حضور موجودات و مکان های تخیلی، بازی کردن با مفهوم و نقش زمان و جایگاه متلاطم انسان در این آثار معمولا برای مخاطبین غیر ژاپنی غریب است. 
این خصوصیات با ویژگی محصولات غربی که جذابیت را در قالب انسان های قدرتمند که می توانند محیط اطراف و سایر انسان ها را تحت تاثیر قرار دهند فاصله دارد. 
با این حال، با دقت بیشتر می توان پی برد که این نوع از کارتون های ژاپنی تا میزان قابل توجهی تحت تاثیر طبیعت گرایی، جبر گرایی و معنویت آیین شینتو قرار دارند. 
در آیین شینتو انسان بخشی از وجود است و نه مرکز آن. 
در این آیین انسان مهمترین موجود طبیعت نیست بلکه جزوی از آن است و هر موجودی از جمله گیاهان، کوه ها و حتی ابزارها دارای معنویت هستند. 
بنابراین، از آنجا که اصالت با طبیعت است، مواجهه انسان و حیران ماندن در مقابل بی شمار موجودات و مکان ها و زمان ها بعید نیست. 
در واقع برخلاف داستان های غربی که با غلبه انسان قدرتمند بر دنیای اطرافش جذاب می شوند، جذابیت داستان های ژاپنی به حیرانی انسان در مقابل گستردگی عالم امکان است.