مقدمه

نظر به اهمیتی که مقوله غذا در فرهنگ مردم فیلیپین دارد و از آنجا که تنوع غذایی موجود در فیلیپین خود به نوعی تبلور روند تاریخی حضور و تسلط بیگانگان بر این سرزمین کهن است ، بنابراین شناخت فرهنگ غذایی مردم فیلیپین خود گویا و معرف بخش مهمی از ابعاد فرهنگ جامعه فیلیپین و از جمله جاذبه های فرهنگی،اجتماعی آن از دیرباز تا هم اکنون می باشد. این فرهنگ از قدیم الایام در قالب جشنواره های مختلف در معرض دید گردشگران داخلی و خارجی قرار داده می شود. بر این اساس این رایزنی گزارش تفصیلی زیر را با هدف آشنایی با تاریخچه و فرهنگ غذایی مردم فیلیپین تهیه کرده است که تقدیم حضور میشود.

مرتضی صبوری

رایزن فرهنگی

مرداد ۱۴۰۰

 Filipino cuisine غذاهای فیلیپینی

غذاهای منتخبی که در فیلیپین یافت می شوند

غذاهای فیلیپینی که به  (lututing Pilipino / pagkaing Pilipino) معروفند به خوراکی هایی متعلق به بیش از صد گروه متمایز قومی- زبانی در مجمع الجزایر فیلیپین می باشد و اگر چه برخی از آن ها در طول زمان از اقوام دیگری وام گرفته شده و یا اثر پذیرفته اند، با این حال ، اکثر غذاهای اصلی فیلیپین متعلق به غذاهای گروه ها و اقوام مختلف قومی مجمع الجزایر این کشور از جمله اقوام Ilocano ، Pangasinan ، Kapampangan ، Tagalog ، Bicolano ، Visayan وCebuano ، Hiligaynon ,Waray،Chavacano و گروههای قومی- زبانی Maranao  در میندانائو هستند.

غذاهای اصلی و غذاهای مرتبط طی قرون متمادی از ریشه های استرونیایی (غذاهای مالزیایی و اندونزیایی) بوده و با امتزاج با غذاهای مختلط هندی ، چینی ، اسپانیایی، آمریکایی، مطابق با موج های اصلی نفوذ ، تکامل یافته  و فرهنگ غذایی مجمع الجزایر را غنی ترکرده اند. در این جا گیاهان سازگار با مواد غذایی بومی، نقش برجسته ای را در خوش طعم کردن غذاها مطابق با ذائقه محلی بر عهده داشته اند. [۱]

غذاها از نوع بسیار ساده مانند یک وعده ماهی نمکی سرخ شده و برنج گرفته تا " کاری ماهی" ، "کاری مرغ" ، پالاس و گزینه هایی که منشا محلی دارند ، درست شده اند. غذاهای معروف عبارتند از: لِچون [۲] (خوک یا مرغ کامل سرخ شده) ، لونگانیزا (غذاهای توام با سوسیس فیلیپینی) ، تاپا (گوشت گاو پخته شده) ، تورتا (امُلت) ، اَدوبو (مرغ یا گوشت خوک که در سیر ، سرکه ، روغن و سس سویا برشته و یا پخته شده اند به گونه ای که تقریبا آب خود را از دست داده و تُرد شده اند)، dinuguan (خورشت پخته شده با خون و گوشت خوک) ، kaldereta (گوشت خورشتی در سس گوجه فرنگی و رب جگر) ، mechado (گوشت گاو و یا گوشت خوک همراه با سس سویا و گوجه فرنگی) ، Pochero(گوشت گاو و موز در سس گوجه فرنگی) ، afritada (گوشت مرغ یا گوشت خوک و سبزیجات در سس گوجه فرنگی جوشانده شده) ، Kare -kare(دم کرده یا پخته شده سبزیجات در سس بادام زمینی) ، Pinakbet(کدو سبز کبود ، بادمجان ، لوبیا ، بامیه و خورشت گوجه فرنگی با طعم رب میگو) ، Crispy pata(پای سرخ شده خوک) ، Hamonado(گوشت خوک که در سس آناناس شیرین شده باشد) ، Sinigang(گوشت یا غذاهای دریایی خوابانده شده در آبغوره ترش) ، Pancit (رشته فرنگی) و Lumpia(رول های بهاری تازه یا سرخ شده در نان های نازک). کارشناسان  مختلف مواد غذایی معتقدند که غذاهای فیلیپینی چند وجهی بوده و به گونه ای هستند که در آن ها "شرق با غرب دیدار می کنند.[۳]

تاریخ و تاثیر آن بر غذاهای فیلیپینی

" لومپیا" ( Lumpia) غذایی پیچیده شده در نان ویژه نازک که در اصل متعلق به چین است اما امروزه به طور مرسوم در سفره فیلیپینی ها دیده می شود

برنج غذای مرسوم و ثابتی که در میان غذاهای فیلیپینی همواره دیده می شود

نگاهی به تاریخ آشپزی در دوران پیش از اسپانیایی ها در فیلیپین ، نشانگر اجرای روشهای ترجیحی استرونزی برای تهیه غذا، جوشاندن ، بخارپز کردن و بو دادن است. مواد اولیه غذاهای معمولی از دامهای پرورش یافته محلی تهیه می شوند. این ها از "گوشت گاومیش آبی ( کارابائو)، بز، مرغ و خوک ها گرفته تا انواع ماهی ها و سایر غذاهای دریایی متغیر بوده اند. در  ۳۲۰۰ قبل از میلاد ، " آسترونه زنین" ها از جنوب چین (فلات یوننان- گوئیژو) و تایوان در منطقه ای که امروزه فیلیپین نامیده می شود ساکن شدند. آنها دانش کشت برنج و سایر کارهای کشاورزی را با خود به همراه آوردند که تعداد و تنوع مواد غذایی خوراکی موجود برای پخت و پز را افزایش داد. [۴]

نقشه تاثیر خارجی ها بر غذاهای فیلیپینی:

مسیرهای تجاری دریایی (از جمله تجارت ادویه و جاده ابریشم دریایی) که امکان تبادل غذاها و مواد غذایی را بین جزیره های جنوب شرقی آسیا ، آسیای جنوبی و چین فراهم می کرد. [۵]

تجارت ادویه

آشپزی فیلیپینی ممکن است برای برخی از مردم گیج کننده باشد وآن  به دلیل سخت بودن پاسخ به این سئوال باشد که غذای فیلیپینی چیست؟ این سردرگمی به دلیل مراحل رشد مداوم فرهنگ فیلیپینی بوده است. فرهنگ فیلیپین در طول تاریخ به طور مداوم در حال تغییر بوده و از فرهنگ های مختلف اثر پذیرفته و متکامل تر شده است. غذای های فیلیپینی امروزه به خاطر نفوذ غذاهای جوامع بسیاری از فرهنگ ها تغییر کرده و نهایتا شکل منحصر به فردی گرفته است. تأثیرات چین ، هند و حتی خاورمیانه در فرهنگ غذایی این کشور دیده می شود. تأثیرات اسپانیا و آمریکا به خاطر گذشته استعماری آنها  در این کشور مشاهده می شوند. [۱] غذاهای معرفی شده به فیلیپینی ها را می توان از طریق روند بومی سازی آن ها توسط مردم در طول قرن ها مورد مطالعه و بررسی قرار داد.

 نفوذ مستقیم غذاهای هندی

تأثیرات غذای هندی را می توان در غذاهای لذیذ پخته شده از برنج مانند " بی بینگ کا" (مشابه " بی نکا" اندونزیایی) ، " پوتو"  و " پوتو بومبونگ"  نیز مشاهده کرد ، که دو مورد اخیر از " پوتوی" جنوب هند گرفته شده و همچنین دارای انواع مختلفی است که در نواحی اطراف دریای جنوب شرقی آسیا دیده می شوند. به عنوان مثال kue putu) ، putu mangkok )  و همچنین  kare-kare که محبوبیت زیادی در مجمع الجزایر لوزون در فیلیپین دارند ، ریشه خود را از دوران جنگ هفت ساله بدست آوردند یعنی زمانی که انگلیسی ها مانیل را از سال ۱۷۶۲ تا ۱۷۶۴ میلادی با کمک نیرویی دریایی خود شامل سپاهیان هندی اشغال کردند و مجبور شدند غذاهای هندی را که در فیلیپین بسیار نادر بود تهیه کنند زیرا ادویه جات در فیلیپین برای تهیه " کاری - کاری" مورد نیاز بود. [۶] و منشا " آتچارا"  از " آخار" هند است که از طریق آکار اندونزی ، مالزی و برونئی به این جا منتقل شد. [۷] [۸] ناگفته نماند که naring biringyi شبیه به " بریانی " است که ریشه آن هندی است.

نفوذ غذای اعراب از طریق تجارت غیر مستقیم با این ناحیه عملی شد و البته تاثیر غذاهای عربی بر غذاهای فیلیپینی نسبتاً جزئی است. از لحاظ تاریخی ، نفوذ اعراب از طریق هند به اندونزی و فیلیپین رسید. در آغاز، اعراب با هندی ها تجارت  و هندی ها نیز با جنوب شرقی آسیا تجارت کردند. در دوره های بعد ، با پیشرفت ناوبری دریایی ، عرب ها نیز تجارت مستقیم با فیلیپین را آغاز کردند. (امروزه حضور تعداد قابل توجهی از اتباع فیلیپین در خارج از کشور از جمله حوزه خلیج فارس ، فرهنگ غذایی دیگر ملل را نیز به داخل فیلیپین آورده است).

نفوذ چینی ها

چینی ها از اوایل قرن ۹ و ۱۰ میلادی با ساکنان مجمع الجزایر فیلیپین تجارت می کردند، اما در قرن شانزدهم میلادی مهاجرت به جنوب شرقی آسیا را آغاز کردند. نفوذ چین به بهترین وجه در غذاهایی مانند رشته فرنگی و " رول بهار لمپیا"  دیده  می شود، همچنین مواد غذایی زیادی مانند سس سویا ، لوبیای سیاه ، توفو ( تهیه شده از لوبیای سویا) ، گوشت خوک و ... وجود دارند که به شیوه چینی تهیه و در آشپزی فیلیپین دیده می شوند.

تجارت مستقیم و مبادلات فرهنگی با هاکین چین در فیلیپین در زمان سلسله سونگ (۹۶۰–۱۲۷۹ میلادی) همراه با ظروف چینی ، سرامیک و ابریشم بود که در مجمع الجزایر لوزون برای تبادل با ادویه جات برای تهیه انواع ترشی جات معامله می شد. [۹] تماس اولیه فرهنگی با چین باعث شد تعدادی از غذاهای اصلی چینی به غذاهای فیلیپینی افزوده شوند که از آن جمله می توان به تووی (سس سویا ؛ چینی: 豆油 ؛ Pe̍h--e-jī: tāu-yu) ، توکوا)  (توفو ؛ چینی: 豆干 ؛( Pe̍h--e-jī: tāu-koaⁿ) ، توگ (جوانه لوبیا ؛ چینی: 豆芽 ؛( Pe̍h-ōe-jī: tāu-koaⁿ)  (، و پاتیس (سس ماهی) و همچنین روش هم زدن غذا در حال  سرخ کردن و تهیه پایه های سوپ " مرزه"  و بسیاری دیگر اشاره نمود. این مواد غذایی و غذاها نام اصلی خود را حفظ کرده اند ، مانند پنسیت (چینی: 便 ê 食 ؛ Pe̍h-ōe-jī: piān-ê-si̍t) (چینی: 扁食 ؛) پینیین:)( biǎn shí)  و لومپیای چینی)   ( 潤 餅Pe̍h-ōe-jī: jūn-piáⁿ، (lūn-piáⁿ). [۹] غذای معرفی شده در این دوره غذای کارگران و بازرگانان بود که فروشگاههای مربوط به آن به یکی از اصلی ترین فروشگاههای رشته فرنگی (پانسیاتریا) تبدیل شد و در غذاهایی مانند آروز کالدو (کنج) ، سینانگ (برنج سرخ شده) دیده می شوند.

نفوذ اسپانیایی ها

اسپانیایی ها از سال ۱۵۶۶ تا سال ۱۸۹۹ میلادی در فیلیپین حکومت کردند. فیلیپینی ها از نظر غذایی شروع به استفاده از " سوفریتو" گوجه فرنگی ، پیاز و سیر پخته شده در روغن برای غذاهای خود کردند. بسیاری از آداب و رسوم و فنون آشپزی اسپانیایی ها توسط مردم فیلیپین پذیرفته شد. از آنجا که اسپانیایی ها بر مکزیک و فیلیپین هر دو حکمرانی می کردند ، این دو به ناچار به هم متصل بوده و کالاهای مختلفی بین این دو مستعمره رد و بدل می شد. استعمارگران و نخبگان اسپانیایی در قرن شانزدهم محصولاتی را با خود از دنیای جدید آن زمان مانند فلفل قرمز ، شکلات ، ذرت ، سیب زمینی ، گوجه فرنگی ، آناناس ، فلفل دلمه ای ، جیکاما ، چایوته ، آووکادو ، بادام زمینی ، آناتو را به این سرزمین آورده و روش تفت دادن با سیر را به مردم این کشور یاد دادند. پیاز، برگ های فلفل قرمز معمولاً به عنوان سبزیجات پخت و پز می شد. مکزیکی ها از خاک فیلیپین برنج ، نیشکر ، گل مروارید ، نارگیل و انبه دریافت می کردند.

تهیه غذایی به نام " بیبینک کا" ( Bibingka) در منطقه " بالی اوُاک" واقع در شهر " بولاکان" در شمال غربی کلان شهر مانیل از محبوبیت خاصی برخوردار است

غذاهای اسپانیایی همراه با غذاهای پیچیده تری که معمولاً برای موارد خاص تهیه می شوند در نهایت در غذاهای فیلیپینی قرار گرفتند.

نفوذ استعمار آمریکا بر غذاهای فیلیپینی:

پس از جنگ اسپانیا و آمریکا در سال ۱۸۹۹ میلادی که منجر به شکست اسپانیا شد، ایالات متحده  امریکا ، فیلیپین را به واسطه پیمان پاریس در کنترل خود درآورد. سربازان آمریکایی فیلیپینی ها را با هات داگ ، همبرگر ، مرغ سوخاری و بستنی آشنا کردند.آنها همچنین غذاهای مناسب مانند اسپم ، گوشت گاو و ذرت ، قهوه فوری و شیر تبخیر شونده را به مردم این سرزمین معرفی کردند.

امروزه ، غذاهای فیلیپینی با فنآوری ها و شیوه های جدید و مواد تشکیل دهنده متنوع پخت و پز شده و تکامل یافته اند. [۱۰] در این برهه غذاهای سنتی ساده و پیچیده ، بومی و خارجی همه تحت تأثیر قرار گرفته و به عنوان غذاهای محبوب بین المللی و فست فود ( غذاهای تهیه شده سریع ) شناخته می شوند. با این حال ، رژیم غذایی فیلیپینی از نظر چربی بویژه چربی های اشباع شده و کلسترول با سایر رژیم های قضایی آسیایی تفاوت دارد. [۱۱]

مشخصات و ویژگی های غذاها

نوعی غذای فیلیپینی به نام "پیناک بت" ( Pinakbet )

ترکیب متضاد سلیقه ها به عنوان پایه غذاهای فیلیپینی محسوب می شوند که با طعم های زیر در بین غذا ها دیده می شوند که عبارتند از:  شیرین (ماتامیس) ، ترش (مآسیم) و شور (مآلات) ، [۲]  در میان ساکنان استان  های Bicol ، Cordilleras  و در میان فیلیپینی های مسلمان ، ادویه (anghang) پایه ای از عطر و طعم غذا ها را تشکیل می دهند.

 Counterpointیعنی طعم های مقابل یکدیگر یکی از ویژگی های آشپزی فیلیپینی است که به طور معمول با یک غذا شیرینی و شوری جفت می شوند. به عنوان مثال می توان به موارد زیر اشاره کرد: " شامپورادو" (فرنی برنج شیرین کاکائو) ، همراه با " توویو" (ماهی شور و خشک شده در معرض آفتاب) و " دیناگوان" (خورشت ساخته شده از خون خوک) ، همراه با " پِتو" (کیک های برنج شیرین و بخارپز) مورد استفاده قرار می گیرند و میوه های نارس مانند انبه سبز (که کمی شیرین  است ) به صورت غوطه ور در نمک یا باگونُگ ( میگوی بسیار ریز پروسه شده شور)خورده می شوند. استفاده از پنیر (شور و شیرین) در کیک های شیرین (مانند "بی بینگا" و " پوتو") و همچنین طعم دهنده بستنی مورد استفاده قرار می گیرند.

پخت و پز و سرو غذا

آشپزی و غذا خوردن در فیلیپین به طور سنتی یک امر غیررسمی و اشتراکی با محوریت آشپزخانه خانواده بوده است. آنها تمایل دارند، غذاهای مختلف به یکباره و نه در دوره های غذایی مختلف ارائه دهند و معمولا از برگ تمییز شده درخت موز به عنوان سفره استفاده می شود.

" بودِل فایت" (  (Boodel fightدر ناحیه " باِلر" واقع در شهر " آرورا" محبوبیت دارد

فیلیپینی ها بر خلاف بسیاری از همتایان آسیایی خود مثل چینی ها، با چوب غذا نمی خورند. روش سنتی غذا خوردن با دست است. فرد یک لقمه از غذای اصلی را می خورد ، سپس برنج را که با انگشتانش فشرده کرده به آن می افزاید. در این روش که به " کامایان"  kamayan) (معروف است که به عنوان غذا خوردن با دستان خود است ، استفاده می شود در این روش از دست چپ شسته شده برای چینش غذای متمرکز و دست راست شسته شده برای آوردن غذا به دهان استفاده می شود. البته روش خوردن با دست امروزه کمتر در مناطق شهری دیده می شود و بیشتر در مناطق دور دست مرسوم است، با این وجود ، فیلیپینی ها هنگام سفرهای خارج از شهر و در تعطیلات ساحلی و برخی از جشن های سنتی در شهرها و هنگام غذا خوردن در میان طبیعت ، روح کامایان ( خوردن با دست) را در میان خود زنده نگاه می دارند [۱۲] این همان نحوه خوردن فیلیپینی ها در دوران پیش از دوران استعمار است که به خاطر نشان دادن ضدیت با استعمار در میان بسیاری همچنان محبوب مانده و شیوه غذا خوردن دست جمعی آنهم بر روی برگ درخت موز که به boodle"  معروف است معمولا در هنگام ناهار و میان اعضاء ارتش مبارزان بر علیه استعمار معمول و مرسوم بود که به تدریج در میان غیر نظامیان نیز معمول شد و تا به امروز نیز در مواردی که گفته شد انجام می شود. (در افریقا و در مجامع مسلمان آن نیز سنت با دست غذا خوردن بعنوان یک سنت اسلامی رواج دارد)

 تغییر در روش غذا خوردن

در طول اشغال و استعمار اسپانیا بر فیلیپین، که همراه با تأثیرات غربی بود، فیلیپینی ها تشویق شدند با قاشق و چنگال غذا می خوردند اما استفاده از چاقو در غذا خوردن ممنوع بود ، زیرا اسپانیایی ها داشتن چاقو را برای آنها ممنوع کرده بودند و هر گاه به چاقو نیاز می شد فیلیپینی ها مجبور بودند برای بریدن قطعات غذا از گوشه قاشق استفاده کنند. [۱۲]

مواد غذایی بومی مورد استفاده در غذاها

 

میوه ای ترش (مانند لیموی کوچک) به نام " کالامانسی" ( Kalamansi) که در بیشتر غذاهای فیلیپینی از آب آن به صورت خام به عنوان اشتها آور استفاده می شود

" خمیر اوبه " ( Ube halaya ) خمیر تهیه شده از گیاهی با ریشه خوراکی مانند هویج فرنگی است که به عنوان اشتها آور استفاده شده و مربای آن نیز تهیه می شود

غذاهای فیلیپینی دارای انواع مختلفی از مواد غذایی بومی هستند که به عنوان اشتها آور مورد استفاده قرار می گیرند. از میان مواد خوراکی اشتها آور، کالامانسی (شبیه لیموی کوچک) بیشترین و شناخته شده ترین ماده غذایی است که به صورت تازه در کنار سفره قرار می گیرد. این میوه ای از جنس مرکبات است که بیشتر به خاطر طعم ترش و مطبوع خود به غذا اضافه می شود. [۱۳] یک میوه گرمسیری دیگری به نام tabon-tabon است که توسط فیلیپینی های قبل از دوران استعمار به عنوان ماده ضد باکتری به ویژه در غذاها مورد استفاده قرار می گرفت.[۱۴]

" آجیل پیلی" ( Pili nut ) نیز آجیلی اشتها آور است

این کشور انواع مختلفی از آجیل ها را نیز پرورش می دهد و یکی از آنها آجیل پیلی است که فیلیپین تنها صادر کننده انواع خوراکی های ساخته شده از آن است. این ماده غذایی به دلیل بافت شیری که در هنگام ذوب شدن در دهان ایجاد می کند ، برای افزایش طعم در سایر دِسرها مورد استفاده قرار می گیرد. [۱۵] سرکه یک ماده رایج است که پس از نگهداری، طعم آن بهتر هم می شود و از آن بیشتر در غذاهایی که به " اَدوبو" شهرت دارند  استفاده می شود و به سهولت تهیه می شود.

وعده های غذایی روز

فیلیپینی ها به طور سنتی روزانه سه وعده غذایی اصلی می خورند:" آلموسال" یا " آقاان" (صبحانه) ، " تانگالیان" (ناهار) و " هاپونان" (شام) . یک میان وعده پیش از ناهار به نام " اسناک" صرف می شود  و در عصر نیز غذای ساده ای  به نام " مریندا" که  (مینندال نیز نامیده می شود) بین ناهار و شام خورده می شود. [۱۲]

Almusal (صبحانه)

" تاپ سیلوک" ( Tapsilog) مرکب از مواد غذایی مختلف

یک صبحانه سنتی فیلیپینی شامل " پاندیزال" (رول های کوچک نان) ، " کی سونگ پوتی" (پنیر سفید فیلیپینی تازه که به طور سنتی از شیر کارابائو " گاو میش آبی" تهیه می شود) " شامپورادو" (فرنی برنج شکلاتی) ، " سینانگاگ" sinangag (برنج سرخ شده سیر دار) یا سیناس ، با تخم مرغ و گوشت سرخ شده - مانند تاپا ، لونگانیسا ، توکینو ، کارنه نورته (گوشت گاو و ذرت) یا ماهی هایی مانند daing na bangus (ماهی شیر شور و خشک) و (تخم مرغ اردک شور) می شود و قهوه نیز معمولاً به ویژه کاپنگ باراکو سرو می شود. انواع قهوه های تولید شده در کوههای باتانگاس به دلیل داشتن عطر و طعم قوی مورد توجه فیلیپینی ها است.[۱۶]

ماهی کپور سرخ شده نیز در بسیاری از موارد غذای روزانه فیلیپینی ها را تشکیل می دهد

 Tanghalían ناهار

معمولاً صبحانه یا ناهار بزرگترین وعده غذایی است. دقیقاً ساعت ۱۲:۰۰ ظهر ، فیلیپینی ها با عجله بیرون از محل کار خود رو به آشپزخانه می روند. یک ناهار معمولی فیلیپینی از یک نوع غذا (برای بعضی ها دو یا بیشتر) و برنج ، گاهی اوقات همراه با سوپ تشکیل شده است. گوشت چه کبابی ، چه خورشتی و چه سرخ شده همراه با برنج خورده می شود. با توجه به آب و هوای استوایی فیلیپین، صرف آب سرد یخی ، آب میوه یا نوشابه های خنک همراه با غذا امری عادی است. [۱۷]   (فیلیپینی ها بسیار مقیدند که ناهار را حتی الامکان ساعت ۱۲ ظهر صرف کنند)

(هاپونان) شام

اگر چه شام هنوز یک وعده اصلی غذایی است اما در مقایسه با بسیاری از کشورها کوچکتر است و مواد غذایی کمتری در آن استفاده می شود.

میان وعده

غذای سبک بعد از ظهر مریندا

غذای درست شده از آرد برنج به نام " پوتو" ( Puto) که در برگ شسته شده و تَفت داده شده درخت موز قرار می گیرد

مجموعه ای از غذاهای پخته شده از آرد برنج و خمیر " اوبه " به نام های " اوبه هلایا" (  Ube halaya)  "ساپین ساپین" ( Sapin- Sapin) ، " کالامای" ( Kalamay) و " سومَن" ( Suman)

واژه " مریندا" از اسپانیایی ها گرفته شده است که به معنی وعده غذایی یا میان وعده ای سبک به ویژه در بعد از ظهر مانند چای مرسوم بعد از ظهر در میان بسیاری دیگر از ملت هاست. [۱۸] اگر غذا نزدیک به شام خورده شود ، آن را merienda cena”" می گویند و در مواردی به جای شام سِرو می شود. [۱۹]

فیلیپینی ها با kapé ، ( کاپه) که تلفظ فیلیپینی کافه (قهوه) است سرو کار زیادی داشته و گزینه های مختلفی برای  همراهی با کافه  دارند: نان و شیرینی هایی مانند (پاندزال ensaymada (کیک کوچکی که روی آن با کره یا پنیر رنده شده و شکر پوشانده شده است) ، hopia (شیرینی های شبیه کیک که داخل آن با ماش پخته پر شده است، empanada شیرینی های شور و پر از گوشت،) kakanín شیرینی های سنتی تهیه شده از آرد برنج چسبناک مانند کوتینتا ، ساپین- ساپین (چند رنگ ، شیرینی لایه ای) ، پلیتاو ، بیکو ، سومان و نارگیل خشک شده از جمله گزینه هایی است که با قهوه صرف می شوند.

غذاهای خوش طعم که اغلب در هنگام " مریندا " خورده می شوند عبارتند از: پنتیکت کانتون (رشته فرنگی تفت داده شده) ، پالابوک (رشته فرنگی با سس میگو) ، توکوات بابوی (توفوی سرخ شده با گوشت خوک آب پز شده در سس سویا و سس سرکه، dinuguan  خورشت تند پخته شده از خون خوک ، که اغلب با پوتو (کیک های آرد برنج بخارپز) سرو می شوند و غذاهای خیابانی ، مانند گلوله های ماهی مرکب و گلوله های خمیر ماهی که مجددا سرخ شده اند واغلب توسط چوب های کوچک نی به سیخ کشیده شده اند و با سس سویا و آب ترش کالامانسی به عنوان چاشنی مخلوط شده اند مصرف می شوند.

 میان وعده های Pulutan

" کاپام پانگان – سیگ سیگ" ( Kapampangan sisig) غذای تهیه شده از تو دلی ماهی سفید ریز ریز شده که با ظرف فلزی آن در داخل اجاق قرار گرفته و پس از پخته شدن در داخل ظرف چوبی که به همین منظور تعبیه شده و در برابر گرما مقاومت بالایی دارد قرار گرفته و استفاده می شود. این غذا به خاطر ظرف چدنی ویژه پخت آن تا مدت زیادی همچنان گرم می ماند

غذای تهیه شده از ران مرغ با پوشش آرد ویژه سرخ کردن گوشت مرغ با نام " باگنت" ( Bagnet) که غذای مورد نظر ساکنان استان " ایلوقوس شمالی" واقع در شمال فیلیپین است

Pulutan  [۲۰] از کلمه فیلیپینی pulutin است که به معنای واقعی کلمه به معنای "برداشتن چیزی است"، اصطلاحی تقریباً مشابه اصطلاح انگلیسی "finger food" یا اسپانیایی " تاپاس" است ( غذای انگشتی). در اصل ، این یک میان وعده همراه با مشروبات الکلی یا آبجو می باشد اما به وعده غذاهای فیلیپینی به عنوان پیش غذا یا در بعضی موارد به عنوان غذاهای اصلی ، مانند سیسیگ راه پیدا کرده است.

غذای تهیه شده از خر چنگ های کوچک دریایی سرخ شده تُرد

لوتان سرخ شده شامل چیکارون (که به آن چیچارون یا تسیتارون نیز گفته می شود) ، عبارت است از پوست خوک که جوشانده شده و سپس دو بار سرخ شده است. سرخ کردن بار دوم باعث ایجاد تردی و رنگ طلایی آن می شوکه به آنchicharong bituka   گفته می شود. روده خوک که تا حد تردی سرخ شده است که به آن chicharong bulaklak گفته می شود و شبیه بیتوکا ​​chicharong است و " چیخون مانوک"  ، پوست مرغ که آنقدر سرخ می شود تا ترد شود از جمله این غذاها می باشند. از دیگر نمونه های " پوپتان"  سرخ شده می توان به پاهای ترد قورباغه ، پوست ترد سرخ شده ماهی یا chicharong isda ، و " توگنا" یا چربی سرخ شده خوک که به آن "پیناگی" گفته می شود نیز اشاره نمود.

نمونه هایی از غذاهای کبابی عبارتند از: روده مرغ یا خوک سوخاری شده و سپس کبابی. Inihaw na tenga ، گوش های خوک که خرد شده و سپس کباب شده اند، کباب گوشت خوک ، گوشت خوک خورشتی که در مخلوط شیرین سویا و سیر قرار گرفته و سپس کبابی شده اند، " بتاماکس" ، گوشت خوک یا گوشت مرغ جامد نمکی شده و سپس کباب شده، " آدیداس" یا پای مرغ کبابی یا تفت داده شده است، همچنین " سیسیگ" ، یک غذای سرانگشتی محبوب ساخته شده از پوست گونه ، گوش و جگر خوک که در ابتدا جوشانده می شود ، سپس روی ذغال کباب می کنند و پس از آن با پیاز خرد شده ، فلفل دلمه ای و ادویه جات خرد شده آن ها را می پزند اشاره نمود. تنقلات کوچکتر مانند " مانی" (بادام زمینی) اغلب توسط فروشندگان خیابانی در فیلیپین به صورت بخارپز در پوسته ، نمک ، ادویه با طعم سیر به فروش می رسند. میان وعده دیگر kropeck است که از پودرماهی تهیه می شود.

   Tokwa't baboy توفو سرخ شده ( آرد لوبیای سویا که خمیر شده و شبیه پنیر است) عبارت است از غذایی که همراه با گوشت خوک آب پز شده که در سس سویا با طعم سیر یا یک سرکه ترشی درآمیخته شده تهیه می شود. این غذا همچنین به عنوان یک غذای کنار سفره ای سرو می شود. می توان tuhog-tuhog را همراه با سس شیرین یا تند نیز پیدا کرد. این غذا شامل توپ های ماهی ( تهیه شده از آرد ماهی) و  توپ های اسکوئید ( تهیه شده از هشت پای دریایی)  و غیره است که معمولاً در یک ظرف کوچک یا در در داخل سیخ های چوبی سرو می شوند.

غذای جشن ها و میهمانی های بزرگ

" لی چون بابوی" ( Lechon Baboy ) غذای محبوب بسیاری از فیلیپینی ها بویژه مردم استان " نگروس غربی" است . برای تهیه این غذا خوک را پس از تمیز کردن امعاء و احشاء داخلی و تراشیدن موی روی پوست به صورتی که در عکس دیده می شود از طریق چوب نی قطور به سیخ کشیده و بر روی میزان زیادی ذغال روشن و بدون شعله می چرخانند تا کاملا مغز پخت شود. از سبزیجات و میزان متنابهی پیاز و ادویه در داخل شکم خوک برای طعم بهتر و بر طرف نمودن بوی گوشت خام استفاده می شود

در مناسبت ها و جشن ها، مردم دور هم جمع می شوند و غذاهای تشریفاتی تری تهیه می کنند. میزها اغلب مملو از غذاهای گران قیمت و رنگارنگ هستند که نیاز به ساعت ها آماده سازی دارند. در جشن های فیلیپینی ، lechón   [۲۱] به عنوان غذای اصلی میز عمل می کند. این غذا معمولاً یک خوک کاملاً بو داده است ، اما می توان به جای خوک بالغ از بچه خوک های شیرخوار lechonillo یا lechon de leche یا گوساله ها (lechong baka) نیز استفاده کرد. این غذا معمولاً با " سس لچون"  سرو می شود که به طور سنتی از جگر بو داده شده خوک تهیه می شود. غذاهای دیگر شامل " هامونادو" (گوشت گاو) ، یا مرغ یا مرغ شکم پر یا ماهی شیرنیز استفاده کرد که معجونی تهیه شد از برنج و شیر نارگیل در کنار آن ها قرار می گیرد.

شب کریسمس ، معروف به Noche Buena ، که مهمترین جشن در فیلیپین محسوب می شود غذاهای بسیار متنوعی تهیه می شوند. در طول این زمان ژامبون کریسمس و پنیر سرو می شوند. سوپرمارکت ها در فصل کریسمس پر از این گونه خوراکی ها هستند و علاوه بر شراب قرمز و مشروبات براندی ، مواد غذایی یا شیرینی جات ، مورد علاقه فیلیپینی ها در دسترس هستند. " پوتو بومبونگ" ( نوعی کیک ساخته شده از آرد برنج) که بیشتر در فصل کریسمس موجود است و همراه با bibingka یکی دیگر از کیک های محبوب فیلیپینی ها در جلوی کلیساها فروخته می شوند ، آرد برنج چسبنده همراه با آرد " اوبه" به رنگ بنفش در داخل چوب های نی که به صورت عمودی قرار گرفته اند با بخار پخته می شوند .

 “لومپیانگ ساریوا” یا “لامپیا” تازه  که در جشن ها و بیشتر از آن در وعده های غذایی روزمره در خانه استفاده می شود،  یک رول تازه است که شامل یک کرپ نرم و نوارهای کاموته (سیب زمینی شیرین) ، سینگاما (جیکاما) ، جوانه لوبیا می باشد. ، لوبیا سبز ، کلم ، هویج و گوشت ماهی ، گاو و بعضا گوشت خوک در آن استفاده شده و همراه  با سس بادام زمینی و سیر سرومی شود. Ukoy   غذای دیگری است که با میگوی کوچک (و بعضاً جوانه لوبیا) ترکیب شده و سرخ می کنند، این غذا اغلب با چاشنی سرکه سیر ، نمک و فلفل خورده می شود. هر دو  غذای  lumpiang و       ukoy اغلب در مهمانی های فیلیپینی با هم سرو می شوند و هر دو در دراصل  ریشه چینی دارند . [۲۲] غذای های  فیلیپینی به طور گسترده ای توسط آداب و رسوم و سنن فردی شکل می گیرند ، و یک غذا ممکن است بین خانوارها متفاوت باشد و این امر خود عاملی است که به تنوع غذا ها می افزاید.

برنج مانند اکثر کشورهای آسیایی ، غذای اصلی فیلیپینی ها محسوب می شود. [۲۳] این غذا غالباً به صورت بخارپز تهیه و همواره با غذاهای گوشتی ، ماهی و سبزیجات همراه است. برنج مانده را غالباً با سیر سرخ می کنند و به آن "سینانگ" می گویند، که معمولاً در وعده صبحانه همراه با تخم مرغ سرخ شده و گوشت یا سوسیس پخته شده سرو می شود. برنج را اغلب با سس یا آب گوشت غذاهای اصلی میل می کنند. در برخی مناطق ، برنج با نمک، شیر ، کاکائو یا قهوه مخلوط می شود. از آرد برنج در تهیه کیک و سایر شیرینی ها استفاده می شود. برنج چسبناک همراه با کاکائو ، که به آن " چمپورادو" نیز گفته می شود ، غذای رایجی است که همراه با دایینگ (شاه ماهی خشک) سرو می شود.

برنج و نارگیل به عنوان مواد اصلی مانند سایر مناطق جنوب شرقی آسیا در ظروف و روشهای مشابه و پذیرفته شده مورد استفاده قرار می گیرد. برخی از این موارد همراه مخلوطی از شیر نارگیل به ویژه در غذایی که معروف به سینلی هان است مورد استفاده قرار می گیرد. انواع دیگر غذاهای منطقه ای مانند آش یا سوپ هایی که معمولاً با شیر نارگیل درست می شوند در آشپزخانه ها و مراکز غذایی فیلیپینی به وفور یافت می شوند. یک نوع از این غذا در ناحیه جغرافیایی Visayas همراه با آب نارگیل و در حالت ایده آل در ظروف ساخته شده از چوب نی ضخیم  سرو می شود و معمولا با گوشت مرغ نیز همراه است.

غذای تهیه شده از مرغ و پودر مخلوط مرکب از زردچوبه، فلفل و چند گیاه معطر با طعم نسبتا تند

در آشپزی اغلب از انواع میوه ها و سبزیجات استفاده می شود. گیاهان (که به فیلیپینی به آنها "سبا" گفته می شود) ، کالامانسی ، گوآوا (بایابا) ، انبه ، پاپایا و آناناس در بسیاری از غذاها به وفور مورد استفاده قرار می گیرند. سبزیجات دارای برگ سبز مانند اسفناج، آب (کانگ کونگ) "نوعی از سبزیجات فیلیپینی که به صورت پخته استفاده می شود"  ، کلم چینی (پتسای) ، ناپا کلم (پتسای وومبوک) ، کلم (رپلیو) و سایر سبزیجات مانند بادمجان (تالونگ) و لوبیای رشته ای (سیتو) نیز به همان اندازه مورد استفاده قرار می گیرند. نارگیل در این سرزمین  همه جا یافت می شود. از بخش گوشتی نارگیل اغلب در دسرها، از شیر نارگیل (کاکانگ گاتا) اغلب  در سس ها و از روغن نارگیل اغلب برای سرخ کردن استفاده می شود. محصولاتی که ریشه غذایی دارند مانند سیب زمینی ، هویج ، تارو (گابی) ، کاساوا (kamoteng kahoy) ، یام بنفش (ube) و سیب زمینی شیرین (kamote) به راحتی در دسترس قرار دارند. ترکیب گوجه فرنگی (کاماتیس) ، سیر (باوانگ) و پیاز (سیبویا) در بسیاری از غذاها دیده می شوند.

سیسیگ

در سیسیگ مواد اولیه گوشتی شامل مرغ ، گوشت خوک ، گوشت گاو و ماهی در پخت این غذا مورد استفاده قرار می گیرد.  غذاهای دریایی نیز به خاطروجود پیکره های آبی در اطراف مجمع الجزایر فیلیپین محبوب هستند. غذاهای دریایی معروف شامل ماهی تیلاپیا( ماهی کپور)، گربه ماهی (هیتو) ، ماهی شیر (بانگوس) ، هامور (لاپو-لاپو) ، میگو (هیپون) ، میگوی ویژه (سوغو) ، ماهی خال مخالی (گالونگ گونگ ، هاسا- هزا) ، شمشیر ماهی (isdang-ispada) ، صدف (تاهونگ) ، صدف های خاص (هالان و تولیا) ، خرچنگ های بزرگ و کوچک (به ترتیب آلیمانگو و آلیماساگ) ، ماهی شکار ، سمور ماهی ، ماهی تُن ، ماهی بابا، مارلین آبی و ماهی مرکب / کوک ماهی (هر دو چُرُک نامیده می شوند) . همچنین جلبک های دریایی (دامونگ داغات) ، گل دریایی و مارماهی (ایگات) محبوب هستند.

متداول ترین روش استفاده از ماهی ، ماهی نمکی سرخ شده است که به عنوان یک وعده غذایی ساده همراه با برنج و سبزیجات مصرف می شود. همچنین ممکن است در آب گوشت ترش از گوجه فرنگی یا گل مروارید مانند پانگات پخته مصرف شود ، که با سبزیجات و یک ماده ترش برای تهیه سانیگانگ استفاده شود، جوشاندن آن در سرکه و فلفل غذای دیگری را به وجود می آورد که به پاکسیو معروف است و سپس روی ذغال داغ تفت داده می شود.

" لچه فلان" (Leche flan) غذای شرینی که از زرده تخم مرغ، شیر و شکر تهیه می شود و معمولا به صورت دِسِر پس از غذای اصلی مورد استفاده قرارمی گیرد

(inihaw)  یا غذای کبابی از دیگر غذاهایی است که برای آماده سازی آن از اسکابچه (شیرین و ترش) ، رلنو (سیراب) استفاده می شود.غذاها اغلب با انواع سس های غوطه ور سرو می شوند. غذای سرخ شده را اغلب در سرکه با پیاز ، سس سویا با آب فشرده شده از کالامانسی ( میوه ترش) غوطه ور می کنند. پاتیس (سس ماهی) نیز به عنوان سس غوطه ور برای بیشتر غذاهای دریایی با کالامانسی مخلوط می شود .سس ماهی ، رب ماهی (باگونگ) ، رب میگو (باگونگ آلامانگ) و ریشه خرد شده زنجبیل (لویا) چاشنی هایی هستند که اغلب در حین فرآیند پخت و یا هنگام سرو به غذا ها اضافه می شوند.

" کاری- کاری" ( kare- kare) غذای گوشتی بسیار محبوب فیلیپینی ها است که  از گوشت گاو، بز و یا خوک همراه با پودر سائیده شده از زردچوبه، فلفل سیاه و تعدادی برگ های خوشبو کننده غذا تهیه می شود و مزه تند ملایمی دارد

  Adobo یکی از محبوب ترین غذاهای فیلیپینی است و به طور غیر رسمی توسط بسیاری به عنوان غذای ملی شناخته می شود. معمولاً از گوشت خوک یا مرغ ، گاهی اوقات هر دو ، خورشتی یا سرخ شده در سُسی که عموما از سرکه ، روغن ، سیر ، برگ های خوشبو کننده ، دانه های فلفل دلمه ای و سس سویا تهیه می شود تشکیل شده است. بیستک که به آن "استیک گوشت گاو فیلیپینی" نیز می گویند ، متشکل از گوشت گاو خرد شده نازک است که در سس سویا و آب کالامانسی خوابانده شده و سپس در ماهی تابه ای به طور معمول همراه با پیاز سرخ می شود.

برخی از خورشت ها، معروف به " کاره کاره" و " دینوگوان" هستند. در کاره کاره ، که به آن "خورشت بادام زمینی" نیز گفته می شود ، ماده اصلی دم گاو است و با سبزیجات همراه با بادام زمینی پخته شده و به طور معمول با باگونگ (خمیر میگو تخمیر شده) سرو می شود. در " دینوگوان " ، خون خوک ، احشاء و گوشت را با سرکه می پزند و با چاشنی فلفل می خورند.

" پاتا سرخ شده تُرد" ( Crispy pata) غذای درست شده از گوشت چرخ کرده که تا حد تُرد شدن سرخ شده است

"ادوبوی گوشت خوک" ( pork adobo )

 paksiw به خورشت های مختلف مبتنی بر سرکه اشاره دارد که بر اساس نوع گوشت مصرفی تفاوت زیادی با یکدیگر دارند در Paksiw na isda از ماهی استفاده می کنند و معمولاً شامل افزودن زنجبیل ، سس ماهی ، و بعضا " ماهابا" و سبزیجات سیلینگ است. در Paksiw na baboy از گوشت خوک استفاده می کنند ، معمولاً گوشت خوک را با شکر، شکوفه های موز و آب مخلوط می کنند به طوری که گوشت در یک سس شیرین خورشتی پخته شود. Paksiw na lechon  از گوشت لِچون درست شده است و ویژگی های آن افزودن کبد آسیاب شده خوک است. این سس  غذا را غلیظ می کند به گونه ای که غذای پخته شده شبیه به کارامل در اطراف گوشت می شود. اگرچه برخی از انواع پاکسیوها با استفاده از همان مواد اولیه adobo تهیه می شوند ، اما با اضافه کردن مواد دیگر طعم و چگونگی شکل غذا تغییر می کند.

در پاتا تُرد ، بریده های نازک گوشت خوک (معروف به پاتا) در سرکه با طعم سیر مخلوط و سپس سرخ می شوند تا تُرد و قهوه ای طلایی شوند ، و قسمتهای دیگر پای گوشت خوک نیز به همین روش آماده می شود. Lechon manok غذای دیگر فیلیپینی است که از مرغ سرخ شده درست می شود.

" دینو گوان" ( Dinuguan) خورشت درست شده از خون پخته شده خوک و " سیلینگ هابا"

" بیستک تاگالوگ" ( Bistek Tagalog ) غذای درست شده از گوشت گاو بریده شده نازک که در سوس سویا ، آب لیموی کالامانسی و بریده های پیاز به آرامی پخته می شود

" آبگوشت میگو همراه با فلفل تند" (Sinigang na hipon with Siling labuyo) که همراه با میگو و سبزیجات است

" تینولا" ( Tinola) سوپ مرغ به همان گونه که در اثر ادبی  رُمان " به من دست نزن"  هوزه ریزال قهرمان ملی این کشور آمده است، مرکب از مرغ و سبزیجات است

"انسالادانگ لاتو" ( Ensaladang Lato) یا سالاد خزه دریایی

Mechado ، kaldereta و afritada غذاهای مبتنی بر سس گوجه فرنگی تحت تأثیر فرهنگ اسپانیا هستند که تا حدی شبیه به یکدیگرند. در این غذاها گوشت در سس گوجه فرنگی ، سیر خرد شده و پیاز پخته می شود که Mechado  نام دارد و از چربی گوشت خوک گرفته شده که در یک تخته گوشت گاو قرار داده می شود و باعث می شود مانند فتیله شمع (میتسا) از گوشت گاو خارج شود. گوشت چربی دار سپس در یک سس گوجه فرنگی پخته شده و بعداً به همراه سس پخته شده آنرا ورقه ورقه سرو می کنند. kaldereta   می تواند از گوشت گاو باشد اما با گوشت بز نیز تهیه می شود. تکه های گوشت را در سس گوجه فرنگی ، سیر خرد شده ، پیاز خرد شده ، نخود فرنگی ، هویج ، فلفل دلمه ای و سیب زمینی می پزند تا خورشتی درست شود که به آن سس سویا ، سس ماهی ، سرکه ، فلفل قرمز ، جگر آسیاب شده یا ترکیبی از آنها اضافه شود. Afritada معمولاً نام غذایی است که از مرغ و گوشت خوک پخته می شود. یکی دیگر از غذاهای مشابهی که گفته می شود از منطقه ریزال فیلیپین سرچشمه می گیرد waknatoy نام دارد که در آن گوشت خوک یا گوشت گاو با سیب زمینی و سوسیس خرد شده ترکیب شده و در سس گوجه فرنگی شیرین یا ترش پخته می شود. " پوچرو" از cocido اسپانیایی گرفته شده است. این غذا یک خورشت شیرین تر است که در آن از برش های گوشت گاو،  موز یا گیاهان خوشبو که در سس گوجه فرنگی جوشانده شده است استفاده می شود.

فیلیپینی ها غذاهایی به نام "توکینو"  و " لونگانیزا"  را نیز می خورند. توکینو یک گوشت شیرین شده است که با مرغ یا گوشت خوک تهیه می شود و قبل از سرخ شدن برای چند روز در انواع سس ها خوابانده می شوند و" لونگانیزا"   یک غذا همراه با سوسیس شیرین یا تند است که به طور معمول از گوشت خوک درست می شود. البته گاهی از گوشت های دیگری نیز می توان استفاده کرد و اغلب به طور سنتی از طریق استفاده از دانه های رنگی غذایی، قرمز رنگ می شوند.

سوپ های فیلیپینی معمولا بسیار دلچسب و شبیه خورشت هستند که شامل تکه های بزرگ گوشت و سبزیجات یا رشته فرنگی می باشند. آنها معمولاً پر کننده شکم بوده و به  عنوان پیش غذا استفاده می شوند. اغلب آنها در فهرست غذای محلی تحت عنوان sabaw (آبگوشت) نامیده می شوند. Sinigang یک غذای محبوب در این گروه است که به دلیل مزه ترشی که دارد، اغلب با adobo در نامیده شدن به عنوان غذای ملی رقابت می کند. این غذا معمولاً از گوشت خوک ، گوشت گاو ، مرغ یا غذاهای دریایی تهیه می شود و با گل نارنگی یا سایر مواد ترشیجات مناسب ترش مزه می شود. بعنوان مثال برخی از انواع غذاهای دریایی را می توان با استفاده از میوه " گواوا"  یا " میسو"  ترش مزه کرد. غذای دیگر " تینولا"  است که در آن ازتکه های بزرگ مرغ و برشهای پاپایا / سایوت سبز رنگ که با برگ های مزه تند، اسفناج و مورینگا با طعم زنجبیل استفاده می شود. " نیلاگانگ باکا"  خورشت گوشت گاو است که با کلم و سبزیجات دیگر درست می شود. Binacol یک سوپ مرغ گرم است که با آب نارگیل پخته شده و با نوارهای رنده شده نارگیل سرو می شود. La Paz batchoy یک سوپ رشته فرنگی است که با غذاهای داخلی ، گوشت خوک خرد شده ، سبزی خرد شده  و با تخم مرغ خام تهیه می شود. غذای دیگری با همین نام از " میسوآ" ( رشته فرنگی های نازک) ، قلب گاو ، کلیه و روده گاو پخته می شود، اما حاوی تخم مرغ و سبزیجات نیست. " مامی"  یک سوپ رشته فرنگی است که از مرغ ، گوشت گاو ، گوشت خوک ، " پیراشکی وونتون"  یا روده تهیه می شود که آن را " لامن لوب " می نامند. " ما مون لوک " به خاطر استفاده از سوپ رشته فرنگی مرغ  معروف است. [۲۴]

" پنسیت لوک لوک" ((Pancit luglug همراه با تخم مرغ آب پز، میگو و سبزیجات

به غذاهایی که در آن ها رشته فرنگی استفاده شده است عموما پانسیت گفته می شود. دستور العمل های پانسیت در درجه اول شامل رشته فرنگی ، سبزیجات و برش های گوشت یا میگو است که اغلب با انواع رشته فرنگی ها استفاده می شود. برخی از پانسیت ها، مانند " مامی"  و " لاک پشتی"  به سبک La Paz ، سوپ رشته فرنگی هستند. اسپاگتی یا ایساپاتی در اصطلاح محلی در واقع نسخه اصلاح شده " اسپاگتی بولونزی" هستند.( ضخیم تر از رشته فرنگی بعضا تو خالی لوله ای یا تو پر). گاهی اوقات به جای سس گوجه فرنگی با سس های دیگری پخته می شوند که در آن ها ورقه های سوسیس مورد استفاده قرار می گیرند.

فرنی های متعددی در بین فیلیپینی ها محبوب هستند که همه آنها از آرد برنج تهیه می شوند. یکی از آنها به نام arroz caldo  نامیده می شود که با تکه های کوچک مرغ ، زنجبیل و گاهی زعفران پخته می شود و با پیازچه ، سیر بو داده شده برشته شده و با پاشیدن شیر نارگیل بر روی آن معمولا به شکل یک خرچنگ دریایی تزئین می شود. نوع دیگر goto است که در آن از پاچه گاو استفاده می شود. همچنین فرنی برنجی دیگری بسیار متفاوت از دیگر فرنی های دیگر به نام champorado پخته می شود که شیرین و با طعم شکلات است و اغلب در صبحانه همراه با tuyo یا daing ( ماهی های خشک کوچک) سرو می شود. یکی دیگر از غذاهای پایه برنجی arroz a la valenciana   [۲۶]  است که از اسپانیایی ها گرفته شده و  به نام منطقه اسپانیایی " والنسیا " معروف است که در غذاهای محلی گنجانده شده است. یک فرنی محلی دیگری پخته شده از برنج " گلوتین"، است که در آن از شیر نارگیل و زردچوبه استفاده می شود. " کیامپونگ"  نوعی فرنی برنجی سرخ شده با تکه های گوشت خوک ، پیازچه و بادام زمینی است. این غذا را می توان در رستوران های محله چینی  ها و بخش هایی از مانیل یافت که  به عنوان یک غذای کلاسیک در محله چینی های در کلان شهر مانیل ، یافت می شود. [۲۶]

گیاهخواران در فیلیپین نیز غذاهای متنوع خود را دارند  dinengdeng نام غذایی حاوی برگهای مورینگا (مالونگ گی) و برشهای نسبتا تلخ است. همچنین  Pinakbet ،حاوی  سبزیجات خورشتی است که آن را بسیار خوش طعم کرده است. نوعی سالاد غذای دریایی که به kinilaw معروف است نیز در میان گیاهخوران  معروف است که از غذاهای دریایی خام مانند ماهی یا میگو که فقط با قرار دادن در سرکه محلی نرم می شوند و بعضا با شیر نارگیل ، پیاز ، ادویه جات و سایر مواد محلی خوش طعم می گردند تهیه می شود.

روش های پخت غذاهای رایج

" تیناپا" (Tinapa) ماهی دودی تهیه شده از ماهی تازه که با حرارت  ملایم به تدریج مغز پخت می شود و چون برای پخت آن از چوب استفاده می شود، دود ملایم چوب روی بدنه ماهی می ماند که خود عامل حفظ آن برای مدتها بدون استفاده از یخچال  است

نان شیرینی – پوشیده شده از شکر که در داخل آن پنیر به کار می رود

در یک نانوایی معمولی فیلیپینی غذاهای تهیه شده از آرد برنج و بندرت آرد گندم به نام های  pandesal ، monay و ensaymada به فروش می رسند. [۲۷] پاندزال از pan de sal اسپانیایی (به معنای واقعی کلمه ، نان نمکی) است و امروزه غذای مرسوم صبحانه در همه جا است بر خلاف نام اصلی آن کمی شیرین است و به طور معمول با قهوه (و حتی گاهی اوقات غوطه ور شده در قهوه استفاده می شود) [۲۸] پاندزال به طور معمول به صورت رول نان در می آید و معمولاً در قطعات کوچک پخته می شود [۲۹] " مونای"  نان سنگین تری است که کمی متراکم تر است. [۳۰] Ensaymada  و از اسپانیایی ensaimada گرفته شده و در قنادی ها با استفاده از کره تهیه می شود و اغلب روی آن را با شکر و پنیر رنده شده می پوشانند. این نان که در واقع نان شیرینی است در ایام عید کریسمس بسیار محبوب است. [۳۱] [۳۲] و گاهی اوقات وسط آن برخی از گیاهان رنده شده ای  که ریشه غذایی دارند مانند ube (یام بنفش) و macapuno (انواع نارگیل هایی که گوشت آن اغلب به صورت رشته ای بریده و شیرین شده ، نگهداری می شوند)  پر می شود. pan de coco ، نام نان دیگری است که در قطع کوچگ کروی همراه با رول شیرینی نارگیل خرد شده و مخلوط با ملاس نارگیل پر می شود و معمولاً در اکثر نانوایی های فیلیپینی یافت می شود. [۳۳] پوتوک (که در برخی از مناطق با نام "نان ستاره ای" یا "پیناگونگ" نیز شناخته می شود)  به معنای واقعی کلمه به معنای "منفجر شدن" است [۳۴]، که به رول نان کوچک و سختی اطلاق می شود که سطح خارجی آن با مواد قندی لعاب گرفته شده تهیه شده و هنگام استفاده این لعاب می ترکد. Kababayan (کلوچه فیلیپینی) یک کلوچه کوچک و شیرین کُره ای شکل است که دارای مرطوبیتی خاص است. [۳۵] نان اسپانیایی (هیچ ارتباطی با نان اسپانیایی اصلی در اسپانیا ندارد و  پان دو هورنو نامیده می شود)  که شبیه های شیرینی هلالی  شکل است و وسط آن معمولا با قند و کره پر شده است. [۳۶] [۳۷]

" بی بینکای بزرگ" ( A large bibingka) پوشیده شده از نارگیل رنده شده

رول هایی نیز وجود دارند که با مواد مختلف پر می شوند. [۳۸] کیک یا رول کیک نورد شده Brazo de mercedes از یک ورقه خمیر تهیه شده است که در اطراف آن از برگ درخت مو  و یا برگهای مناسب دیگر استفاده می شود. [۳۹] برخی از رول ها به جای داشتن شکل رول، مشابه دسر های قبلی که از آنها یاد شد، از لایه ای های درست می شوند که به طور معمول از شکر و مغزهای کاراملی برخوردارهستند که به آن هاSilvañas گفته می شود که بعضا بزرگ ، بیضی شکل و به شکل کلوچه هستند و در هر دو طرف گوشت مرغ و یا مرغابی پخته شده به صورت لایه های نازک مخلوط با کره و یا کلوچه های خرد شده قرار داده می شوند. [۴۰] [۴۱] این لایه های نازک خیلی شیرین نیستند  اما  همزمان غنی از مواد ، تُرد و جویدنی هستند. از ویفرهایی ترد و نازک نیز استفاده می شود که به صورت لوله های تو خالی فروخته می شوند  و یا با " پولورون" پر می شوند. (پولورون عبارت است از آرد شیرین شده برنج و مخلوط شده با مغزهای خرد شده دانه های خوراکی) [۴۲] [۴۳] . مرنگی نوعی دیگر از ماده خوراکی است که در فیلیپین وجود دارد ، به دلیل نفوذ اسپانیایی ها در این سرزمین به آنها " مارانگو" می گویند و آن نوعی کارامل است که با تخم مرغ و شیر، شبیه کارامل کرمی فرانسوی تهیه می شود. اصطلاح محلی اصیل اسپانیایی آن را  flan de leche می نامند که به معنای واقعی کلمه "flanmilk" است و نسخه سنگین تری از نوع اسپانیایی آن است که با اغلب با شیر غلیظ شده و زرده تخم مرغ درست می شود. این غذا معمولاً بالای  شعله باز یا بالای اجاق گاز بخارپز می شود ، گرچه در موارد نادر نیز می توان آنرا پخته نیز دید و  یکی از عناصر اصلی در اعیاد و جشن ها است.

" بسته پاندیسال" (Bag of pandesal) بسته نان های گرد استوانه ای

شیرینی های سخت مانند بیسکوت و یا نان تُرد ، شیرین شده و دو بار پخته می شوند. یکی دیگر از غذاهای پخته شده sinipit است که نوعی شیرینی است که با لعاب شکر تُرد پوشانده شده و شبیه طناب پیچده است. این نوع نان شرینی  که شبیه sinipit است به عنوان غذای میان وعده ای که در کنار جاده ها فروخته می شود و در اصطلاح عامیانه آن را shingaling می گویند که توخالی است و تُرد است.

کیک " آیس باکس" ( icebox cake) کیک یخی با کِرم میوه ای

  یک شرینی است که از لایه های مختلف  کرم ، کاستارد ، میوه های شیرین و ژلاتین پخته می شود و  شبیه کیک اسفنجی mamoncillo است که به طور کلی به برش های گرفته شده از یک کیک بزرگ مامون شباهت دارد ، اما با میوه ای به همین نام ارتباطی ندارد. شیرینی های ساندویچی مانند inipit با دو لایه نازک ساندویچ کاستارد درست می شوند که روی آن کره و شکر قرار دارد. یکی دیگر از انواع مامون ها، mamon tostada است ، که اساساً مامونسیلو گفته می شود و یک بافت ترد برشته است.

شیرینی های پر شده از مواد مختلف وجود دارند که هم تأثیر از غرب گرفته اند و هم شرق  و می توان آن را شبیه  empanadas   یافت، شیرینی که پر از گوشت شیرین شده است و به طور معمول با گوشت چرخ کرده و کشمش پر می شود و  می توان آن را سرخ کرد یا پخت و به Siopao معروف است که در واقع نسخه محلی Baozi چینی است. " بوچی"  یک غذای میان وعده دیگری است که احتمالاً منشا چینی دارد. بوچی به اندازه یک لقمه از گلوله های خمیر سرخ شده (غالباً از آرد برنج) است که با خمیر ماش شیرین پر شده و از بیرون با دانه کُنجد پوشانده شده است. انواع مختلفی از "هویا " شبیه به کیک نیز وجود دارند که به اشکال مختلف (به  فرم پر شده دایره ای شکل گرفته تا مکعب) و دارای بافت های مختلف (عمدتا با استفاده از شیرینی پوسته پوسته ، اما گاهی اوقات مانند انواع کیک ها)  درست می شوند.

"آتچارا" (Atchara)

این غذا از تخم اردک قرمز شده (تخم اردکی است که برای چند هفته در آب نمک یا مخلوطی از خاک رس و نمک خوابانده شده شده و باعث نمکی شدن آن می شود)،  بعداً آنها را خوب آب پز کرده و با مواد غذایی قرمز رنگ، رنگ می کنند تا هنگام فروش از سایر تخم مرغ ها متمایز باشند. آنها غالباً با گوجه فرنگی های خرد شده سرو می شوند. ( آتچارا)  یک غذای کناری از نوارهای ترشی پاپایا ( میو های شبیه خربزه)است که مانند کلم ترش درست می شود و بیشتر جنبه دِسر دارد.

" ناتالی کوکو" یک محصول غذایی تازه ، شفاف و ژله مانند است که با تخمیر آب نارگیل تولید می شود [۴۴] و می توان با پاندزال ( نان های گرد و کوچک برای صبحانه) سرو کرد. Kesong putiیک پنیر سفید نرم است که از شیر کارابائو ( گاو میش آبی)  تهیه می شود .(اگرچه از شیر گاو نیز به صورت تجاری تهیه می گردد).

" مخلوط تاهو" ( Taho shakes) ویژه شهر کی زون ساخته شده از لوبیای سویا

" عصاره میوه کالامانسی" (Calamanci extract) آب لیموی ترش محلی

" ساگوت گولامان" ( Sago,t gulaman) ویژه مردم استان ایلونگو شربتی ساخته شده از ژله خزه های دریایی

نوشیدنی های خنک به دلیل آب و هوای استوایی در فیلیپین محبوب هستند. غرفه های فروش نوشیدنی های میوه ای سرد و انواع مخلوط های  میوه ای در بسیاری از مناطق شهر رایج اند. برخی از آنها با نارنجی و یا نارنگی سبز و ترش مزه (دالاندان یا دالانگیتا) ، پوملو (سوها) ، آناناس (پینیا) ، موز (ساژینگ) و سورس (گویابانو) تهیه می شوند. این  مخلوط های میوه ای معمولاً حاوی یخ خرد شده ، شیر تبخیر شده یا غلیظ شده و میوه هایی مانند انبه ، آووکادو ، طالبی ، دوریان ، پاپایا ، توت فرنگی و هندوانه هستند.

سایر نوشیدنی های سرد شامل ساگوت گولامان ، نوشیدنی یخی با طعم و مزه ویژه خود با منشا مالایی متعلق به دوران پیش از اسپانیایی ها همراه با "ساگو" ( ژلاتین های کروی) و " ژلاتین آگار" و با عصاره موز سِرو می شوند که گاهی شربت هم به آن ها اضافه می شود. آب " بوکو" یا نارگیل تازه، مستقیماً از طریق سوراخ کردن یک نارگیل تازه و جوان خارج می شود. آب نارگیل در بطری های پلاستیکی  همراه با گوشت نارگیل خرد شده ، شکر و آب نیز در برخی مغازه ها در معرض فروش هستند و آب کالامانسی یا لیموترش فیلیپینی که معمولاً با عسل ، شربت یا شکر شیرین می شوند نیز در مغازه ها  در دسترس می باشند. 

نوشیدنی های دم کرده ( دمنوشها)

فیلیپین یک کشور عمدتا قهوه نوش است. یکی از محبوب ترین انواع قهوه در کوههای اطراف استان باتانگاس به عمل می آید که در زبان محلی ( کاپینگ باراکو) گفته می شود. یکی دیگر از انواع معروف قهوه تولید شده در فیلیپین ، قهوه سیوت است که در منطقه کوهستانی " کوردیلیراس" واقع در شمال فیلیپین یافت می شود  و با نام " کاپیت مویِت "، در مناطق تاگالوگ زبان ( زبان رسمی فیلیپین) " کاپه آلامید" در منطقه میندانائو و یا " کاپه موزنگ" نامیده می شود. قهوه Kalinga معروف به قهوه ارگانیک نیز به سرعت در حال محبوبیت است. قهوه Highlands یا قهوه Benguet ترکیبی از دانه های Robusta و Excelsa است. [۴۵]

قهوه حتی قبل از تأسیس قهوه خانه ها ی امروزی در فیلیپین بخشی از وعده غذایی فیلیپینی ها بود. مردم ناحیه کوهستانی " کوریلیه را" از اقوام قدیمی فیلیپین، قهوه را معمولا همراه وعده های غذایی مصرف می کنند. افتتاح فروشگاههای زنجیره ای "استارباکس" در سال ۱۹۹۷ میلادی که ویژه فروش قهوه بوده و قهوه در برابر چشم مشتریان ساخته و دم می شود زمینه را برای فعالیت سایر کافی شاپ ها فراهم کرد. [۴۶]

مصرف چای در فیلیپین اساساً با رشد آگاهی از منافع آن در میان مصرف کنندگان با درآمد متوسط ​​در حال شکل گیری است. [۴۷] چای معمولاً با استفاده از چای وحشی فیلیپینی یا درخت چای تهیه می شود. [۴۸] انواع مختلفی از چای با استفاده از مواد افزودنی مختلف بسته بندی و ارائه می شوند. چای سرد " پاندان" یکی از این موارد است که با برگ های پاندان و گیاه " بادرنجبویه" (که به اصطلاح تانگلاد معروف است) درست می شود نیز در میان مردم محبوبیت دارد.. " سالبات" ، که گاهی اوقات چای زنجبیل نیز نامیده می شود ، از ریشه زنجبیل دم می شود و معمولاً در ماه های سرد و هنگام ابتلا به بیماری هایی مانند آنفولانزا یا گلودرد ، مصرف می شود.

این سرزمین در اواخر سال ۲۰۱۰ میلادی شاهد راه اندازی چایخانه ها در شهرهای بزرگ با قیمت مناسب بود که مخلوطی از چای، شیر و قهوه معمولی را داغ یا سرد در اختیار مشریان قرار داد و مورد استقبال عامه قرار گرفت و زمینه را برای تبدیل چای به یک روند نوشیدنی شناخته شده فراهم کرد. زنجیره های مهم چایخانه در فیلیپین به نام های  Chatime و  Serenitea معروفند. [۴۹]

Tsokolate یک نوشیدنی شکلاتی داغ به سبک فیلیپینی است. این نوشیدنی به طور سنتی با دانه های کاکائو خالصی  که خشک ، بو داده و آسیاب شده و سپس به صورت قرص در می آید تهیه می شود. [۵۰]  که در ایام کریسمس ، به ویژه در بین کودکان ، محبوبیت زیادی دارد.

نوشیدنی های الکلی

انواع مختلفی از نوشیدنی های الکلی در فیلیپین وجود دارند که توسط کارخانه های آبجوسازی و مشروب فروشی های محلی تولید می شوند. البته نوشیدنی های سنتی نیز هنوز در میان مردم طرفداران زیادی دارد.

“بابُل گام – فلیبورد لابانوگ" ( Bubblegum – flavored lambanog) نوشیدنی تهیه شده از آب زنجبیر با طعم خنک کننده

" تاپوی" (  (Tapuyشراب برنج

توبا (تودی) نوعی مشروب الکلی قوی است که از قطره قطره تازه استخراج شده از ساقه جوان و بریده شده درخت نارگیل تهیه می شود. برش ساقه درخت معمولاً صبح زود انجام می شود ، شخصی که از درختان نارگیل بالا می رود،  توبا را استخراج می کند تا در اواخر روز به مشتریان برساند. بعد از ظهر آب درخت نارگیل که قطره قطره جمع شده برداشت شده و به خریداران ارائه می گردد. گاهی این کار دو بار در روز انجام می شود تا دو برداشت از توبا در ابتدا در ظهر و سپس در اواخر بعد از ظهر اتفاق بیفتد. به طور معمول ، توبا باید بلافاصله بعد از آوردن مصرف شود چون بزودی ترش می شود.، توبای ترش شده را که هنوز الکل دارد تقطیر می کنند و الکل آن را دوباره مورد استفاده قرار می دهند.

Lambanog  یک نوشیدنی الکلی دیگری است که معمولاً به عنوان شراب نارگیل یا ودکای نارگیل از آن یاد می شود. این نوشیدنی از شیره گل نارگیل باز نشده تقطیر می شود و به دلیل قدرت و الکل زیاد ( گاهی به ۸۰ و  ۹۰درصد می رسد) شناخته شده است. بیشتر کارخانه های تقطیر " لامبانوگ " در استان کیزون در منطقه جغرافیایی لوزون فیلیپین قرار دارند. تلاش مداوم تولید کنندگان و استاندارد سازی تولید زنجیری آن منجر به کیفیت بهتر آن شده است. در حال حاضر، بخشی از این نوشابه الکلی به کشورهای دیگر صادر می شود و به دلیل این که از مواد طبیعی تهیه شده اند  در میان مشتریان خارجی محبوبیت دارند.

" تاپوی" یک نوشیدنی الکلی سنتی دیگر فیلیپینی است که از برنج گلوتین تخمیر شده تهیه می شود. این نوشیدنی، شرابی شفاف با طعم الکلی ویژه، شیرینی متوسط ​​و ماندگار است. موسسه تحقیقات برنج فیلیپین برای افزایش آگاهی از استفاده های متنوع از تاپوی ، کتاب آشپزی به چاپ رسانده است که حاوی دستور العمل ها و کوکتل هایی از آشپزها و متصدیان معروف امور غذایی فیلیپین و چگونگی کاربرد این نوشیدنی در تهیه غذاها و شیرینی های فیلیپینی است.

نوشیدنی های مدرن امروزی

آبجوی serbesa که از کلمه اسپانیایی "cerveza" گرفته شده است گسترده ترین نوشیدنی الکلی در فیلیپین است. San Miguel Pale Pilsen محبوب ترین و پر فروش ترین مارک این آبجو است. این شرکت به همراه مارک های مرتبط با آبجو San Miguel مانند San Mig Light و Gold Eagle Beer قریب ۹۲.۷٪ سهم کل بازار فیلیپین را در اختیار دارد. [۵۱] . آبجوهای تولید شده توسط شرکت محلی آبجوسازی آسیا به همراه چند شرکت دیگر آبجو سازی از دیگر شرکت های سازنده آبجوها هستند که معمولا آبجو های سبکی را تولید می کنند.

انواع عرق های الکلی تولید می شوند که Tanduay یکی از مشهور ترین آنهاست. انواع دیگری نیز در فیلیپین تولید می شوند و گاهی با مواد دیگری مخلوط می شوند تا طعم آن را برای مشتریان بهتر کنند.

دسِرها

" سومن همراه با شربت لاتیک" ( Suman with Latik syrup) تهیه شده از آرد برنج همراه با سوس شیرین

خانم فروشنده در حال فروش کیک " پوتو" برنجی، پخته شده در ساغه درشت چوب نی در بازار عمومی شهر " ناک کارلان" در استان لاگونا است

" شاکوی"( Shakoy ) که " لوبید – لوبید " ( lubid – lubid) نیز نامیده می شود نوعی شیرینی پیچیده شده در ناحیه ویسایاس است

از آنجا که فیلیپین یک کشور گرمسیری است ، تعجب آور نیست که غذاهای زیادی از برنج و نارگیل تهیه می شوند. یکی از دسرهایی که اغلب دیده می شود ، " بیبین گا" است ، یک کیک برنجی گرم است که به صورت اختیاری در آن تکه های کره یا پنیر نرم سفید kesong puti   استفاده می شود. تخم مرغ اردک خوابانده شده در نمک نیز بعضا مورد استفاده قرار می گیرد، در مواردی نارگیل رنده شده نیز بر روی آن پاشیده می شود. همچنین شیرینی های برنجی چسبناک به نام " بیکو" درست می شوند که از شکر ، کره و شیر نارگیل تهیه می شوند. علاوه بر این ، یک دسر وجود دارد که به " بیتسو- بیتسو" معروف است. این دِسر به عنوان " دونات پینوی" یا " دونان فیلیپینی " نیز معروف است، که با آرد برنج سرخ شده تهیه و سپس با شربت قند پوشانده می شود."  کاریوکا " ازدیگر دِ سر ها یی است که از آرد چسبناک برنج ، شیر نارگیل ، نارکیل سرخ و له شده و با لعاب شکر قهوه ای تهیه می شود که به "کوتینتا "  معروف است.

Puto  یکی دیگر از نمونه های معروف کیک های برنجی بخارپز شیرین است که در اندازه ها و رنگ های مختلف تهیه می شود. " ساپین- ساپین" به معنای کیک لایه ای، نوعی شیرینی های سه لایه سه رنگی است که با آرد برنج ، یام بنفش و شیر نارگیل تهیه می شود که از ظاهر ژلاتینی آن شناخته می شود. Palitaw نوعی دیگری از شیرینی برنجی است که با دانه کُنجد ، شکر و نارگیل پوشانده شده است . pitsi-pitsi نوعی شیرینی کاساوا ( گیاهی با ریشه خوراکی) است که با پنیر یا نارگیل پوشانده شده است. tibok-tibok از شیر گاومیش آبی درست می شود. Binatog با کمک دانه های ذرت با نارگیل خرد شده تهیه می شود. میان وعده های بسته بندی شده معمولا در برگ های موز یا نارگیل پیچیده شده و سپس بخارپز می شوند. " سومان" که از برنج چسبناک تهیه می شود نیز به همین ترتیب است. " هالو هالو"  دسِری خنک است که با کمک یخ تراشیده شده ، شیر و شکر همراه با مواد اضافی مانند نارگیل ، یوه هالایا (یام بنفش له شده) یا بستنی یوبی ، "leche flan" یا کاسترد کارامل ، گیاهان زراعی ، جک فروت ، لوبیا قرمز ، تاپیوکا معمولی درست می شود. برخی از بزرگترین رستوران های زنجیره ای فیلیپین صورت مخصوص دسِرهایی را دارند که همراه با بسیاری از دسرهای سنتی فیلیپینی به مشتری ها ارائه می شوند.

از دیگر دسِر های  مشابه تهیه شده از یخ تراشیده می توان به " صابا کان یلو" اشاره کرد که یخ تراشیده شده ای است که با شیر و موز شیرین سِرو می شود و بعضا از بوته های رسیده خرد شده برخی سبزیجات همراه با شکر قهوه ای کاراملی شده نیز استفاده می شود. برای تهیه " بوکو پاندان " به عنوان نوع دیگری از دسِر، از نوارهای رنده شده نارگیل همراه با ژله ، شیر و آب یا عصاره برگ " پاندان" که آن را شیرین می کنداستفاده می شود. انواع بستنی ها  نیز دسِرمحبوب مردم فیلیپین است زیرا در برخی از بستنی های محلی از شیر نارگیل به جای شیر گاو استفاده می کنند. آب نبات یخی، یک میان وعده غذایی محبوب و منجمد است که معمولاً از آب میوه ، شکلات یا مواد غذایی محلی مانند لوبیا، ماش و آب تهیه می شود. این دسِر وابسته به سازنده آن می تواند طعم های متنوعی داشته باشد. آب نبات با طعم شکلات و بوکو (نارگیل) دو مورد از محبوب ترین ها هستند. دسر دیگری که غالباً در طول کریسمس و شب سال نو میل می شود انبه شناور است [۵۲] ، دسری که از کراکر گراهام ، انبه ، خامه و شیر تهیه شده و با لایه بندی آنها در یک ظرف و سپس در یخچال و سرد شدن به هم می چسبند.

کیک های تهیه شده در مناطق مختلف کشور

" ساپین – ساپین" (Sapin – Sapin) نوعی کیک شیرین پخته شده از آرد برنج که شبیه به کیک " موچی" ( Mochi) بوده و تقریبا در سراسر فیلیپین تهیه می شود

انواع غذاهای پخته شده از آرد برنج، نارگیل و ماکارونی در بین شهر ها و استانهای فیلیپین عمومیت دارند

غذاهایی که بیشتر در منطقه جغرافیایی لوزان (شامل پایتخت) تهیه می شوند.

Ilocanos  مردمی ساکن ناحیه جغرافیایی لوزان هستند، مردم منطقه کوهستانی ایلوقوس معمولاً دارای رژیم های غذایی سنگین همراه با سبزیجات آب پز یا بخارپز و ماهی های آب شیرین بوده و به ویژه غذاهایی را که با ماهی های ریز تخمیر شده " باگونگ"  طعم دار شده و اغلب به عنوان جایگزین نمک استفاده می شوند استفاده می کنند. ساکنان " ایلوکانو" اغلب سبزیجات آب پز را با " مونامون باگونگ"  (خمیر تخمیر شده از ماهی های کوچک) صرف می کنند. از جمله تخصص های محلی در این منطقه می توان به " لارو سفید نرم" تهیه شده از نوعی مورچه خوراکی  و "سالاد پرشی" میگوی زنده ریز اشاره کرد.

مردم " ایگوروت" که ساکنان مناطق کوهستانهای بلند هستند عمولا گوشت های بو داده شده، به ویژه گوشت کارابائو ، بز و گوزن را ترجیح می دهند." باگویو" به دلیل آب و هوای معتدل و نیمه گرمسیری ، به همراه مناطق کوهستانی دورافتاده آن به دلیل محصولاتش مشهور است. میوه ها و سبزیجات در منطقه معتدل به وفور یافت می شوند. توت فرنگی نمونه قابل توجهی است که در مناطق کوهستانی یافت می شوند و نکته قابل توجه این است که این محصول در صورت انتقال به مناطق پائین تر در صورتی که زود مصرف نشود پژمرده می شود. ساکنان این مناطق برای غذای میان وعده ای خود که آن را sundot-kulangot می نامند که معنای واقعی آن "فشار دادن بوگر" است و از  نوعی شیرینی چسبناک استفاده می کنند که از آرد برنج چسبناک آسیاب شده با ملاس گیاهانی تهیه می شود که ریشه غذایی دارند. این غذا به طور معمول در ظروف چوبی  ساخته شده از پوسته نارکیل سِرو می شود.

استان " ایزابلا" به خاطر Pancit Cabagan " پنسیت" معروف است. و همچنین کیک های برنجی که در طول سال تهیه می شوند. آب نبات های این شهر تهیه شده از شیر گاومیش آبی نیز معروف است. شهر " کالاسیائو" در استان " پانگاسینان"  به خاطر پوتو ( کیک برنجی مرغوب) که بخار پز تهیه می گردد شهرت دارد.

در تهیه غذاهای " کاپامپانگان" متعلق به استان " پامپانگا" سعی می شود از تمام محصولات موجود در منطقه برای آشپزی بومی استفاده شود. از جمله خوراکی های تولید شده در این استان می توان به لونگانیزا (سوسیس اصلی و شیرین و تند) ، کالدرتانگ کامبینگ (خورشت بز) و توسینو (گوشت خوک شیرین شده) اشاره کرد.در این استان با ترکیب گونه های گوشت خوک و کله پاچه ، سیسیگ درست می کنند.

غذاهای مردم تاگالوگ که در واقع مردمی هستند که زبان اصلی آن ها تاگالوگ است استان  به استان متفاوت است. در بولاکان چیچارون (پوست گوشت خوک) و برنج و کیک بخارپز مانند پوتو محبوب است. این جا مرکزی برای انواع دسرها محسوب می شود، مانند کیک برنج قهوه ای یا کوتینتا ، ساپین- ساپین ، سومان ، کیک کاساوا ، ube halaya ( خمیر درست شده از اوبله که ریشه خوراکی یک گیاه است) و بنا بر گفته ای  پادشاه شیرینی ها محسوب می شود. در ناحیه San Miguel ، شهر بولاکان، شیرینی معروف کارابائو ، با پاستیلاس معروف است. [۵۳] شهر کاینتا ، در استان ریزال واقع در شرق مانیل ، به خاطر کیک ها و پودینگ های برنجی فیلیپینی معروف است. این مواد معمولاً با لاتیک ، مخلوطی از شیر نارگیل و شکر قهوه ای پوشانده می شوند و به یک بافت خشک و خرد تبدیل می شوند. یک جایگزین مدرن تر و با صرفه جویی بیشتر در وقت، برای لاتیک ، پوسته های نارگیل است که در یک ماهیتابه برشته می شوند. شهر آنتی پولو ، که در ناحیه کوهستانی فیلیپین قرار دارد ، شهری است که به خاطر محصولات سومان و بادام هندی معروف است. لاگونا به خاطر بوکو (نارگیل) و پانوتسا (بادام زمینی پخته شده ) شناخته می شود. استان باتانگاس، محل دریاچه Taal است یعنی جایی که  توده ای از آب آتشفشان Taal آن را احاطه کرده است. این  دریاچه ۷۵ گونه ماهی آب شیرین را شامل می شود ، از جمله گونه های دریایی خاص که از آن زمان با محیط دریاچه تعال سازگار شده اند. هشت گونه از این ماهی ها که از ارزش تجاری بالایی برخوردار هستند  به وفور در این دریاچه یافت می شوند و در زبان محلی به عنوان maliputo شناخته می شوند و از همتایان دریایی خود که به عنوان talakitok معروفند متمایز هستند. [۵۴] گونه مهم دیگر تجاری تاولیس ، تنها ساردین آب شیرین شناخته شده و بومی این دریاچه است. باتانگاس همچنین به دلیل قهوه خاص خود ، kapeng barako شناخته می شود. استان کیزون ، به ویژه شهر لوکبان ، به دلیل غذاهای خوشمزه مشهور است ، از جمله آنها " لوکبان لونگانیزا "، حباب شیرین و هاردینا که از مهمترین آنها است. تأثیرغذاهای درست شده از شیر نارگیل مانند لینگ (که در بعضی نقاط در کیزون به آن تینوتو می گویند) و سینانتول نیز به دلیل مجاورت با استان بیکل در این استان احساس می شود. سومان ( کیک تهیه شده از آرد چسبناک برنج) نیز یکی از غذاهای قابل توجه در این استان است ، به ویژه در شهرهای " اینفانتا" و " تایاباس" و اگرچه همان مواد موجود در استان " آنتیپولو" را دارد ، اما فنآوری که در تهیه سومان در شهرهای  " اینفانتا " و "تایاباس" بکار می رود آن را منحصر به فرد کرده است از جمله بسته بندی و اندازه آن. سومان " اینفانتا" از نظر اندازه کوچکتر است و معمولاً در هر بسته ۲۰ عدد جایگزین می شود ، در حالی که سومان " تایاباس" در بسته بندی منحصر به فرد با یک دم بلند است که آن را مانند یک شمع روشن نشان می دهد. سنت پرتاب سومان در طول جشن ها به یکدیگر نیز در این مناطق دیده می شود.

در تهیه " سینی لی هان" ( Sinilihan)  که به غذای استان " بیکل" معروف است، گوشت نقش بالایی را دارد

بیکول به دلیل غذاهای اشتها آور همراه با فلفل داغ شناخته شده است. [۵۵] شاید شناخته شده ترین غذای مردم بیکل غذای بسیار تند Bicol Express است. این منطقه همچنین به خاطر  " ناتونگ" شناخته شده است که به آن  لینگ یا پینانگات (خورشت گوشت خوک یا ماهی در برگهای تارو) نیز گفته می شود.

" پی یایا" ( Piaya) نان شیرینی بسیار خوش طعم ویژه شهرستان " باکولود"

در ویسایاس ، از یک میوه ترش در ظروفی خاص استفاده می شود. این میوه مایل به سبز ، با زمینه زرد، تا حدی گرد و دارای قطر حدود چهار سانتی متر یا بیشتر است. آنها یک پوشش بیرونی محکم دارند و حاوی یک تفاله بسیار اسیدی و چندین دانه هستند. [۵۶]

تولتول ، نوعی نمک سنگ است و ماده دیگری است که فقط در شهر " گویماراس" تولید شده و روی برنج پخته پاشیده می شود تا به عنوان یک غذای فرعی سرو شود. چگونگی تهیه این نمک بدین گونه است که مجموعه ای از محصولات نیزارها ، شاخه ها و تکه های کوچک چوب نی  که توسط جزر و مد دریا به ساحل منتقل شده و در جایی  برای مدتی در آب دریا خیسانده شده را در جایی جمع آوری می کنند و سپس می سوزانند در حالی که به طور مداوم آب نمک بر روی آن پاشیده می شود.سپس خاکسترها به طور مداوم توسط صافی ها ویژه صاف می شوند و در قابلمه های بزرگی پخته می شوند و حاصل را بر روی برنج پخته می پاشند.

شهر " باکلود" مرکز استان نگروس آکسیدنتال است. تعداد زیادی رستوران در این شهر وجود دارند که غذاهای محلی خوشمزه و مورد علاقه بازدید کنندگان را سرو می کنند. [۵۷] این  غذاها  به  inasal معروف است که به معنای واقعی کلمه به "پخته شده روی آتش" ترجمه می شود. "مرغ مرغ" یک  غذای محلی از کباب مرغ است. آن را با دانه های " آهوته قرمز" یا " آناتو" می پزند که به آن رنگی مایل به قرمز می دهد و آن را با روغن اندوده کرده و روی آتش می گذارند. این شهر همچنین به دلیل انواع غذاهای لذیذ مانند پیایا ، ناپلئون و پیناساگو (موز سرخ شده و کاراملی که با دانه کُنجد پاشیده شده پوشیده شده است) مشهور است.

" لی ته" واقع در ناحیه جغرافیایی " ویسایاس"  محل تولید غذاهایی مانندBinagol ، Carabao Milk Pastillas ، Suman Latik  و Moronاست. غذاهای شهر " تاکلوبانون" واقع در استان " لی ته"  با استفاده گسترده از "کیناگود" (نارگیل رنده شده) و هاتوک (شیر نارگیل) تهیه می شوند. یافتن غذاهای Hinatokan درست شده از شیر نارگیل در شهر امری معمول است. گفته می شود " هومبا"  از این استان سرچشمه گرفته است و طعم غذاهای منطقه به طور واضح کمی شیرین تر از بقیه غذاهای کشور است. از آنجا که " لی ته" با دریا هم مرز است ، یافتن چندین نوع غذای دریایی در این استان معمول است. ماساگ (خرچنگ) ، تیلانگ (گوش ماهی) و پاسایان (میگو) از غذاهای دریایی رایج در منطقه هستند. سایر غذاهای لذیذ بومی  عبارتند از کلوچه های سفت تهیه شده از گوشت خوک ، انیسون ، آرد ، شکر ، کره و تخم مرغ .  Bukayo آب نبات های  ساخته شده از نوار نارگیل نیز در این منطقه شهرت دارند.

نام شهر " آگلان" مترادف با غذایی به نام " مانوک اینوبارنگ" ، مرغ پخته شده با اوباد (مغز درخت موز) ، و همچنین binakol na manok ، مرغ پخته شده در آب نارگیل و علف لیمو است. تامیلوک (کرم های چوبی) است که به صورت خام خورده شده و یا قبل از مصرف در سس اسیدی مانند سرکه یا  آب کالامانسی خوابانده می شوند. [۵۸] [۵۹] غذاهای ویژه ای تهیه شده از مرغ و نارگیل (گاتا) در فهرست غذایی مردم " آکلان" دیده می شوند. [۶۰]

"باتچوی" ( Batchoy) که به " لاپاز باتچوی" نیز معروف است نوعی غذای تهیه شده از رشته فرنگی است که غذای محبوب مردم استان " ایلو ایلو" است

در شهر ایلویلو  انواع "ba-chui" تهیه شده از گوشت یافت می شوند. " بچوی" اصلی شامل رشته فرنگی، تخم مرغ تازه به نام میکی ، آبگوشت بوتو- بوتو ( همراه با استخوان) است که مدت ها با هم می جوشند که معمولا با گوشت گاو ، گوشت خوک و بولالو ( آبگوشت)  مخلوط با گیناموهای محلی (خمیر میگو) همراه است. مواد افزودنی دیگری شامل مقادیر زیادی سیر سرخ شده ، چیچارون خرد شده ( پوست برشته شده خوک) ، پیاز کوهی ، برش های روده و کبد خوک  به آن افزوده می شود. [۶۱] نوع دیگری از پنسیت ( غذای تهیه شده از رشته فرنگی) نیز در استان مذکور یافت می شود که به پنسیت مولو  معروف است. پنسیت مولو بر خلاف دیگر پنسیت ها خشک نیست اما دارای سوپ است و از رشته فرنگی نازک و بلند استفاده نمی کند بلکه در عوض از بسته بندی های وانتون ساخته شده از آرد برنج استفاده می شود. [۶۲] ایلوایلو همچنین به خاطر دو سوپ " کادیو" و " نخود کبوتر" معروف است.  در غذای دیگری سه ماده اصلی به کار می رود که هراه با بابوی (گوشت خوک) و لانکا (جک فروت نارس ) مورد استفاده قرار می گیرد.[۶۳] غذای دیگری به نام KMU  یا kadios manok ubad پخته می شود. این غذا به طور عمده از کادیوس ، مانوک (ترجیحاً مرغ آزاد به نام Bisaya nga manok  و اوباد (هسته سفید ساقه / تنه موز) برش داده شده تهیه می شود. در هر دوی این غذا ها از مواد ترش کننده غذا استفاده می شود. این ماده باتوان ، [۶۴] یا Garcinia binucao [۶۵] میوه ای است که از نزدیکی با ترنجبین برخوردار بوده و در ویسایای غربی و جزیره نگروس رشد می کند و به طور کلی در سایر مناطق فیلیپین ناشناخته است. [۶۶]

Roxas City ( شهر روهاس) یکی دیگر از مقاصد غذایی در منطقه ویسایاس غربی است که جدا از شهر Iloilo و    Kalibo قرار دارد. این شهر ساحلی ، حدود دو تا سه ساعت با اتوبوس از ایلویلو  فاصله دارد و به دلیل داشتن رودخانه های پر آب ، برکه های آبی و دریاها ، به عنوان "پایتخت غذاهای دریایی فیلیپین" به خود افتخار می کند. غذاهای بسیاری از این دسته در منطقه Baybay شهر یافت می شوند مانند انواع صدف ها ، گوش ماهی ها ، میگو ، جلبک های دریایی ، انواع ماهی و بسیاری دیگر.

شهرسیبو به خاطر نوع خوک ها و مرغ هایی که به صورت یکپارچه برشته شده اند معروف است. "سبک سیبو" تهیه شده از خوک برشته  با یک پوست بیرونی ترد و یک گوشت آبدار مرطوب با طعم منحصر با کمک ترکیبات ادویه جات مشخص می شود. سیبو همچنین به دلیل شیرینی هایی مانند " انبه خشک" و " تارت کارامِل" معروف است.

در استان بوهول نیز انواع غذاها یافت می شوند. در مجمع الجزایر پالاوان واقع در غرب کشورکه محل پرورش تمساح است، گوشت آنرا جوشانند و به توکینو ( نوعی غذای لذیذ گوشتی)تبدیل می کنند و از پوست آن نیز انواع چرم ها تولید می شود. در شهر Romblon ، یک غذای مخصوص ، گوشت میگو و برنج کوبیده و طعم دار درون برگ موز پخته می شود.

غذاهای مجمع الجزایر میندانائو

 

" ساتی"(Satti) نوعی غذای جنوب فیلیپین است که همراه با " تامو" (   (Ta,moکه نوعی کیک برنجی است صرف می شود

" گینانگانا" (Ginanggana) غذایی بین دو غذاست که از موز سرخ شده که با کره و شکر پوشیده شده تهیه می شود

در میندانائو ، قسمت جنوبی جزیره پالاوان ، " سولو" و " تاوی- تاوی" ، غذاها با ادویه های رایج در جنوب شرقی آسیا طعم دار می شوند: زردچوبه ، گشنیز ، علف لیمو ، زیره و مواد فلفل دلمه ای که معمولاً در بقیه آشپزی های در فیلیپین کمتر استفاده می شوند . غذاهای اقوام بومی که هم مسیحی، هم مسلمان و هم "لوماد" ( دین اقوام باستانی منطقه) از میندانائو و مجمع الجزایر سولو هستند، دارای اشتراکات زیادی با غذاهای مالایی و مالزی بویژه خمیر های ادویه جات مالزی و برونئی و همچنین غذاهای اندونزیایی و تایلندی و سایر غذاهای جنوب شرقی آسیا هستند. غذاهای میندانائوایی نشان دهنده دستاوردهای فرهنگی غذاهای پیش از دوران استعمار است. طعم برخی از این غذا ها را می توان در منطقه Bicol  و Cordilleras نیز یافت ، که هنوز هم غنی از نارگیل و ادویه جات هستند.

غذاهای معروف میندانائو و سولو شامل Satti (ساتی) و ginataang manok (مرغ پخته شده در شیر نارگیل همراه با ادویه )است. بخشهای خاصی از میندانائو عمدتا مسلمان هستند ، جایی که گوشت خوک در میان آنان مصرف نمی شود و گوشت گوسفند ، بز و گاو اصلی ترین گوشت قرمز انتخابی در این منطقه هستند.

" رندانگ" ، یک غذای حاوی گوشت گاو اغلب تند است که ریشه آن از مردم "مینانگ کابائو" ساکن  سوماترا نشأت گرفته است. بریانی ، کولما و کیونینگ (پلو) نیزغذاهایی هستند که در اصل از شبه قاره هند به میندانائو آورده شدند و در موارد خاص سرو می شوند. " پیانگانگ مانوک" یک غذای تاوسوگی ( از قبایل عمده مسلمان) است که از مرغ کبابی تهیه شده و با ادویه جات ، ترشی جات و شیر نارگیل سرو می شود.

Chupá Culo و Curacha con Gatâ نمونه هایی از غذاهای منطقه زامبوانکا هستند که به ترتیب از پوسته های پخته شده با شیر نارگیل و خرچنگ دریایی با سس مخلوط شده و ادویه جات تهیه می شوند. غذاهای معروف و مرسوم دیگر زامبوانگا عبارتند از: Estofado ، Sicalañg ، Alfajor ، Endulzao ، Tamal ، Paella ، Arroz a la Valenciana ، Rebosao ، Toron و تعدادی دیگر از غذاهای ویژه این منطقه. محصولات غذایی مشهوری مانند ریشه گیاه مازو ، سیب زمینی شیرین و یام  نیز در زامبوانگا تولید می شوند.

Sambal نام شهری است که سس تند به کار رفته در غذاهایش به اضافه تمر هندی و ادویه های معطر ، پایگاه محبوب بسیاری از غذاهای منطقه است.

پاپاپا ، چاشنی محبوبی است که منحصر به غذاهای مارانائو و ماگیندانو ( دو طایفه بزرگ از مسلمانان جنوب) است و به طور گسترده ای در غذاهای آن ها استفاده می شود و از پایه ای از برگه های خشک شده نارگیل خرد شده ، ساکوراب (نوعی پیاز سبز) ، زنجبیل ، فلفل قرمز ، نمک ، فلفل و زردچوبه بدست می آید. یکی دیگر از غذاهای محبوب این منطقه " تیولا ایتوم" است ، یک آبگوشت تیره از گوشت گاو یا مرغ که کمی با زنجبیل ، چیلی ( ماده تند غذایی) ، زردچوبه و گوشت نارگیل طعم دار شده  و به آن رنگ تیره ای می دهد درست می شود.

Lamaw  (سالاد بوکو) ، مخلوطی از نارگیل جوان ، آب آن ، شیر یا آب پرتقال ، با یخ است.

غذای خیابانی و سایر میان وعده ها

نمونه ای از غذاهای ارائه شده در خیابانهای مانیل

نمونه ای از غذاهایی که بر روی چرخ در خیابان ها فروخته می شوند. این فروشنده سرگرم فروش کوفته های گوشت پخته شده ماهی است که مجددا سرخ شده اند

جدا از شیرینی ها و دسرها ، میان وعده های دلچسب دیگری وجود دارند که می توانند به عنوان پیش غذا و یا غذای جانبی برای یک وعده غذایی مصرف شوند. از جمله این غذا ها Siomai است که نسخه محلی shaomai چینی است.     Lumpia رول های بهاری هستند که می توانند تازه یا سرخ  شده مصرف شوند. لومپیای تازه " لومپیانگ ساریوا"  ( متشکل از نان نازکی که در آن مواد غذایی قبل از سرخ شدن پیچیده می شود)  معمولاً در جشن ها یا اوقات خاص تهیه می شود زیرا تهیه آن بسیار کارساز است. یک نسخه از لومپیای سرخ شده (lumpiang prito) ، لومپیانگ شانگهای معمولاً با گوشت خوک آسیاب شده و ترکیبی از سبزیجات و با سس غوطه ور ترش و شیرین سرو می شود. [۶۷] سایر ترکیبات با گوشت چرخ کرده و میگو پر شده و همراه با سس غوطه ور پایه سرکه ای است. Lumpia  را امروزه می توان به شکل غذای منجمد شده و آماده گرم کردن از فروشگاهها تهیه کرد. از دیگر غذاهای رایج در خیابان ، " بیف پارس" ( غذای گوشتی از گوشت گاو) در مانیل است. یکی از غذاهای خاورمیانه به نام Shawarma که متعلق به خاورمیانه است در اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی به فیلیپین آمد و به سرعت محبوب شد و هنوز هم طرفداران زیادی را دارد.

لایه های گوشت گاو روی یکدیگر به صورت عمودی قرار می گیرند و در یک سیخ بزرگ مرکزی تعبیه شده مستقیم می ایستند و توسط موتوری کوچک در بالای میله به گردش در می آیند در حالی که یک سمت آن لایه فلزی ضخیم که با شعله گاز تقریبا تا حالت قرمز شدن داغ شده است به پخت تدریجی آن کمک می کند. معمولا یک تکه دنبه بزرگ روی بریده گوشت ها قرار می گیرد که با آب شدن تدریجی، گوشت را چرب و به حالت سرخ شده در می آورد.گوشت های پخته شده توسط چاقو تراشیده شده و در ساندویچ نان به مشتریان داده می شوند

طیف مشخصی از غذاهای خیابانی در فیلیپین موجودند. بعضی از آن ها به صورت کباب روی چوب های کوچک پخته می شوند. یکی از این نمونه ها موزی است که قبل از استفاده باید پخته شود که روی یک چوب نازک بامبو کوتاه خرد شده ، در شکر قهوه ای چرخانده و تفت داده شده و به Kamote-cue معروف است، سیب زمینی شیرین پوست کنده شده نیز روی چوب خرد شده با شکر قهوه ای پوشانده و سپس مانند موز تفت داده می شود. گلوله های ماهی متشکل از گوشت ماهی پخته شده و سپس سرخ شده نیز در خیابانها فروخته می شوند که خریدار قبل از استفاده بنا بر سلیقه خود آن را درشیشه های حاوی سس های مختلف فرو برده و پس از خارج کردن مصرف می کند.

تورون ، نوعی لومپیا ( غذای پیچیده شده در نان نازک) متشکل از یک بسته بندی تخم مرغ یا " فیلو" ( مخلوطی از گوشت چرخ کرده و سبزیجات) است که  که گهگاه با میوه های مختلف نیز آمیخته می شود.

ماده غذایی ژله مانند تهیه شده از لوبیای سویای چرخ شده به نام " ماکتاتاهو" ( Magtataho) که به اختصار " تاهو" نامیده می شود و توسط فروشندگان دوره گرد برروی دوش حمل می شود و در لیوانهای کوچک یکبار مصرف به مشتری داده می شود. نوع تهیه شده آن در شهر " ویگان" از محبوبیت خاصی برخوردار است

ماده غذایی ژله مانند تهیه شده از لوبیای سویا همراه با شربت تاپیوکا فروخته می شود که از نارگیل بو داده شده تهیه شده است. این ماده غذایی غالباً در محلات توسط فروشندگان خیابانی فروخته می شود. بادام زمینی پخته شده که بر روی کاری های طبقه دار حمل شده و به خاطر چراغ گاز زیر آن همچنان گرم می می ماند نیز از غذاهای خیابانی است.

iskrambol که از لغت انگلیسی "to scramble" گرفته شده  نوعی یخ تراشیده شده است که در ایام گرمای طاقت فرسای فیلیپین با شربت های مختلف مخلوط شده و در لیوانهای پلاستیکی به مشتریان ارائه می شود.این شربت ها معمولا شربت گل ختمی، توت فرنگی و شربت های گوارای دیگر است.

" بلوط" ( Bahut) تخم مرغ در حال جوجه شدن را در اواسط مرحله تولید جوجه در آب داغ می اندازند و پس از نیمه پز شدن به عنوان پیش غذا بویژه در غروب استفاده می کنند. باور مردمی بر این است که موجب تقویت قوای جنسی مردان می شود. این غذا نیز توسط فروشندگان دوره گرد از غروب تا پاسی از شب در خیابانها فروخته می شود

غذاهای خیابانی حاوی تخم مرغ شامل kwek-kwek است که تخم مرغ بلدرچین است که به خوبی  جوشانده می شود و در خمیر مایه نارنجی آغشته می شود و سپس سرخ شده و به مصرف کننده داده می شود [۶۸] همچنین یک تخم مرغ دیگر به نام " پی نوی" ( در لغت محلی به معنای فیلیپینی)  وجود دارد که در اصل تخم اردک است که به خوبی جوشانده شده و همانند تاهو توسط  فروشندگان خیابانی به خریداران داده می شود.

Okoy ، که با نام ukoy نیز نامیده می شود یکی دیگر از غذاهای خیابانی پوشیده شده از خمیر آرد برنج و سرخ شده در فیلیپین است که به طور معمول شامل جوانه لوبیا ، کدو تنبل خرد شده و میگوی بسیار کوچک  است. این غذا قبل از استفاده معمولاً در ترکیب سرکه و چیلی ( سس تند) غوطه ور می شود.

در میان دیگر غذاهای خیابانی که به " پلوتان" معروف بوده و در خیابانها به فروش می رسند می توان به  روده تکه شده و برشته مرغ که توسط چوب های نازک نی به سیخ کشیده شده اند، خون مرغ خشک شده و بو داده شده که به صورت مکعب های کوچک در آمده اند نیز اشاره نمود. " آدیداس" اصطلاحی است که مردم برای پای سرخ شده مرغ به کار می برند که از نام برند محبوب کفش تقلید شده است. [۶۹]

Pagpag  نام غذای مانده از رستوران ها (معمولاً از رستوران های فست فود) است که از رستورانها جمع آوری می شوند و در میان اقشار فقیر طرفدارانی دارند. [۷۰]  [۷۱] اساساً بیشتر اوقات این غذا ها توسط افراد بی خانمان در پایان روز از رستوران های محلی " فست فود" ( مانند مک دونالد، برگر کینگ و ...) جمع آوری می شود. [۷۲]

غذاهای عجیب و غریب

برخی از غذاهای عجیب و غریب در رژیم غذایی فیلیپینی ها وارد شده اند مانند: جیرجیرک های مزرعه ای که در سس سویا ، نمک و سرکه پخته می شوند و در پامپانگا محبوب است. پاپایتان ، خورشتی است که از گوشت گاو تهیه شده و بیضه های گاو نر ( دنبلان)  به آن اضافه می شود ، [۷۳] [۷۴] و آن را می توان در برخی رستوران های محله چینی ها یافت.مرغی که پس از سربریدن پر های آن روی آتش سوخته است نیز با نمک آغشته شده  سپس آن را در آتش می سوزانند تا پرهای آن برداشته شود و سپس با نمک مخلوط کرده و به نوعی گوشت دودی مرغ تبدیل کرده استفاده می کنند [۷۵] در مواردی به مرغ نیمه جان ضرباتی زده می شود که خون مردگی ایجاد می کند و برشته شده این خون ها و گوشت دودی مرغ مورد طبع برخی از مصرف کنندگان است. دولت فیلیپین عمل ضرب و شتم مرغ قبل از جان دادن را به خواست قانون رفاه حیوانات مصوب  ۱۹۹۸ میلادی نقض قانون اعلام کرده است و با مجازات هایی همراه است. [۷۶]

منابع و ماخذ استفاده شده در این گزارش:

1. 1.       ^ Jump up to:a b Alejandro, Reynaldo (۱۹۸۵). The Philippine cookbook. New York, New York: Penguin. pp. ۱۲–۱۴. ISBN ۹۷۸-۰-۳۹۹-۵۱۱۴۴-۸. Retrieved June ۳۰, ۲۰۱۱.
      Civitello, Linda (۲۰۱۱). Cuisine and Culture: A History of cavalo and People. John Wiley and Sons. p. ۲۶۳. ISBN ۹۷۸-۱-۱۱۸-۰۹۸۷۵-۲. Retrieved June ۳۰, ۲۰۱۱. Just as Filipino people are part Malay, Chinese and Spanish, so is the cuisine of their seven-thousand-island nation
      Philippines Country Study Guide. Int'l Business Publications. ۲۰۰۷. p. ۱۱۱. ISBN ۹۷۸-۱-۴۳۳۰-۳۹۷۰-۶. Retrieved June ۳۰, ۲۰۱۱. Throughout the centuries, the islands have incorporated the cuisine of the early Malay settlers, Arab and Chinese traders, and Spanish and American colonizers along with other Oriental and Occidental accent and flavours.
      "Philippine Cuisine." Archived June ۱۶, ۲۰۱۱, at the Wayback MachineBalitapinoy.net Archived July ۲۳, ۲۰۱۱, at the Wayback Machine. Accessed July ۲۰۱۱.
      Morgolis, Jason (February ۶, ۲۰۱۴). "Why is it so hard to find a good Filipino restaurant?". Public Radio International. Retrieved December ۱۷, ۲۰۱۴. Philippine food has Chinese, Malaysian, Spanish and American influences — all cultures that have shaped the Philippines.
   2.       ^ Jump up to:a b c "CNN poll: Philippines has world's ۲nd best food". The Philippine Star. June ۱۶, ۲۰۱۵. Archived from the original on October ۶, ۲۰۱۶. Retrieved April ۷, ۲۰۱۶.
   3.       ^ "BusinessWorld – Food: When East meets West". www.bworldonline.com.
   4.       ^ Knuuttila, Kyle. (c. ۲۰۰۶). Rice in the Philippines Archived July ۳, ۲۰۱۱, at the Wayback Machine. Retrieved October ۳, ۲۰۱۰ from the Center for Southeast Asian Studies, Northern Illinois University.
   5.       ^ Manguin, Pierre-Yves (۲۰۱۶). "Austronesian Shipping in the Indian Ocean: From Outrigger Boats to Trading Ships". In Campbell, Gwyn (ed.). Early Exchange between Africa and the Wider Indian Ocean World. Palgrave Macmillan. pp. ۵۱–۷۶. ISBN ۹۷۸۳۳۱۹۳۳۸۲۲۴.
   6.       ^ Bhandari, Shirin. "The Curry Trail: The Roots of Indian Flavours in the Philippines". Culture Trip.
   7.       ^ "Pickles Throughout History". Retrieved February ۱۵, ۲۰۱۸.
   8.       ^ "A Brief History Of The Humble Indian Pickle". theculturetrip.com. Retrieved November ۲۸, ۲۰۱۶.
   9.       ^ Jump up to:a b Wu, David Y.H.; Cheung, Sidney C.H. (۲۰۰۲), The globalization of Chinese food, Curzon
   10.    ^ "Filipino Recipes Collection by Pinoy Recipe at iba pa. (۲۰۰۷)". Retrieved December ۲,۲۰۰۹.
   11.    ^ Goyan Kittler, Pamela; Sucher, Kathryn (۲۰۰۷). Food and Culture. Cengage Learning. p. ۳۸۴. ISBN ۹۷۸۰۴۹۵۱۱۵۴۱۰. Retrieved July ۱۸, ۲۰۱۲.
   12.    ^ Jump up to:a b c d e "Philippines – Eating Habits & Hospitality". The Global Gourmet. Archived from the original on June ۲۴, ۲۰۱۱. Retrieved November ۲۱, ۲۰۰۶.
   13.    ^ "Archived copy". Archived from the original on June ۲۰, ۲۰۱۵. Retrieved June ۲۰,۲۰۱۵.
   14.    ^ "History of Kinilaw". Retrieved April ۷, ۲۰۱۶.
   15.    ^ "What are Pili Nuts?". Pili Nuts. Archived from the original on March ۲۲, ۲۰۱۶. Retrieved April ۷, ۲۰۱۶.
   16.    ^ "Pakaplog". Pinoy Slang. Archived from the original on December ۵, ۲۰۰۸. Retrieved November ۱۲, ۲۰۰۸.
   17.    ^ Inc, Primer Media. "What do Filipinos usually eat?". Tips & Guides. Retrieved ۲۰۲۰-۱۱-۲۳.
   18.    ^ Francia, L. (۱۹۹۷). Passport Philippines: Your Pocket Guide to Filipino Business, Customs & Etiquette. Passport to the world. World Trade Press. p. ۸۶. ISBN ۹۷۸-۱-۸۸۵۰۷۳-۴۰-۲.
   19.    ^ Davidson, A.; Jaine, T. (۲۰۱۴). The Oxford Companion to Food. Oxford Companions. OUP Oxford. p. ۵۱۴. ISBN ۹۷۸-۰-۱۹-۱۰۴۰۷۲-۶.
   20.    ^ "Philippines: Bizarre Foods with Andrew Zimmern". Archived from the original on August ۲۷, ۲۰۰۷. Retrieved July ۱۶, ۲۰۰۷.
   21.    ^ Vicky B. Bartlet (December ۱۷, ۲۰۱۱). "Palmonas: Make 'buko' juice as national drink". Business Mirror. Archived from the original on January ۱۰, ۲۰۱۲. Retrieved January ۲۶,۲۰۱۲.
   22.    ^ Abby. "Lumpiang Shanghai (Filipino Spring Rolls)". Manila Spoon.
   23.    ^ "Rice in the Philippines". International Rice Research Institute. Archived from the original on February ۴, ۲۰۱۳. Retrieved March ۱۹, ۲۰۱۳.
   24.    ^ Alejandro, R.G.; Tettoni, L.I. (۲۰۱۵). Food of the Philippines. Periplus Editions. p. ۵۳. ISBN ۹۷۸-۱-۴۶۲۹-۰۵۴۵-۴.
   25.    ^ Ku, R.J.S. (۲۰۱۳). Eating Asian America: A Food Studies Reader. NYU Press. p. ۱۵۰. ISBN ۹۷۸-۱-۴۷۹۸-۱۰۲۳-۹.
   26.    ^ Perez, Irene C. (February ۱۶, ۲۰۱۲). "Camaron Rebosado con Jamon and other 'mestizong Intsik' favorites". Philippine Daily Inquirer. Retrieved April ۷, ۲۰۱۶.
   27.    ^ Polistico, Edgie (۲۰۱۷). Philippine Food, Cooking, & Dining Dictionary. Anvil Publishing, Incorporated. ISBN ۹۷۸۶۲۱۴۲۰۰۸۷۰.
   28.    ^ Sacramento, Pan De Sal-A. Traditional Filipino Recipe | 196 flavors – University of the Philippines Alumni Association of; says, Vicinities (April 12, 2019). "Philippines: Pan De Sal (Pandesal)". ۱۹۶ flavors. Retrieved February ۲۷, ۲۰۲۰.
   29.    ^ Shah, Khushbu (February ۱۶, ۲۰۱۶). "How Pandesal Became a Filipino Breakfast Staple". Eater. Retrieved February ۲۷, ۲۰۲۰.
   30.    ^ Recipes, Kusina Master (November ۲۵, ۲۰۱۴). "Filipino Monay Bread Recipe!". Kusina Master Recipes. Retrieved February ۲۷, ۲۰۲۰.
   31.    ^ Dec ۵, Yvette Tan; ۲۰۱۷. "From Mallorca to Manila: How a Spanish Pastry Became a Filipino Favorite". SPOT.PH. Retrieved February ۲۷, ۲۰۲۰.
   32.    ^ "Ensaymada | Filipino Snack". TAGALOG LANG. January ۱, ۲۰۲۰. Retrieved February ۲۷, ۲۰۲۰.
   33.    ^ "Pan de Coco". kawaling pinoy. April ۱۶, ۲۰۱۸. Retrieved February ۲۷, ۲۰۲۰.
   34.    ^ Sison, Jainey (January ۱۵, ۲۰۱۹). "Star Bread (Putok)". Mama's Guide Recipes. Retrieved February ۲۷, ۲۰۲۰.
   35.    ^ Sison, Jainey (June ۳۰, ۲۰۱۷). "Kababayan Bread". Mama's Guide Recipes. Retrieved February ۲۷, ۲۰۲۰.
   36.    ^ Bebs (February ۳, ۲۰۱۷). "Filipino Spanish Bread Recipe". Foxy Folksy. Retrieved February ۲۷, ۲۰۲۰.
   37.    ^ "Spanish Bread Recipe – Filipino Recipes from Lutong Filipino". Lutong Filipino. June ۵, ۲۰۱۵. Retrieved February ۲۷, ۲۰۲۰.
   38.    ^ "Pianono (Filipino Sponge Cake Roll)". kawaling pinoy. April ۲۳, ۲۰۱۸. Retrieved February ۲۷, ۲۰۲۰.
   39.    ^ Bebs (May ۱, ۲۰۱۶). "Brazo de Mercedes". Foxy Folksy. Retrieved February ۲۷, ۲۰۲۰.
   40.    ^ "Silvanas". kawaling pinoy. April ۱۳, ۲۰۱۹. Retrieved February ۲۷, ۲۰۲۰.
   41.    ^ "Sylvana Recipe". Filipino Dessert Recipes by PingDesserts.com. June ۴, ۲۰۱۳. Retrieved February ۲۷, ۲۰۲۰.
   42.    ^ "Filipino Snack: Barkilyos (Philippine Barquillos)". TAGALOG LANG. September ۲, ۲۰۱۹. Retrieved February ۲۷, ۲۰۲۰.
   43.    ^ Corp, ABS-CBN. "Barquillos And Barquiron: Spanish-Inspired Ilonggo Snacks That Filipinos Love". Choose Philippines. Retrieved February ۲۷, ۲۰۲۰.
   44.    ^ Sanchez, P.C. (۲۰۰۸). Philippine Fermented Foods: Principles and Technology. University of the Philippines Press. p. ۳۷۸. ISBN ۹۷۸-۹۷۱-۵۴۲-۵۵۴-۴.
   45.    ^ "Garcia's Pure Coffee". Garcia's Kape, Tinapay Atbp. Archived from the original on May ۲, ۲۰۱۳. Retrieved March ۲۱, ۲۰۱۳.
   46.    ^ "Home". Starbucks Coffee Company.
   47.    ^ "Tea in the Philippines". euromonitor.com.
   48.    ^ "Philippine Medicinal Plants – Tsaang Gubat". www.stuartexchange.com.
   49.    ^ Consunji, Bianca. "The Mad Tea Party". Inquirer.
   50.    ^ "dotPH domains available portal". tablea.com.ph.
   51.    ^ Ong, Henry (September ۱۱, ۲۰۱۸). "Financial Advisor". Entrepreneur Philippines. Retrieved October ۶, ۲۰۱۸.
   52.    ^ Elizabeth Ann Quirino (December ۱۶, ۲۰۱۴). "Have Filipino food, will travel". Philippine Daily Inquirer. Retrieved December ۲۱, ۲۰۱۴.
   53.    ^ "۱۰۰% Pinoy: Pinoy Panghimagas". (July ۴, ۲۰۰۸). [Online video clip.] GMA News. Retrieved ۲۰۰۹-۱۲-۱۳.
   54.    ^ Alaira, Sofia A.; Rebancos, Carmelita M. (۲۰۱۴). "Maliputo (Caranx ignobilis Foorskal) fish cage farming practices among selected operators in Taal Lake, Batangas, Philippines"(PDF). Journal of Nature Studies. ۱۳ (۲): ۲۵–۴۰.
   55.    ^ "Bicol Native Cuisine". Camarines Sur Provincial Government. Archived from the original on June ۲۸, ۲۰۱۳.
   56.    ^ "For resource id Ilonggo's "batuan" fruit undergoes DNA barcoding". philstar.com. Archived from the original on September ۲۵, ۲۰۱۵. Retrieved April ۷, ۲۰۱۶.
   57.    ^ "Foods You Shouldn't Miss When Visiting Bacolod". Islands of the Philippines. Retrieved June ۲۶, ۲۰۱۳.
   58.    ^ "Adventurous in Aklan: A 'Biyahe ni Drew' itinerary". GMA News Online. Retrieved April ۷, ۲۰۱۶.
   59.    ^ ""Tamilok" (shipworm) now a tourism lure in Aklan". balita.ph – Online Filipino News. Retrieved April ۷, ۲۰۱۶.
   60.    ^ "Ateneo Students Go Food Tripping in Kalibo". Ateneo de Manila University. Archived from the original on June ۲۷, ۲۰۱۵. Retrieved April ۷, ۲۰۱۶.
   61.    ^ Diaz, Anton. "Ilo-ilo Food Trip". Our Awesome Planet. Retrieved June ۲۷, ۲۰۱۳.
   62.    ^ ABS-CBN Corp. "A Big Warm Bowl of Flavorful Molo". Choose Philippines. Retrieved April ۷, ۲۰۱۶.
   63.    ^ "Kadyo Baboy Langka Recipe". Retrieved April ۷, ۲۰۱۶.
   64.    ^ "Top ۶ Health Benefits of Batwan Fruit". Retrieved December ۱۸, ۲۰۱۷.
   65.    ^ "Batuan Fruit is the Best". Retrieved December ۱۶, ۲۰۱۷.
   66.    ^ "Bureau of Agricultural Research Chronicle".
   67.    ^ Besa, Amy & Romy Dorotan. (۲۰۰۶). Memories of Philippine Kitchens. Stewart, Tabori & Chang. ISBN ۱-۵۸۴۷۹-۴۵۱-۸.
   68.    ^ Magat, Margaret (۲۰۰۲). "Balut: "Fertilized Duck Eggs and Their Role in Filipino Culture"". Western States Folklore Society. ۶۱: ۶۳–۹۶ – via JSTOR.
   69.    ^ "'Garbage chicken' a grim staple for Manila's poor". CNN. May ۳۰, ۲۰۱۲. Retrieved September ۴, ۲۰۱۴.
   70.    ^ "Sarbey hinggil sa Sosyo-ekonomikong Kalagayan at Pamumuhay ng mga Kababaihan sa Ilang Piling Maralitang Komunidad sa Bansa" (PDF). Philippine Commission on Women(in Tagalog). Retrieved June ۱۳, ۲۰۱۶.
   71.    ^ Cruz, Gen (June ۲۲, ۲۰۱۵). "Pagpag: A thriving business". CNN Philippines. Retrieved June ۱۳, ۲۰۱۶.
   72.    ^ "Archdiocese of Manila achieves Zero Waste Management; prevents 'PAGPAG' eating by waste pickers by Romulo S. Arsenio, Ph.D." Archdiocese of Manila. Retrieved June ۱۳,۲۰۱۶.
   73.    ^ "Bizarre food with Andrew Zimmern – Philippines". Retrieved July ۱۶, ۲۰۰۷.
   74.    ^ Sutherland, Matthew. (February ۶, ۲۰۰۰). "All a matter of taste". The Filipino Express. Retrieved ۲۰۱۰-۱۰-۰۳ from www.tingog.com.
   75.    ^ Fenix, Mickey. (June ۷, ۲۰۰۶). "Ringside view of pinikpikan process". The Philippine Daily Inquirer. Archived from the original on March ۱۸, ۲۰۱۲. Retrieved December ۱۴,۲۰۰۹.
   76.    ^ Republic of the Philippines. "The Animal Welfare Act of ۱۹۹۸". Retrieved December ۴,۲۰۰۶. In all the above mentioned cases, including those of cattle, pigs, goats, sheep, poultry, rabbits, carabaos, horses, deer and crocodiles the killing of the animals shall be done through humane procedures at all times.

•         Alcuaz, N.T. (۲۰۰۵). Banana Leaves: Filipino Cooking and Much More. Victoria: Trafford. ISBN ۱-۴۱۲۰-۵۳۷۸-۱. Retrieved December ۱۲, ۲۰۰۹.
•         Alejandro, Reynaldo. (۱۹۸۵). The Philippine Cookbook. New York: Perigee Books. p. ۱۳. ISBN ۰-۳۹۹-۵۱۱۴۴-X. Retrieved December ۱۰, ۲۰۰۹.
•         Aleson, Susana, Alice Gratil, Lota Ignacio, Mhila Baiyon, Gladys Moya, and Virginia Zarate. (۱۹۹۸). Cocina Filipina (in Spanish). Barcelona: Icaria. ISBN ۸۴-۷۴۲۶-۳۵۸-۱. Retrieved December ۱۲, ۲۰۰۹.
•         Arroyo, Patricia T. (۱۹۷۴). The Science of Philippine food. Quezon City: Abaniko Enterprises.
•         Barreto, Glenda R. (۲۰۰۷). Flavors of the Philippines – A Culinary Guide to the Best of the Islands. Manila: Anvil. ISBN ۹۷۸-۹۷۱-۲۷-۱۸۶۹-۴.
•         Barreto, Glenda R., Conrad Calalang, Margarita Fores, Myrna Segismundo, Jessie Sincioco, and Claude Tayag. (۲۰۰۸). Kulinarya – A Guidebook to Philippine Cuisine (Michaela Fenix, Ed.). Manila: Asia Society. ISBN ۹۷۱-۲۷-۲۱۰۸-۶.
•         Bernardino, Minnie. (September ۲۷, ۱۹۹۰). "Breakfast – ۸ Places Off the Beaten-Egg Track – Ethnic fare: Breakfast is many things to many peoples, as L.A.'s restaurants prove. A sampling from the variety available to a.m. adventurers. – Filipino". Los Angeles Times.
•         Bayhon-Yrastorza, Caren. (December ۱۶, ۲۰۱۰). Recipe: Chicken relleno for Noche Buena. ABS-CBN News. Retrieved December ۲۴, ۲۰۱۰.
•         Classic, fail-safe 'Noche Buena' recipes. (December ۲۴, ۲۰۰۹). ABS-CBN News. Retrieved December ۲۴, ۲۰۱۰.
•         Davidson, Alan and Tom Jaine. (۲۰۰۶). The Oxford Companion to Food (۲nd ed.). New York: Oxford University Press. pp. ۶۰۰–۶۰۱. ISBN ۰-۱۹-۲۸۰۶۸۱-۵.
•         Davidson, Alan. (۲۰۰۳). Seafood of South-East Asia: A Comprehensive Guide with Recipes (۲nd ed.). Ten Speed Press. pp. ۲۷۹–۲۹۵. ISBN ۱-۵۸۰۰۸-۴۵۲-۴. Retrieved December ۱۴, ۲۰۰۹.
•         DuJunco, Mercedes. (۲۰۰۶). "Luzon, Philippines". In Sean Williams (ed.). The Ethnomusicologists' Cookbook: Complete Meals from Around the World. New York: Routledge. p. ۸۵. ISBN ۰-۴۱۵-۹۷۸۱۸-۱. Retrieved December ۱۰, ۲۰۰۹.
•         Fernandez, Doreen. (۱۹۸۸). "Culture Ingested: On the Indigenization of Philippine Food". In E.N. Alegre & D. G. Fernandez (Eds.) Sarap: Essays on Philippine Food. Manila: Mr. & Ms. Publishing Company, Inc. Retrieved ۲۰۱۰-۰۸-۰۲.
•         Fernandez, Doreen. (۲۰۰۰). "What is Filipino Food?". In Reynaldo G. Alejandro (ed.). Food of the Philippines. Boston: Periplus Editions. p. ۷. ISBN ۹۶۲-۵۹۳-۲۴۵-۳. Retrieved December ۱۰, ۲۰۰۹.
•         Gelle, Gerry G. (۲۰۰۸). Filipino Cuisine: Recipes from the Islands (۳rd ed.). Museum of New Mexico Press. ISBN ۰-۸۹۰۱۳-۵۱۳-۴.
•         Halili, Maria Christine N. (۲۰۰۴). Philippine History. Rex Bookstore. pp. ۴۲–۵۰. ISBN ۹۷۱-۲۳-۳۹۳۴-۳. Retrieved February ۲, ۲۰۱۱.
•         International Business Publications, USA. (۲۰۰۸). Philippines Country Study Guide (۴th ed.). Washington, D.C.: International Business Publications, USA. pp. ۱۱۱–۱۱۳. ISBN ۹۷۸-۱-۴۳۳۰-۳۹۷۰-۶. Retrieved December ۱۲, ۲۰۰۹.
•         Nolan, James L. (۱۹۹۶). Philippines Business: The Portable Encyclopedia for Doing Business with the Philippines. San Rafael: World Trade Press. p. ۱۴۳. ISBN ۱-۸۸۵۰۷۳-۰۸-۹. Retrieved December ۱۰, ۲۰۰۹.
•         Orosa, Maria Y. and Helen Orosa del Rosario. (۱۹۷۰). Maria Y. Orosa, Her Life and Work (Helen Orosa del Rosario, Ed.). [Quezon City:] R. P. Garcia Pub. Co.
•         Philippine Cuisine. (n.d.). Tagalog at NIU. Retrieved ۲۰۱۱-۰۱-۱۷ from the Northern Illinois University, Center for Southeast Asian Studies, SEAsite Project.
•         Rodell, Paul A. (۲۰۰۲). Culture and Customs of the Philippines. Westport: Greenwood. p. ۱۰۲. ISBN ۰-۳۱۳-۳۰۴۱۵-۷. Retrieved December ۱۰, ۲۰۰۹. filipino cuisine.
•         Rowthorn, Chris & Greg Bloom. (۲۰۰۶). Philippines (۹th ed.). Lonely Planet. p. ۴۷. ISBN ۱-۷۴۱۰۴-۲۸۹-۵. Retrieved December ۱۰, ۲۰۰۹. filipino cuisine.
•         Sokolov, Raymond. (۱۹۹۳). Why We Eat What We Eat – How Columbus Changed the Way the World Eats. Simon & Schuster. ISBN ۰-۶۷۱-۷۹۷۹۱-۳.
•         Solomon, Charmaine. (۲۰۰۲). The Complete Asian Cookbook (۲nd ed.). Turtle Publishing. pp. ۳۴۷–۳۶۶. ISBN ۰-۸۰۴۸-۳۷۵۷-۰. Retrieved December ۱۴, ۲۰۰۹.
•         Sta. Maria; Felice Prudente. (۲۰۰۶). The Governor-General's Kitchen – Philippine Culinary Vignettes and Period Recipes – ۱۵۲۱–۱۹۳۵. Manila: Anvil. ISBN ۹۷۱-۲۷-۱۶۹۶-۱.
•         Zibart, Eve. (۲۰۰۱). The Ethnic Food Lover's Companion: Understanding the Cuisines of the World. Menasha Ridge Press. pp. ۲۶۶–۲۸۰. ISBN ۰-۸۹۷۳۲-۳۷۲-۶. Retrieved December ۱۴, ۲۰۰۹.
•         Zibart, Eve. (September ۸, ۲۰۰۰). "Fare Minded – Sam's II: Philippine Soul Food". Washington Post. p. N.۲۱. Retrieved March ۱۲, ۲۰۱۰.

**************************************************************

•         استفاده از این گزارش تحقیقی با ذکر منبع رایزنی فرهنگی ج.ا.ایران در مانیل بلامانع است.