اولین تلاش سازماندهی‌شدۀ یک ساختار دولتی در یونان برای مدیریت گردشگری در سال 1914 به شکل اداره مستقل رخ داد. (مادۀ 15 , قانون 1914 /241)، که به دلیل جنگ جهانی اول تا 1918 این مجموعه فعالیت خاصی نکرد، و پس ازآن تحت قانون1919/ 1698  به عنوان دفتر مستقل امور خارجه و نمایشگاه‌ها مجددا فعال شد. درسال 1929، سازمان ملی گردشگری یونان (GNTO) به عنوان نهاد حقوقی و عمومی مستقل تحت نظارت وزارت اقتصاد ملی تاسیس شد. هدف قانونی این سازمان تقویت و ارتقای هماهنگی در اقدامات هر مسئول دولتی شهری یا مدنی،  نهادهای خصوصی و کسب و کارهای گردشگری در داخل و خارج از یونان بود. در سال 1935، شورای عالی گردشگری تاسیس شد. درسال 1950 این شورا منحل شد. از زمان آغاز آن،  سازمان ملی گردشگری یونان چندین بار دستخوش تغییراتی شده است. این سازمان در سال 1936 ملغی شد ( قانون 45 / 1936) و توسط وزارت مطبوعات و گردشگری جایگزین شد که آن هم در سال 1941 منحل شد و مسئولیت‌های آن به وزارت اقتصاد ملی تحت فرمان قانون گذاری 19 / 1941 واگذار شد.

درسال1952، اولین برنامۀ منظم توسعۀ گردشگری یونان در چارچوب طرح مارشال تنظیم شده‌است. وزارت امور مطبوعاتی و گردشگری در 1950 (قانون 1565 / 1950) دوباره تاسیس شد و نظارت سازمان ملی گردشگری یونان در ابتدا به وزارت دارایی و سپس به وزارتخانه‌های دیگر مانند وزارت هماهنگی (1968)، وزارت امور ریاست جمهوری دولت (1974) و وزارت اقتصاد ملی ( 1985) واگذار شد. در سال 1989، وزارت گردشگری مستقل (قانون 1835 / 1989) تاسیس شد و تا زمان این انحلال این وزارت‌خانه در سال 1991 مسئول نظارت بر سازمان ملی گردشگری یونان گردید (حکم ریاست‌جمهوری 417/1991)؛ در این سال وزارت دارایی مجددا خود این نظارت را بر عهده گرفت. وزارت گردشگری در سال ۱۹۹۳ (حکم ریاست‌جمهوری 1993 /۴۵۹ ) دوباره تاسیس شد و تحت نظارت سازمان ملی گردشگری یونان قرار گرفت. در سال ۱۹۹۶، نظارت سازمان ملی گردشگری یونان به وزارت توسعه واگذار شد که از ادغام وزارت گردشگری، وزارت صنعت، انرژی و فن‌آوری و فناوری و وزارت بازرگانی ایجاد شد (حکم ریاست‌جمهوری 1996 / ۲۷)، در حالی که در سال ۲۰۰۰ دبیرخانه عمومی گردشگری ( قانون ۲۸۳۷/2000 ) در وزارت توسعه تاسیس شد. وزارت گردشگری دوباره با فرمان رئیس‌جمهور ۱۲۲/2004 برقرار شد و مسئولیت‌های دبیرخانه عمومی وزارت توسعه و متعاقبا  وزارت توسعه گردشگری تحت قانون2000 /۳۲۷۰ تاسیس شد و نظارت سازمان ملی گردشگری یونان به این وزارت‌خانه منتقل شد (میونوپولوس و کاندوداکی، 2001، صفحات 209-207).

در سال ۲۰۰۹، وزارت فرهنگ و گردشگری با ادغام وزارت فرهنگ و توسعه گردشگری (فرمان ریاست‌جمهوری 2009 /۱۸۶) ایجاد شد و در سال ۲۰۱۰ دبیر کل صنعت گردشگری در وزارت جدید ( فرمان ریاست‌جمهوری 2010/ ۱۵) تاسیس شد. وزارت فرهنگ و گردشگری در سال ۲۰۱۲ ( فرمان ریاست‌جمهوری 2012/ ۸۵ ) با استقرار مجدد وزارت گردشگری منحل شد. در سال ۲۰۱۵، وزارت گردشگری با وزارت توسعه و رقابت،  وزارت کشتیرانی و دریای اژه،  وزارت زیرساخت، حمل و نقل و شبکه‌ها وزارت دارایی را تشکیل دادند (حکم ریاست‌جمهوری2015 /۲۵) ادغام شد. در نهایت،  در نوامبر ۲۰۱۶، وزارت گردشگری دوباره تاسیس شد. (مادۀ 2 حکم ریاست‌جمهوری2016/ ۱۲۳).

واضح است که این مرور تاریخی کوتاه تنها درکی نامنظم و گسیخته از گردشگری را از حوزه‌ای که دارای خط مشی دولتی منظم و قانونی است به نمایش می‌گذارد. با این حال، عوامل دیگری نیز وجود دارد که جدای از سازمان ملی گردشگری یونان و وزارتخانه‌ها و زیرمجموعه‌های مرتبط با گردشگری که مکمل اجرای سیاست گردشگری هستند مانند نهادهای محلی و منطقه‌ای (شهرداری‌ها، ادارات، مناطق) یا هیئت‌های حرفه‌ای مانند فدراسیون هتلداران یونان، اتحادیۀ هتلداران یونان، کنفدراسیون گردشگری یونان ( SETE )، انجمن آژانس‌های گردشگری و مسافرتی یونان (HATTA ) و غیره هستند.

از لحاظ انواع مختلف گردشگری که در کشور یونان در طول دورۀ تاریخی دولت امروزی یونان توسعه یافت، ممکن است به طور عمده گردشگری مناطق دیدنی، پررنگ‌تربه نظر برسد، در حالی که طی سال‌های 1959 تا 1965 گردشگری فرهنگی نیز در ترکیب با گردشگری از مناطق دیدنی ظهور نمود. بسیاری از بازدیدکنندگان خارجی که وارد آتن شدند، از آنجا بیرون رفتند تا از محوطه‌های باستانی بازدید کنند (به عنوان مثال  دلفی، پلوپن، آتیکا و غیره). با توجه به بین‌المللی بودن میزان تقاضا، به خصوص در نیمه دوم قرن بیستم، نوع جدیدی از گردشگری تحت عنوان گردشگری انبوه توسعه یافت. گفته شده است که «در دوره بین سال‌های ۱۹۶۵ و ۱۹۸۵ ما توسعه گردشگری سازمان‌یافته، افزایش عددی و توسعه فضایی زیرساخت‌های توریستی در کشورمان را داشته‌ایم. از سال ۱۹۸5، وارد دورۀ گردشگری انبوه صنعتی با رشد بی‌برنامه و تقسیم‌بندی تقاضای گردشگری می‌شویم» (تسارتاس، 2010، صفحات 22-18).

این وضعیت استانداردهای اصلی روند تقاضای گردشگری در یونان را به شرح زیر مشخص می‌کند: گردشگری سازمان‌یافته انبوه، پوشش قسمت عمده بازارگردشگری و مرتبط با توسعۀ واحدهای هتل و اقامتگاه‌های گردشگری در انواع مختلف و پاسخگویی به نیاز گردشگرانی که صرفا با این هدف که می خواهند «از خورشید و دریا لذت ببرند» و استراحت کنند. این استاندارد اساسا  با مجریان امور گردشگری و سیاست «همه جانبه» مرتبط است.