روزنامه «هندو دهلی»، در تاریخ ۷ جولای ۲۰۱۹م از خانم لالیتا پالیکار مقاله ای را چاپ کرده است که او در آنجا چنین می نویسد:

مسئله سه طلاق در یک وعده، همیشه مورد علاقه در انتخابات برای احزاب مختلف سیاسی است و از این طریق واکنش و توجه مسلمانان را نیز جلب می کنند. این ها یک فیلمنامه است که ما شاهد بازیگرانش هستیم. البته صداهای زنان مسلمان در گذشته هم زیاد شنیده نشده است، اما در طول دهه گذشته یا بیشتر، زنان مسلمان کمی صداهایشان را بلند کردند و تشکّل های مانند شبکه حقوقی زنان مسلمان (MWRN) و جنبش زنان مسلمان هند (BMMA) به وجود آمد و صدای آنها را تا تلویزیون و رادیو رساند. اگرچه زنان بسیار کم، عضو شورای ملی حقوقی ویژه مسلمانان هندوستانAIMPLB)   (هستند اما با توجه به مسایل گوناگون و دیدگاه های مختلف زنان، آنها نادیده گرفته می شوند.

مشکلی که زنان مسلمان با آن مواجه‌اند، فقدان شبکه های سازمان یافته است، هرچند شبکه حقوقی زنان مسلمان (MWRN) تا حدودی واجد شرایط است. بر خلاف شبکه های مردان، سازمان های زنانه سکولار هستند و از همه افرادی که در حوزه حقوق زنان مسلمان کار می‌کنند ابراز خوشحالی می کنند. (BMMA) جنبش زنان مسلمان هند همچنین با زنان مسلمان کار می‌کند و قصد دارد از حقوق مذهبی فراتر برود و به مسائل بزرگ تر محرومیت زنان مسلمان نیز می پردازد. از ۳۳٪ مسلمان (از کل جمعیت مسلمان طبق آمار سرشماری) در نیروی کار، سهم زنان تنها ۱۵٪ است. تازه اینها عمدتا در مشاغل کم درآمدی هم هستند. تمرکز تمام احزاب سیاسی  به موضوعاتی مانند سه طلاق در یک وعده و غیره است که باعث شده عمده نیاز های جامعه مسلمانان به ویژه زنان در مسائلی چون بهبود استانداردهای آموزشی و رفاه عمومی نادیده گرفته شود.

بحث در مورد زنان مسلمان باید از محدوده مسائلی مانند حجاب و غیره خارج شود و شامل ناامنی ها و چالش هایی باشد که طی آموزش و کار با آن مواجه آن هستند.

جنبش زنان مسلمان هند معتقد است که مشکلاتی که زنان مسلمان با آن روبرو هستند، در دین ریشه ندارد و ریشه آن در مردسالاری است مانند ادیان دیگر. در برخی از کشورهای اسلامی، جنبش هایی مانند این، به طور قابل توجهی در زنان و مردان که قهرمان حقوق زنان مسلمان هستند، پیشرفت چشمگیری داشته است.

متأسفانه این تحولات در جامعه زنان مسلمان توسط هیچ نوع رسانه و مطبوعات مورد توجه بایسته و شایسته قرار نگرفته است. تازگی با موضوع جدیدی روبرو هستیم که مسلمانان چگونه با ترس در یک هندوستان تحت حکومت حزب بی. جی. پی زندگی می‌کنند که بهرحال دلایلی قطعی برای نگرانی مسلمانان وجود دارد، اما ریشه این چالش اجتماعی نیز در به حاشیه راندن آنهاست راه مقابله با آن به جز انگیزه دادن به مسلمان به ویژه زنان برای شنیده شدن صدای شان و قراردادن حودشان ازحاشیه به مسیر اصلی جامعه چیزی دیگری نیست.

مسئله عمده ای که سازمان های زنان مسلمان باید در حال حاضر مورد توجه بیشتری قرار دهند این است که به اقشار پایین جامعه نیز رسیدگی شود چون تاکنون بیشتر به نخبگان تحصیل کرده وآن هم در محدوده مناطق شهری پرداخته شده است.

به نظر می‌رسد اگر گروه‌های مسلمان فعلی شعبه‌های مشابهی در سراسر ایالت‌ها باز کنند، جنبش پر جنب و جوشی را در سراسر هند مشاهده خواهیم کرد که می‌تواند وضعیت زنان در جامعه هند را تغییر دهد.