه آن ۴۰ متر در ۴۰ متر است. معماری این ساختمان شباهت زیادی به بناهای تاریخی اروپایی مانند Dome des Invalides در فرانسه و Völkerschlachtdenkmal در آلمان دارد، اما از معماری آفریقایی نیز تأثیراتی پذیرفته است. دو بخش اصلی مورد توجه در داخل ساختمان، کتیبه تاریخی و سنگ قبر یادبود است.

ورودی اصلی ساختمان به تالار قهرمانان[۱۴] که گنبدی روی آن قرار گرفته، منتهی می شود. این فضای عظیم، که با چهار پنجره قوسی بزرگ ساخته شده از شیشه بلژیکی زرد رنگ احاطه شده است، حاوی کتیبه تاریخی منحصر به فردی از سنگ مرمر است که بخشی جدایی‌ناپذیر طراحی بنای یادبود محسوب می شود. این کتیبه بزرگ ترین کتیبه ساخته شده از سنگ مرمر در جهان است که از ۲۷ صفحه نقش برجسته تشکیل شده است که تاریخ سفر بزرگ[۱۵] را به تصویر می کشد، اما اشاراتی به زندگی روزمره، روش های کاری و اعتقادات مذهبی وورترکرها نیز در آن گنجانده شده است. مجموعه صفحه هایی که این کتیبه را تشکیل داده‌اند، صحنه‌های تاریخی کلیدی را به تصویر می‌کشند که از ورود اولین وورترکرها در سال ۱۸۳۵ تا امضای کنوانسیون رودخانه سند[۱۶] در سال ۱۸۵۲ را شامل می‌شود. در وسط کف تالار قهرمانان یک دهانه مدور بزرگ وجود دارد که از طریق آن می توان سنگ قبر یادبود در تالار بنای یادبود را مشاهده کرد.

سنگ قبر یادبود، واقع در مرکز تالار بنای یادبود، مرکز اصلی بنای تاریخی است. سنگ قبر یادبود علاوه بر این که از تالار قهرمانان قابل مشاهده است، از گنبد بالای ساختمان نیز قابل مشاهده است، جایی که قسمت اعظم فضای داخلی بنا را می توان از آن مشاهده کرد. از طریق دهانه ای در این گنبد، پرتویی از نور خورشید در ساعت دوازده روز ۱۶ دسامبر می‌تابد و مرکز سنگر قبر یادبود را روشن می‌کند و به عبارت "Ons vir Jou, Suid-Afrika" (به زبان آفریکانس: "ما برای شما هستیم، آفریقای جنوبی")، می خورد که قسمتی از "Die Stem van Suid-Afrika"، سرود ملی آفریقای جنوبی، است. پرتوی نور نماد برکت خداوند بر زندگی و تلاش وورترکرها است. ۱۶ دسامبر ۱۸۳۸ تاریخ نبرد رودخانه خون[۱۷] بود که قبل از سال ۱۹۹۴، به عنوان روز نذر[۱۸] در آفریقای جنوبی از آن یاد می شد.

تالار بنای یادبود با پرچم‌های جمهوری‌های مختلف وورترکر تزئین شده است و حاوی فرشینه‌های دیواری است که وورترکرها را به تصویر می‌کشد؛ علاوه بر این، چندین ویترین با آثار باستانی از سفر بزرگ در آن قرار داده شده است. روبه‌روی دیوار شمالی تالار طاقچه‌ای با فانوس قرار دارد که از سال ۱۹۳۸ شعله‌ای در آن روشن بوده است. در آن سال بود که راهپیمایی نمادین آکس واگن[۱۹] ، از کیپ تاون آغاز شد و در مونیومنت هیل[۲۰] ، جایی که سنگ بنای یادبود گذاشته شد، به پایان رسید.

منبع:

https://vtm.org.za/en/home/