بدنبال شهادت آیت الله ابراهیم رئیسی و همراهانشان در حادثه بالگرد، «رونالد گرانتس» در متنی آورد: هر لحظه به خیابان خیره می‌شوم، بارها و بارها، اما او را نمی‌بینم، آقای ابراهیم، قامت با شکوه تو با آن تابش شگفت‌انگیز در چهره‌ات. چه کسی می‌تواند بگوید که تو را، رئیس جمهور، واقعاً، مثل من تجربه کرده است. پدرم دستم را گرفت و من به هزاران نفر که از کنارمان می‌گذشتند نگاه کردم، در حالی که او از ماشین بیرون آمده بود و به آرامی از کنار ما عبور می‌کرد، و من لبخندش را تجربه کردم، واقعاً درست است، اینطور است. من به یک بالگرد شیطانی ایمان ندارم، لبخند تو را نمی‌توانم فراموش کنم، منتظر تو هستم، منتظر لبخندت. کی دوباره می‌آیی، آقا ابراهیم؟ از خیابان عبور می‌کنم و به دنبال تو می‌گردم، نمی‌توانی دور بمانی، هیچ‌وقت ابدی وجود ندارد. تو در جامه‌ات برای من مانند نوری گرم در شب دلنشین هستی. انگار صدای تو را در بیرون می‌شنوم که با آهنگی از اندیشه الهی و همچنین از قلبی که از افق نزدیک می‌شود، می‌درخشد. کی دوباره می‌آیی، بشنو، منتظر تو و هنوز هم منتظر لبخندت هستم. مرا ترک نکن، بیرون می‌روم و سنگ‌های سخت زیر پاهایم می‌گویند که راه آسان نیست، اما تو ما را ترک نمی‌کنی.( رونالد گرنتس /برلین، 22 مه 2024)

گفتنی است، رونالد گرنتس (متولد ۱۷ دسامبر ۱۹۵۶ در کرفلد) نویسنده و لیبرتیست آلمانی است. او نمایشنامه، اپرا، شعر و داستان کوتاه می‌نویسد، کتاب منتشر می‌کند و نمایش‌های رادیویی می‌سازد.گرنتس در رشته حقوق و روانشناسی در کلن و هامبورگ تحصیل کرد و سپس به مدرسه روزنامه‌نگاری آلمان در مونیخ رفت. او به عنوان روزنامه‌نگار اولین شغل خود را در دفتر مجله دی سایت آغاز کرد. پس از آن مستندهایی در مورد فرهنگ برای تلویزیون ساخت. معروف‌ترین فیلم او «هانس آرپ - دادائی جاودانه»است. او از سال ۱۹۸۸ به عنوان نویسنده در برلین زندگی و کار می‌کند. او سفرهای منظم به خاورمیانه و تلاش برای ایجاد گفتگوی بهتر بین غرب و جهان اسلام از طریق آثارش را دارد و به تعهدش به ترویج درک بین فرهنگی شناخته شده است.

منبع: رایزنی فرهنگی ایران در برلین