مولانا عبداللطیف در اواخر قرن نوزدهم به آفریقای جنوبی آمد. او ابتدا از طریق صوفی صاحب به مرکز اسلامی تازه تاسیس در رودخانه امگنی[۱] در ناتال[۲] پیوست. در مرکز اسلامی رودخانه امگنی، مولانا عبداللطیف چند سال به عنوان معلم مدرسه فعالیت کرد. او سپس تصمیم گرفت برای دیدار با پدر سالخورده اش به هند بازگردد. در زمان بازگشت، صوفی صاحب توانایی او را به عنوان رهبر مذهبی تشخیص داد و او را راضی کرد که حداقل برای مدت کوتاهی آن جا بماند.

سپس، صوفی صاحب به کیپ تاون آمد و زمینی را در دورنهوت[۳] خریداری کرد. صوفی صاحب در بازگشت به دوربان از مولانا عبداللطیف خواست تا برای ایجاد مسجد و مرکز اسلامی، در محلی که خریداری کرده است، به کیپ تاون برود. در آنجا هیچ مسجدی در کیپ فلتس[۴] وجود نداشت، و در اولین جمعه ورود خود، او در فضای باز، اولین نماز جمعه را در ژانویه ۱۹۰۴ اقامه کرد. یک سال بعد سنگ بنای مسجد حبیبیه[۵] گذاشته شد. این مرکز به سرعت به یک مرکز آموزش عالی در جنگل تبدیل شد.

مولانا عبداللطیف در سال ۱۹۱۷ درگذشت. وی در کنار مسجدی که تاسیس کرده بود به خاک سپرده شد. این "مسجد در جنگل"، که در آن زمان بسیار بزرگ به نظر می آمد، کوچک تر از آن بود که بتواند همه کسانی را که برای اقامه نماز میت آمده بودند، در خود جای دهد.

با وجودی که مزار او در مجموعه حبیبیه قرار دارد، اما مهم ترین یادگار او فعالیتهای آموزشی و مذهبی اسلامی است که هنوز در این مجتمع مشهود است. امروزه، مرکز مسلمانان که شامل مدرسه ای کوچک، دبستان و دبیرستان، پرورشگاه و کتابخانه اسلامی است، پر جنب و جوش و پویا است.

منبع :

http://www.muslim.co.za/tourism/placestovisit/kramat_moulana_abdul_latief