یک نظرسنجی جدید توسط گالوپ و گیلانی پاکستان تغییر فرهنگی مهمی را در نگرش عمومی نسبت به تربیت کودکان نشان میدهد. یافتهها حاکی از آن است که اکثریت قاطع پاکستانیها—۸۲٪—با استفاده از خشونت یا تنبیه بدنی بهعنوان روشی برای انضباط کودکان مخالفاند، در حالی که تنها ۱۷٪ از این روش حمایت کردهاند و ۱٪ مطمئن نبوده یا پاسخی ندادهاند.
یافتههای نظرسنجی
از شرکتکنندگان پرسیده شد:
«به نظر شما، آیا استفاده از خشونت یا زدن کودکان برای انضباط یا آموزش قابل قبول است یا غیرقابل قبول»؟
- ۸۲٪ پاسخ دادند «غیرقابل قبول»
- ۱۷٪ پاسخ دادند «قابل قبول»
- ۱٪ مطمئن نبودند یا پاسخی ندادند
این اکثریت قاطع نشان میدهد که نگرش اجتماعی در حال فاصله گرفتن از روشهای سنتی تنبیه بدنی و حرکت به سوی رویکردهای مثبتتر و سازندهتر در تربیت کودکان است.
پیامدهای نتایج
این اجماع گسترده، افزایش آگاهی عمومی نسبت به آسیبهای روانی، عاطفی و اجتماعی ناشی از خشونت علیه کودکان را برجسته میسازد. مطالعات جهانی همواره نشان دادهاند که تنبیه بدنی میتواند منجر به:
- افزایش پرخاشگری و مشکلات رفتاری در کودکان
- کاهش عملکرد تحصیلی
- مشکلات طولانیمدت سلامت روان از جمله اضطراب و افسردگی
- تضعیف اعتماد میان کودکان و والدین
رد گسترده خشونت در این نظرسنجی بازتابی از همین آگاهی در میان خانوادهها، مربیان و جوامع پاکستانی است.
اهمیت فرهنگی و سیاستگذاری
این یافتهها نشاندهنده یک گذار فرهنگی مهم در پاکستان است؛ جایی که روشهای غیرخشونتآمیز تربیت کودکان بهطور فزایندهای بهعنوان رویکردی مؤثرتر و انسانیتر شناخته میشوند. این تغییر میتواند پیامدهای مهمی داشته باشد از جمله:
- روشهای فرزندپروری: تشویق والدین به استفاده از ارتباط، پرورش و حمایت بهجای تنبیه.
- اصلاحات آموزشی: ایجاد فشار اجتماعی بر مدارس و معلمان برای فاصله گرفتن از تنبیه بدنی و بهکارگیری شیوههای دوستانهتر آموزشی.
- سیاستگذاری: قانونگذاران میتوانند از این اجماع عمومی برای تقویت قوانین منع تنبیه بدنی و ترویج برنامههای حمایت از فرزندپروری مثبت استفاده کنند.
دیدگاههای کارشناسان
روانشناسان کودک و کارشناسان آموزشی نتایج این نظرسنجی را نشانهای امیدوارکننده دانستهاند که پاکستان در حال همسو شدن با بهترین رویههای جهانی در زمینه حمایت از کودکان است. آنان تأکید میکنند که رویکردهای غیرخشونتآمیز نه تنها از کرامت کودکان محافظت میکند، بلکه جوامعی سالمتر میسازد.
نتیجهگیری
نظرسنجی گالوپ و گیلانی پاکستان یک اجماع ملی نوظهور علیه تنبیه بدنی را نشان میدهد؛ بهطوریکه چهار نفر از هر پنج پاکستانی آن را غیرقابل قبول میدانند. این احساس عمومی لحظهای سرنوشتساز در شکلگیری آینده تربیت و آموزش در پاکستان است. با رشد آگاهی، این یافتهها یک فرصت حیاتی برای سیاستگذاران، مربیان و والدین فراهم میآورد تا در جهت ایجاد محیطهایی امنتر، سالمتر و حمایتیتر برای کودکان همکاری کنند.
نظر شما