جمعیت زنان 49 درصد از کل جمعیت نیجریه را تشکیل می دهند . بسیاری معتقد هستند در نیجریه مانند جاهای دیگر آداب ، رسوم ، سنت و مذهب ، ناخواسته به ابزار و توجیه سرکوب زنان در این کشور تبدیل شده است .
بسیاری از این اعتقادات و سنت های مذهبی به دوران فئودالی در این کشور باز می گردد که برای توجیه و حفظ مالکیت خصوصی طراحی شده اند . پدرسالاری محصول کناری جامعه طبقاتی است . فرهنگ و یا مذهب برای قرن ها رابطه بین مردان و زنان را در نیجریه دیکته کرده است و سلطه مردان را در سازمانها و نهادهای اجتماعی در تمام سطوح رهبری و تثبیت کرده است و هماره به حاشیه رانده شدن زنان در آموزش، بازار کار، سیاست، کسب و کار، خانواده، مسائل داخلی و ارث را توجیه کرده است .
سرکوب زنان یک پدیده جهانی است، اما نیجریه به جهت سیطره شدید امپریالیسم جهانی و عوامل چند ملیتی ، در بدترین وضعیت در میان دیگر کشورهای جهان سوم قرار دارد . در این نوشته تلاش می شود تا وضعیت زنان و چالش های آن در نیجریه در حوزه مشارکت های سیاسی در این کشور مورد کنکاش قرار گیرد.
در سال 2023 خانم سارا جوبریل نامزد ریاست جمهوری از حزب PAC شد ولی متاسفانه رای بسیار پائینی را به خود اختصاص داد . از چهار زنی که نامزد احراز فرمانداری در ایالت ها شده بودند ، هیچکدام موفق به انتخاب تحت عنوان فرماندار نشدند. فقط در سطح معاون فرماندار در برخی ایالت ها بویژه لاگوس موفقیت نسبی حاصل شد.
همه زنانی که برای شرکت در مجلس سنا در انتخابات 2023 حضور پیدا کرده بودند، نتوانستند حائز اکثریت آرا شوند . از هفت نفر زنی که می خواستند وارد مجلس نمایندگان بشوند ، تنها یک نفر از آنها توانستند این پست را به خود اختصاص دهند و هیچ یک از هشت نفری که آرزو داشتند در شوراهای دولت های محلی باشند ، امکان حضور در این شورا ها را پیدا نکردند.
از سوی دیگر مسئله جابجایی گسترده قانونگذاران زن از حزب PDP در انتخابات مقدماتی نیز در این کشور قوت گرفت . احتمالا هیچ کدام از آنها در هیچ یک از 36 مجلس قانونگذاری ایالت ها، حضور پیدا نخواهند کرد و سه سناتور زن، فلورانس ایتا گیوا (کراس ریور جنوبی) و خیرات گوادابه (قلمرو پایتخت فدرال) و استلا اومو (دلتای جنوب) نیز جایگاه سناتوری خود را از دست خواهند داد.
دلایل مختلفی برای سطح پایین مشارکت زنان در سیاست مطرح شده است. به عنوان مثال، برخی بر این باور هستند که زنان نمی توانند قدرت لازم را برای از بین بردن طوفان های ناشی از سیاست را داشته باشند . این دیدگاه تلاش می کند تا زنان را به عنوان قربانیان طبیعت به تصویر بکشد تا از این طریق ناتوانی آنها در سطوح بالای سیاسی را توجیه کند.
متاسفانه بسیاری از ادیان و سنت ها به شدت بر این باور هستند که زنان نباید موقعیت رهبری بعهده را داشته باشند و حداکثر می توانند نقش دوم را بازی کنند . زنان به ندرت در جاهای که برنامه ها، استراتژی ها و تاکتیک های حزبی ترسیم می شود ، یافت می شوند . بدتر از همه، هر زنی که تلاش می کند "قانون نانوشته" را بشکند، به عنوان یک ناسازگار دیده می شود و حتی توسط اکثریت جامعه زنان با تحقیر رفتار می شود . این درحالی است که باید بر این واقعیت نیز در نیجریه صحه گذاشت که زنان در نیجریه قادر به بسیج منابع کافی برای رقابت با همتایان مرد نرا ندارند ، زیرا سیاست اغلب در نیجریه به معنای "پول" است و زنان همیشه از لحاظ اقتصادی از این حیث محروم هستند. بنابراین، جدا از مذهب، سنت و سایر باورهای اجتماعی که مشارکت زنان در سیاست را محدود می کند این موضوع نیز به عنوان دومین چالشی دیگر در این عرصه تلقی می گردد.
منابع:
نظر شما