ژاپن همزمان با شیوع کرونا، با بحران سلامت روانی شهروندان خود نیز مواجه است که برخی از رسانه ها به آن پرداختند.

به گزارش سی ‌بی ‌اس، در ماه گذشته میلادی، ۲۱۵۳ نفر جان خود را بر اثر خودکشی از دست دادند و تعداد کل قربانیان خودکشی در این کشور طی سال جاری میلادی به بیش از ۱۷ هزار نفر رسیده است  و این در حالی است که تعداد جان ‌باختگان کرونا در ژاپن از ابتدا تاکنون و در سال جاری میلادی کمتر از دو هزار نفر بوده است .

کارشناسان معتقدند که همه‌گیری کرونا در ژاپن و اعمال محدودیت‌های طولانی‌مدت، بیکاری و قرنطینه، به گسترش مشکلات روانی در این کشور منجر شده است و البته تا چندی پیش روند خودکشی ها کاهشی بوده است که با این شرایط، وضعیت تا حدودی تغییر کرده است.

سخنگوی دولت ژاپن هفته گذشته تاکید کرد که باید به طور جدی با این موضوع مبارزه کنیم و از تدابیر تازه برای کمک به مردم از طریق شبکه‌های اجتماعی و خطوط تلفنی ویژه خودکشی خبر داد.

در سال های اخیر همواره نرخ خودکشی ژاپن رو به کاهش بوده است اما اکنون افزایش زیاد میزان خودکشی در اثر پاندمی ویروس کرونا مسئولان ژاپنی را نگران کرده است و در این میان زنان بیش از همه آسیب دیده اند.

مشاغلی که بسیاری از زنان در آن استخدام می شوند کارهای خدماتی مربوط به هتل ها، غذاخوری ها و فروشگاه هاست مشاغلی که بیشترین آسیب را در اثر کرونا دیدند.

کل جان ‌باختگان کرونا در این ده ماه در ژاپن ۲ هزار نفر بوده است.

در ژاپن و در ماه اکتبر تعداد بیشتری از افراد در اثر خودکشی نسبت به کرونا در کل سال ۲۰۲۰ کشته شدند و زنان بیشتر تحت تأثیر قرار گرفته اند

اریکو کوبایاشی تاکنون چهار بار سعی کرده خود را بکشد .اولین بار او فقط ۲۲ سال داشت و به طور تمام وقت در کار چاپ و نشر فعالیت داشت اما پول کافی برای پرداخت هزینه های اجاره و مواد غذایی در توکیو را در اختیار نداشت. وی سه روز پس از حادثه، بیهوش در بیمارستان بود و گفت: من واقعاً فقیر بودم.

اریکو کوبایاشی در گذشته با سلامت روان خود دست و پنجه نرم می کرد. 

کوبایاشی که اکنون ۴۳ ساله است، کتابهایی در زمینه مبارزات بهداشت روان خود نوشت و کار مداوم خود را در یک سازمان غیردولتی انجام داد، اما ویروس کرونا استرسی را که قبلاً احساس می کرد بازگرداند.

وی گفت: "حقوق من قطع شد و من نمی توانم نوری را در انتهای تونل ببینم.  دائماً احساس بحران می کنم که ممکن است دوباره به فقر بیفتم. همه گیری کرونا ترس شدید از سقوط در فقر را به وجود آورده است.

کوبایاشی علی رغم اینکه مجبور به مقابله با کاهش حقوق و ناامنی مداوم مالی است می گوید اکنون در مدیریت اضطراب خود بسیار بهتر است و امیدوار است که با صحبت علنی در مورد ترس خود، افراد بیشتری همین کار را بکنند و متوجه شوند که تنها نیستند، قبل از این که خیلی دیر شود. من به مردم می گویم که بیمار روانی بوده ام و از افسردگی رنج برده ام به این امید که دیگران را ترغیب به صحبت کنند. من الان ۴۳ ساله هستم و احساس می کنم خوب است که هنوز زنده ام.

کارشناسان هشدار داده اند که بیماری همه گیر کرونا می تواند منجر به بحران سلامت روان شود. بیکاری گسترده، انزوای اجتماعی و اضطراب در سطح جهانی آسیب های زیادی را متوجه مردم می کند.

در ژاپن، آمارهای دولتی نشان می دهد که خودکشی در ماه اکتبر نسبت به کل سال افزایش یافته است و تعداد ماهانه خودکشی های ژاپنی در ماه اکتبر به ۲۲۱۵ مورد رسیده است و  وزارت بهداشت هم کل درگذشتگان کرونا را ۲،۰۸۷ نفر اعلام کرده است.

ژاپن یکی از معدود اقتصادهای بزرگی است که آمارهای خودکشی را اعلام می نماید. به عنوان آخرین آمارها و داده های آمریکا مربوط به سال ۲۰۱۸ است.

داده های به روز ژاپنی می تواند به سایر کشورها در مورد تأثیر اقدامات همه گیر بر سلامت روان نیز کمک و بینش بدهد که کدام گروه ها آسیب پذیرترین هستند.

میشیکو اودا، استادیار دانشگاه واسدا در توکیو و متخصص در زمینه خودکشی هم در خصوص آمارها می گوید: این داده ها نشان می دهد که سایر کشورها ممکن است در آینده شاهد افزایش مشابه یا حتی بیشتر در تعداد خودکشی ها باشند.

عوارض کرونا برای زنان

براساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، ژاپن مدت هاست که با یکی از بالاترین میزان خودکشی در جهان دست و پنجه نرم می کند.

در سال ۲۰۱۶، نرخ مرگ و میر ناشی از خودکشی ژاپن ۱۸.۵ در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر بوده است که پس از کره جنوبی در منطقه اقیانوس آرام غربی قرار دارد و تقریباً دو برابر میانگین جهانی سالانه ۱۰.۶ در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر است و البته دلایل نرخ بالای خودکشی در ژاپن پیچیده است، ساعات طولانی کار، فشار مدرسه، انزوای اجتماعی و یک ننگ فرهنگی پیرامون مسائل مربوط به بهداشت روان از عوامل موثر ذکر شده اند.

اما طی ۱۰ سال منتهی به سال ۲۰۱۹، تعداد خودکشی ها در ژاپن در حال کاهش بود و طبق گفته وزارت بهداشت، در سال گذشته به حدود ۲۰ هزار مورد کاهش یافت که کمترین میزان از زمان ثبت سوابق مقامات بهداشتی کشور در سال ۱۹۷۸ بوده است.

به نظر می رسد همه گیری کرونا این روند را بر عکس کرده و افزایش خودکشی ها به طور نامتناسبی بر زنان تأثیر گذاشته است.

اگر چه آنها نسبت کمی به خودکشی ها در برابر مردان نشان می دهند، اما تعداد زنانی که جان خود را می گیرند در حال افزایش است و  در ماه اکتبر، خودکشی در زنان ژاپنی در مقایسه با ماه مشابه سال قبل تقریباً ۸۳ درصد افزایش یافته است و  برای مقایسه باید گفت خودکشی مردان تقریباً ۲۲٪ نسبت به مدت مشابه افزایش یافته است.

چندین دلیل بالقوه برای این موضوع وجود دارد:

 زنان درصد بیشتری از کارگران نیمه وقت هتل، خدمات غذایی و صنایع خرده فروشی را تشکیل می دهند، جایی که اخراج کارگران بیشتر بوده است و  کوبایاشی در همین زمینه گفت بسیاری از دوستانش از کار اخراج شده اند.

در یک مطالعه جهانی بر روی بیش از ۱۰ هزار نفر که توسط سازمان کمک های غیر انتفاعی بین المللی CARE انجام شده است، ۲۷ درصد برای زنان افزایش چالش های مربوط به بهداشت روانی را در طی همه گیری گزارش شده در حالی که ۱۰ درصد در ارتباط با مردان اعلام شده است.

بر اساس این مطالعه، زنان با نگرانی در مورد درآمد، با افزایش ناگهانی مراقبت های پرداخت نشده روبرو شده اند و  برای کسانی که شغل خود را حفظ می کنند، اغلب مسئولیت فرستادن کودکان به مدرسه یا مراکز نگهداری از آنان و همچنین وظایف عادی کاری آنها بر عهده مادران است و افزایش اضطراب در مورد سلامتی و رفاه کودکان نیز بار اضافی را بر دوش مادران در طی شیوع بیماری می گذارد.

در ماه مارس، کوکی اوزورا، دانشجوی ۲۱ ساله، یک خط تلفن ۲۴ ساعته سلامت روان با نام Anata no Ibasho (محلی برای شما) راه اندازی کرد.

 وی در این زمینه گفت: این خط تلفن غیرانتفاعی است که از طریق کمک های خصوصی هزینه های آن تأمین می شود و به طور متوسط ​​بیش از ۲۰۰ تماس در روز دریافت می کند و اکثر قریب به اتفاق تماس گیرندگان، خانم ها هستند.

اوزورا افزود: آنها شغل خود را از دست دادند و باید فرزندان خود را تربیت کنند، اما هیچ پولی نداشتند. بنابراین، برخی از آنها اقدام به خودکشی کردند. بیشتر تماس ها شبانه انجام می شود - از ساعت ۱۰ شب تا ۴ صبح – و ۶۰۰ داوطلب غیرانتفاعی در مناطق مختلف در سراسر جهان زندگی می کنند و بیدار هستند تا به آنها پاسخ دهند. اما داوطلبان کافی برای مطابقت با حجم پیام ها وجود ندارند.

آنها موارد فوری مانند کلمات کلیدی خودکشی یا سوء استفاده جنسی را در اولویت قرار می دهند.

 وی گفت: آنها در مدت پنج دقیقه به ۶۰ درصد متن پاسخ می دهند و داوطلبان به طور متوسط ​​۴۰ دقیقه را با هر نفر مشاور سپری می کنند.

به طور ناشناس و در پیام رسان های آنلاین، مردم عمیق ترین مبارزات خود را به اشتراک می گذارند.

برخلاف اکثر خطوط تلفنی بهداشت روان در ژاپن که درخواست ها را از طریق تلفن دریافت می کنند، اوزورا می گوید بسیاری از مردم - به ویژه نسل جوان - راحت تر از دیگران درخواست کمک می کنند.

وی گفت: در ماه آوریل بیشترین پیام ها از مادرانی بود که از تربیت فرزندان خود احساس استرس داشتند و برخی به افکار کشتن فرزندان خود نیز اعتراف می کردند و این روزها پیام های زنان در مورد از دست دادن شغل، مشکلات مالی و همچنین خشونت خانگی معمول است.

اوزورا گفت: ما پیام هایی مانند پدرم را مورد آزار قرار می دهم، شوهرم سعی در کشتن من داشت و ... را تقریباً هر روز دریافت می کنیم که این موارد در حال افزایش است که به دلیل همه گیری کرونا و مشکلات ناشی از  آن است. بیش از این، مکان های بیشتری مانند مدارس، دفاتر یا خانه های دوستان برای دوری و فرار از این مسائل وجود داشت که به دلیل کرونا محدود شده است.

فشار بر کودکان

ژاپن تنها کشور G-۷ است که در آن خودکشی شیوه اصلی مرگ جوانان ۱۵ تا ۳۹ ساله است. طبق اعلام وزارت بهداشت، خودکشی در افراد زیر ۲۰ سال حتی قبل از همه گیری در حال افزایش است.

اوزورا گفت: از آنجا که محدودیت های همه گیری و قرنظینه کودکان را از مدرسه و موقعیت های اجتماعی دور می کند، آنها با سوء استفاده، زندگی پرتنش در خانه و فشارهای ناشی از عقب ماندن از تکالیف روبرو هستند تا جایی که حتی برخی از کودکان پنج ساله هم به خط تلفن پیام داده اند.

تعطیلی مدارس در هنگام شیوع همه گیر در بهار به انباشته شدن تکالیف دانش آموزان انجامیده است و مشکلاتی را به دنبال داشته است.

 به گفته ناهو موریساکی از مرکز ملی سلامت و رشد کودکان، آنان همچنین آزادی کمتری برای دیدن دوستان خود دارند که در افزایش استرس موثر است.

 این مرکز اخیراً یک نظر سنجی اینترنتی را بر  روی بیش از ۸۷۰۰ نفر از والدین و کودکان انجام داده و دریافته است که ۷۵٪ دانش آموزان ژاپنی علائم استرس را به دلیل بیماری همه گیر نشان می دهند.

موریساکی می گوید: به نظر می رسد بین اضطراب کودکان و والدین آنها رابطه زیادی وجود دارد. کودکانی که خود دچار مشکل می شوند و استرس دارند نمی توانند با خانواده خود صحبت کنند زیرا احتمالاً می بینند که مادران یا پدرانشان قادر به گوش دادن به آنها نیستند.

حل مسئله

در ژاپن هنوز هم بر سر پذیرفتن تنهایی و طرح آن مشکلات جدی وجود دارد.

 اوزورا در این زمینه می گوید: معمولاً زنان و والدین مکالمه را با این جمله شروع می کنند: من می دانم درخواست کمک بد است، اما آیا می توانم صحبت کنم؟

اوزورا می گوید: "شرم و خجالت" صحبت در مورد افسردگی اغلب مردم را عقب نگه داشته است چرا که این موضوع چیزی نیست که شما در انظار عمومی درباره آن صحبت کنید یا در مورد آن با دوستان یا هر فرد دیگری سخن بگوئید چرا که می تواند منجر به تأخیر در جستجوی کمک شود، بنابراین این یک عامل فرهنگی بالقوه است که ما در اینجا داریم.

آکاری، مادر نوزاد معلول با این نظر موافق است. وی قبلاً در آمریکا زندگی می کرد جایی که به گفته وی کمک گرفتن آسان تر به نظر می رسد. وی می گوید: وقتی در آمریکا زندگی می کردم، افرادی را می شناختم که دوره های درمانی را گذرانده اند و انجام این کار معمول تر است، اما در ژاپن این کار بسیار دشوار است.

به دنبال بحران مالی در دهه ۱۹۹۰، میزان خودکشی ژاپن در سال ۲۰۰۳، به حدود ۳۴۰۰۰ نفر که بالاترین سطح بود رسید.

کارشناسان معتقدند شرم و نگرانی از اخراج که عمدتا مردان با آن درگیر هستند، باعث افسردگی و افزایش میزان خودکشی می شود. 

در اوایل ۲۰۰۰، دولت ژاپن سرمایه گذاری و تلاش در مورد پیشگیری از خودکشی و حمایت از بازماندگان را  تسریع کرد که از جمله تصویب قانون اساسی برای پیشگیری از خودکشی در سال ۲۰۰۶ برای حمایت از افراد آسیب دیده می باشد، اما هم اوزورا و هم کوبایاشی می گویند که این اقدام کافی نبوده است و کاهش میزان خودکشی مستلزم تغییر جامعه ژاپن است.

کوبایاشی در این زمینه گفت: برای دیگران شرم آور است که ضعف شما را بدانند، بنابراین همه چیز را پنهان می کنید، در خود نگه می دارید و تحمل می کنید لذا باید فرهنگ را به گونه ای ایجاد کنیم تا برای نشان دادن ضعف و بدبختی مناسب باشد.

خودکشی افراد مشهور

در ماه های اخیر تعدادی از مشاهیر ژاپنی نیز خودکشی و جان خود را از دست داده اند و در حالی که رسانه های ژاپن به ندرت جزئیات این گونه مرگ ها را توضیح می دهند – برای جلوگیری از  انتشار روش یا انگیزه ها - به گفته کارشناسان صرف گزارش در این موارد اغلب باعث افزایش خودکشی در عموم مردم می شود.

هانا کیمورا، کشتی گیر حرفه ای ۲۲ ساله و ستاره نمایش واقعیت، در تابستان و پس از بمباران کاربران شبکه های اجتماعی با پیام های نفرت انگیز، خودکشی کرد و مادر هانا، کیوکو کیمورا، می گوید که او آگاه بوده است که گزارش های رسانه ای در مورد مرگ دخترش ممکن است بر دیگران که احساس خودکشی می کنند، تأثیر بگذارد. محدودیت های کرونا مانع کشتی دخترش هانا شد و او تحت تأثیر اظهارنظرهای منفی در شبکه های اجتماعی قرار گرفت و متعاقباً جان خود را گرفت.

وی گفت: هنگامی که هانا درگذشت من بارها و بارها از پلیس خواستم که هیچ مورد مشخصی از مرگ وی را فاش نکند، با این حال گزارش اطلاعاتی را می بینم که فقط پلیس می دانست  و این یک واکنش زنجیره ای از غم و اندوه است.

کیمورا افزود: این بیماری همه گیر باعث شد دخترش وقت بیشتری را به خواندن پیام های مسموم در شبکه های اجتماعی اختصاص دهد، زیرا به دلیل محدودیت های ویروس کرونا قادر به کشتی گرفتن نبود.

وی اکنون در حال راه اندازی یک سازمان غیردولتی به نام "هانا را به خاطر بسپار" برای افزایش آگاهی در مورد آزار و اذیت اینترنتی است.

کیمورا تصریح کرد: او دلیلش برای زندگی را با جنگیدن به عنوان یک کشتی گیر حرفه ای پیدا کرد که قسمت بزرگی از او بود. او واقعاً در شرایط سختی قرار گرفت چون نمی توانست کشتی بگیرد. همه گیری ویروس کرونا باعث خفگی بیشتر جامعه شد.

موج سوم

در هفته های اخیر، ژاپن موارد روزانه کرونا را با رکورد بالا گزارش کرده است زیرا پزشکان درباره موج سوم هشدار می دهند که ممکن است در ماه های زمستان تشدید شود. کارشناسان نگران هستند که با ادامه روند اقتصادی، نرخ بالای خودکشی هم بدتر شود.

یودا به عنوان یکی از کارشناسان در این زمینه گفت: ما حتی پیامدهای کامل اقتصادی همه گیر را تجربه نکرده ایم. همه گیری خود می تواند بدتر شود، پس شاید دوباره شرایط اضطراری و تعطیلی اتفاق بیفتد و اگر این گونه بشود، تأثیر آن می تواند بسیار زیاد باشد.

در مقایسه با برخی دیگر از کشورها، محدودیت های ویروس کرونا در ژاپن نسبتاً کاهش یافته است.  این کشور چندی قبل وضعیت اضطراری اعلام کرد اما به عنوان مثال هرگز تعطیلی گسترده محکمی را اعمال نکرده و محدودیت های قرنطینه ای آن برای موضوعات و رفت و آمدهای بین المللی به اندازه محدودیت های چین ناهموار نبوده است.

اما با افزایش موارد، احتمالا برخی از محدودیت های شدیدتر مورد نیاز خواهد بود و همین نگرانی را ایجاد می کند که این محدودیت ها چگونه می تواند بر سلامت روان تأثیر بگذارد.

یودا گفت: تعطیلی گسترده ما در مقایسه با سایر کشورها بسیار ناچیز بود اما هنوز شاهد افزایش تعداد خودکشی ها هستیم و این نشان می دهد که سایر کشورها ممکن است در آینده شاهد افزایش مشابه یا حتی بیشتر در تعداد خودکشی ها باشند