شبکه گزارشگری تحقیقی بالکان (BIRN) , The Balkan Investigative Reporting Network در سال ۲۰۰۴ به عنوان شبکه ای از سازمان های غیردولتی که آزادی بیان، حقوق بشر و ارزش های دموکراتیک را در جنوب و شرق اروپا ترویج می کند، تأسیس شد.
BIRN یک ساختار شبکه ای خاص را ایجاد کرده است که شامل سازمان های مستقل محلی است که حول یک سازمان جمع شده اند – این شبکه دارای سازمان های محلی در آلبانی، بوسنی و هرزگوین، کوزوو، مقدونیه شمالی، رومانی و صربستان است، و در یونان، بلغارستان، کرواسی، مولداوی، مونته نگرو، اوکراین، جمهوری چک، لهستان، اسلواکی، مجارستان و نیز حضور دارد. مقاله زیر در سایت بالکان اینسایت برمبنای گزارش این شبکه تهیه شده است.
خشونت آنلاین مبتنی بر جنسیت در بالکان در حال افزایش است. بررسی ها نشان می‌دهد که با تکیه بر ریشه‌های هنجارهای مردسالارانه و نقاط کور غول‌های شبکه های اجتماعی، خشونت و تبعیض علیه اقشار آسیب‌پذیر اعمال می شود و از مشارکت فعال زنان و دختران در زندگی عمومی جلوگیری می‌کند.
اگرچه زنان و مردان هر دو قربانی خشونتی هستند که از طریق ابزارهای دیجیتال انجام می شود اما در اکثر موارد، این خشونت مبتنی بر جنسیت است که عمدتاً زنان و دختران را هدف قرار می دهد.
زنان و دختران در سراسر جهان حتی زمانی که به اینترنت دسترسی دارند و از آن استفاده می کنند، باید دو بار در مورد آنچه می گویند، فکر کنند اول اینکه چه می گویند و دوم اینکه با چه کسی تعامل دارند – زیرا اشکال و مظاهر بی شماری از خشونت در گوشه و کنار در کمین است.
پیشرفت فناوری این امکان را برای خشونت علیه زنان فراهم کرده است چرا که امروزه، هر کسی می تواند از خانه خود به خشونت و سوء استفاده متوسل شود، پشت سپر یک صفحه نمایش و نمایه ناشناس پنهان شود و تقریباً به عنوان یک قاعده، هیچ عواقبی را متحمل نشود.
اما زنان و دختران در آن سوی خط از عواقب بسیار واقعی رنج می برند. خشونت آنلاین بر بسیاری از جنبه های زندگی آنها از جمله ایمنی، سلامت جسمی و روانی، شهرت و حیثیت آنها تأثیر جدی می گذارد. جدا از آسیب‌های روانی شدید و رنجی که قربانیان متحمل می‌شوند، خشونت آنلاین باعث آسیب‌های فیزیکی، جنسی و اقتصادی نیز می‌شود. زنان را ساکت می‌کند و حق ابراز آزادانه و بدون ترس آنها را محدود می‌کند و آنها را از مشارکت دیجیتالی در زندگی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بازمی‌دارد. اغلب، زنان را مجبور به عقب نشینی از اینترنت و انزوای اجتماعی می کند.
بنابراین، اثرات زیانبار خشونت آنلاین علیه زنان و دختران، بیش از موضوع ایمنی است. در نهایت، این خشونت مانع از برخورداری کامل زنان و دختران از حقوق انسانی خود و مانع دستیابی به برابری جنسیتی می شود.
خشونت آنلاین علیه زنان اشکال مختلفی دارد: از آزار و اذیت و ارعاب گرفته تا تعقیب، تجاوز و تهدید به مرگ. فرم های جدید دائماً در بعد دیجیتال ظاهر می شوند و در حالی که ممکن است "دوکسینگ"( افشای پرونده شخصی) ، "ترولینگ"، "جذب جنسی" و "پورن انتقام جویانه" اصطلاحاتی باشند که بیشتر ما آنها را شنیده ایم، اما مطمئن نیستیم که چگونه آن را تعریف کنیم، مطالعات نشان داده اند که بیش از نیمی از زنان و دختران از اینترنت استفاده می کنند. این یا سایر اشکال خشونت آنلاین را تجربه کرده اند. زنان و دختران در بالکان به همان اندازه در معرض اشکال دیجیتالی خشونت مبتنی بر جنسیت هستند، اما خلأ تحقیقات و آمار برای این منطقه باقی مانده است.
با توجه به اهمیت داده‌های خاص منطقه‌ای و زمینه‌ای - و فقدان آن - به عنوان بخشی از تلاش‌هایمان برای شناسایی نقض حقوق دیجیتال در اروپای جنوب شرقی و مرکزی، بیش از ۳۵ مورد خشونت مبتنی بر جنسیت آنلاین علیه زنان و دختران را تحلیل کرده‌ایم. از ژانویه ۲۰۲۱ تا مارس ۲۰۲۲ در آلبانی، بوسنی و هرزگوین، کوزوو، مونته نگرو، مقدونیه شمالی و صربستان، که ما آنها را به عنوان بخشی از پایگاه داده نظارت بر حقوق دیجیتال خود جمع آوری کردیم، انجام شد.
موارد انتخاب شده نشان دهنده روندهای غالب و اشکال معاصر خشونت آنلاین علیه زنان و دختران است که تبعیض علیه زنان را تشدید می کند و مانع برخورداری کامل از حقوق آنها در بالکان می شود. آنها به هیچ وجه نشان دهنده مقیاس کلی خشونت علیه زنان در منطقه نیستند. این فقط یک قطعه کوچک از پازل است که به ما کمک می کند تا روندها و پاسخ ها را بهتر درک کنیم.
بررسی BIRN شش روند غالب را نشان می دهد که در آن خشونت دیجیتال رخ می دهد:
- حملات آنلاین با تجلی آشکار سخنان نفرت انگیز
- حملات آنلاین که به دنبال خشونت خانگی انجام می شود
- حملات آنلاین که منجر به خشونت فیزیکی می شود
- حملات آنلاین که شامل یا منجر به نقض حریم خصوصی می شود
- حملات آنلاین به گروه های زنانی که در معرض دید عموم قرار می گیرند، به ویژه روزنامه نگاران و سیاستمداران
- حملات آنلاین به گروه های آسیب پذیر، به ویژه اقلیت ها و مهاجران
حق داشتن و ابراز عقیده. حق زندگی عاری از خشونت
بیش از نیمی از موارد مستند، موضوع مکرر آزار و اذیت کلامی زنان را نشان می دهد که با اظهارات جنسی، زن ستیز، تحقیرآمیز، توهین و تهدید، از جمله تهدید به خشونت فیزیکی و جنسی، تجاوز جنسی و تشویق دیگران به ایجاد آسیب در هم آمیخته شده است.
محرک ها ماهیت متفاوتی دارند. زیرا برخی از کاربران شبکه های اجتماعی اشتراک گذاری مطالب و نظرات جنسی، زن ستیزانه و نفرت انگیز در مورد زنان را حق شخصی خود می دانند، صرف نظر از اینکه زن مورد نظر یک شخصیت عمومی است یا خیر و دیگران را برای مشارکت در آنها دعوت می کنند.
به عنوان مثال، در مقدونیه شمالی، پس از انتشار یک پورتال خبری در مورد میزان کتاب‌هایی که یک زن در طول یکسال خوانده بود وی در معرض انبوهی از نظرات تنفرآمیز، جنسیتی و زن‌ستیزانه در رسانه‌های اجتماعی قرار گرفت. به گفته این وب سایت، این زن سالانه بیش از ۴۳۸ کتاب خوانده است که منجر به اظهارنظرهای تنفر آمیز و تمسخر او و خانواده، توانایی او برای مادرشدن، سوابق حرفه ای و غیره شده است. در فیس بوک در بخش نظرات در صفحاتی که مقاله به اشتراک گذاشته شده و پست شده است، نظرات علیرغم نقض آشکار استانداردهای شبکه فیس بوک در مورد سخنان تشویق به خشونت، در دسترس باقی ماندند.
اغلب، تبعیض و خشونت مبتنی بر جنسیت علیه زنان توسط پورتال‌های آنلاینی که مقالات زن‌ستیزانه، جنسیتی و تحقیرآمیز درباره زنان منتشر می‌کنند، تحریک می شود و تداوم می‌یابد. زنان و دختران از طریق تصاویر و کلمات، از طریق تصاویر و کلمات، در معرض خشونت و تبعیض قرار می گیرند.
به عنوان مثال، در دو مورد مستند، درگاه‌های اینترنتی در بوسنی و هرزگوین مقالاتی را منتشر کردند که ظاهر فیزیکی زنان را به شیوه‌ای جنسیتی با عناصر واضح «شرم‌انگاری سن» به تصویر می‌کشید. این مقالات منجر به آزار و اذیت کلامی، تمسخر، تمسخر، انگ و تبعیض زنان توسط کاربران شبکه های اجتماعی در بخش نظرات شد. در هر دو مورد، نه رسانه‌ها و نه پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی با وجود نقض استانداردهای اخلاقی روزنامه‌نگاری و دستورالعمل‌های جامعه، محتوا را حذف نکردند.
خشونت آنلاین علیه زنان به عنوان گسترش خشونت خانگی
در بسیاری از موارد، خشونت در دنیای دیجیتال خشونت خانگی است که توسط یک شریک صمیمی انجام می شود. اغلب، خشونت خانگی به عنوان محرکی برای حملات آنلاین و خشونت مبتنی بر جنسیت عمل می کند. برای مثال، در بوسنی و هرزگوین، هم اخبار مربوط به یک زن‌کشی و هم اخبار مربوط به گزارش قربانی تجاوز، نظرات زن‌ستیزانه و توهین‌آمیز را به خود جلب کرد، به‌ویژه نظرات مربوط به «سرزنش قربانی» و «شرم‌انگاری قربانی» از سوی کاربرانی که ادعا می‌کردند قربانی «آنچه را که شایسته اش بود دریافت کرده است».
چنین اظهارنظرهایی منعکس کننده نگرش غالب نسبت به قربانیان خشونت خانگی و سوء استفاده جنسی در منطقه است که اغلب قربانیان را به سمت خودسانسوری و سکوت سوق می دهد، زیرا آنها بدلیل نگرانی در مورد آسیب به شهرت خود در مورد خشونتی که متحمل شده اند خودداری می کنند.
در بسیاری از موارد، خشونت آنلاین در رسانه های اجتماعی با گزارش رسانه ها در مورد خشونت خانگی علیه زنان و دختران آغاز می شود. تحقیقات BIRN نشان داد که رسانه‌ها در مقدونیه شمالی همچنان تمایل دارند پوشش خشونت‌های مبتنی بر جنسیت را هیجان‌انگیز کنند و انگشت اتهام را به سوی قربانی نشانه بگیرند. بر اساس تحقیقات انجام شده توسط گروه روزنامه نگاران زن علیه خشونت، ۲۷ درصد از مقالات در صربستان با تمرکز بر خشونت خانگی از اصطلاحات هیجان انگیز یا کلیشه ای در توصیف قربانی استفاده می کنند. همین گزارش همچنین نشان داد که حداقل در ۴۰ درصد از مقالات، هویت مقتول در رسانه ها فاش شده است. اغلب اتفاق می افتد که به دنبال این افشاگری، قربانیان در شبکه های اجتماعی هدف قرار می گیرند. با این حال، در برخی کشورها، مانند آلبانی، کوزوو و مونته نگرو، خشونت خانگی و متعاقب آن باعث اعتراضات در حمایت از قربانیان شده است و همچنین خواستار قوانین قوی‌تر برای حمایت از کسانی است که در معرض خشونت قرار دارند.
در حالی که حق ابراز عقیده در مورد ایده های توهین آمیز و نامطلوب اعمال می شود، این حق نامحدود نیست. تحریک به خشونت، خصومت یا تبعیض گفتار محافظت شده نیست و تحت این حق قابل توجیه نیست. کلمات و سایر اشکال بیان می توانند منجر به حمله فیزیکی به افرادی شوند که سخنرانی علیه آنها انجام می شود. و در حالی که اگر این اتفاق در دنیای «واقعی» رخ دهد، هشدارها به صدا در می‌آیند، وقتی صحبت از خشونت در محیط دیجیتال به میان می‌آید، بسیاری - در برخی موارد از جمله مقامات مجری قانون - چیزهای مجازی را با این توجیه که «واقعی نیستند»، مورد توجه قرار نمی دهند. با این حال، خشونت آنلاین به صفحه نمایش محدود نمی شود. این واقعیتی است که در بسیاری از موارد خشونت آنلاین به دنیای "واقعی" راه پیدا می کند، در موردی در صربستان نشان داده شد که قبل از حمله فیزیکی به یک کارمند زن باشگاه بدنسازی، مردی او را به صورت آنلاین تهدید کرد و حتی برنامه های خود را برای حمله به او اعلام کرد.
علاوه بر این، موردی که در آن یک اقدام غیرقانونی که به‌صورت آفلاین انجام می‌شود، به‌صورت آنلاین منتقل و منتشر شده است تا قربانی را در معرض آسیب‌ها و رنج‌های بیشتر قرار دهد، نشان می‌دهد که چگونه خشونت آنلاین و آفلاین اغلب در هم تنیده شده و حتی برای دستیابی به اثر کامل به یکدیگر وابسته هستند.
در یک مورد دیگر در صربستان، گزارشی از مردی به دلیل گرفتن عکس‌های محرمانه از یک زن از پنجره خانه‌اش در حالی که لباس‌هایش را برهنه می‌کرد و در فضای مجازی منتشر می‌کرد، به پلیس داده شد.
تحقیقات همچنین ارتباط بین خشونت آنلاین و قاچاق انسان را نشان داد که منجر به افزایش قاچاق سایبری زنان به ویژه در طول همه‌گیری جهانی کووید شد. بر اساس گزارشی که توسط یک سازمان غیردولتی صربستان، "آتینا"، به بررسی همبستگی بین این دو می پردازد، بیش از ۴۰ درصد از قربانیان زن قاچاق انسان نیز مورد سوء استفاده آنلاین قرار گرفته اند. در مصاحبه با ۱۷۸ زن و دختری که طی پنج سال گذشته از آتینا حمایت دریافت کردند، ۴۲ درصد گزارش کردند که هدف سوء استفاده آنلاین از زورگویی سایبری، تعقیب سایبری، هک، پورن انتقام جویانه و "دوکس" قرار گرفته اند. انتشار آنلاین اطلاعات خصوصی با هدف افشای عمومی و شرمساری قربانیان. برای ۳۱ درصد از مصاحبه شوندگان، سوء استفاده آنلاین مستقیماً با روند قاچاق انسان مرتبط بود.
اشتراک گذاری صریح محتوا و نقض حریم خصوصی
خشونت آنلاین مبتنی بر جنسیت علیه زنان، اغلب از طریق دسترسی غیر توافقی، دستکاری و به اشتراک گذاری اطلاعات و محتوای خصوصی، از جمله محتواو عکس ها و ویدیوهای فتوشاپ شده جنسی که با هدف تحقیر و بدنامی زنان ایجاد می شوند، انجام می شود.
در بوسنی و هرزگوین، فتومونتاژی از بدن برهنه یک هنرمند زن به صورت آنلاین به اشتراک گذاشته شد و با توهین و تمسخر جنسی و زن ستیز همراه بود .
"جنس خواری" شکل مشابهی از خشونت مبتنی بر جنسیت آنلاین است. این موضوع به استفاده از ابزارهای دیجیتال برای باج‌گیری از قربانی اشاره دارد که معمولاً شامل تهدید مجرم به انتشار تصاویر محرمانه قربانی یا محتوای دیگر می‌شود تا به محتوای واضح‌تر، اعمال جنسی یا تماس جنسی با قربانی دست یابد. چنین اشکال خشونت آنلاین علیه زنان در بالکان نیز ثبت شده است.
یک روند نگران کننده به خصوص در کشورهای تحت نظارت، اشتراک گذاری عکس ها و فیلم های صریح زنان و همچنین اطلاعات شخصی آنها از جمله نام و آدرس آنها از طریق رسانه های اجتماعی، برنامه های پیام رسانی و گروه های مخفی است.
به عنوان مثال، یک گروه تلگرامی بدنام که در آن کاربران محتوای جنسی صریح درباره زنان و دختران را پست می‌کنند و به اشتراک می‌گذارند، در مقدونیه شمالی دوباره فعال شده است. در کنار عکس ها، کاربران آدرس و شماره تلفن قربانیان را که بسیاری از آنها زیر سن قانونی هستند به اشتراک می گذارند. در یک مورد مشابه در صربستان، گروه‌های چت حاوی عکس‌ها و فیلم‌های صریح از زنان شناسایی شدند. برخی از این گروه‌های چت به نام شهرهایی در صربستان نامگذاری شدند و مکان قربانیان را بیشتر شناسایی کردند. چنین مواردی نه تنها حقوق حریم خصوصی زنان و دخترانی را که تصاویر و اطلاعات شخصی آنها به اشتراک گذاشته شده است، نقض نمی کند. آنها تهدیدی مستقیم برای امنیت آنها هستند.
سیاستمداران زن همیشه هدف قرار می گیرند
گروه های خاصی از زنان به دلیل نقشی که در جامعه ایفا می کنند یا موقعیت های عمومی خود، بیشتر در معرض خشونت آنلاین قرار دارند. نظارت ما نشان می دهد که سیاستمداران، روزنامه نگاران، مدافعان حقوق بشر و فعالان به طور فزاینده ای مورد هدف، تهدید و آزار قرار می گیرند.
تحقیقات قبلی BIRN نشان داد که زنان روزنامه‌نگار در بالکان هر روز با سوء استفاده آنلاین مواجه می‌شوند. بر اساس یافته های یک تحلیل BIRN، با توجه به شکست سیستماتیک در مجازات عاملان، اکثر آنها شکایت را بی نتیجه می دانند. برای هدف این تحقیق، ما خشونت علیه گروهی را بررسی کردیم که از نظر تعداد بیشنرین تهدیدهای آنلاین دریافت می‌کند و این گروه سیاستمداران زن هستند. در تعداد زیادی از موارد، سیاستمداران زن مورد هدف تهدیدهای آنلاین قرار می‌گیرند که عموماً زن‌ستیزانه و جنسیتی هستند. این امر هنجارهای مردسالارانه را بیشتر نهادینه می کند.
به عنوان مثال، در مونته نگرو، سه زن عضو حزب دموکراتیک سوسیالیست ها، DPS، دریتا لولا، آمینه براهیچ و نینا پرونوویچ، توسط یک کاربر توئیتر مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفتند. به طور مشابه، دراگینیا ووکسانوویچ استانکوویچ، نماینده مخالف مونته نگرو، مورد تهدید یک کاربر فیس بوک به خشونت فیزیکی و تحریک به خشونت قرار گرفت. در هر دو مورد، اگرچه این تهدیدات استانداردهای اجتماعی فیس‌بوک و توییتر را نقض می‌کرد، اما این شبکه‌ها در هر دو مورد، سخنان نفرت‌انگیز را تحریم نکردند.
در بسیاری از مواردی که سیاستمداران زن از خشونت آنلاین رنج می‌برند، همتایان مرد آنها خشونت را مرتکب می‌شوند، که این امر مردسالاری در سیاست بالکان را تایید می‌کند که به موجب آن مردان اکثر پست‌های ارشد و تصمیم‌گیری را در اختیار می‌گیرند و اکثریت در محافل سیاسی و حکومتی هستند. به عنوان مثال، در بوسنی و هرزگوین، ووژین میاتوویچ، سیاستمدار سوسیال دموکرات، به سابینا کودیچ، نماینده حزب ناسا استرانکا، بر اساس جنسیت او توهین کرد و توهین های خود را در صفحه فیس بوک اش تکرار کرد. در مورد مشابهی، فواد کاسوموویچ، شهردار زنیکا، در مورد ارائه یکی از اعضای شورای شهر، امینا توفکچیچ، اظهار داشت که او "سزاوار یک سیلی برای هر کلمه است". پس از اینکه سایر اعضای شورا او را به زن ستیزی محکوم کردند، کاسوموویچ اصرار داشت که او به خود توفکچیچ اشاره نکرده است، بلکه به حزب او، حزب کنش دموکراتیک، SDA اشاره کرده است. توفکچیچ به دلیل حمله خود مورد تحریم قرار نگرفت و سخنرانی او در فضای مجازی پخش شد که نظرات و تهدیدهای جنسیتی و زن ستیزانه بیشتری را به دنبال داشت.
موارد خشونت مبتنی بر جنسیت آنلاین که سیاستمداران زن را هدف قرار می دهد، به ویژه نگران کننده است، زیرا آنها را تهدید و مشارکت سیاسی زنان را تضعیف می کند، صدای آنها را خاموش می کند و مانع مشارکت دموکراتیک آنها می شود. این با مطالعات انجام شده برای مثال زنان در سیاست آلبانی همچنان با تبعیض، سوء استفاده و زبان توهین آمیز مستمر روبرو هستند. داده‌های تحلیل شده توسط BIRN در مورد پوشش رسانه‌های آنلاین نشان می‌دهد که در انتخابات گذشته آلبانی همچنان از زبان‌های جنسیتی و تحقیرآمیز علیه زنان استفاده می‌شود. پوشش رسانه ای از نامزدهای زن در انتخابات نیز در مقایسه با پوشش همکاران مرد آنها کمتر بود. نمونه ای از حدود ۶۹۰۰ مقاله تحلیل شده توسط BIRN نشان می دهد که ۳۰ درصد از رسانه های آنلاین تحت نظارت دارای سوگیری جنسیتی آشکار هستند. داده های به دست آمده از پایش نشان می دهد که تنها ۱۵.۳ درصد از اظهارات سیاسی منتشر شده توسط رسانه ها در سایت های آنلاین آنها از نامزدهای زن بوده است در حالی که ۸۴.۷ درصد اظهارنظر ها از سوی همکاران مرد آنهابوده است.
اَشکال مختلف تبعیض
زنان و دخترانی در معرض اشکال مختلف تبعیض قرار می گیرند، به ویژه در معرض خشونت آنلاین هستند. زنان رنگین پوست و زنان اقلیت های مذهبی یا قومی اغلب مورد هدف قرار می گیرند. برای این زنان، خشونت مبتنی بر جنسیت در دنیای دیجیتال با اظهارات بیگانه‌هراسی، نژادپرستانه، زن‌ستیزانه، جنسیت‌پرستانه و سخنان نفرت آمیز آمیخته است.
این مسئله به ویژه برای گروه‌هایی که قبلاً در جامعه تبعیض را تجربه کرده‌اند و تقریباً در هر سطح اجتماعی تحت فشار هستند، زیاد است از جمله پناهندگان و مهاجران و همجنس گرایان. در موردی در مقدونیه شمالی، عکس‌ها و فیلم‌های صریح زنان و دختران در فیس‌بوک به اشتراک گذاشته شد و به دنبال آن توهین‌ها، اظهارنظرهای بیگانه‌هراسی و نژادپرستانه منتشر شد. در بوسنی، Antimigrant.ba، یک پورتال اینترنتی ضد مهاجر، شهادت یک زن افغان را به اشتراک گذاشت که توسط یک افسر پلیس مرزی کرواسی مورد آزار جنسی قرار گرفته بود. این شهادت در ابتدا توسط گاردین بریتانیا منتشر شد، اما پورتال اینترنتی بوسنیایی از مقاله سوء استفاده کرد و بررسی خود را از این داستان به اشتراک گذاشت که مملو از نظرات جنسی، زن ستیز، بیگانه هراسی و نژادپرستانه بود. مدیر و سردبیر پورتال Antimigrant.ba، علی اسپاهیچ، در چندین نوبت در سال های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ به تحریک و اشاعه نفرت از طریق محتوای متنی، عکس و ویدیویی متهم شد. اما در سال ۲۰۲۱، دادگاه بوسنی و هرزگوین او را تبرئه کرد.
دلایل شکست در محافظت
همانطور که اشاره شد، خشونت علیه زنان، از جمله خشونت مبتنی بر جنسیت آنلاین، نوعی تبعیض علیه زنان و نقض حقوق بشر است که زنان را از برخورداری کامل از حقوق انسانی خود، مشارکت فعال در جامعه و در نهایت از دستیابی به برابری جنسیتی باز می‌دارد.
نظارت ما نشان می‌دهد که خشونت مبتنی بر جنسیت آنلاین به چهار دلیل اصلی در منطقه بالکان در حال رشد است:
- قانون‌گذاری ناکافی و واکنش نهادی ضعیف به تبعیض و سخنان نفرت
- عدم پاسخگویی شرکت‌های بزرگ فناوری در اجرای سیاست‌های جامعه خود در رابطه با خشونت دیجیتال
- اعمال کلیشه های جنسیتی توسط رسانه ها و عدم انتشار موارد نقض دستورالعمل های اخلاقی حرفه ای
- هنجارهای پدرسالارانه ریشه دار در سطح اجتماعی که خشونت و تبعیض علیه زنان را مشروع و عادی می کند.
بر اساس اسناد مربوط به حقوق بشر منطقه ای و بین المللی، که کشورهای بالکان به آن ملزم هستند، دولت ها موظف به مبارزه با انواع تبعیض علیه زنان، از جمله خشونت آنلاین، و حمایت از حقوق بشر آنها، از جمله حق هر زن برای زندگی عاری از خشونت هستند. . علاوه بر این، دولت ها موظفند از اعمال خشونت آمیز علیه زنان و دختران جلوگیری، تحقیق و مجازات کنند.
با این حال، علیرغم تعهدات قانونی خود، بسیاری از کشورهای بالکان، از جمله کشورهایی که برای این مطالعه نظارت شده‌اند، چارچوب‌های قانونی ضعیفی دارند که خشونت آنلاین و عاملان آن را به اندازه کافی درمان و تحریم نمی‌کنند. یعنی، قوانین داخلی به صراحت خشونت آنلاین مبتنی بر جنسیت را تنظیم نمی کند. با توجه به گستردگی این معضل و آثار زیانبار آن بر حقوق بشر، برابری و مشارکت زنان، اتخاذ قوانین خاص یا تطبیق قوانین موجود برای مبارزه و پیشگیری از خشونت آنلاین مبتنی بر جنسیت و اشکال معاصر آن برای کشورها ضروری است. چارچوب های قانونی داخلی برابری جنسیتی، از جمله قوانین خانواده و قوانین مربوط به خشونت خانگی و قوانین کیفری باید اصلاح و کامل شوند.
حتی در هنگام رسیدگی به خشونت جنسیتی آفلاین، موسسات سابقه ضعیفی دارند. جرم انگاری خشونت آنلاین علیه زنان و دختران برای اطمینان از اثر بازدارندگی ضروری است. کشورها باید همه عناصر و اشکال خشونت آنلاین، از جمله اشتراک‌گذاری مجدد محتوای مضر را جرم انگاری کنند. سازوکارهای قانونی و نظارتی از جمله دفاتر انتظامی و دادسراها برای اجرای کافی و مؤثر قانون، به حداقل رساندن آثار زیانبار، تحریم، نیازمند آموزش مناسب و مجهز به دانش، منابع انسانی و فنی از جمله بخش‌های ویژه جرایم دیجیتال هستند.
همانطور که چارچوب قانونی در تنظیم خشونت مبتنی بر جنسیت آنلاین ناکام است، قوانین کشورهای تحت نظارت نیز حاوی مقرراتی نیست که به طور خاص سخنان مشوق نفرت آنلاین را کنترل کند. به طور کلی، در حالی که چارچوب‌های قانونی و نهادی موجود برای مبارزه با سخنان مشوق تنفر در کشورهای بالکان از نظر تئوری قوی به نظر می‌رسد، کاربرد عملی آنها وجود ندارد.
یک مسئله اضافی این است که قوانین تنظیم کننده سخنان مشوق خشونت و تنفر فقط چندین زمینه محافظت شده را به رسمیت می شناسند که جنسیت یکی از آنها نیست. با این حال، همانطور که نظارت BIRN نشان می دهد، این زنان و دختران هستند که به طور فزاینده ای مورد هدف سخنان نفرت و نفرت، خصومت و تبعیض بر اساس جنسیت قرار می گیرند. در حالی که مقامات موظف به حمایت از حقوق زنان و مبارزه با تبعیض هستند و باید قوانین را در پرتو روندهای معاصر و مسائلی که زنان و دختران در بالکان با آن مواجه هستند، از جمله خشونت مبتنی بر جنسیت، اما نه محدود به آن، تفسیر و اعمال کنند.
موضوع تنها به فقدان چارچوب های قانونی کافی یا اجرای ضعیف محدود نمی شود.
یکی از موانع اصلی مبارزه با خشونت آنلاین علیه زنان این تصور عمومی است که خشونت آنلاین یک جرم جدی نیست و نمی تواند آسیب جدی ایجاد کند. چنین نگرش هایی فرهنگ معافیت از مجازات را تقویت می کند و عواقب ناگواری به دنبال دارد. آنها این پیام را ارسال می کنند که عاملان خشونت آنلاین متحمل عواقب قانونی نخواهند شد و در نتیجه خشونت بیشتر را تشویق می کنند. قربانیان از ترس، سکوت و از اینترنت و فضای عمومی عقب‌نشینی می‌کنند زیرا از عواقب قرار گرفتن در معرض خشونت آنلاین می‌ترسند و این ترس نابرابری جنسیتی و انگ زنان در بالکان را تشدید می‌کنند.
دلایل افزایش خشونت دیجیتال فقط داخلی نیست. رسانه های اجتماعی ثابت کرده اند که توانمندسازهای بزرگی برای خشونت دیجیتال علیه زنان هستند. پلتفرم‌ها، به‌ویژه فیس‌بوک و توییتر، با ناتوانی در تحقیق کافی و پاسخگویی کافی به گزارش‌های خشونت و سوء استفاده به شیوه‌ای شفاف، از مسئولیت خود در حمایت از حقوق زنان در فضای مجازی حمایت نمی‌کنند، و این وضع بسیاری از زنان را به سکوت یا سانسور خود در این پلتفرم سوق داده است.
فیس بوک در مورد سخنان مشوق خشونت و تنفر و تحریم این نوع محتوا، خط مشی خود را دارد و نسبت به نقض دستورالعمل های خود در بالکان کور است. این همچنین نشان‌دهنده این واقعیت است که شرکت، مدیران محتوای محدودی دارد که زبان‌های محلی را می‌فهمند و بر ترکیبی از الگوریتم‌ها و عامل انسانی متکی است. پیش از این، فیس‌بوک به BIRN گفته بود که برای شناسایی محتوای نقض‌کننده فیس‌بوک و اینستاگرام و در برخی موارد به‌طور خودکار به هوش مصنوعی متکی است.
به گفته فیس‌بوک، آنها «از بازبینی محتوا برای بررسی و برچسب‌گذاری محتوای خاص استفاده می‌کنند، به‌ویژه زمانی که فناوری در درک زمینه، هدف یا انگیزه کمتر مؤثر است». تحقیقات BIRN نشان می‌دهد که ابزارهایی که غول‌های رسانه‌های اجتماعی برای محافظت از دستورالعمل‌های شبکه خود استفاده می‌کنند، شکست می‌خورند: پست‌ها و حساب‌هایی که قوانین را نقض می‌کنند، اغلب در دسترس باقی می‌مانند، در حالی که دیگرانی که در چارچوب قوانین باقی می‌مانند، بدون دلیل روشن به حالت تعلیق در می‌آیند. تقریباً نیمی از گزارش‌هایی که به زبان‌های بوسنیایی، صربی، مونته‌نگروی یا مقدونی در فیس‌بوک و توییتر منتشر می‌شوند، درباره سخنان مشوق نفرت هستند. از هر دو پستی که به عنوان سخنان نفرت انگیز، تهدید به خشونت یا آزار و اذیت به زبان بوسنیایی، صربی، مونته نگرو یا مقدونی گزارش شده است، یکی همچنان در فضای مجازی باقی می ماند.
وقتی صحبت از گزارش‌های تهدید به خشونت می‌شود، در۶۰ درصد موارد، آزار و اذیت هدفمند حذف شده است. تمایز انتقاد تند از افترا، یا عقاید سیاسی رادیکال از ابراز نفرت و نژادپرستی یا تحریک به خشونت، نیازمند تحلیل زمینه ای و دقیق است. در غیاب آن، نقض آشکار استانداردهای شبکه های اجتماعی باعث می شود که محتوای توهین آمیز و خشونت آمیز نه تنها باقی بماند، بلکه بیشتر شود.
https://balkaninsight.com/2022/05/11/how-online-violence-against-women-goes-unpunishe
نظر شما