بر اساس این مطالعه، به دلیل افزایش اجاره‌بها و هزینه‌های جانبی، افراد زیادی  در آلمان در فقر زندگی می‌کنند. بسیاری از خانوارها بیش از یک‌سوم درآمد خود را صرف هزینه‌های مسکن می‌کنند و برخی حتی نیمی از درآمد خود را به این امر اختصاص می‌دهند. مرکز پژوهش‌های اتحادیه پاریتی با استناد به داده‌های اداره آمار فدرال گزارش داده است که پس از کسر هزینه‌هایی مانند اجاره، هزینه‌های جانبی، بهره وام و سایر مخارج، بیش از ۱۷.۵ میلیون نفر یا ۲۱.۱ درصد از جمعیت آلمان درآمد قابل استفاده‌ای در محدوده فقر دارند.

 آیا ابعاد واقعی فقر نادیده گرفته می‌شود؟

طبق اعلام اداره آمار فدرال آلمان، افرادی که کمتر از ۶۰ درصد درآمد متوسط در ماه در اختیار دارند، در معرض خطر فقر قرار می‌گیرند. درآمد متوسط مقداری است که نیمی از جمعیت درآمدی بالاتر و نیمی دیگر درآمدی پایین‌تر از آن دارند. بر اساس داده‌های اداره آمار فدرال، در سال ۲۰۲۳ حدود یک نفر از هر هفت نفر، معادل ۱۴.۳ درصد از جمعیت یا تقریباً ۱۲ میلیون نفر در آلمان در معرض خطر فقر قرار داشتند. اتحادیه پاریتی اکنون انتقاد کرده است که در آمارهای معمول فقر، میلیون‌ها نفر از دید پنهان می‌مانند، زیرا هزینه‌های مسکن در آن‌ها لحاظ نمی‌شود. در گزارش آمده است:کسانی که تنها درآمد افراد را در نظر می‌گیرند و توجه نمی‌کنند که بخش زیادی از درآمد به دلیل هزینه‌های بالای مسکن از دست می‌رود، ابعاد واقعی فقر در آلمان را نادیده می‌گیرند.

درآمد برابر به معنای وضعیت مالی برابر نیست

بر اساس این گزارش، ۵.۴ میلیون نفر بیشتر از آمارهای پیشین زیر خط فقر زندگی می‌کنند. با در نظر گرفتن هزینه‌های مسکن، بیش از یک‌پنجم جمعیت آلمان فقیر محسوب می‌شوند. طبق این محاسبات، آستانه فقر برای یک خانوار تک‌نفره برابر با ۱۰۱۶ یورو درآمد خالص ماهانه است.به‌عنوان مثال، پژوهشگران به یک بازنشسته با حقوق استاندارد ۱۷۷۰ یورو اشاره می‌کنند. اگر این فرد به دلیل قرارداد اجاره قدیمی ۴۵۰ یورو اجاره بپردازد، فقیر محسوب نمی‌شود. اما اگر مجبور به نقل مکان شود، مثلاً به یک آپارتمان که ۹۰۰ یورو اجاره دارد، به زیر خط فقر سقوط می‌کند.

در این مطالعه آمده است: «امروزه استاندارد زندگی دیگر تنها با میزان درآمد تعیین نمی‌شود. مهم‌تر این است که فرد چه میزان از درآمد خود را باید صرف هزینه‌های مسکن کند و چه مقدار از پول او باقی می‌ماند. درآمد برابر ممکن است به‌طور سطحی نشان‌دهنده استاندارد زندگی مشابه باشد، اما در واقعیت، وضعیت مالی افراد ممکن است بسیار متفاوت باشد. یوآخیم راک، مدیر اجرایی اتحادیه پاریتی، هشدار می‌دهد:مسکن در آلمان بیش‌ازپیش به عاملی تبدیل شده که باعث تشدید فقر می‌شود.

هامبورگ، برمن و زاکسن-آنهالت بیشترین آسیب‌پذیری را دارند

بر اساس این گزارش، جوانان زیر ۲۵ سال، از جمله بسیاری از دانشجویان، و افراد بالای ۶۵ سال بیشتر از سایر گروه‌ها از فقر مسکن رنج می‌برند. افراد مجرد بیشتر از زوج‌ها تحت تأثیر قرار می‌گیرند، زیرا معمولاً هزینه‌های مسکن برای هر فرد در خانوارهای تک‌نفره بالاتر است. بدترین وضعیت مربوط به افراد مجرد بازنشسته است. همچنین، تفاوت‌های منطقه‌ای نیز وجود دارد: فقر مسکن در ایالت‌های برمن، زاکسن-آنهالت و هامبورگ بیشتر از دیگر مناطق است، در حالی که در ایالت‌های بادن-وورتمبرگ و بایرن این مشکل کمتر مشاهده می‌شود. اختلاف بین نرخ فقر معمولی و نرخ فقر پس از در نظر گرفتن هزینه‌های مسکن در ایالت‌های هامبورگ و اشلسویگ-هولشتاین به‌ویژه بالا است.اتحادیه پاریتی از دولت آینده آلمان خواسته است که واحدهای مسکونی جدید و به‌طور دائم مقرون‌به‌صرفه بسازد. یوآخیم راک، مدیر اجرایی این اتحادیه، گفت: «سیاست‌گذاری هدفمند برای پیشگیری از فقر در آلمان نیازمند دستمزدهای مناسب، حمایت اجتماعی بهتر و سیاست‌های مسکن است که اجاره‌ها را در سطح قابل‌پرداخت نگه دارد. طبق آمارهای منتشر شده سال ۲۰۲۳ در سایت‌های دولتی کشور آلمان، قیمت اجاره تا پایان سال ۲۰۲۰ در شهر برلین ۱۱ دلار بود که در سال ۲۰۲۳ به  ۱۵ دلار به ازای هر متر مربع رسیده است. بیشتر شهروندان آلمانی و به خصوص مهاجرانی که دستمزد پایین دارند، از افزایش قیمت مسکن در شهرهای این کشور شکایت دارند که با وجود ثابت بودن حقوق‌ها،قیمت مسکن و کالاهای معیشتی در حال افزایش است. دلیل بخشی از این افزایش چشمگیر قیمت،تورم بالای موجود در کشورهای اروپایی ناشی از جنگ اوکراین است. بانک مرکزی آلمان برای مبارزه با این تورم، نرخ بهره را تا حدود ۴۰۰ درصد افزایش داده که این منجر به مشکلاتی شد و بسیاری از خریداران در حال حاضر دیگر توانایی خرید ملک را ندارند و به سمت اجاره می روند و بنابراین بازار اجاره متشنج تر شده است. به گفته کارشناسان مشکل قیمت مسکن در آلمان ناشی از کمبود عرضه است .

منبع: Tagesschau