سرمقاله روزنامه نیویورک تایمز دیدگاهی انتقادی از رویکرد دولت مودی به آزادی مطبوعات ارائه می‌کند و آن را بخشی از الگوی رفتاری گسترده‌تر رهبران پوپولیست و اقتدارگرا می‌داند.

این مقاله از هیئت تحریریه نیویورک تایمز به نگرانی‌ها در مورد آزادی مطبوعات در هند تحت رهبری نخست وزیر نارندرا مودی می‌پردازد. در اینجا نکات کلیدی وجود دارد:

سرمقاله استدلال می کند که مودی برای سرکوب آزادی مطبوعات که موقعیت هند به عنوان بزرگترین دموکراسی جهان را تضعیف می کند، اقدام کرده و همچنین به رتبه پایین هند در شاخص های آزادی مطبوعات و خطراتی که روزنامه نگاران برای گزارش انتقادی با آن مواجه هستند اشاره می کند. این مقاله بر مسدود کردن اخیر یک مستند بی‌بی‌سی به نام «پرسش مودی» توسط دولت متمرکز است که نقش مودی در شورش‌های سال 2002 گجرات را بررسی می‌کرد. گزارش شده است که این مستند گزارش ناشناخته قبلی دولت بریتانیا را فاش می کند که مودی را «مستقیماً مسئول» فعال کردن شورش ها می داند. واکنش دولت هند شامل مسدود کردن این مستند، لقب «تبلیغات خصمانه» و سپس یورش به دفاتر بی‌بی‌سی بود. همچنین استدلال می کند که این اقدامات به یک موضوع گسترده تر از آزادی مطبوعات در هند تبدیل شده است. در حالی که مودی محبوبیت خود را حفظ می کند و هند یک بازیگر مهم جهانی است، رهبران غربی باید اهمیت دموکراسی و آزادی مطبوعات را در تعاملات خود با هند به خاطر بسپارند.

مقاله با ترسیم موازی با سرکوب حزب خود مودی در طول حکومت اضطراری هند از سال 1975 تا 1977 به پایان می‌رسد و نشان می‌دهد که چنین اقداماتی دموکراسی را به خطر می‌اندازد.

An illustration of a paper airplane crashing, its pointed tip scrunched on impact. The paper airplane is made from the page of a newspaper.

https://www.nytimes.com/2023/02/12/opinion/modi-bbc-documentary-india.html#:~:text=India%20ranks%2011th%20in%20the,rank%20out%20of%20180%20countries

کد خبر 20551

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
8 + 9 =