مقولۀ فرهنگ، بازارهای مالی خارجی قابل‌توجه و چشمگیری در فعالیت‌های مربوط به گردشگری ایجاد می‌کند که در درجۀ اول به اقامت و خوراک بازدیدکنندگان از مقاصد توریستی ارتباط پیدا می‌کند، اما علاوه بر این موارد طیف گسترده‌ای از خدمات از حمل و نقل گرفته تا بازرگانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در عین حال، فرهنگ، نقشی متمایز به عنوان «عامل شتاب‌دهندۀ خلاقیت» دارد، چراکه جذابیت و نام تجاری یک کشور، مناطق و شهرهای آن را ارتقا می‌بخشد.
بدون شک، گردشگری فرهنگی یکی از سریع‌ترین و پویاترین بخش‌های صنعت گردشگری است ( وانگ و همکاران، ۲۰۰۸) و تقاضای آن در اروپا در طول ۵۰ سال گذشته، از سوی جامعۀ طبقۀ متوسط جدید با سطوح درآمدی وتحصیلات نسبتا بالا افزایش‌یافته است.
فرهنگ و میراث فرهنگی یک فرصت راهبردی را در سطح محلی، ملی و اروپایی فراهم می‌کند که از ابتکارات کسب‌وکار نوآورانه با تاکید بر مدیریت پایدار و بهره‌برداری از منابع حمایت می‌کند. نتایج اجرای سیاست‌های هماهنگ و فعال در زمینه فرهنگ، از طریق ترکیبی متعادل از اقدامات بسیار تخصصی «سخت» و «نرم»، محدود به زمینۀ اقتصادی نمی‌شود، بلکه دراین فرآیند بعد توسعه‌ای گسترده‌تری حاصل می‌شود که شامل آموزش و ارتقا است و تاثیر مستقیم و محسوس بر بهبود محیط‌زیست و کیفیت زندگی دارد.
همچنین فرهنگ، محرک اصلی برای توسعۀ اشکال جایگزین و خاص گردشگری فراتر از گردشگری فرهنگی، مانند گردشگری مذهبی، گردشگری غذا، گردشگری سیاحتی، و غیره است که پایداری منابع را تضمین می‌کند، در حالی که ارزش افزوده بالایی دارد چرا که به «اقتصاد تجربه» مربوط می‌شود (برای جزئیات بیشتر به بوسویک و همکاران، ۲۰۱۲ مراجعه شود).
بدون شک طی سال‌ها، مزیت رقابتی که تصویر یونان را در امور بین‌الملل برجسته می‌کند، فرهنگ این کشور به دلیل تاریخچۀ طولانی، آداب و رسوم و تمدن آن است. فرهنگ در یونان با تاریخ این کشور آمیخته است چرا که سیر تاریخی میان فرهنگی با قدمت دیرینه نشانه هایی را از خود در هر گوشه از سرزمین یونان به جای گذاشته است. یافته‌ها و بناهای باستان‌شناسی ارزشمند و تاریخی، سنت غنی و آداب و رسوم هر منطقه، فولکلور و افسانه‌هایی که با فرهنگ جدید و رویدادهای فرهنگی گوناگون ترکیب شده‌اند، تصویری منحصر به فرد برای بازدیدکنندگانی ایجاد می‌کنند که می‌خواهند یونان را از طریق فرهنگ آن بشناسند.
توسعۀ نوعی از گردشگری که ارزش‌های فرازمانی یونانی را ترویج می‌کند و مستقیما با فرهنگ یونان مرتبط است و ارزش افزوده بالای فرهنگ یونانی را در زمان تکامل خود در طول زمان تضمین می‌کند، در طی سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ در سیاست گردشگری ملی با تاسیس وزارت فرهنگ و گردشگری به منصۀ ظهور رسید. وزارت فرهنگ و گردشگری یونان یک نهاد دولتی بود که وظیفۀ آن حفاظت، مراقبت و ترویج میراث فرهنگی و نیز توسعۀ هنر در سطح عمومی در یونان بود. خدمات غیر متمرکز این وزارتخانه شامل خدمات آثار باستانی، خدمات بناهای جدیدتر و موزه‌ها، تشکیل یک شبکه گسترده در سراسر قلمرو یونان می‌شد. این وزارتخانه همچنین مسئول تمام جنبه‌های توسعه گردشگری در کشور بود. با این حال، با وجود اهمیت این وزارتخانه که از ادغام وزارت گردشگری با وزارت فرهنگ به وجود آمده بود، نمایندگان نهادهای گردشگری رفتار محتاطانه‌ای با این وزارتخانه داشتند؛ آن‌ها ابراز نگرانی کردند که سهم واقعی گردشگری در اقتصاد ملی ممکن است نادیده گرفته شود (کوسونیس، ۲۰۰۹)، نتیجۀ آن منجر به منحل شدن این وزارتخانه در سال ۲۰۱۲ شد. شایان ذکر است که هم نهادهای گردشگری و هم مقامات دولت به طور یک جانبه‌ای علاقه‌مند به دستیابی به هدف عددی مربوط به حجم ورود گردشگر و اقامت شبانه بوده‌اند بدون اینکه هیچ‌گونه تامل جدی در مورد تاثیر این انتخاب سیاسی بر اقتصاد داشته باشند؛ چرا که ارقام ممکن است به طرز چشمگیری بزرگ به نظر برسند اما درآمد سرانۀ حاصل از آن نامتناسب باشد. بنابراین، توسعه و افزایش اشکال خاص گردشگری، پاسخ اصولی به سوال مربوط به زیست پذیری مقصد است، چرا که «موضوعات خاصی» جهت رسیدگی به مشکلات ناشی ازگردشگری «انبوه» مطرح می‌شود. گردشگری فرهنگی یکی از نمادین ترین اشکال گردشگری خاص است زیرا تمامی ویژگی‌های کیفی مورد نیاز برای جذب بازدیدکنندگان با استانداردهای بالا را دارا می‌باشد. جالب‌ترین مورد مطالعاتی مرتبط در مورد اژه جنوبی، یک منطقۀ عمدتا پلینزیایی با ۴۸ جزیره مسکونی است که بسیاری از آن‌ها در سطح بین‌المللی به عنوان محبوب‌ترین مقاصد گردشگری شناخته می‌شوند (مانند جزیره های رودُس، کو، میکونوس، سنتورینی، ناکسوس و غیره).
نظر شما