شاید اقلیت ها مجبور هستند شهروند درجه دو بودن را بپذیرند، اما اگر حاکمیت قانون توسط کسانی که موظف به حمایت از آن  هستند انکار شود، آیا اکثریت از زندگی خود لذت می برند؟

۲۰ سال از ملاقاتم با "کی .اس. سادارشان" یکی از مقامات حزب آر اس اس می گذشت که بالاخره دریافتم منظور او از عدد "۸۵" چیست. پیروزی شکوهمند نخست وزیر نارندرا مودی در انتخابات ویدهان سبحای ایالت یوپی (انتخابات برای سر وزیری) چشمان مرا به روی این رقم چشمگیر گشود. بگذارید قضیه را روشن کنم. سالها پس از بازگشت از رومانی، «دی. اس. واسانت سومان» یکی از همکاران من در آی پی اس (پلیس هندوستان) که به بمبئی آمده بود، مرا به مجلسی دعوت کرد. آن زمان سودارشان  پدر بزرگ موهان باگوات در منزل دوستم می ماند. این مهمانی، ضیافت شامی با حضور چند مهمان دیگر بود.

پس از اعلام حضور من در جمع، سادارشان که تنها در یک نقطه ایستاده بود از این جمعیت ۸۵ درصدی دلجویی کرد، زیرا احساس می کرد همانند شهروندان درجه دو با آنها رفتار می شود. زمانی که بیش از ۶ بار این ادعا را تکرار کرد، دریافتم که "سرسنگچلک" احساس می کرد ظرف ۲۰ سال گذشته جمعیت اقلیت مسلمان و مسیحی به ۱۵ درصد رسیده است. جمعیتی که با  حکم استثنا بودن کنار آمده بودند.

به یاد می آورم که در فکر رقم "۸۵" بودم. چگونه رئیس آر اس اس به چنین عددی رسید؟ واضح و مبرهن است که او سیک را هم جزء این تعداد به شمار آورده بود. هرچند که سیک ها به خودی خود چنان تمایلی به قرار گرفتن در چنین دسته بندی ندارند. ثانیا، من در آن زمان نتوانستم به این رقم برسم پس چگونه است که سودارشان یا آر اس اس به این نتیجه رسیده اند، که به این  ۸۵ % هیچ حقوقی تعلق گرفته نشده است.

تمام نخست وزیران ما به جزء یک استثناء (سیک) ، هندو هستند. قدرت واقعی در دستان نخست وزیر و کابینه وزراء اوست. بیش از ۸۵ % از وزرا واکثر افسران سازمان های کشوری و دفاعی کشور هندو هستند. پس سادارشان و سازمان او از کجا به این ذهنیت عجیب و آزار دهنده رسیده اند که جمعیت ۱۵ در صدی اقلیت، ۸۵  درصد بقیه را تحت الشعاع قرار داده است.

تنها شکایتی که اکثریت یا بخشهایی از اکثریت وفادار به فلسفه" ام اس گل والکار"داشته اند، بر علیه زیاده روی مسیحیان در تغییر مذهب دالیت ها و قبائل تهیدست بود که به یک نظم اجتماعی ریشه دار خدشه وارد کرد. از این بالاتر این واقعیت است که شاید میلیون ها هندو، سونیا گاندی را که یک مسیحی ایتالیایی بود به عنوان رهبر خود برگزیدند.

شکایت های بزرگترین اقلیت کشور یعنی مسلمانان هم کم نیست. اما همه اتهامات به یک مورد خلاصه شده است. اینکه آنها تنها به منزله بانک رای هستند. در واقع، کلیه امتیازاتی که به مسلمانان تعلق می گیرد از طریق رهبران دینی آنهاست که در آخر مستبدانه به عنوان بی حرمتی به قانون فردی مسلمانان تفسیر می شود. مسلمانان همچنان در فقر زندگی می کنند و هیچ توجهی به آموزش و بهداشت آنها خصوصا زنان نمی شود زیرا آنها خود می خواهند که در این عقب ماندگی باقی بمانند.

از طرف دیگر، از این جمعیت ۸۵ درصدی، تنها دالیت و قبایل هستند که در جرگه فقرا و محرومان قرار می گیرند. آر اس اس مشتاق است تا علیرغم عوامل ارتودوکس "چاتاروارنیا" که مخالف امرار معاش دالیت از طریق فروش پوست گاو هایشان بود، آنها را جزو هندو ها قرار دهد.

در سال ۱۹۵۳ زمانی که به عنوان یک مسیحی به پلیس هند "آی پی اس" ملحق شدم اصلاٌ فکر نمی کردم که در سرزمین هندو ها جایی داشته باشم. همکارانم با سابقه کمتر یا بیشتر هیچ فرقی بین یک پلیس و سایر پلیس ها با مذاهب مختلف نمی گذاشتند."واسانت وینایاک ناگارکار" از اولین روئسای من که یک برهمایی از پونا بود، مرا که یک مرد مجرد بودم دعوت کرد تا درمنزل مسکونی اش با همسر و فرزندانش بمانم. او سالها پیش فوت کرد، اما محبت بزرگش را هرگز فراموش نمی کنم.

این افکاری بود که ۲۰ سال پیش زمانی که سودارشان را ملاقات کردم به ذهنم خطور کرد. حالا بعد از ۲۰ سال پیروزی چشمگیر مودی در انتخابات ایالت اوترا پرادش به ناگاه معنای ۸۵ را به من فهماند. یعنی حاکمیت با اکثریت و برای اکثریت. این ۱۵ % نیازی به اعتراض ندارند زیرا این قضیه در سایر نقاط دنیا هم اتفاق می افتد. به عنوان مثال در پاکستان عناصر اسلامی فرعی، هندو و مسیحی را اغلب به کافر بودن متهم می کنند، به همین منوال در ایالت اوترا پرادش و سایر نقاط کشور ذبح گاو قدغن است و تعصبات مذهبی ضد رومئو به خاطر مصونیت از مجازات، جنونی را به راه انداخته است.پلیس همواره تمایل دارد در جناح راست باقی بماند و ابتدا قربانیان را بازداشت کند تا مبادا برچسب ضد ملت به آنها زده نشود.(مخالف بی جی پی ).

نخست وزیر با لحن متقاعد کننده ای گفت: "همه با هم و دست در دست هم تکنولوژی را ارتقاء می بخشیم"، اما مسلمانان همچنان زیر خط فقر و در محله احمد آباد و در شرایط غیر بهداشتی و غیر انسانی زندگی می کنند. این ۱۵ % اقلیت باید خود را متقاعد کنند که در کشور خود با کمترین توجهی از جانب خدایان زندگی می کنند. اما اگر حاکمیت قانون توسط کسانی که موظف به حمایت از آن  هستند، انکار شود، آیا اکثریت از زندگی خود لذت می برند؟ آنها عادت کرده اند قانون را در دستان خود بگیرند. اما حاکمیت پارتیزانی (گرایش به اجراء خودسرانه عدالت – م )چیزی نیست که یک جامعه پیشرفته و مدنی به آن ترغیب شود یا آنرا تاب آورد و همانند دالیت ها و قبائل به زودی برعلیه جمعیت بالایی از این ۸۵ % مورد استفاده قرار می گیرد و شیوع آن می تواند به فرقه هایی که حقوق کمتری دارند کشیده  شود.

مهارت بشر این است که پس از به حاشیه راندن موفق گروهی از افراد چابک افراد دیگری از این دست را می یابند. همانگونه که سادارشان معتقد است "همه با هم تکنولوژی را ارتقاء می بخشیم" تنها برای ۸۵ % از جمعیت کاربردی ندارد.

- نویسنده جولیو ریبیرو افسر بازنشسته آی پی اس ،کمیسر پلیس بمبئی و معاون رئیس پلیس گجرات و پنجاب است.

لاحظه : حزب تندروی آر اس اس به دنبال معرفی کردن هند به عنوان یک ملت هندو است و از هنگامیکه دولت مرکزی (که بر آمده از حزب بی جی پی است) بر تلاش های خود افزوده است. در ابتدا نظریه رجعت را ارائه داد، پس از آن تقدس گاو را بیان کرد و چندی پیش نیز خواستار آن شدند که گاو را به عنوان حیوان ملی معرفی کنند. در انتخابات ایالت اوترا پرادش نیز تلاش های گسترده انجام دادند و در نهایت حزب بی جی پی پس از گذشت زمان طولانی توانست در آن ایالت موفق شود و "یوگی" سر وزیر آن ایالت شد و در اولین اقدام تمامی کشتارگاه ها را بست. در برخی از ایالت ها همانند گجرات نیز ذبح گاو مجازات جبس ابد دارد.

روزنامه:ایندین اکسپرس   مورخ: ۱۷ می

سال ۱۳۹۶