«فرانک‌والتر اشتاین‌مایر»، رئیس جمهور آلمان روز دوشنبه ۱۷ آوریل (۲۸ فروردین) بالاترین نشان افتخار این کشور را به «آنگلا مرکل»، صدراعظم پیشین آلمان در کاخ «بلوو» در برلین اعطا کرد. در این مراسم ۲۰ تن از نزدیکان «مرکل»، اعضای خانواده، سیاستمدارانی که همواره در کنار او بوده‌اند و «اولاف شولتس» صدراعظم فعلی آلمان حضور داشتند. پیش از «آنگلا مرکل» این نشان تنها به دو صدراعظم سابق آلمان، «کنراد آدناوئر»، نخستین رهبر آلمان غربی و «هلموت کهل» صدراعظم وحدت دو آلمان داده شده است.

«اشتاین‌مایر» گفت: «این نشان 25 سال پیش به «هلموت کهل» به پاس خدماتش به وحدت آلمان اعطا شده بود. امروز از اعطای این مدال افتخار به آنگلا مرکل خرسندم. جناب صدراعظم، می‌خواهم به پاس خدمات طولانی‌مدت و گران‌قدر و حیات سیاسی فوق‌العاده‌تان  که از آن برای تقویت دموکراسی به‌شکلی متقاعده‌کننده‌ای استفاده کردید، به شما بالاترین نشان افتخار آلمان را تقدیم کنم. شما به کسب موفقیت‌های اقتصادی جدید کشورمان تحت شرایط سخت و بی‌سابقه یاری کردید.» رئیس جمهور آلمان ضمن تاکید بر اینکه از نحوه مقابله آنگل مرکل با شرایط غیرمنتظره به‌خوبی آگاهی دارد گفت: 16 سال پس از فروریختن دیوار برلین اولین شهروند آلمان شرقی و در عین‌حال اولین زنی بودید که به مقام نخست وزیری آلمان فدرآل انتخاب شدید. وی ضمن اشاره به سه مهارت مهم و قابل‌تحسین «مرکل» گفت:پافشاری در مورد حقایق، هنر مذاکره و قابلیت تفاهم و سازگاری و قاطعیت در حفاظت از اساسی‌ترین اصول دولت هستند.

«گرگور گیزی»، سیاستمدار مطرح چپ آلمان که خود زاده آلمان شرقی است و مدت‌هاست «مرکل» را می‌شناسد، صدراعظم پیشین را زنی می‌شناسد که «جلال و جبروت و زرق و برق» کم‌ترین اهمیت را برایش داشت: «مرکل» ۱۶ سال تمام بی‌تکلف بر این کشور ریاست کرد که قطعا یک شایستگی است. به عقیده او، «مرکل» با همه صدراعظم‌های قبل از خود متفاوت بود: «او اصلاً به مادیات علاقه‌ای ندارد و این نادر است؛ موضوعی که معمولا در مورد مردان صدق نمی‌کند.» گیزی می‌افزاید:آنچه مردان می‌توانند، او نیز می‌تواند، حتی به عنوان یک زن از آلمان شرقی، نکته‌ای که بی‌اهمیت نیست. این که «مرکل» اولین زنی بود که به مقام صدراعظمی رسید نیز نوعی بیان شایستگی اوست که او را به الگو تبدیل کرد، چیزی که «مرکل» هرگز نخواسته بود باشد. رابطه آلمان با روسیه یکی از معدود مواردی بود که به اعتبار «مرکل» تا حدودی صدمه زد. او برای مدتی طولانی پروژه نورداستریم ۲  با روسیه را پیش برد، اشتباهی که اکنون به خاطر آن او را سرزنش می‌کنند. منتقدین می‌گویند، «مرکل» به جای گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر به گاز ارزان روسیه متکی شد. همچنین از او انتقاد می‌شود که حفاظت از آب و هوا و همچنین دیجیتالی شدن و برابری زن و مرد در ۱۶ سالی که در راس أمور بود، پیشرفت چندانی نکرد. «مرکل» می‌گوید: «من معتقدم که کیفیت رهبری در قرن بیست و یکم باید این باشد که شما گاهی سعی می‌کنید سکوت کنید، گاهی می‌گویید: لطفا صبر کنید، من هنوز نظر نهایی در این مورد ندارم».

بدون هیاهوی قدرت‌طلبانه

سبک مدیریت «مرکل» در این شعار تجلی یافته بود: «قدرت در آرامش نهفته است. بدون کلمات قلدرمآبانه، بدون غرش». بسیاری نیز او را ستایش می‌کنند: مرکل از آرامش درونی و در نتیجه قدرت برخوردار است. این قدرت در طول بحران بانکی سال ۲۰۰۸ مشخص شد، زمانی که او قول داد که پس‌انداز آلمانی‌ها امن خواهد بود. مردم به او و این که ضامن ثبات است، اعتماد داشتند. «مرکل» در چهار دوره به عنوان صدراعظم چهار دولت با دو شریک ائتلافی و ۱۳ رئیس حزب سوسیال دمکرات کار کرد و به عنوان تنها سیاستمدار ثابت در آلمان و اروپا ماند.

قلبی برای پناهندگان

مهم‌تر از همه اینکه به پناهجویان مهر و عطوفت نشان داد. او برای سیاست پناهجویی خود مورد انتقادهای شدید هم قرار گرفت. شاید به همین دلیل است که «مرکل» مهمانان خود در مراسم اهدای نشان شایستگی در کاخ «بلوو» را این‌گونه انتخاب کرد: همه از افراد معتمد قدیمی، بدون «فریدریش مرتس»، رئیس فعلی حزب دمکرات مسیحی و بدون «مارکوس زودر»، رئیس حزب سوسیال مسیحی که از منتقدان سرسخت سیاست پناهجویی «مرکل» بود.

دلایل محبوبیت مرکل در آلمان

« آنگلا مرکل» از سال ۲۰۰۵ تا سال ۲۰۲۱ در چهار دوره پیاپی صدراعظم آلمان بود. دولت‌های او اغلب از طریق ائتلاف با حزب سوسیال دموکرات یا دموکرات آزاد تشکیل شد. او تنها زنی است که تاکنون عالی‌ترین مقام اجرائی آلمان را احراز کرده است. آنچه «مرکل» را به ویژه در آلمان محبوب کرد و سبب شد که لقب «مادر ملت» را دریافت کند، بردباری و نرمش او در برابر مخالفان و بحران‌های بزرگ بود. او توانست آلمان را با کمترین آسیب از بحران هائی مثل بحران بانک‌ها در سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۱، بحران ورشکستگی کشورهای جنوب اروپا و بحران پناهندگی سال ۲۰۱۵ خارج کند.  «آنگلا مرکل»، علاوه بر تعداد بی‌شماری مدال و لوح افتخار از نهادهای آلمانی و کشورهای مختلف جهان، از آغاز تا پایان دوره طولانی صدراعظمی خود ۱۸ دکترای افتخاری از دانشگاه‌های معتبر جهان دریافت کرد و در این زمینه رکورد همه سیاستمداران را شکست.

منبع:  تاگس شاو