پاکستان کشوری اسلامی است که ۹۷٪ از جمعیت آن مسلمان و ۳٪ اقلیت آن غیرمسلمان است. اقلیت ‌های دینی در پاکستان شامل هندوها، سیک ‌ها، مسیحیان، پارسیان و سایرین هستند. اقلیت ‌های دینی در پاکستان از همان آزادی دینی کامل که اسلام به غیر مسلمانان داده است، برخوردارند و بر اساس آن، همه اقلیت ‌های دینی آزادند تا عبادات و مراسم دینی خود را طبق عقاید و ایدئولوژی خود انجام دهند. با این حال، مدتی است که دشمنان پاکستان و اسلام با توطئه به نام اقلیتهای دینی، سعی در بدنام کردن پاکستان دارند تا بتوانند به جهانیان القا کنند که اقلیت ‌های دینی در پاکستان از آزادی کامل برخوردار نیستند. بنابراین، بارها مشکل توهین مقدسات اسلامی به نام یک عضو اقلیت دینی وجود دارد که برخی از گروه ‌های افراطی مسلمان را خشمگین کرده و کل اقلیت را مورد ظلم و ستم قرار می‌ دهد. با این حال، علمای مکاتب فکری مختلف مسلمان، دولت و مسلمانان عادی پاکستان همواره مخالف چنین ظلم و ستمی بوده ‌اند و آموزه ‌های اسلام نیز مخالف مجازات کل جامعه به دلیل اشتباه یک فرد است. دولت ‌های پاکستان نیز هر از گاهی قوانینی را برای حمایت و رفاه اقلیت ‌های دینی کشور تصویب کرده و آنها را به طور دقیق اجرا کردند، اما با وجود این همه، به دلیل تبلیغات ساختگی نیروهای متخاصم با پاکستان و اسلام، مشکلاتی وجود داشته است، اما اکنون دولت پاکستان کمیسیونی متشکل از اقلیت ‌های مختلف پاکستان و سازمان ‌های امنیتی ارشد کشور، برای نظارت بر نقض قانون اقلیت ‌های دینی تصویب کرده است که گزارشی تهیه کرده و اقدامات انضباطی علیه قانون ‌شکنان، به دولت توصیه خواهد کرد. لایحه کمیسیون ملی حقوق اقلیت ‌های پاکستان ۲۰۲۵میلادی در نشست مشترک پارلمان پاکستان با ۱۶۰ رأی موافق و ۷۹ رأی مخالف تصویب شده است[1]. قانون کمیسیون ملی حقوق اقلیت ‌های پاکستان ۲۰۲۵ میلادی با اصلاحاتی در نشست مشترک پارلمان پاکستان تصویب شده است. پس از تأیید رئیس جمهور پاکستان، این لایحه به قانون کشور تبدیل می ‌شود، در حالی که قانون کمیسیون ملی حقوق اقلیت ‌ها ۲۰۲۵ میلادی بلافاصله لازم ‌الاجرا خواهد شد. این قانون در کل پاکستان اعمال خواهد شد. قانون کمیسیون ملی حقوق اقلیت ‌های پاکستان متشکل از ۱۶ عضو خواهد بود و دو عضو اقلیت از هر یکی از چهار ایالت پاکستان در این کمیسیون عضویت خواهند داشت، در حالی که نخست وزیر پاکستان رئیس و اعضای کمیسیون را منصوب خواهد کرد. یک دبیر کمیسیون طبق قانون منصوب خواهد شد، یک صندوق کمیسیون ملی حقوق اقلیت‌ های پاکستان تأسیس خواهد شد، اقلیت‌ ها فقط تحت تعریف اقلیت ‌های مندرج در بند ۲۶۰ قانون اساسی پاکستان در نظر گرفته می‌ شوند و اختیارات و وظایف خود را اعمال خواهند کرد. دانش و تجربه در زمینه حمایت از حقوق بشر برای رئیس کمیسیون مذکور الزامی اعلام شده است. این کمیسیون شامل ۲ عضو اقلیت از هر ایالت پاکستان خواهد بود. دولت ‌های ایالتی مربوطه اعضا را معرفی خواهند کرد. از هر ایالت یک عضو زن ترجیح داده می ‌شود. یک عضو از یک گروه اقلیت برجسته در ایالت مربوطه خواهد بود. یک عضو اقلیت از اسلام آباد وجود خواهد داشت که توسط شهردار/ بخشدار معرفی می‌ شود. یک عضو کمیسیون ملی حقوق بشر پاکستان نیز در این کمیسیون حضور خواهد داشت. یک عضو کمیسیون ملی زنان پاکستان نیز در این کمیسیون حضور خواهد داشت. یک عضو کمیسیون ملی حقوق کودکان پاکستان نیز در این کمیسیون حضور خواهد داشت. یک افسر رتبه ۲۱ از وزارت حقوق بشر پاکستان به عنوان عضو، یک افسر رتبه ۲۱ از وزارت قانون و دادگستری پاکستان به عنوان عضو، یک افسر رتبه ۲۱ از وزارت امور مذهبی پاکستان به عنوان عضو و یک افسر رتبه ۲۱ از وزارت کشور پاکستان به عنوان عضو در این کمیسیون عضویت خواهند داشت. این کمیسیون اختیارات گسترده ‌ای برای بررسی شکایات دارد. این کمیسیون تمام اختیارات یک دادگاه مدنی پاکستان را خواهد داشت. کمیسیون مذکور می ‌تواند از هر شخصی اطلاعات از جمله احضار شهود را درخواست کند. پس از تکمیل تحقیقات، کمیسیون اقداماتی را به دولت پاکستان توصیه خواهد کرد. اگر تحقیقات ثابت کند که حقوق اقلیت ‌ها نقض شده است یا سهل ‌انگاری از سوی یک کارمند دولت آشکار شود، کمیسیون اقدام یا پیگرد قانونی را به دولت مربوطه توصیه خواهد کرد. کمیسیون، کمک ‌های فوری و موقت را برای فرد آسیب ‌دیده یا خانواده‌ اش توصیه خواهد کرد. کمیسیون می ‌تواند به دلیل عدم رعایت دستورات، اقدامات انضباطی را علیه فرد یا کارمند مربوطه توصیه کند. کمیسیون، شورایی متشکل از ۱۸ عضو تشکیل خواهد داد. این شورا شامل سه عضو از جامعه هندو پاکستان خواهد بود که دو نفر از آنها از کاست برنامه ‌ریزی ‌شده، سه عضو از جامعه مسیحی و یک عضو از جامعه سیک، یک عضو از هر یک از جامعه بهائی و پارسی، دو عضو مسلمان از بخش حقوق بشر، یک نماینده از اداره حقوق بشر یا امور اقلیت ‌ها در هر ایالت و یک عضو از اقلیت ‌ها از اسلام ‌آباد و اعضای شورا به توصیه کمیسیون توسط نخست ‌وزیر پاکستان منصوب می ‌شوند. این کمیسیون گزارش ‌های ویژه ‌ای را از طریق دولت پاکستان به مجلس شورا ارائه خواهد داد. این کمیسیون در نشست های مجامع بین ‌المللی شرکت خواهد کرد و ارتباط خود را با کارشناسان حقوق بشر از سراسر جهان حفظ خواهد کرد. این کمیسیون گام ‌های ویژه ‌ای برای ادغام همه گروه‌های اقلیت، از جمله دلت ‌ها و کاست ‌های برنامه‌ ریزی ‌شده پاکستان، برخواهد داشت. این کمیسیون همچنین اختیار دارد تا در مورد هرگونه حادثه مربوط به نقض حقوق اقلیت ‌ها تحقیق و تفحص کند. این کمیسیون مسائل حقوق بشر پاکستان را رصد کرده و گزارشی بر اساس تحقیقات مستقل تهیه خواهد کرد که برای اقدام به دولت ارائه خواهد داد. دولت فدرالی و دولت ‌های ایالتی پاکستان می ‌توانند در مورد هر موضوع مناسبی نظر کمیسیون را جویا شوند. دولت فدرالی باید بودجه توانبخشی کافی را برای ارائه کمک ‌های مالی و حقوقی به قربانیان متعلق به اقلیت ‌های پاکستان در اختیار کمیسیون مذکور قرار دهد. کمیسیون از استقلال اداری و مالی کامل برخوردار خواهد بود. کمیسیون اختیار کامل برای ایجاد سمت ‌های جدید یا لغو سمت ‌های قدیمی را خواهد داشت. رئیس، مدیر اجرایی ارشد و حسابدار اصلی کمیسیون خواهد بود. کمیسیون حد اقل هر 3 ماه یکبار یا در صورت لزوم تشکیل نشست خواهد داد. هیچ تصمیمی از کمیسیون معتبر نخواهد بود، مگر اینکه توسط اکثریت اعضای حاضر تصویب شود. برای تصمیمی مربوط به یک اقلیت خاص، نمایندگان آن اقلیت باید در نشست حضور داشته باشند. در صورت تساوی آرا، فردی که ریاست نشست را بر عهده دارد، رأی تعیین‌کننده را خواهد داشت. تمام دستورات و تصمیمات کمیسیون توسط دبیر یا یک مقام مجاز که توسط رئیس آن معرفی می ‌شود، تأیید می ‌شود[2].

منابع: