روز جهانی مبارزه با کار کودکان برای افزایش آگاهی و فعالیت برای جلوگیری از کار کودکان از سوی سازمان ملل پیشنهاد شده است.

کودکان کار به کودکانی گفته می شود که به کار در بیرون از خانه از جمله کارهای واقعی و کاذب و طاقت فرسا اشتغال دارند. این کودکان دو دسته هستند دسته اول کسانی هستند که در خیابان ها کار می کنند و در شب به خانه خود بازمیگردند. گروه دیگر از کودکان از تجربه دوران کودکی محروم هستند و به خانه نمی روند و به بزهکاری روی می آورند . گروهی دیگر بی خانمان هستند و در خیابان ها با خانواده های خود کار می کنند و برای سیر کردن شکم خود ناگزیر به هر کاری هستند. پاکستان به عنوان کشوری فقیر و در عین حال در حال توسعه صدها هزار نفر از کودکان به دلیل گستردگی فقر و عدم رسیدگی به وضعیت آنها از سوی دولت از شرایط خوبی برخوردار نیستد.

بر اساس آمار سازمان یونیسف، ۳.۳ میلیون نفر از کودکان پاکستان مجبور هستند ضمن ترک تحصیل به صورت نیروی کار در جامعه فعالیت کنند. تخمین زده می شود که یک چهارم زنان پاکستان ۲۰ تا ۴۹ سال قبل از سن ۱۵ سالگی ازدواج کرده اند و ۳۱ درصد بقیه نیز قبل از سن هجده سالگی تن به ازدواج داده اند.

در ایالت سند، ۲۱.۵ درصد از کودکان ۵ تا ۱۴ ساله کار می کنند. حدود ۱۱ میلیون کودک در پاکستان وظایف خانگی و کشاورزی را انجام می دهند. سایر کودکان در کنار خانواده های خود به عنوان کارگر در صنعت آجر کار می کنند. استفاده از این نوع کار اجباری کودکان در پاکستان در صنایع آجر، فرش و زغال سنگ اتفاق    می افتد.

کودکانی که در پاکستان مجبور به کار می شوند بدترین شرایط را دارند. این فعالیت ها شامل کارهای خطرناکی می شود که می تواند به سلامت و رشد کودکان آسیب برساند. کودکانی که در کارخانه های فرش کار می کنند، گاهی تا ۲۰ ساعت در روز، هفت روز در هفته کار می کنند و اغلب در محل کار خود می خوابند و غذا         می خورند. بسیاری از کودکان به دلیل گرد و غبار پراکنده در محل کار دچار مشکلات بینایی و ریوی می شوند.

صندوق کودکان سازمان ملل متحد؛ یونیسف معتقد است که کودکان ۴ تا ۱۴ ساله ۹۰ درصد نیروی کار صنعت فرش را تشکیل می دهند. صاحبان کارگاه ها والدین بسیار فقیر را هدف قرار می دهند و آنها را برای فرستادن کودکان خود به کارگاه های قالی بافی با بدترین وضعیت ممکن تشویق می کنند و در آخر مبالغی پول در اختیار آنها قرار می دهند.

طبق گزارش یونیسف، پاکستان دومین کشور جهان از نظر تعداد کودکانی است که به مدرسه نمی روند. تنها ۶۰.۶ درصد از کودکان در استان سند بین سنین ۵ تا ۱۴ سال به مدرسه می روند که ۱۱.۶ درصد آنها کار هم می کنند.

از سوی دیگر به دلیل شیوع فقر، تقریباً ۹۰ درصد از ۱۷۰۰۰۰ کودک دختر و پسر خیابانی در پاکستان در تجارت جنسی کار می کنند که شکل شدید کار کودکان است. دولت پاکستان قانون جلوگیری از قاچاق کودکان را در سال ۲۰۱۸ به منظور حمایت از قربانیانی که قاچاقچیان به کشورهای دیگر می برند را تصویب کرد.

منبع و تاریخ خبر: روزنامه داون : ۲۲ خرداد