«الکترا پاسیون» به کارگردانی فرزاد امینی کارگردان ایرانی شبیه یک آیین است. آیینی برای پاکسازی روح از نفرت، تلخی و رنج. موسیقی این قطعه از فولکلور و مناطق روستایی ایران می آید. موسیقی و آوازهایی که توسط چوپانان، ماهیگیران، کارگران و کشاورزان در حین کار یا هنگام مراسم یا عزاداری اجرا می شود. وسایل صحنه نیز نشانه ای از نمادهای اساطیری و زندگی باستانی است. داس، خنجر، کوزه، شمشیر، عصای بامبو، پر پرندگان و چند شاخ گاو که بازیگران با آن موقعیت های دراماتیک را روایت می کنند. امینی در طول 22 سال همکاری خود با بازیگران، تئوری بازیگری یرژی گروتوفسکی را به شدت مطالعه کرده است. آثار او مرتباً در یک تئاتر کوچک مستقل در تهران اجرا می شود که یکی از آنها برای اولین بار در آلمان نمایش داده شود. فرزاد امینی در بروشور «الکترا پاسیون» در اجرای برلین نوشت:تراژدی الکترا بیانگر اراده شیطانی و میل به ظلم است. آرزویی که احتمالاً ابعاد نامحدودی دارد، تا جایی که اورستیا و الکترا می‌توانند مادرشان را بکشند. این تراژدی، ورطه تاریک وجود انسان را مانند یک سیاه‌چال در روح بیان می‌کند. فاجعه‌بارترین وضعیت این بی‌رحمی و تاریکی زمانی است که از یک سیستم سرچشمه بگیرد. ابتذال شرّ از اینجا آغاز می‌شود. این نویسنده تئاتر، مولف و کارگردان ایرانی، پیش از این ۲ بار دیگر در اروپا اجراهایی را روی صحنه برده است که می‌توان به اجرای نمایش «هیپولیت» در فستیوال زوگرافو در آتن یونان و اجرای همین نمایش در فستیوال تئاتر برگامو ایتالیا اشاره کرد و «الکترا پاسیون» در برلین سومین حضور وی در تئاتر اروپا محسوب می‌شود. همچنین وی در سال ۱۳۹۸ به تئاتر اودین در شهر هولستبرو دانمارک برای حضور در تمرینهای «یوجنیو باربا» دعوت شد.

منبع:  Brotfabrik-berlin