در حالی که عوامل متعددی از لحاظ تاریخی به تبعیض علیه اقلیتهای مذهبی و خشونتهای مذهبی در پاکستان کمک کردهاند، تلاشهای ناکافی در سطح دولت و جامعه برای ایجاد محیطی که از هماهنگی بین ادیان و انسجام اجتماعی حمایت میکند، صورت گرفته است.
فرآیندهای اسلامی شدن دولت و جامعه بر رفتارها و نگرش های کلی تأثیر منفی گذاشته است که به طور فزاینده ای نسبت به اقلیت های مذهبی در کشور نابردبار و طرد می شود. تهدیدهای فزاینده علیه امنیت فیزیکی جوامع اقلیت از سوی گروههای افراطی و شبهنظامی اسلامگرا و انفعال دولت برای مقابله با این تهدیدات، مشکل را بیشتر میکند.
این گزارش به بررسی دیدگاههای سیاسی-اجتماعی و چالشهای روزمره با بزرگترین جوامع اقلیت پاکستان بر اساس نظرسنجی سراسری انجام شده توسط موسسه مطالعات صلح پاکستان در سال 2014 با 327 پاسخدهنده متعلق به جوامع مسیحی، هندو، بهایی و سیک از چهار استان پاکستان میپردازد. : سند، پنجاب، خیبر پختونخوا (KPK) و بلوچستان.
برخی از اهداف اصلی این نظرسنجی، بررسی زندگی اقلیتهای مذهبی و ارتباط آنها با پیروان ادیان دیگر بود. بررسی جنبه های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی و چالش های موجود در زندگی روزمره مشترک میان پیروان ادیان مختلف؛ و پیوندهای بین مذهبی و بین فرهنگی را از میراث فرهنگی مرکب موجود پاکستان مانند زیارتگاه ها، جشنواره ها و فولکلورها و غیره شناسایی کنید.
یافته های بررسی نشان می دهد که تبعیض علیه اقلیت ها با نابرابری کلی و بی توجهی دولت مرتبط است. یکی از موضوعات مکرر این نظرسنجی شکایت مداوم گروه های اقلیت را در مورد عدم حمایت مؤثر دولت در برابر خشونت، ارعاب و عدم تحمل نشان می دهد.
این نظرسنجی همچنین نشان میدهد که اکثر پاسخدهندگان، اگرچه عمیقاً به ایمان خود متعهد هستند، میتوانند با سایر گروههای مذهبی ادغام و زندگی مسالمتآمیز داشته باشند، اما به دلیل وخامت اوضاع امنیتی در سراسر کشور احساس خطر میکنند. با این حال، اکثریت بزرگی از پاسخ دهندگان از هر چهار استان نیز معتقدند که آنها بخشی از جریان اصلی اجتماعی و فرهنگی بزرگتر نیستند. این در حالی است که تعداد قابل توجهی از پاسخ دهندگان می گویند که آزادانه در جشنواره های فرهنگی و مذهبی همراه با پیروان سایر ادیان شرکت می کنند و با ادیان دیدار می کنند. همچنین اکثر پاسخ دهندگان در تجارت و سایر معاملات با پیروان ادیان دیگر مشکلی ندارند.
نظر شما