به گفتۀ پژوهشگران و تحلیل گران چینی، علی رغم انکار نهادهای سیاسی جدایی طلب، تمدن چینی کلید اتصال مردم در سراسر تنگۀ تایوان است. جدایی طلبان در جزیرۀ تایوان به رهبری مقامات حزب دموکراتیک ترقی خواهDPP) )، مسیر دشواری را در توسعۀ روابط بین دو تنگه دنبال می­کنند و به تحریک سرزمین اصلی چین ادامه داده اند. این امر، بسیاری از زمینه ‌های همکاری و گفت ‌و گو بین تنگه‌ها را متوقف کرده است. جی بین، یکی از مقامات ارشد فدراسیون هموطنان تایوان سراسر چین گفت علی رغم تلاش مقامات دی پی پی برای فروکاست اهمیت فرهنگ سنتی در این جزیره، فرهنگ چینی همچنان بنیان اتصال هموطنان در دو طرف تایوان است.

 در نهمین همایش فرهنگ چین که رویدادی سالانه به میزبانی دانشگاه پکن است، جی گفت: «اتحاد ملی که ما در پی آنیم، نه تنها اتحاد مجددی روی کاغذ، بلکه وحدت معنوی هموطنان در دو سوی تنگۀ تایوان است. جایی که بیش از 150 پژوهشگر و کارشناس از دو سوی تنگۀ تایوان گرد هم آمدند». وی همچنین تأکید کرد که فراگیر بودن تمدن چین، بنیان اصلی رسیدن به شکلی فاخر از اتحاد مجدد است و دستیابی به این هدف را نمی توان جدا دانست از تبدیل فرهنگ چینی به پیوندی معنوی برای مبادلات فرهنگی، و همچنین دانستن هویت فرهنگی چینی در مرکز معنوی برای ساختن یک جامعۀ بین تنگه ای با سرنوشت مشترک. چندین نمایشگاه فرهنگی ارزشمند، که در سال 2011 با نمایش سکونت در کوه‌های فوچون، شاهکاری از هوانگ گونگ‌ وانگ (1279-1368) هنرمند سلسلۀ یوان در موزۀ قصر در تایپه برگزار شد، توجه بسیاری از مخاطبان را به خود جلب کرده است.

فنگ مینگ چو، رئیس سابق موزۀ قصر در تایپه گفت: «همۀ ما وارثان فرهنگ چینی هستیم که آنچنان ژرف است که ارزش فراوان دارد آن را گسترش دهیم؛ زیرا بین دو طرف تنگۀ تایوان مشترک است». او همچنین خاطرنشان کرد که میراث فرهنگی چینی توسط جزیرۀ تایوان و سرزمین اصلی چین، بر ارتباط ذاتی بین دو طرف تأکید می کند و هیچ کس نمی تواند این واقعیت را که ما فرهنگ مشترکی داریم نادیده بگیرد. وانگ زایشی، معاون انجمن ملی مطالعات تایوان، بر نقش کلیدیِ یکپارچگی فرهنگی در ظهور و سقوط دائمی ملت چین در طول پنج هزار سال تأکید کرد و گفت: «یکی از دلایل اصلی که ملت چین در طول 5000 سال گذشته تقسیم و دوباره متحد شده و همیشه بکپارچگی بزرگ خود را حفظ کرده است، انسجام مستحکم و قدرت مرکزگرایی و الهام بخش فرهنگ چین است.

 یوک مو مینگ، رئیس سابق حزب نو در تایوان گفت ماهیت پایدار فرهنگ چینی، حاکی از ارزش ژرفی است که مردم چین برای خانواده قائلند. انعطاف‌پذیری ملت چین در توانایی آن برای یکپارچه شدن در رویارویی با چالش‌های خارجی و تقویت وحدت و قدرت آن نهفته است.

 هو هوی لی، کارشناس فرهنگ از تایوان در دانشگاه تیانجین، به نمادهای فرهنگی عملی اشاره کرد که می تواند شکاف بین دو طرف را پر کند. او از استفادۀ مؤثر از نمادهای فرهنگی مانند مازو در جزیرۀ تایوان حمایت کرد و اینکه «فرهنگ مازو، که در مناطق ساحلی جنوب شرقی سرزمین اصلی چین نیز نفوذ دارد، روحیۀ داوطلبانه و فداکاری را ترویج می کند. برای افرادی که چیز زیادی دربارۀ مازو نمی‌دانند، به استثنای دیدگاه مذهبی، می‌توانیم نقش آن را به عنوان الگوی داوطلبانه تفسیر کنیم، که برای هر دو طرف تنگه تایوان به یک اندازه قابل درک است. ما می‌توانیم بر روی این موضوع کار کنیم که مردم تایوان بتوانند داوطلبانه در فعالیت‌ های احیای روستایی در سرزمین اصلی شرکت کنند».

 چانگ چینگ، پژوهشگر ارشد انجمن مطالعات استراتژیک در تایوان، خواهان بهره مندی از فناوری های پیشرفته در گسترش فرهنگ چینی در میان نسل جوان شد و گفت: «این می تواند به عنوان ابزاری برای تقویت آموزش چینی تلقی شود. ما نمی توانیم جامعۀ اطلاعاتی و همچنین هوش مصنوعی را که وارد زندگی ما شده است، نادیده بگیریم. اگر بتوانیم بر آن مسلط شویم و آن را به ابزاری برای نوآوری و میراث فرهنگی تبدیل کنیم، به نظر من آینده بی حد و حصر خواهد بود.»

 احساس غالب در این مجمع این بود که تفاهم و همکاری فرهنگی، کلید تقویت یکپارچگی و جلوگیری از درگیری است. چی چون چن، استاد دانشگاه مینگ چوان در تایوان، بر اهمیت تداوم تقویت ارتباطات میان جوانان برای کاهش سوء تفاهم ها، در هم شکستن کلیشه ها و تقویت ارتباطات واقعی تأکید و استدلال کرد که «وقتی جدایی طلبان، کمپین های خود را افزایش می دهند، تقویت تبادلات جوانان ضروری تر شده است. پس تبادلات جوانان باید فزونی یابد؛ زیرا روشی پربار برای تقویت ارتباطات و کاهش سوء تفاهم است. رسیدن به اتحاد مجدد مسالمت آمیز، ممکن است طولانی و چالش برانگیز باشد؛ اما از طریق یکپارچگی و تفاهم فرهنگی، مردم هر دو طرف می توانند به سوی آینده ای هماهنگ و متحد پیش بروند».

منبع خبر: https://www.globaltimes.cn/page/202311/1301769.shtml